Սերը պինդ է կպչում: Գուցե դու կորցնես քո սիրելիին ու հետագայում գտնես մեկ ուրիշին, կկարծես թե առաջինին մոռացել ես, բայց երբ օրերից մի օր տեսնես, կարդնանան հին զգացմունքներդ, երկմտանք... սերը հավերժակա՞ն է, մի՞թե երկրորդ սիրելիդ ընդամենը մխիթարանք էր: Փորձում ես ինքդ քեզ համոզել որ այդպես չի, որ իսկապես սիրում ես նրան, բայց ի՞նչանես... արդեն տեսել ես առաջինին:
Բաժանվող զույգ... իսկ ու՞մ համար էին ասում «մի բարձի ծերանաք»: Գուցե հենց սկզբից էլ համապատասխան չէին իրար: ՉեՄ կարող հասկանալ այն մարդկանց՝ ովքեր սիրում են, բայց բաժանվում՝ թեկուզ որոշելով մնալ ուղղակի ընկերներ: Նրանք երկար չեն դիմանա... Առավել ևս անհասկանալի են այն մարդիկ, ովքեր ամուսնանում են ուղակի ամուսնանալու համար՝ արհամարհելով սերը... այդ հրաշքը:
Էջանիշներ