Ընկերությունն իմ պատկերացմամբ...

[Bonita]

"Ընկեր"(մարդ,որը և ուրաության,և տխրության պահին կողքիտ է և միշտ պատրաստ է օգնել) կարող է լինել ոչ միայն դասարանցին կամ կուրսեցին,այլ նաև հարազատ քույրը,կամ ինչպես ինձ մոտ` եղբայրը:

[kiki]

...չնայած հաճախ ակնհայտ է լինում, որ տվյալ մարդիկ իրենց հետաքրքրություններով, հայացքներով ու մտածելակերպով արդեն բավականին հեռացել են միմյանցից։
...

իմ ընկերուհին ասում է, չեմ հասկանում, ինչպես եմ քեզ հետ ընկերություն անում ??? սլում է ես ռոք, մաթեմատիկոս...+ նայում ես ֆուտբոլ...
ու իսկապես ճիշտ է, ես 3-ից էլ տարբերվում եմ , ու շատ բաներում բոլորովին նման չենք միմյանց...բայց դա բոլորովին նշանակություն չունի...

[StrangeLittleGirl]

Ընկերը մի տեսակ է լինում....
պարզապես» ԸՆԿԵՐ

Եթե այդպես է, ուրեմն ես ընդհարապես ընկերներ չունեմ:
Ես համամիտ եմ ՈՒլուանայի հետ: Երբ ընդհանուր հետաքրքրությունները վերջանում են, վերջանում է նաև ընկերությունը: Իմ կյանքում շատ են նման դեպքեր եղել, բայց ոչ դպրոցում, քանի որ այնտեղ ես ընկերներ ընդհանրապես չունեի: Նույնը կասեի մտերիմ կուրսեցուս մասին: Մենք համարյա ամեն օր իրար տեսնում ենք, հաճախ մինչև ուշ երեկո միասին ենք, բայց ես հաստատ գիտեմ, որ ավարտելուց հետո իրար հիշելու ենք միայն քաղաքավարի լինելու համար:
Ես էլ եմ սիրում խորը հոգեբանական զրույցներ, բայց մյուս կողմից էլ շատ փակ եմ: Կարելի է ասել, որ իմ մտերիմ ընկերները իմ մասին համարյա ոչինչ չգիտեն: Իսկ հոգեբանությունից խոսում եմ իմ մի ընկերուհու հետ, որին շատ հազվադեպ եմ տեսնում, որովհետև նա սարասափելի անպարտաճանաչ է: Ինչևէ, ես նրան ընդունում եմ հենց էդպիսին: Մենք սիրում ենք մեր շրջապատի հոգեկանը փորփրել: Մի ժամանակ նույնիսկ հետազոտություններ էինք կատարում, ուսումնասիրում էինք հայ դեռահասներին:

[spec]

Երբ ընդհանուր հետաքրքրությունները վերջանում են, վերջանում է նաև ընկերությունը:

Իսկ ըստ իս, ընկերներին միավորում են ոչ թե ընդհանուր հետաքրքրությունները, այլ կենսփիլիսոփայական արժեքային համակրգերի համատեղելիությունը:
Իսկ հետաքրքրությունը պարզապես մի ածանցյալ օղակ է վերը նշվածից:

[Narinfinity]

Ընդհանրապես ընկերները տարբեր տեսակի են լինում։ Կյանքում հաճախ այնպես է ստացվում, որ ոչ միայն մենք ենք ընտրում ընկերներին,այլև մեզ են ընտրում։
Իմ ընկերը լինելու համար մարդը պետք է նախ և առաջ բարի լինի, ազնիվ ու անշահախնդիր։ Պետք է հնարավորինս շատ ընդհանուր հետաքրքրություններ ունենանք, մարդը պետք է նաև հումորի զգացումից զուրկ չլինի, սահմանափակ չլինի, որպեսզի կարողանամ նրա հետ զրուցել տարբեր թեմաներով, հատկապես հոգեբանական ու փիլիսոփայական թեմաներով։ Հետևաբար, կարելի է ասել, ցանկացած հետաքրքիր, բարի ու ազնիվ մարդ իմ պոտենցիալ ընկերն է։ Հոգեբանական մտերմիկ զրույցներն իմ կյանքում զգալի նշանակություն ունեն, ուստի ես չեմ կարող ընկեր համարել այն մարդկանց, որոնց հետ իմ շփումը սահմանափակվում է զուտ գործնական հարաբերություններով։ Դժբախտաբար, մարդիկ հաճախ են նման հարաբերությունները շփոթում ընկերության հետ։

Իսկ ինչ վերաբերում է այն ժամանակին, որն անհրաժեշտ է մարդուն ընկերդ համարելու կամ չհամարելու համար, ապա, կարծում եմ, դա էական չէ։ Երբեմն մարդու հետ ընդամենը մի հանդիպումն էլ բավական է լինում, որ նրան ընկերդ համարես։ Չեմ ասում, թե դա օրինաչափություն է, բայց այդպես էլ է պատահում։

Արտակարգ մտքեր ես գրել , միայն թե ժամանակը / փոփոխական և անսպասելի/ միշտ էլ հանելուկային է դարձնում ընկերոջ կյանքը , նրա վերաբերմունքը ...
Բայց ժամանակը միայն կարող է ցույց տալ , թե այդքան ժամանակ ինչպիսինն էր նա , իսկ թե հետո ինչպիսինը կդառնա ,կախված է էլի ժամանակից , իրավիճակից ...
Ափսոս , որ լավ ընկերները քիչ են լինում :

[Գեվորգ]

Ընկերությունը նման է սիրուն:
....պետք է նույն ուղությամբ նայեք.... ձեր բազմաթիվ նախասիրությունները կարող են իրարից տարբերվել, բայց սիրո կամ ընկերության / արժի՞ արդյոք ասել իսկական սեր, իսկական Ընկերություն.../ համար, դուք պետք է կյանքի ամենակար_որ հարցերին նույն պատասխանները տաք

[Գեվորգ]

Քանի՜-քանի՜ ընկեր-ընկերուհիներ ենք ունեցել դպրոցական տարիքում, որոնց հետքն էլ չի մնացել այսօր։ Հաճախ իրարից անբաժան, այսպես ասած՝ «քիփ» ընկերուհիները դպրոցն ավարտելուն պես բառիս բուն իմաստով մոռանում են միմյանց գոյության մասին։ ...

Նորից եմ ասում, Ընկերությունը մի տեսակ է լինում, այլ տեսակի ««« ընկերություն»»» չկա

[Գեվորգ]

Պարոն/Տիկին/Օրիորդ Խաչատրյան:
Բայց խոսքը դրա մասին չէ:
Չեմ կարծում որ դու ընկեր Խաչատրյանին քո ընկերների շարքին ես դասում:

իսկ եթե քեզ ասեմ ընկեր կամ եղբայր, ապա մի թե դու չես մտածի ,որ խոսքը ԴԻՄԵԼԱՁԵՎԻ մասին է:

[spec]

իսկ եթե քեզ ասեմ ընկեր կամ եղբայր, ապա մի թե դու չես մտածի ,որ խոսքը ԴԻՄԵԼԱՁԵՎԻ մասին է:

Դե իհարկե, բայց դա չի նշանակում որ եթ քեզ հարցնեն թե spec-ը քեզ համար ով է, դու կպատասխպանես - ընկեր:
Ես դա ի նկատի ունեմ, երբ ասում եմ ընկեր բառի հետ պիտի զգույշ լինել:

[Anuk]

Մի շատ իմաստուն միտք եմ մի անգամ լսել, որն իրոք բնութագրում է իմ պատկերացրած ընկեր գաղափարի խորությունը.
Մեկին հարցնում են.
- Ախպերդ լավ տղա ա՞:
Նա պատասխանում է.
- Չգիտեմ, հետը ընկերություն չեմ արել:

Ընկերը լուրջ արժեք է:

Մեկ էլ ուզում եմ նշել, որ մեր իրականության մեջ շատ հաճախ հանդիպում են մարդիկ, ովքեր դիմացինին ընկեր են անվանում կես ժամ շփվելուց հետո: Չասեմ որ չեմ հարգում այդպիսի մարդկանց, բայց միանշանակ լուրջ չեմ վերաբերվում:
Ինձ համար ընկեր բառը այն քիչ բառերից է, որոնք պիտի շատ զգույշ օգտագործել, ինչպես օրինակ սիրել, կամ երդվել բառերը:

Իմ սրտից spec-ն ամէն ինչ ասէց: ՈՒզում եմ միայն շշուկով ավելացնել(որ չվիրավորեմ Աստված մի արասցե որևէ մեկին), եթե մտերիմ ընկեր չունես կնշանակի արժանիքներով թերանում ես: Ես ունեմ մի քանի մտերիմ ընկերներ, մնացած բոլորը ծանոթներ են:

[Արշակ]

…ՈՒզում եմ միայն շշուկով ավելացնել(որ չվիրավորեմ Աստված մի արասցե որևէ մեկին), եթե մտերիմ ընկեր չունես կնշանակի արժանիքներով թերանում ես: Ես ունեմ մի քանի մտերիմ ընկերներ, մնացած բոլորը ծանոթներ են:

Համաձայն չեմ։ Եթե ընկերներ չունես, դա դեռ չի նշանակում, որ արժանիքներով թերանում ես։ Շատ հնարավոր է, որ հակառակն է՝ շրջապատումդ արժանի մարդիկ չկան։ Բացի դրանից, հիմա կյանքն այնպիսին է դարձել, որ մարդկային անկեղծ շփումը խիստ քչացել է։ Հաճախ մարդիկ, որոնք կարող էին հիանալի ընկերներ լինել, տարիներով իրար կողք կողքի ապրում են, առօրյա հարցերով շփվում են, բայց այդպես էլ իրար չեն ճանաչում, չեն բացահայտում մեկմեկու։ Այդպիսին են հիմա կյանքի պայմանները։ Ու նման պայմաններում հոգեհարազատ ընկեր գտնելը շա՜տ դժվար է։
Ակամա հիշեցի Chuk-ի բանաստեղծությունը. http://artak.dar.am/?go=text&text=n01

[Anuk]

Հնարավո՞ր է հաշվել շրջապատի մարդկանց... ու կարծում ես չկա մեկը արժանի՞..., բացի այդ ընկերն ընկեր է հենց նրանով, որ ընդունում է քեզ թերություններով հանդրձ: Մի՞թե դու չես կարող ընդունել նրան...: Ընկեր լինե՛լ, դա մարդկային փոխհարաբերություններում ամենից դժվար և պատասխանատու կերպարներից է: Ասենք ամեն ոք մի կերպ է ընդունում/կամ ոչ տառերի այս խումբը...

[Արշակ]

Իմ կարծիքով ժամանակային սահմանափակումներ այստեղ հնարավոր չէ դնել։ Ընկերներ դառնալու համար մի օրը կամ մի հայացքն էլ կարող է բավական լինել։ Դա կարող է կախված լինել հանգամանքներից կամ նրանից, թե ինչքանով ենք ուշադիր մարդկանց նկատմամբ, ինչքանով ենք կարողանում մարդկանց շուտ ճանաչել։ Իհարկե, առաջին հերթին կախված է փոխադարձ անկեղծությունից։
Ըստ իս, ամենամտերիմ ընկերներ կարող են լինել նրանք, ում ձգտումները, նպատակներն ու կյանքի սկզբունքները համընկնում են։ Հակառակ դեպքում ընկերությունը կլինի ժամանակավոր կամ ոչ լիարժեք։ Ասվածը վերաբերում է լավագույն ընկերոջը։ Այդպիսի ընկերներ քչերին է հաջողվում գտնել։ Բայց կան նաև մանկության ընկերներ, դասընկերներ, գործընկերներ, ընդհանուր հետաքրքրություններ ունեցող կամ առանց որևէ հիմքի պարզապես ընկերներ, որոնց մենք նույնպես ընկեր ենք ասում։

[Գեվորգ]

ընկեր կարող է գտնել նա, ով ընկեր կարող է լինել

[kiki]

...Ըստ իս, ամենամտերիմ ընկերներ կարող են լինել նրանք, ում ձգտումները, նպատակներն ու կյանքի սկզբունքները համընկնում են։ Հակառակ դեպքում ընկերությունը կլինի ժամանակավոր կամ ոչ լիարժեք։ Ասվածը վերաբերում է լավագույն ընկերոջը։...

սխալվում ես...իմ մտերիմ ընկերուհին (որին անգամ ընկերուհի չեմ անվանում, քանի որ ընկերուհի ասվածը նրա համար շատ քիչ է ) բոլորովին այլ ձգտումներ ու նպատակներ ունի կյանքում...ու շատ հարցերում բոլորովին տարբեր ենք...բայց դա բոլորովին չի խանգարում մեր հարաբերություններին...