Օրերից մի օր

[Smokie]

Գիշե՞ր: Դու կկարծես հիմա հենց դրա մասին եմ մտածում՝ չէ՞: Հը-ը Օմօ ջան, ուղղակի արի երգենք:
La nuit, je deviens fou-u-uu, je deviens fou

Նենց չի, որ տրամադրությունս համապատասխան ա, բայց երբ ինքը սկսում ա, ուզում եմ իր հետ զգալ դա՝ երգել ապրելով էդ ամենը:
Ու չգիտեմ, թե ո՞վ ա հաղթում՝ խավա՞ր թե՞ արև գիշերը: Վերջինս էլ պարել ու աշխուժանալ ա ստիպում: Վերջը հենց ինքը հաղթեց

***

Ըստ երևույթին իրականացել ա նախորդ տարվա վերջերին կիսապահածս ցանկությունը: Այսինքն գուցե շուտով վերադառնամ նորմալ բնականոն կյանքի, գուցե նույնիսկ դադարեմ մտովի մեղադրել, խռովել ու ուղարկել... գուցե խնդիրն իրոք իմ մեջ ա, բայց արդյո՞ք պետք ա, որ դա հասկանամ: Եթե կասկածում եմ, ուրեմն չեմ հասկացել ու դժվար թե: Ուրեմն ի՞նչ, երկրորդ գուցեն բացառվում ա՞... Գուցե: Աչքիս ես վերջը սկսելու եմ ինքս իմ հետ կռվել ու մի գեղեցիկ գիշեր... գժվելու


Ինչևէ՝ քանի դեռ լավ ենք, բարի վերադարձ իմ հին ընկեր, իմ Fitznik: Հուսով եմ էս անգամ մինչև վերջ կպայքարենք:

[Smokie]

Ուռա-ուռա-ուռա:

Եւս մի քանի օր, կամ ամիս ու ես դառնում եմ անգլերենի մասնագետ: Ախր էնքան ձեռնտու, հեշտ ու մատչելի մեթոդ ա` մտքովս էլ չէր անցնի, որ էսքան վստահ կլինեմ: Ու ո՞նց առաջ չէի համարձակվում, չէի փորձում, ո՞նց ինքս չէի ֆայմում ու հասկանում էդ պարզ բանը: Մի խոսքով արդեն շտապում եմ սա համարել տարվա առաջին հաջողություն:
Բարի վերադարձ Դիսնեյ Լենդ ի՜նչ լավ ա, որ ձեզ երևի մեծամասամբ չեմ ուսումնասիրել:adibudi Բարի գալուստ ընկերներ դուք էլ ինձ բավականին կօգնեք


Երջանկություն չանցնես կողքովս`դու հարատև ես:

Always look at the bright side of life սուլում, սուլում-սուլում-սուլում

[Smokie]

Կարող ա՞ իսկականից կեղտի մեջ եմ: Եթե չկասկածեի ու չանտեսեի որոշ բաներ` վաղուց էի թողել ու փախել: Բայց որ տհաճությունը քանի գնում աճում ա, փաստ ա: Իհարկե դա իմ խնդիրն ա ու ինձ ոչ մեկ չի էլ պահում էնտեղ: Կարող ա՞ իրականում մարդիկ են իրենց ներշնչում, որ Hotel California-ում են ու ամեն ինչ վերջացել ա: Մարդ եթե ուժեղ լինի ու ձգտի, կարող ա դուրս պրծնել՝ ազատվել: Բարեբախտաբար ճահիճը ինձ դեռ չի կլանել ու առայժմ վտանգ չեմ զգում: Բայց գուցե հենց էդ առխայինությու՞նն ինձ կործանի վերջը, ինքս էլ չզգամ թե ոնց եղավ:

***

Հաջողություննե՞ր: Չէ հա՜, դեռ սպասում են: Լավ, սաղ հեչ՝ էսօրվա նվերը ինձ իսկապես երջանկացրեց: Ամեն ինչ առջևում ա: Լինի լավ բան թե վատ:

[Smokie]

Paper Kites-ին են հիշացնում ու իրանց Woodland-ը: Գործողություններ չկան՝ ուղղակի կանգնած երգում են բնության գրկում, բա զգացմունքները, հաճույքը որ ստանում են երգից, ժպիտը:



Չեմ հասկանում ինչի՞ց ա էս դատարկությունը՝ բայց զգում եմ, որ մի բան էն չի: Խոստումս լավ եմ հիշում, բայց սա խղճի խայթ չի: Ինչի՞ց եմ հոգնել, ի՞նչն ա տրամադրությունս գցում, ընդհանրապես ի՞նչ ա կատարվում: Ինչ-որ բան կարծես շատ քիչ ա, կամ շատ բաներ են պակասում: Ու ոչ մի բանի ցանկություն չկա:

Come they told me, pa rum pum pum pum...

[Smokie]

Գուցե ճիշտ ա, որ դժգոհությունը, բողոքն ու ագրեսիան իմ մեջ շատ ա: Գուցե իրոք անիմաստ ա էդ ամենը: Բայց մեկ ա չեմ կանգնում՝ քանի դեռ սպասումների մեջ եմ: Միայն սպասումների, ո՛չ քայլերի:
Ոչ էլ կարողանում եմ մոռանալ տաս տարի առաջվա կուտակվածը: Իսկ իրականում կա՞ դրա կարիքը, մի՞թե ոչինչ չի փոխվել: Մի՞թե ես դեռ ապացուցելու բան ունեմ: Մի՞թե պարտք են: Ինչևէ, կարևորը որ...

Որ հասարակ երևակայությունը կարող ա էդքա՜ն համոզիչ թվալ: Հեչ չէի պատկերացնի, որ մեղմ ասած երջանիկ դարձնի: Անիրականություն կարծես չլիներ : Գոհ էի, հպարտ ու վստահ՝ կարծես հենց էդ պահին աչքիս առաջ ապագան էի տեսնում՝ Այնինչ նույնիսկ պատճառ, կամ առիթ չունեի էդ ամենի համար: Ուղղակի հավատացի ու վերջ:

Auberge
Auberge
Auberge

[Smokie]

Փոխվել, էլի փոխվել: Չգիտեմ ինչքա՞ն կդիմանամ ու ինչի՞ ա հանգեցնելու էս որոշումը՝ բայց հավանաբար էդպես ավելի ճիշտ ու օգտակար կլինի բոլորի համար:

Կարծիքս ավելի ու ավելի ա ամրապնդվում: Ավելի լավ չի՞ հենց հիմա հիասթափվեմ ու մոռանամ, գուցե միշտ էլ էսպես լինի:

[Smokie]

0,5... Հուսով եմ էս անգամ չեմ «ստի», էս կարող եմ համարել իմ վերջին հնարավորությունը: Եթե ինձ հավատացին էդքանից հետո, էս անգամ ուղղակի իրավունք չունեմ խաբելու: Էլ ի՞նչ եմ մտածում՝ առաջին հերթին պիտի արագացնեմ գործողություններս:

2. Չկարողացա մոռանալ անցյալը՝ ճիշտ ա՞, որ եթե մի բանի կամ մեկի մասին շատ ես մտածում, փորփրում ես անցյալը ու մտածում թե ո՞ր պահին, ո՞նց էիր կարող խոսել իր հետ, վերջը հայտնվում ա քո առջև ու... հետևանքի համար ոչինչ չեմ կարող ասել՝ գուշակ չեմ, բայց կուզեի տեսնել թե ի՞նչ ա լինելու՝ անկախ լավից, կամ վատից:

0,5-1. Արդեն վախենում եմ, որ սա էլ չստացվի, բայց որ չեմ խաբելու՝ դա հաստատ ա: Ամեն անգամ երբ միտքս փոխեմ պետք ա գամ էստեղ ու կարդամ էս խոսքերս: Իսկ է՛դ գալիք օրը մյուս երջանիկների պես երկար ա հիշվելու:

3. Նորությունների երջանիկ սեզոնը շարունակվում ա, կամ սկսվում: Չնայած էլ ոչ մի Surrender ու առավել ևս ոչ մի lie:

[Smokie]

Մեղմ ասած չէի սպասում՝ հիմա էլ չեմ հավատում, մի տեսակ անարդար ա: Իսկ գուցե սա իզուր տեղը կորցրածներիս հատուցումն ա:
Ինչ սխալ անում էի՝ ամեն ինչ լավ էր ավարտվում, չնայած հակառակը ավելի հավանական էր: Հիմա՝ երբ թվում էր ամեն ինչ նորմալ ա, երբ անգամ ամենաբարդ բանը հեշտությամբ տրվեց, ամեն ինչ 180 աստիճան շրջվեց ամենակարևոր պահին: Հիմա հասկանում եմ, թե որն ա իսկական պատիժն ու ցավը:
Դա երևի նշան ա, որ պիտի անեմ էն, ինչը չեմ ուզում՝ պիտի փոխվեմ: Ու թվում ա դրանից բարդ բան հիմա չկա՝ չնայած անհրաժեշտությանը:

Ու չնայած էդ ամենին՝ աննորմալ ժպիտը անընդհատ դեմքիս ա, սիրում եմ բոլորին, ողջ աշխարհին: Իսկ էս ամենում միայն ես եմ մեղավոր:

[Smokie]

Երբ զգում եմ, որ որոշ մարդկանց կորցրել եմ` էնքան էլ դժվարությամբ չեմ համակերպվում: Ուրիշ ժամանակ գուցե կզարմանայի էս խոսքերիս վրա, բայց երբ գալիս ա էդ պահը` ոչ ծանր բեռ, ոչ խորը ցավ, ոչ տառապանք:
Մի օր գուցե գտնեմ այնպիսի ընկերոջ` ում կորուստից հետո վերքը տարիներով չի բուժվի, բայց հիմա էնքան էլ չեմ հավատում: Ինքս եմ քար դարձել ու էնքան էլ վատ չեմ նայում էդ փաստին:
Բայց ինչ հետաքրքիր ա` մեկ զգայուն դեպրեսիկ, մեկ անտարբեր ռեալիստ, մեկ էլ խաղաղ մազոխիստ: Բարդ ա

[Smokie]

Судья էս մարդուն (Souviens (հիշել))



Ախր ինչի՞ լիքը տաղանդավոր ու վառ անհատականությունների, պոզիտիվ անձնավորությունների բախտը չի բերում...

[Smokie]

Երևի առաջ ոչ մի դեպքում մտքովս չէր անցնի, որ ռոբոտ լինելն էնքան էլ վատ չի: Ինչի՞ պիտի անկեղծությունդ բռնի ու խոսես էն ժամանակ, երբ դրանից միայն վնաս ա լինելու: Իսկ ռոբոտները չեն փոխվում, չեն շարժվում ո՛չ զգացմունքով, ո՛չ խելքով: Բայց չէ՜ ախպերս՝ ռոբոտներին էլ ինչ մեխանիկ ուզի, կփոխի՝ իրանք է՛լ չեն մնում էն, ինչ որ կան: Բայց իրանք հո չե՞ն տանջվում, երկմտանքի մեջ չե՞ն լինում, հանգիստ իրենց համար ապրում ու գործում են:

Ի՜նչ լավ կլիներ, եթե մարդ կարողանար ապրեր էն միջավայրում, որում ինքն է ուզում: Ցավոք սրտի՝ մի փոքրիկ տեղից փախչելով՝ չես փախնի ամբողջ աշխարհից ու իրականությունից: Վերջը էլի հանդիպելու ես էդ թեմային ու էշի գլուխդ պատովն ես տալու:

Անջատվել ա պետք իսկականից: Բայց ո՞նց:

[Smokie]

Չերջանկություն անցիր կողքովս,
Ինչու՞ ես դու հարատեեեւ

Մտքում երգում եմ օրեր առաջ ու մտածում «ինչու՞մն ա խնդիրը, էլի ի՞նչ եղավ»: Ոչինչ: Ինչքա՞ն ու մինչև ե՞րբ կարելի ա ընկնել մանրուքների հետևից՝ քո համար խախանդ չգնալ գետի հունով: Պարզ ա՝ երջանիկ չես լինի էդ դեպքում ախպերս, ինչի՞ վրա ես հույս դրել:

Տեսա՞ր, հասկացա"ր... իսկ ի՞նչ ա փոխվելու սրանից հետո:

[Smokie]

Վերջապես վերջ:

Ինչքան էլ ցածր են արդյունքները, բայց կարծես սա դեռ սկիզբն ա` դեռ կա Rosetta Stone, որը ինչքան էլ երկար ու ջանջալ թվա, բայց հաճույքով երկրորդ անգամ կարող եմ պլանշետով կրկնել կոմպով անցածս դասերը և հակառակը: Ու ընդհանրապես Duo Բուո-յիս էլ են սպասվում ոչ քիչ կրկնություններ:
Գիտեմ՝ ուրիշ համարյա ոչնչից չեմ խոսում վերջերս, անգամ երաժշտությունից: Ի՞նչ ա ինձ, կամ դիմացինին դա տալիս: Ինչի՞ համար ա էս ամենը ու ինչքանո՞վ են հետագայում պետք գալու լեզուները՝ չգիտեմ: Բայց հիմա շատ են պետք՝ գուցե ինքնահաստատման, գուցե հետաքրքիր ժամանցի համար: Չեմ կանգնի էսքան գնալուց հետո, թե չէ մի օր ստիպված եմ լինելու զրոյից սկսել::

[Smokie]

Նոր սերիա՜լ, նոր սերիաա՜լ 1977թվի

Մե խի՜նդ, մե ուրախությու՜ն, էս ինչ լավն ա: Հուսով եմ ոչ միայն ստոպ չեմ տա՝ մի երկու օր չի տևի, այլև կարթնացնի նաև մյուս քնած մուլտ/սերիալներին: Friends-ը հասկացա` էնքան էլ դուրըս չեկավ սկզբի համար, բայց Littlest hobo՞-ն ինչի թարգեցի:


Համ էլ ևս մի գանձ եմ գտել: Դա վաղուց էր, շա՜տ վաղուց՝ երբ ես մի պատանի թռչնակ էի թռվռուն ու գեղգեղուն, 100՞ թե՞ 120 տարեկան (c) «Քամու թևերին»ի ագռավ:
Հա, ի՞նչ էի ասում՝ «Պինոքիո»յի օնլայն հայերեն տարբերակը կաա՜, էն էլ նկարներով...

- Նկարներո՞վ: Իսկ դու ամբողջությամբ ե՞ս ուսումնասիրել:
- Էէէէէ՜: Լավ, դե ի՞նչ արած...

[Smokie]

Իտալերենի կրկնություններ foreveeer!