Մեջբերում Մարկիզ-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Դա սեր չի:
Ընկերասիրությունն էլ «զգացմունք» չէ: Բառ է ուղղակի բառ լինելու համար: Մարդու իր բնավորության շնորհիվ, մեկ այլ մարդուն «նվիրվելը», նրա համար լավն անելը կամ լավն անելու ձգտումը, չի նշանակում, որ կա զգացմունք այդ երկու մարդկանց միջեւ…
Դա զուտ մարդկային բնավորության, աշխարհհայացքի դրսեւորումն է:
Ոչ դա զգացմունք է, եթե չկա զգացմունք, ամեն ինչ անում ես ուղեղով, վաղ թե ուշ դա դատապարտված է բա-անման։ Ու էդ զգացմունքն էլ արհեստական չի, ու ամեն մարդ չէ, որ ունի: Կա նաև մի պահ, որ դու հիմա այսպես ասելով չես էլ մտածում, թե քո մեջ ինչքան զգացմունքներ կան, որովհետև չես տեսնում: Ես էլ չեմ տեսել առաջ, բայց կյանքն իրենն է թելադրել: