Արագ ա լցվում էս էջը՝ բայց չէի ուզի, որ էդպես լիներ: Հազիվ դադարել էի անիմաստ գրառելը: Էն որ չես իմանում ի՞նչ ասես ու ստիպված կամ պիտի անկապորեն կրկնվես, կամ լռես:
Հա, ի՞նչ էի ասում՝ առանձնապես նորություն էլ չի:Երբ մի գաղափար ես ունենում ու տվյալ պահին ոգևորությունը մեծ ա լինում՝ պետք ա ամեն գնով բռնես ու մի տեղ պինդ պահես, որ չմոռացվի ոչ մի մանր դետալ, նույնիսկ եթե վերջինս հետո իրենից անպետքություն ներկայացնի:
Ասենք հաջորդ օրը էլ ավելացնելու բան չունեի բնութագրում, բայց ոչ էլ ստեղծված կմախքին կյանք տալու փորձ/ցանկություն/ժամանակ էր լինում: Ու մի քանի օրից էլ որ բլոգը բացեցի ու խոստումներ տվեցի՝ էլի չէի պատկերացնում, որ հետաձգվելու ա: Լավ չես աշխատում տղա ջան, լավ չես աշխատում:
Ու չգիտեմ, թե սրանից հետո որքան եմ դեռ թթու դնելու: Ոգևորվածությունը տևեց մի քանի ժամ` բարեբախտաբար էդ ընթացքում հասցրեցի փրկել:
Գուցե ավելի ճիշտ լինի, որ այլոք էլ մասնակցեն: Բայց արդյո՞ք դրված սկզբից հետո իմաստ կունենա:
Մեջբերել
Էջանիշներ