Ընկերությունն իմ պատկերացմամբ...

[kiki]

...Ըստ իս, ամենամտերիմ ընկերներ կարող են լինել նրանք, ում ձգտումները, նպատակներն ու կյանքի սկզբունքները համընկնում են։ Հակառակ դեպքում ընկերությունը կլինի ժամանակավոր կամ ոչ լիարժեք։ Ասվածը վերաբերում է լավագույն ընկերոջը։...

սխալվում ես...իմ մտերիմ ընկերուհին (որին անգամ ընկերուհի չեմ անվանում, քանի որ ընկերուհի ասվածը նրա համար շատ քիչ է ) բոլորովին այլ ձգտումներ ու նպատակներ ունի կյանքում...ու շատ հարցերում բոլորովին տարբեր ենք...բայց դա բոլորովին չի խանգարում մեր հարաբերություններին...

[Լոս]

Այ ես հիմա որոշ մարդկանց հետ համաձայն չեմ.
ընկերը ուղղակի ընկեր է. մի մարդ որ ընկերակցում է քեզ:

իսկ մարդիկ կան որ ի զորու են ընդմիշտ/առանց որևե սահմանափակման ընկերակցել քեզ: ինձ թվում է ես այդպիսիներին հանդիպել եմ: շատ մեծ տեղ են գրավում իմ կյանքում.. շատ բաներ չեմ ուզում ասել.. ուղղակի թվում է թե ինչ էլ ասեմ կիսատ կթողնեմ էլի շատ բան:

իսկ ինչ վերաբերվում է ինչոր համեմատություններին.. ոչ մի բան չեմ կարող ասել.. չեմ կարող համեմատել.. կարող եմ տեխնիկապես խորանալ...
օրինակ.. ծնողը սիրում է զավակին.. դա գաղտնիք չէ..

իսկ զավակը կարծես այդքան էլ չի սիրում ծնողին, կամ թեկուզ եղբորը.. այսինքն բավական է որ տվյալ զավակը միքիչ ոչ-սկզբունքային լինի.. այսինքն մոռանա որ ծնողը շատ բան է արել իր համար - կարող է իր մեջ բարձր գնահատել և սիրել այդ պահին իրեն ընկերակցողին' այն մարդուն որ իրեն երջանիկ է պահում.. այդպիսի երևույթներ նկատվում են այսպես կոչված նեղ պահերին..

չնայած.. ես համոզված չեմ իմ ասածի վրա.. ինչ որ ենթադրություններ..

[Լոս]

Այ ես հիմա որոշ մարդկանց հետ համաձայն չեմ.
ընկերը ուղղակի ընկեր է. մի մարդ որ ընկերակցում է քեզ:

իսկ մարդիկ կան որ ի զորու են ընդմիշտ/առանց որևե սահմանափակման ընկերակցել քեզ: ինձ թվում է ես այդպիսիներին հանդիպել եմ: շատ մեծ տեղ են գրավում իմ կյանքում.. շատ բաներ չեմ ուզում ասել.. ուղղակի թվում է թե ինչ էլ ասեմ կիսատ կթողնեմ էլի շատ բան:

իսկ ինչ վերաբերվում է ինչոր համեմատություններին.. ոչ մի բան չեմ կարող ասել.. չեմ կարող համեմատել.. կարող եմ տեխնիկապես խորանալ...
օրինակ.. ծնողը սիրում է զավակին.. դա գաղտնիք չէ..

իսկ զավակը կարծես այդքան էլ չի սիրում ծնողին, կամ թեկուզ եղբորը.. այսինքն բավական է որ տվյալ զավակը միքիչ ոչ-սկզբունքային լինի.. այսինքն մոռանա որ ծնողը շատ բան է արել իր համար - կարող է իր մեջ բարձր գնահատել և սիրել այդ պահին իրեն ընկերակցողին' այն մարդուն որ իրեն երջանիկ է պահում.. այդպիսի երևույթներ նկատվում են այսպես կոչված նեղ պահերին..

չնայած.. ես համոզված չեմ իմ ասածի վրա.. ինչ որ ենթադրություններ..

հա..
ընդհանրապես.. մարդ առաջին հերթին/ամենաատը փնտրում է մարդկանց:Մարդուն իրոք շատ պետք են ուրիշ մարդիկ: Բոլոր նրա քայլերը կախված են հենց այդ հանգամանքից..
ինչպիսի՞ ուշադրության կարժանանա նրա արարքը ուրիշ մարդկանց համար..

հեչ երազե՞լ եք: եթե երազել եք, ապա զգացած կլինեք որ ձեր երազները կապված են հենց մարդկանց հետ.. դուք մարդկային հարաբերությունների մասին եք երազում.. իսկ երազում են այն մարդիկ, որոնք ռեալում բավականություն չեն ստանում կյանքից:

ինչևե.. մարդ պետք է զգա որ ինքը ինչ որ մեկին հետաքրքրում է.. առանց դրա շատ ծանր կլինի ապրել.. ընկերությունները հենց դրա համար են.. մարդիկ իրարով հետաքրքրվում են.

իսկ ինչ կլինի եթե ունենանք որդիներ.. նրանց շատ սիրենք..
երևի էլ առաջվա պես ընկերություն չենք անի..

նշեմ որ.. իմ ըները պիտի լինի այնպիսին, որ իմ կարիքը զգա.. իսկ ես նույնպես..

[Koms]

Լավ, իսկական ընկերը` կարեւոր գործոն է ցանկացած անհատի կյանքում: Այո, կիսվել, խորհել, խորհրդակցել, մտորել մտերիմ ընկերոջ հետ` դա ուղղակի պարտադիր է, առանց դրա մարդու մոտ կզարգանան էգոիստական հակումները` այսինքն ուրիշին չլսելու, չընկալելու հատկությունները:

[Mench]

Իզուր չի որ ասում են ընկերը սրբություն է, ինչպես ծնողներդ։
Անպայման չի որ դուք ունենաք նույն հայացքները, ես կասեի որ շատը տարբեր հայացքներով մարդիկ են ընկերություն անում, որ իրար լրացնեն:

[Լէգնա]

Ընկեր:
Անձ,որ պատրաստ է ամեն ինչի,քո համար:ուրեմն և գործում է հակառակը;Ամեն ինչը ,տարբեր անկյուններից կարելի է նայել,բայց ես անձամբ կուզեի այդ ամեն ինչը,այնպես լիներ,որ երբեք չվնասեր նրան:

[John]

Առանց ընկերների կյանքս չեմ պատկերացնում։Ուրախ եմ,որ ունեմ լավ ընկերներ,մարդիկ՝որոնց կարող եմ դիմել ցանկացած հարցով ու համոզված լինել,որ հնարավեորությունների սահմաններում ինձ կօգնեն։

[Artgeo]

Ընկերոջ դերը իմ կյանքում շատ մեծ է… մեծ էր… Օֆ է, ընդմիշտ ընկերություն կա՞

[StrangeLittleGirl]

Վախենամ՝ չկա ընդմիշտ ընկերություն: Ինձ մոտ ամենաերկարը 6 տարի է տևել:
Չէ՛, ավելի լավ է՝ հույս ունենամ, որ կան և կլինեն մարդիկ, որոնցից մինչև կյանքիս վերջ չեմ ձանձրանա:

[Լէգնա]

Վախենամ՝ չկա ընդմիշտ ընկերություն: Ինձ մոտ ամենաերկարը 6 տարի է տևել:
Չէ՛, ավելի լավ է՝ հույս ունենամ, որ կան և կլինեն մարդիկ, որոնցից մինչև կյանքիս վերջ չեմ ձանձրանա:

իսկ կներես,կան մարդիկ,որոնց դու չես ձանձրացնում???
կներես ,չեմ փորձում կավ վիրավորել կամ կոպիտ թվալ,ուղղակի դու ասում ես,..
կլինեն մարդիկ ,որոնցից մինչև կյանքիս վերջ չեմ ձանձրանա,ուղղակի ուզում եմ համոզվել ,որ դու ավելի լավն ես

[Riddle]

Բնականաբար ընկերներիս շատ եմ սիրում, բայց լինում է այնպես, որ հաճախ եմ հիասթափվում նրանցից, հետո նորից փորձում վերականգնել հարգանքս կամ ներել… Պատճառը երևի այն է, որ մարդկանց մեծամասնությունը հրաշալի կարողանում է տխրել քո դժվարությամբ, քեզ առաջարկել լաց լինել իր ուսին, մխիթարել քեզ այնպես, որ մխիթարվում ես եթե ոչ նրա ասածներով, ապա գոնե այն փաստով, որ այդպիսի ընկեր ունես… Եվ այլն, և այլն… Իսկ երբ պատահաբար քեզ հետ երջանիկ պատահար է լինում, անկեղծորեն ուզում ես, որ կիսես մեկի հետ զգացածդ, այդ ժամանակ արդեն ընկերը, մեղմ ասած, պակաս ջերմ է… Չնայած ասում են, որ ամենադժվարը մարդու դժբախտությամբ տխրելն է (և դա իրոք անասելի դժվար է), սակայն ես իմ ընկերների վերաբերմունքից համոզվել եմ, որ մարդու երջանկությամբ անկեղծորեն ուրախանալն ավելի դժվար է:

[StrangeLittleGirl]

իսկ կներես,կան մարդիկ,որոնց դու չես ձանձրացնում???
կներես ,չեմ փորձում կավ վիրավորել կամ կոպիտ թվալ,ուղղակի դու ասում ես,..
կլինեն մարդիկ ,որոնցից մինչև կյանքիս վերջ չեմ ձանձրանա,ուղղակի ուզում եմ համոզվել ,որ դու ավելի լավն ես

Նոր եմ նկատում, որ այս հարցն ինձ էր ուղղված: Կներեք ուշացած պատասխանի համար: Բնականաբար, ես իդեալական չեմ, հետևաբար կան ու կլինեն մարդիկ, որոնց ես ձանձրացնում եմ:
Չգիտեմ՝ ինչ եզրակացության կգաս. լավն եմ, թե վատը, բայց փաստը մնում է փաստ. ես փոփոխություններ սիրող մարդ եմ ու հաճախ եմ միջավայրերս փոխում, բայց ամեն անգամ էլ կարող եմ մինչև վերջ նվիրվել՝ կարծելով, որ վերջապես գտել եմ իմ տեղը: Ես չգիտեմ ինչքան կսիրեմ այն մարդկանց, որոնք կկարողանան իմ կողքին մնալ երկու-երեք տարուց ավելի… Կամ էլ եթե ես կարողանամ նրանց կողքին մնալ:

[murmushka]

Սրանք իմ խոսքերը չեն , բայց իմ կարծիքով լիովին բնութագրում են ընկեոյը
ընկերը նա է , ով բռնում է քո ձեռքը, բաից կպնում է քո սրտին
Ընկերը նա է, ով գիտի քո ամենավատ կողմերը, բայց շարունակում է սիրել ու ընդունել քեզ հենց այնպիսին ինչպիսին կաս...
Ցավոք ոչ բոլորին է տրված ամբողջ կյանքի ընթացքում հանդիպել գոնե մեկ նման ընկերոջ

[Dina]

Բնականաբար ընկերներիս շատ եմ սիրում, բայց լինում է այնպես, որ հաճախ եմ հիասթափվում նրանցից, հետո նորից փորձում վերականգնել հարգանքս կամ ներել… Պատճառը երևի այն է, որ մարդկանց մեծամասնությունը հրաշալի կարողանում է տխրել քո դժվարությամբ, քեզ առաջարկել լաց լինել իր ուսին, մխիթարել քեզ այնպես, որ մխիթարվում ես եթե ոչ նրա ասածներով, ապա գոնե այն փաստով, որ այդպիսի ընկեր ունես… Եվ այլն, և այլն… Իսկ երբ պատահաբար քեզ հետ երջանիկ պատահար է լինում, անկեղծորեն ուզում ես, որ կիսես մեկի հետ զգացածդ, այդ ժամանակ արդեն ընկերը, մեղմ ասած, պակաս ջերմ է… Չնայած ասում են, որ ամենադժվարը մարդու դժբախտությամբ տխրելն է (և դա իրոք անասելի դժվար է), սակայն ես իմ ընկերների վերաբերմունքից համոզվել եմ, որ մարդու երջանկությամբ անկեղծորեն ուրախանալն ավելի դժվար է:

Լրիվ համամիտ եմ քո գրածի հետ, ու ինձ թվում է դրա պատճառը հիմնականոմ նախանձն է լինւմ։ Բայց կարծում եմ իսկական ընկերների մեջ դա անհնար է ,ավելի ճիշտ անհնար է քանի դեռ քո ընկերոջ ուրախության պատճառը ինչ ինչ հանգամանքների բերումով քեզ չի վնասում։

[Մարիաննա]

Մի անգամ Մարկ տվենը ստանում է առանց դրոշմանիշի բացիկ: Փոստային ծախսը վճարելուց հետո նա կարդաց. «Իմ հին ընկեր, ընդունիր սրտագին բարևներս: Ապրում եմ լավ: Քո հին պաշտոնակից Ջեկսոն»:
Որոշ ժամանակ անց փոստատարը Ջեկսոնին բերեց ոչ պակաս, քան 2կգ-անոց չվճարված մի ծանրոց: Երբ նա բացեց ծանրոցը, տեսավ խոշոր մի քար և մի թուղթ, որի վրա գրված էր. «Իմ հին ընկեր: Շտապում եմ հայտնել, որ այս քարն ընկավ իմ սրտից, երբ քո նամակից իմացա, որ լավ ես ապրում: Մարկ Տվեն»:

Եվ իրոք, եթե ընկերները իսկապես ընկերներ են, պետք է ապրեն մեկը մյուսի թե՛ ուախությամբ, թե՛ տխրությամբ, և թե, թե… Թե չէ կան չէ մարդիկ, որը շատ ընկերներ ունեն, բայց էդ ընկերնեից որ մեկին, որ հարցնում է ո՞նց ես, դա հարցնում է ձևի համար, իրականում դիմացինի լավ, վատ կամ 50-50 լինելը իր ներաշխարհում ոչ մի փոփոխության չի հանգեցնելու
(Չէ՛, լավի դեպքում կարողա սիրտը մի քիչ նեղվի ): Բոլորին ցանկանում եմ, որ իրենց կողքին ունենան «իսկական» ընկերներ, բայց դե կյանքը բարդ է: Քանի գնում, ես ավելի ու ավելի եմ համոզվում, որ այս աշխարհը շահի վրա կռթնած հաստլիկ ձեռք է: Ամեն դեպքում ես վերջնական հույսս չեմ կորցրել: Իզուր է խեղդվողը ձեռքը ծեպին գցում, բայց գցում է: