Օրերից մի օր

**Smokie** · 16.09.2017, 00:17

Իսկ իրականում կարծես թե երջանիկ էի, որ վերադարձել ա էս էտապը:
Հա, միշտ էլ վերադառնում ա կարծես: Բայց միշտ կիսատ ու թերի:
Կորցրել եմ ինձ: Հոգնել եմ ինձանից:

**Smokie** · 07.10.2017, 13:26

Կարծես խելքի եմ եկել։ Թե՞ էդ ընդամենը երեկ էր` մի պահ:

Հուսով եմ չէ։

Չեմ ուշացել, բայց կորցրել եմ։ Տարիներ եմ կորցրել։
- Ցավում եմ։
- Գիտե՞ս երեկ ինչքան երջանիկ էի ինձ զգում ու անկեղծ հավատում։
- Լավ ա։
- Բա քո գործե՞րը ոնց են։
- Ի՞նձ ինչ։ Ժամանակը մենակ իմ համար ա կանգ առած, ես էլ քեզ լսելուց բացի ուրիշ ոչ մի գործ չունեմ։ Դեռ սպասում եմ, որ մեծանաս։

**Smokie** · 09.10.2017, 07:02

Թարսություն ա: Երեկ շուտ քնեցի ու փոխարենը գիշերվա ժամին արթնանալուց հետո էլ ոչ մի կերպ չստացվեց:

- Կարող ա՞ հետ ես վարժվել:

- Դժվար թե:

Ի՞նչ եմ անելու էսօր, ի՞նչն ա ստացբելու, ո՞նց եմ հաջողացնելու/հասցնելու:
- Անհաջողակ:

**Smokie** · 13.10.2017, 12:46

- Ասում ես խելքի ե՞ս եկել: Ու՞ր էր թե: Խելքի գալու համար դու առաջին հերթին պիտի իսկապես ամոթ ունենաս այ համբալ:

- Ես խոսքերիցս հետ չեմ կանգնում: Անելու եմ:
- Ո՞նց դու չես հասկանում, որ ուշանալու ես վերջը: Խայտառակ ձևի ուշանալու ես:

**Smokie** · 28.10.2017, 11:46

- Օմ ես ինձ չեմ սիրում:

- Ճիշտ ես անում: Ով էլ քեզ իրականում ճանաչեր, կատեր:

Իսկ ինձ դու արդեն զզվացրել ես գիտե՞ս:
- Այսի՞նքն:

- Ես լվանում եմ ձեռքերս: Եթե կարաս ինձնից հեռու մնա: Հոգնել եմ: Ինչ ուզում ես արա, բայց ինձ այլևս չան-հան-գս-տաց-նես: (գծիկներից հետո սրանից)

-Իսկ եթե չեմ կարո՞ղ:

- Քո խնդիրն ա: Սրանից հետո էլ ոչ մի զրույց մինչև... Չնայած չէ` մեկ ա էդ լինելու բան չի: Ես էլ ոչ մի հույս չունեմ: Ձրիակեր կառավարությունից ոչնչով չես տարբերվում` հատկապես խոստումներով: Ես ավելի շուտ կաղոթեմ էն երջանիկ օրվա համար, երբ դիմակդ վերջապես կպատռվի բոլորի առջև, քան թե կհավատամ քեզ

**Smokie** · 28.10.2017, 13:20

- Հա ու մի բան էլ լավ իմացի` իզուր ես հպարտանում քո քիչ ընդունակություններով ու ճաշակով: Երբ մի օր վերջապես շուրջդ նայես` կտեսնես, որ դու ընդամենը ոչինչ ես` ամենահասարակ ո-չինչ: Ու էդպես էլ շարունակվելու է: Ավելի լավ չի լինի՞ հենց միանգամից հօդս ցնդես Սմոք:

**Smokie** · 30.10.2017, 18:37

Ու էդպես բոլորը հատիկ-հատիկ ձեռքերը թափ կտան, կգնան իրանց գործին: Ո՞վ ա խելքը կորցրել, որ փորձի էդ անիմաստ ու անշնորհակալ գործը անել: Ու ու՞մ են պետք իր խորհուրդները, երբ ինքն իրան չի կարող օգնել նույն եղանակով: Երբ մոտը մենակ խոսալն ա լավ ստացվում:

Ես էլ էի հոգնել: Բայց իրականում բոլորովին այլ փոփոխություն էր պետք, որն էդպես էլ չեղավ: