Օրերից մի օր

[Smokie]

Սահմանագիծ... պահը հիմա է... մոտ է ավարտը... չգիտես թե հետո ի՞նչ կլինի... ոչ ոքչգիտի:


Ու հենց այդ ավարտով է դրվում մի նոր սկիզբ, բացվում նոր տասնյակ:

[Smokie]

Ջերմս

Գիտե՞ս, որ այդ բառը ես վայելում եմ իր ամբողջությամբ, իր վիթխարի նշանակությամբ: Այդ բառի հետ իրոք զգում եմ սերը Հատկապես, երբ քեզանից եմ «լսում»:

[Smokie]

Չուզեցի շարունակել հինը, արդեն դրել էի նոր սկիզբը: Գուցե հիասթափվեի՝ վատ հետեւանքներ ունենար այդ ամենը: Ինքնասիրության պակա՞ս, թե՞ անտեղի նեղացկոտություն: Իսկ գուցե առաջինը ստիպում է մտածել, որ երկրորդն է ճիշտը: Ամեն դեպքերում սիրտս նորից ինձ ասում է «հանդուրժիր՝ շարունակիր առաջվա պես»: Ինձ ուղղակի դուր է գալիս այս ամենը:

[Smokie]

Երբ թվում ա, թե շատ բան ունես ասելու ու շատերին... չես կարող, պիտի լռես Անասելի ծանր ա: Ճնշում ա լռությունը, գժվացնում ա գոռալու աստիճանի: Կարող ես ճիչերիդ ազատություն տալ, երբ քեզ մոտ մարդ չկա, բայց... գիտակցում ես, որ դրանից ոչինչ չի փոխվի, ընդհակառակը՝ վիճակն ավելի կբարդանա, որովհետեւ քեզ միայն դու ես լսում: Գժվում ես...

[Smokie]

Գիշերվա հազար. սենյակի վառ լույս. Usb-ի ու հեռուստացույցի կոնտակտ

Արեւոտ անձրեւը մեղմ
Երգում է քեզ համար

Պայծառություն, ջերմություն, չքնելու մեծ ցանկություն: Վայելիր լուսավոր գիշերը:

Իմ երազների աշխարհը
Ինչ դատարկ է առանց քեզ

Եթե դու միայն իմանայիր

Մի պահ հիշում եմ, որ ուզում էի պայծառ, ուրախ նոտաներով եզրափակել: Ուրախ ես

[Smokie]

Տեսահոլովակը նայել եմ շա՜տ տարիներ առաջ, բայց էնքա՜ն են ցույց տվել ու էնպե՜ս եմ սիրահարվել երաժշտությանը, որ ամեն մի մասնիկը, ամեն մի հնչյունը, պահը մնացել ա հիշողությանս մեջ: Բայց չէի կարողանում գտնել այն, որ ուզածդ պահին լսեմ:

Օրհնյա՜լ լինի այն ձմեռային օրը՝ երբ վերջապես, կրկին անգամ տեսա հեռուստացույցով, իմացա թե ո՞վ է կատարում ու կյանքումս առաջին անգամ (չհաշված դրա նախորդ օրը ) կաբելային, դանդաղ, անհարմար ինտերնետով մոտ մի ժամում քաշեցի mp3-ը

[Smokie]

Ոնց էլ լինի երևի ամեն մարդ իր կյանքն ավելի ա «ուսումնասիրում», իր քայլերի մասին ավելի շատ ա մտածում, քան դիմացինի՝ ինչքան էլ վերջինս հարազատ, թանկ, կամ թեկուզ ատելի, անտանելի անձնավորություն լինի:
Վերջերս մտածում էի թե տարիների ընթացքում ինչպիսի՞ տպավորություն թողած կլինեմ ծանոթներիս վրա, ի՞նչ են մտածում իմ մասին: Ճիշտ է՝ ոչ ոք իմ հետ էդ մասին չի խոսել, դա չի ասել, բայց ես հիմքեր ունեի մտածելու, որ շատերի համար ես խորհրդավոր մարդ եմ (հիմքերն էլ քիչ չէին): Ինձ չեն ասել, բայց ես դա գիտեմ: Չգիտեմ, գուցե նկատել են, գուցեև ոչ, վերջիվերջո իրանց ի՞նչ խնդիրն է՝ ընկնեն ծերից ծեր մի մարդու «ուսումնասիրեն»: Ինձ մեկ-մեկ զգում եմ չափից դուրս անկեղծ, չափից դուրս անմիջական ու դա ինձ դուր է գալիս, հաճախ էլ մանրուքների հետեւից եմ ընկնում: Բայց մեկ-մեկ էլ տեսնում եմ, որ շատ բաներ եմ գաղտնի պահել, այդ մասին միայն ես եմ իմացել... կարևոր բաներ:
Տարօրինակ երիտասարդ, թվում է թե միայն դու ես քեզ հասկանում... եթե իհարկե հասկանում ես:

[Smokie]

Ասելիք չունես, փորձում ես խոսելու համար գոնե մի բառ գտնել ու որտեղից-որտեղ մտքումդ հայտնվում ա բառերից ամենաանսպասելին... էն որ չգիտես ինչու՞ հենց էդ բառը հայտնվեց ու ինչու՞ չի անհետանում: Գիտես, որ ոչինչ էլ չես կորցրել, այդ դեպքում ինչու՞մն է խնդիրը: Գուցե դու՞ ես կորել, հեռացել ինչ-որ մեկից (բանից)... Անվերադարձ:

[Smokie]

Քույր իմ մարի լույսը իմ տան
Օրոր երգիր, որ քնեմ
Այնպե՜ս կուզեմ մանկանամ
Այնպե՜ս ուզում եմ քնեմ:

(c) Դավիթ Ամալյան


Այնպես ստացվեց, որ չապրեցի սա՝ հիշեցի: Ուղղակի էսօր....

Այո՝ էսօր մանկական օր ա, մանկական երգերի, մանկական ապրումների, կողքից էլ զվարճանքի՝ ջրիկության, ժպիտների: Էսօր ուզում ես պուճուրների հետ լինես: Իրանք քո գրկում են, քո կողքին են, քեզ սիրում են, որովհետեւ դու իրենց ես սիրում: Պարն ու ուրախությունը անպակաս են, էլ չեմ խոսում, բարի, պայծառ, ջերմ երգերի մասին:

Հետո՞: Դե հետո քնելու ժամանակն ա ու էստեղ մեզ օգնության կհասնեն Ռուբեն Հախվերդյանի խոսքերը:
«Իսկ հետո փոքրիկ թզուկը, ուսն առավ պարկապզուկն ու անհետացավ գիշերվա մեջ: Նրան ուղեկցում էին արծաթե թիթեռնիկները եւ գիշերին ոգիները շշնջում «Բարի գիշեր»: Իսկ առավոտյան՝ փչակում նրան քնած գտան արեւի ոսկե շողերն ու համբուրեցին նրա ժպիտը»:

[Smokie]

Շատ անգամ եմ մտքումս ասել, «որ իմանամ հետո ամեն ինչ անցնելու ա, փոխվելու ա դեպի լավը, էլ ներկայով չեմ անհանգստանա: Միայն թե տեսնեմ ապագան»: Թվում ա թե հիմա տեսնում եմ Միայն ես կարող եմ ինքս ինձ օգնել

[Smokie]

Չգիտեմ ինչքանո՞վ ա ճիշտ հուսալը, որ էս փոփոխությունը քո օգտին ա լինելու, օգնելու ա քեզ: Բայց սպասի... ախր քեզ դուր ա եկել էդ փոփոխությունը, էլ ինչու՞մն ա կասկածը: Ուղղակի ուզում ես դրա հաշվին հասնել նպատակներիդ, թվում ա թե դա նոր հնարավորություն ա, չես ուզում միայն վայելել փոփոխությունը, ուզում ես իսկապես օգուտ քաղել դրանից: Համատեղել հաճելին ու օգտակարը:

Հետաքրքիր ա կստացվի՞ Մի տեսակ վախ էլ կա, չեմ ուզում հիասթափվել երկրորդ անգամ:

[Smokie]

Սեփական կարծիքը փոխելը էդքան էլ վատ բան չի: Եթե դու ժամանակին անտարբեր էիր այդ ամենի հանդեպ, հիմա ուրախ ես, որ այլ կերպ ես մտածում, արդեն դու էլ ես սկսում, մտածել, որ եթե շարունակեիր առաջվա պես, կկործանվեիր: Կարևորը արդեն լավ ես տրամադրված:

Քանի գնում ավելի ու ավելի եմ համոզվում, որ Սարոյանը տվյալ ժամանակահատվածում իմ ամենասիրելի գրողն ա

Ու ընդհանրապես...

Where have you been?
Where are you going to?
I want to know what is new
I want to go with you

Լավ, Chris-ին դեռ կանդրադառնանք

[Smokie]

Դու իսկապես ուրիշ ես՝ քո ձեռագիրը, քո խոսքերը ինձ համար մի ամբողջ աշխարհ են: Չեմ կարծում, որ պատճառը քո հանդեպ ունեցած զգացմունքս է, եթե այն չլիներ, ես երևի էլի զգայի նույնը, ինչ հիմա եմ զգում: Ամեն անգամ երբ քեզ տեսնում եմ՝ դառնում եմ երջանիկների երջանիկը: Երբ թախծոտ ես, նախընտրում եմ ոչինչ չասել, երբեմն էլ սկսում եմ վախենալ... վախենում եմ, որ ամեն ինչ այնպես չի լինի, ինչպես ես եմ ուզում: Ուզում եմ, որ դու իմանաս՝ հասկանաս ամեն ինչ:



Նա էլ է շատ թանկ ու հարազատ անձնավորություն՝ վստահելի ընկեր: Դուք իրար շատ եք նման, անչափ ուրախ եմ, որ այդքան մոտ ընկերուհիներ եք: Երկուսդ էլ արժանի եք մեծ երջանկության:

[Smokie]

Գուցե մի օր ես ասեմ այն, ինչ ուզում ես իմանալ: Գուցեև հետո քեզ համար դա կարևոր չլինի: Խոստացել եմ՝ կկատարեմ, բայց ուզում եմ իմանաս՝ որոշ բաներ ինքս ինձ էլ եմ խոստացել ու առաջին հերթին պետք է այդ նպատակիս հասնեմ:

Գիտեմ... հասկանում եմ... ես է՛լ չեմ սիրում սպասել:

[Smokie]

Գիտե՞ս, էսօր ես վախեցա: Հանկարծ մտքովս անցավ, որ կարող ա մի օր կորցնեմ քեզ, որ կուշանամ ու քեզ չեմ հասնի: Չէի ուզում շարունակել, ծանր մտքերից միշտ խուսափել եմ՝ հաճախ ինքս էլ չեմ զգացել, ոնց եմ թարգում:
Կյանք, սեր, ջորմություն, պայծառ ժպիտ: Կրկնվող ցանկություն: Տարիների երազ:

Չեմ մոռանա: