User Tag List

Էջ 36 37-ից ԱռաջինԱռաջին ... 26323334353637 ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 526 համարից մինչև 540 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 553 հատից

Թեմա: Օրերից մի օր

  1. #526
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    1.
    Վերադարձավ մեր կորած երգը: Ինչքաաան եմ հիշել էս կրկներգը, բայց ոչ մի կերպ միտս չէր գալիս, թե որ խմբի որ երգն էր: Միշտ մտածում էի՝ ասում ա՝ "Suddenly I saw", բայց դու մի ասա սկի անգլերեն լեզվով չէր՝ ինչպես և խմբի մյուս երգերը: Ահա թե ինչի բերեց երկար ժամանակ Kent-ի հավանածս ալբոմը չլսելը ու հետաձգելը: Փոխարենը մի այլ կարգի անսպասելի էր և ուրախալի:


    2.
    Էլի նոր «իդեալ» ա ստեղծվել: Մտքերով իր հետ եմ: Ուզում եմ խոսել, բայց չէ ախր, սենց չի լինի:
    Իբրև թե ինքն էլ ինձ ա մոտենում, կոչ ա անում շփվել, լուռ չնստել ամբողջ ժամանակ: Իսկ ես բացատրում եմ, որ իմ վիրտուալն ու ռեալը տարբերվում են: Երկրորդում չես կարող չէ՞ նորմալ տեսքի բերել խոսքդ, չես հասցնի մտքինդ գրել, հետո խմբագրել, միանգամից լեզվիցդ կթռցնես: Մտքի հետևից չես կարող հասնել: Նաև վիրտուալ զրույցները կպահպանվեն ու ուզած ժամանակ կարող ես փորփրել անցյալդ, եթե ուզում ես: Իսկ ես ուղղակի հիվանդ եմ իմ անցյալով:
    Ու ոնց ա ինձ «ասում» էն երկու փաղաքշական, բարի բառերը, որ պահել եմ հատուկ իր համար, որ իր коронный-ն են: Ու երկուսս էլ ունենք հորինված անուններ, որոնցով դիմում ենք իրար:


    3.
    Էսպես ա լինում, երբ թաքցնում ես՝ չես ասում, որ մրսում ես, սկսում ես թաքուն վատանալ մինչև վերջին պահը: Հետո էլ երբ փորձում ես ստել, շուտով գալիս ա մի պահ, երբ էլ ոչինչ չես կարող թաքցնել...
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  2. #527
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էնքան էլ չէի ուզում, բայց արեցի դա ու չփոշմանեցի: Վայելում էի համերգը, աչքս չէի կտրում թմբկահարից ու էլ ավելի էի ուժեղացնում ինձ մոտ հարվածայինների դասերի գնալու ցանկությունը: Չէ, ես անպայման պիտի անեմ դա, պիտի անեմ աշխատանք գտնելուց հետո: Նայում էի ու մտածում, "սրա համար հաստատ արժեր գալ":

    Երանի բոլորը, իսկապես բոլորը հասկանային թե ինչքան կարևոև ու կայֆ բան ա երաժշտությունը: Իսկապես ճաշակով երաժշտությունը, ոչ թե դրա տնազը: Թեկուզ եթե տհաճ չլինի, ուրեմն լավն ա ու հավես ա իրենց մոտիկից տեսնելը: Երանի քիչ լինեին բողոքականները: Ու երանի մի օր ես էլ աշխատեի մի խմբի հետ:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  3. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Progart (07.07.2019), Varzor (08.07.2019), Ուլուանա (07.07.2019)

  4. #528
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Բարի վերադարձ բազմագրքային ժամանակաշրջան:
    Ինքնաբավարարվածությունս ու երջանկությունս զգալիորեն բարձրանում են երբ իմանում եմ թե ինչ եմ անելու ու որոշածս գործն/«գործն» իսկապես հաճույք ա պատճառում:
    Գրքեր, գրքեր ու գրքեր: Խառը հերթականությամբ: Մեկը չավարտած վերցնել մյուսը, հետո հաջորդը ու էդպես շարունակ: Ո՞րն ենք ավարտելու ե՞րբ ենք ավարտելու պարզ չի ու կարևոր չի: Հավես ա սենց խառը ու տարբեր: Մի տեսակ նույնիսկ երևի չուզեմ ավարտել, էնքան հավեսը լինեն որոշները: Բայց չուզե՞լը որն ա, հո կիսատ չե՞մ թողնի: Չնայած ինձանից հեռու չի հետաձգելը, հոգնելը, դադարելը:

    Բայց հըլը ստոպ, ի՞նչ եմ ասում՝ ամեն դեպքերում էս գրառման առաքելությունն ու նպատակն էր՝ արտահայտել երկար սպասված հագեցվածությունը, կամ գոնե դրա սկիզբը, չէ՞: Ամեն ինչ վերադառնում է կրկին ու կրկին: Դեռ ինչքա՜ն բաներ ունեմ վերսկսելու, անելու: Ու ե՞րբ ա գալու էդ օրը: Անպայման պիտի գա ախր, չի կարող էսպես շարունակվել:

    Հ.գ. Սկզբից ուզում էի էս պահին լսվող Dire Straits-ի Money for Nothing-ը դնել էստեղ:
    Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 09.08.2019, 23:41:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  5. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Varzor (10.08.2019)

  6. #529
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    ***
    Ո՞նց եղավ, որ էսօրվա ունկնդրումներս Ray Conniff-ին հասցրեցին ու կանգնեցրեցին 444-ի վրա: Դե հիմա՝ քանի որ Last.fm-ն ա ասում՝ Let it be: Եթե անգամ մի անգամ սխալմունք ա եղել ու դրանից հետո չեմ կարացել հաստատունով շարժվել՝ ստիպված ենթադրել եմ, դրա արդյունքը էլի եղավ սա՝ մի ուրախ թիվ: Հիշենք ու նշենք՝ ինչքան էլ էս կարևոր չի հիմա:

    ***
    Անկախ ամեն ինչից, անկախ ուղղորդումներից, միևնույն ա օգտակար ա ու մոտիվացնող: Հենց էսօր առավոտով` կարծես ինքնաբերաբար ես զգացի էս գրքի ազդեցությունը: Իսկ նախորդ գիշերը էդ տողերը կարդալուց բացառում էի, չէի հավատում, որ էդքան հեշտ կլինի: Ու միշտ եմ եղել էդքան անհամարձակ ու կարծես երբեք չեմ զգացել, որ որևէ գործողության համար ինձ մի գիրք մոտիվացրել ա: Գրքերը իմ համար եղել են, որպես մարդու ճանաչելու, կամ ուղղակի հետաքրքիր զբաղմունքի գրավական: Գուցեև սխալվում եմ ու էդպես չի եղել, բայց ախր էս գիրքը... նույնիսկ եթե չհամաձայնվեմ հեղինակի գլխավոր նպատակներից մեկի հետ՝ էլի՛ գերում ա ու հասկացնում, որ պարտադիր չի իրեն միշտ լսեմ ու շարժվեմ էնպես, ինչպես ինքը: Կարող եմ ձգտել դեպի ի՛մ նպատակները ու հասնել դրանց ի՛ր առաջարկած ձևերով: Թեկուզ կատարելագործվել կարող եմ իր թեթև ձեռքով:



    ***
    Ну а случится что он влюблён
    А я на его пути
    Уйду с дороги таков закон
    Третий должен уйти


    St-ill, st-ill, still
    One can hear the falling snow


    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  7. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    unknown (29.10.2019)

  8. #530
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կորել ա պետք: Պետք ա իսկապես անհետանալ, նախքան էդ քաղաքավարի մարդիկ արդեն չեն դիմանա ու իրանք կասեն` «գնա կորի»: Բայց ու՞ր ա ինձ էդքան ինքնասիրություն, ու՞ր ա էդքան կամքի ուժ, ու՞ր ա դիմացինի հանդեպ էդքան խիղճ: Ես միևնույն ա, եղել եմ ու մնում եմ նույն եսասերը: Երբ արդեն ամեն ինչ էնքան ակնհայտ ու պարզ ա` երբ կարծես սկկսում ա ավելի բացահայտ դառնալ, ես էլի չեմ կարողանում հրաժարվել, չեմ ստիպում ինձ ու չեմ դադարում, չեմ կարողանում թարգել: Թուլամորթ:



    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 17.10.2019, 10:43:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  9. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    unknown (29.10.2019)

  10. #531
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Չէ: Ոնց տեսնում ենք не судьба ա: Եթե դու դեռ ընկնում ես նենց բաների հետևից, ինչ ուրիշ պարագայում, կամ ուրիշի տեսակոտով կարող ա մանրուք թվա, ապա քեզ ոչինչ չի մնում անել՝ բացի անհաջողակի կարգավիճակդ վերջնականապես ընդունելուց, ինքդ քո վրա ծիծաղելուց ու մի օր էլ վերջնականապես «մեկ ա ոչինչ չի փոխվելու» փաստն արձանագրելուց: Որովհետև դու ուղղակի չես կարող, չես կարող հրաժարվել էդ անտեր մանրուքից: Որովհետև դու ուղղակի թուլամորթ ես՝ խելամիտ լինելու համար: Ու էլի շատ ու շատ բաների համար ուժ չունես:
    Գիտակցի, որ անհաջողակ ես, ծիծաղի միշտ ինքդ քո վրա, շարունակի անգամ օգտակար ու կարևոր գործերում կարևորել մանրուքը: Ու թեկուզ եթե սովորես դերասանություն անել, բաներ թաքցնել, դրանից հետո է՛լ ոչինչ չի փոխվի, հետևանքն ու արդյունքը նույնը կլինեն: Որովհետև կարոևորը դերասանական խաղդ չէր, այլ գործդ:
    Ու եթե անգամ շարունակես գործը, 100%-ով էլի՛ նույն ձև ես անելու: Ու երևի 85-ով էլի провал ա լինելու: Բա՞: Ու դու դա հիմա գիտակցում ես առանց փոխվելու մտադրության:

    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  11. #532
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դեռ շարունակվելու ա: Հաստատ շարունակվելու ա: Միանշանակ շարունակվելեւ ա:
    Երևի իսկապես ոչ քիչ դեպքերում ոչ թե թուլամորթի, այլ խելամիտի քայլ ա` հանուն շտապ ու չսպասող գործի, ժամանակավորապես հրաժարվել մեկ ուրիշ խոստացվածից: Ուղղակի արդեն էնպիսի տպավորություն ա, որ խաբել եմ էն բոլոր մարդկանց, ովքեր սպասում էին ու երևի արդեն աստիճանաբար հոգնում են ու մոռանում: Ու կարծես արդեն որերորդ անգամ դավաճանում եմ էն գործին, որը շատ հոգեհարազատ էր դարձել: Վերջինս էլ կարծես զգում ա, թե ոնց եմ վարվում իր հետ, բայց առաջվա պես ժամացույցի թևը պոկելու, պատժելու ու հիշեցնելու փոխարեն` արդեն ուղղակի ժպտում ա ու ասում` «Ժամանակի հեծանիվը քեզ միշտ էլ կարող ա ներել: Բայց հենց ինքը` ժամանակը, երբեք: Դու չես պատկերավնի, թե ինչքան արագ ա ինքը սլանում, երբ իրան վատնում ես անիմաստ»:


    Ու լսիր տղա ջան, քանի դեռ չես կործանվել լիովին` լավ կանես վերջ տաս էն վատ սովորությանդ: Դու էդպիդինը չես, նման մակարդակի մարդ չես, մի իջի էդ աստիճանի: Ուղղակի թարգի` թեկուզ հանուն անընդհատ ամոթի զգացողություն չունենալու ու խղճի խայթի չտանջելու: Հանգիստ կպիր քո գործերին, պլանավորիր, պայքարիր ու... ճիշտ ա, քո դեպքում գուցե մեղմ ասած անհավատալի ա, բայց հաջողության հասիր:

    Վերջին խմբագրող՝ ivy: 19.12.2019, 20:30:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  12. #533
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վերջ: Ես այլևս չեմ հավատում ու չեմ էլ ուզում հետագայում հավատալ, որ բախտը երբ քո փոխարեն ա ամեն ինչ որոշում ու հանգամանքները հեղաշրջում ա այլ ուղությամբ` ավելի լավ արդյունքի ա բերում: Ոչ, չի կարող էդպես լինի: Քանի դեռ ես էդքաաան մեծ հույսերով սպասում էի իմ ուզած տարբերակին` չի կարող: Ես այլևս չեմ սիրում բախտի, ճակատագրի, կյանքի առաջնորդությունը: Առաջ ասում էի, որ երբ պետք ա լինում` ինքն ա քո փոխարեն որոշում ու ավելի լավն ա որոշում: Բայց էս... ախր ինձ էնքաաան ոգևորել էր, ուրախացրել էր ու հիմա` ամենավերջին պահին, էսքան պայքարածիցս հետո ամեն ինչ ուղղակի սատկացրեց` հարամ արեց: Մենակ: Պիտի մենակ լինեմ, առանց կյանքի առաջնորդության: Պիտի չթողնեմ ամեն ինչ իմ փոխարեն որոշի էդ անտերը: Ու որքան էլ բարդ լինի իմ համար, բայց արդեն կարող ա ագրեսիվ արձագանքեմ: Աշխարհի մեղադրանքներով հարձակվելու եմ էդ բախտի վրա ու հրամայելու եմ ինձ հանգիստ թողնել, այլևս չօգնել ինձ: Ամեն ինչ, ամեն ամեն ինչ պիտի մենակ անեմ, մե-նակ: Չպիտի սպասեմ կյանքի հուշումներին: Երեկվա օրն ամբողջությամբ վերացրեց հույսերս, երազներս: Մնաց հեքիաթս էլ վերացնի ու պրծ` ինձ այլևս ոչինչ չի մնա: Արդեն էդ ուղությամբ ա կարծես աշխատում: Թե՞ էս վերջինում արդեն ես եմ մեղավոր: Չէ, կյանքն ա ինձ սպառում ու հոգնեցնում: Էսօր երգի փոխարեն նկար դնենք` մանավանդ որ ավելի համապատասխան ա:
    Ուզում եմ դուրս գամ կյանքի պաշտպանիչ կաղապարի միջից, որն իմ համար արդեն բանտ ա դառել: Ուզում եմ ճղեմ ու դեն նետեմ: Պետք չի ինձ էդ անտերը, պետք չի: Թեկուզ դրանից հետո ինձանից մենակ հոգիս մնա, ստվերս, բայց ավելի լավ ա համառ ստվերն առանց անճար մարդու առաջնորդության, քան թուլամորթը սրտի/ստվերի թելադրանքով գնա ու վերջում էդպես պարտվի ու ստվերին էլ պարտության մատնի: Ավելի լավ ա ստվերը անկախ լինի ու առաջ գնալով հաղթի, հաղթի, հաղթիիի: Միշտ հաղթի: - Սպասի հըլը: Ախր էստեղ ստվերը բացասական կերպար ա դառնում: Դու չպիտի... - Ձենդ կտրի հըլը ու էլ ոչ մի ծպտուն չհանես այ անկենդան, զզվելի, թույլիկ ու քո սեփականը չունեցող: Ներքին ձայն ես, կյանք ես, բախտ ես, ինչ զիբիլ ես: Հա պարզ ա` դու մարմինն ես, անճար, թուլամարթ մարմինը, իսկ ես համառ ստվերն ու հոգին: Իրականում ես չէի քեզ առաջնորդում որպես բախտ, կյանք ու ճակատագիր, այլ դու ինձ: Բայց հիմա ես գտել եմ ինձ: Ես եմ բախտը ու կյանքը: Ու արդեն ես եմ իմ առաջնորդը: Իսկ դու իմ դիմակով եկել դիմացս կանգնել ես ու դեռ փորձում ես ինձ դարձի բերել: Գնա կորի вообще, գնա քո համար ուրիշ ստվեր գտի: Ցավակցում եմ, սրտանց ցավակցում եմ էդ հոգուն: Ավելի լավ կլինի ոչ մեկին էլ չգտնես: Ախմախ:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  13. #534
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ուղղակի ես չէի սպասում իրանից էդ բանը: Թե ինչքանով էր տպավորվել ու ինչքան էի հարգել, էդ հետագայում երևաց: Ուղղակի անմոռանալի էր: Նորովի բացահայտեցի իրան: Ինքը արեց հենց այն, ինչը սովորաբար խնդրում եմ մարդկանցից: Բայց բացի դրանից էլ ի՞նչ ազդեցություն թողեց, ի՞նչը փոխեցի իմ մեջ էդ միջադեպից հետո: Ու հիմա ես չգիտեմ, թե ի՞նչ ա լինելու հետո: Երևի արդեն կատարել եմ ճակատագրական սխալը: Ու ո՞վ գիտի, գուցե հաջորդ հնարավորությունն էլ բաց թողնեմ, երբ հայտնվի: Կնկատեմ ևս մի բացված դուռ ու էլի կկորցնեմ:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  14. #535
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մի օր երևի ամեն ինչ լավ կլինի: Երևի ոչ էնպես, ոնց ես եմ մտածում, բայց ամեն ինչ բոլորի համար լավ կլինի:

    Ես կարող եմ հիմա շատ ուրախ լինել, բայց քանի դեռ լիարժեք չի ամեն ինչ, քանի դեռ ինքս թերանում եմ ամենակարևոր հարցերից մեկում ու չեմ պայքարում, դեռ երկար ու երկար եմ սպասելու:
    Ջե՛րմս: Տաքըըըըը'ս:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  15. #536
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Կուտակվել են, կուտակվել են, կուտակվեեել են:

    Էս ինչքան շատ ունեմ կարդալու: Էս ինչքան բան ունեմ անելու էս տարի: Այ քեզ անսպասելի թագային փորձություններ: Հիմա արդեն կարծես տրամադրված եմ էս ժամանակահատվածը պահպանել, կամ հնարավորինս օգուտ քաղել: Իսկ սկզբից խորացած էի էն գործերիս վրա, որ արդեն լինելու էին էէէէ: Արդեն սպասում էին ինձ ու հանկարծ... Закон подлости

    Հա՛, ես հավատում եմ էդ գործին, հավատում եմ դրա հաջողությանը, որովհետև իսկապես լավ ա ստացվել: Վստահ եմ, որ էս անգամ առաջ կգնա: Բայց այ մինչ էդ ինչեեեր պիտի անեմ: Հավես կլինի, եթե խորանամ գրքերի մեջ: Ֆիլմերի մեջ է՛լ ինչու՞ չէ, ցանկալիների, ոչ թե անիմաստների: Ու կարողանամ ճիշտ կառավարեմ ժամանակս:
    Օրերի, շաբաթների, ամիսների կտրվածքով առաջս որևէ առաջադրանք դնել ու աշխատեեել էդ ուղղությամբ: Լուրճ աշխատել: Հետևել իմ ճանաչած մեծն նպատակասլաց, արկածասեր, դեմք աշխատահոլիկի օրինակին ու ճիշտ արդյունքի հասնել: Առաջադրանքները արդեն լիքն են տարվա կտրվածքով: Մնում ա բաժանել ըստ համապատասխանի ու ճիշտ ձևով պլանավորել ամեն ինչ:

    Իսկ եթե բարեհաջող անցնի գործս... Հմմմմ, գուցեև առաջադրանքները հետաձգվեն: Առաջնայինը դառնալու ա նոր ձեռքբերումս: Լավ, եկեք դեռ առաջ չընկնենք:
    Հիմա իմ մոտ զգացողություն ու գրեթե համոզմունք ա, որ իզուր չի, որ էսքան սպասելու եմ ու էս սպասելու փորձությունը ըստ արժանվույն հանգեցնելու ա վերջնական, դրական արդյունքի:

    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  16. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Freeman (28.04.2020)

  17. #537
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Հա, շատ հնարավոր ա, որ ամենևին էլ էն ու էնպիսինը չեմ, ինչը հպարտանալու առիթ կտա ու ինչից, որ մարդիկ գոհ կմնան, բայց դե կարծես չեմ էլ ուզու՛մ որոշ հարցերում բավարարել: Չեմ կարծում, որ սխալվում եմ, բայց հոգուս խորքում անհանգստություն կա:

    Էէէէ էդ չէի ուզում ասել: Weezer-ին եմ գտեեեել: Նույնիսկ կարելի ա ասել Weezer-իս: Չնայած իրականում էդ սը-ն օրինակ՝ R.E.M-ս ա, Forrest Gump-ս ա: Բայց Իիիինչ երջանկություն էր, երբ գտա մանկությանս տեսահոլովակներից մեկը: Քիչ էր մնում աթոռի հետ միասին մեջքի վրա ընկնեի գետնին:
    Էդ ուղղակի նշան էր, որ ցրեմ տխրությունս ու որ կյանքը շարունակվում ա: Այո՛, մի երգը ու մի տեսահոլովակը ստիպեց մի ամբողջ երջանկություն ապրել: Ու հիմա ես ունեմ ևս մի բացահայտած խումբ:
    Թեկուզև ո՛չ էնպիսինը, ինչպիսին ս-երս են: Թեկուզև տեսահոլովակը հիմա ավելի թույլը թվա, քան երևի էն ժամանակ էր: Բայց արժեր, իսկապես արժեր:


    Եւ ինչու՞ որոշեցի սկսել այլ թեմայով: Ուղղակի մտքիս էր էդ պահին: Ու ուղղակի մարդ իսկապես պարբերաբար պետք ա հրաժարվի ինքն իրենից ու նայի ուրիշներին: Ախր իզուր չի է՞լի էդքան խոսում իր գրքում Սթիվեն Քովին ու էդպես ուժեղ ազդեցություն թողնում իմ վրա: Մարդ եթե ուզում ա առաջ գնա ու հաջողության հասնի, պետք ա ընտրի ամենալավ, ամենաչվնասող (դիմացինին) ու ամենաՔովի տարբերակը:

    Հետաքրքիր ա, իսկ ինչպիսի՞ տրամադրությամբ մի երեք գրառումից և ավելի քան մի ամսից կավարտվի էս էջը:

    Ու ինչքան լավ զգացի ինձ: Ինչքան հոգեպես բավարարված էի, ոչ թե անհանգստցած, երբ որոշեցի ու խոստացա էս շաբաթ փորձել ամեն օր գրել հեքիաթս: Մի բան գրել, մի գաղափար ունենալ: Գուցեև սխալ արեցի, որ հետո ասի՝ «լավ, գոնե աշխատանքայիններին»: Ինչևէ, կապրենք կտեսնենք, թե ոնց կստացվի: Կարևորը երջանիկ ենք:
    Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 01.06.2020, 15:08:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  18. #538
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Երևի ճիշտն էլ էդ էր: Երբեմն պետք ա հրաժարվեմ ինքս ինձանից ու վերադառնամ ակունքներիս, չկտրվեմ արմատներիցս: Էս պարագայում դա հաստատ ավելի կարևոր էր` չնայած էնպես չստացվեց, ոնց որ պիտի լիներ:

    Բայց ինչու՞ եմ հիմա էլի շարունակում նույն կերպ: Անգամ մի տեսակ ափսոսում եմ, որ կարող ա էս վիճակը ավարտին մոտենա` կարծես սովորել եմ ու դեռ շատ բաներ չեմ արել: Ինչքաաաան ավելի ու ավելի բաներ ձեռք կբերեի էս ընթացքում, ինչքան բաների կհասնեի: Ինչու՞ եմ միշտ մնում նույնը ու մենակ ցանկություններումս, երազանքներումս ու պլաններումս եմ էսպես համառ: Արդյունքում այլ ընտրանք չի մնում քան հանձնվելը:

    Ստացվելու ա: Մի օր ստացվելու ա:


    Պահոոոոո: Այ հենց նոր իմ էս օրագրում կար 5 հոգի՝1 անդամ (դե, էլ չասեմ, թե ով էր) և 4 հյուր: Աչքիս պետք ա ինձ լուրջ պահեմ, կարող ապատահի ինձ հետևում են:..............................
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  19. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    erexa (03.03.2021)

  20. #539
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ակունքներին վերադառնալու համար նաև պետք ա հին ժամանակները վերականգնել: Ու եթե ուզում եմ օգտակար լինել՝ շատ լավ գիտեմ, դրա համար առաջին հերթին ինչ ա պետք անել: Ուրախ էի երևի էդ օրվա վերջում, երբ հենց ինքս էլ ասեցի «լավ ա, որ կողքդ կան մարդիկ, ում հետ կարող ես կիսվել ու խոսել նման հարցերով», ու շատ լավ էր, որ ինքն ինձ ասեց, թե ինչն էր էն ժամանակներում իրեն ուրախացնում ու դուր գալիս: Շատ ուրախ էի երեկ, չնայած... լավ էդ հեչ:
    Ու անպայման պետք ա վերադարձնել էն լավն ու հաճելին, ինչից թվում ա թե կտրվել եմ, բայց հենց որ թեկուզ մի թեթև աչքի եմ անցկացնում, մտածում եմ «ո՞նց կարելի ա նման բանից հրաժարվել»:

    Վերջին խմբագրող՝ Smokie: 19.07.2020, 12:31:
    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  21. #540
    Nowhere Man Smokie-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.02.2010
    Հասցե
    Nowhere Լand
    Տարիք
    33
    Գրառումներ
    4,879
    Բլոգի գրառումներ
    1
    Mentioned
    6 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Էլի փչացնում ա տրամադրությունը: Ավելի ճիշտ՝ է՛լ ավելի ա փչացնում: Չի թողնում, որ կարգավորվի
    Չեմ ուզում մանրանալ ու պատմել էդ անմոռանալի, տպավորիչ օրերի մասին: Ես գիտեմ՝ ինձ հերիք ա:
    Հուսով եմ էջի վերջին գրառման հետ կմոտենա նաև կարատյայի վերջը: Գոնե անձնականում ինչ-որ բան կփոխվի դեպի լավը:

    Երաժշտությունը բավական է կյանքի համար՝ բայց մի ամբողջ կյանքը բավական չէ երաժշտության համար:

    Սերգեյ Ռախմանինով

  22. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Varzor (12.09.2020)

Էջ 36 37-ից ԱռաջինԱռաջին ... 26323334353637 ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)

Համանման թեմաներ

  1. Արձակ. Անցած - գնացած օրերից
    Հեղինակ՝ Lusinamara, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 16
    Վերջինը: 15.10.2011, 15:12
  2. Արձակ. Մեկն Այդ Օրերից
    Հեղինակ՝ Rhayader, բաժին` Ստեղծագործողի անկյուն
    Գրառումներ: 10
    Վերջինը: 28.11.2010, 14:30

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •