հա, ես մասնակցել եմ, ու բնականաբար դեպրեսված բան եմ գրել, դրա համար եմ ատամներով պաշտպանում առաջին տարբերակը![]()
հա, ես մասնակցել եմ, ու բնականաբար դեպրեսված բան եմ գրել, դրա համար եմ ատամներով պաշտպանում առաջին տարբերակը![]()
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Լիլ լավ էլի, ի յէժիկու պոնյատնո, որ դու մասնակցել ես:
Դուք երկխոսեք, երկխոսեք սոխակներ ջան![]()
Մեկ է մի քանի օր հետո բոլոր հեքիաթները դդում են դառնալու
![]()
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Նաիրուհի (01.12.2011)
ու հենց տխուր արքայազնով չէ? ու ինչի ա ինքը տխուր` որտև տեղս չգիտի![]()
![]()
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Mark Pauler (01.12.2011), Ռուֆուս (01.12.2011)
Claudia Mori (01.12.2011)
այ, լավ հումոր սիրում եմ![]()
Find what you love and let it kill you. (c) Bukowski
Տեսնես ինչի՞ է ինձ թվում, թե երկրորդի հեղինակը Նուշությունն է
Առաջինի ու երրորդի հեղինակների ով լինելու մասին պատկերացում չունեմ, չորրորդը կամ ivy-ն է, կամ impression-ը, կամ էլ երկուսով համատեղ հեքիաթ են գրել
Էն վերջինն էլ ոնց որ Բյուրն է։ Մրցութային վերջինը նկատի ունեմ ։Ճ
Հը՞
Արտամրցութայինն էլ չեմ կարդացել։ Տեսքը դուրս չեկավ մի տեսակ, կներեք
Իսկ ամենաշատը հավանել եմ «Սխալ հեքիաթն» ու «Տխուր արքայազնը», չնայած վերջինս մի տեսակ կիսատ է, հավանել եմ այն, ինչ կարող էր դառնալ ու չի դարձել։ Դե ես ծայրահեղությունից ծայրահեղություն եմ, չէ՞...![]()
իսկ մարդը
վախենում ա
որ իրան
չեն սիրի:
Moonwalker (01.12.2011), Smokie (03.12.2011), Արէա (01.12.2011)
ինձ թվում ա 4-րդն ա StrangeLittleGirl -ինը` "Սխալ հեքիաթը"
Իմ ՔԱՈՍԸ գնում է ամենուր, իր հլու ծառայի` "Տիրակալ Ժամանակի" ուսերին նստած: _________
Mark Pauler (01.12.2011), Նաիրուհի (01.12.2011)
Mark առաջինը կարո՞ղ է դու ես գրել, կամ Ժունդիային
![]()
Վերջին խմբագրող՝ Claudia Mori: 01.12.2011, 17:01:
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
Ժողովուրդ զգացե՞լ եք, Այվին ստեղ ամեն մեկի գրառմանը հետևում ա
Միանգամից երևում ա, որ ստեղի մի քանի հեքիաթը իրեն են պատկանում: Ա՞յվ, կարո՞ղ ա հինգն էլ քոնն են
Չէէէ, աչքովս էլ տենամ, չեմ հավատա, մի մարդը հինգ այսպիսի իրարից տարբեր բաներ գրի...
Բայց մտածում եմ, որ սխալ հեքիաթի հեղինակը դու ես:
Էսօր նորից մտածում էի ինձ ամենաշատ դուր չեկած՝ Միփիի հեքիաթի մասին: Ուզում էի հասկանալ՝ իրո՞ք դա իմ դուրը չեկավ, թե ուղղակի հեքիաթի սկզբի տհաճ մթնոլորտը նպաստեց դրան:
Էսօր շատ երկար քայլում էի ու քայլելուս ընթացքում որոշեցի նաև դրա մասին մտածել:
Շատ նմանացրեցի Միփին մեր հայերից ոմանց: "Հեքիաթը" նորից դիմացովս անցավ (հեքիաթը գրել եմ չակերտների մեջ, որովհետև սա իմ համար հեքիաթ չէր, ես ուզում եմ այն ընկալել որպես ինչ-որ գրվածք, բայց ոչ հեքիաթ):
Սկսեմ սկզբից
Էդ սկիզբը շատ նմանացրի հենց էն (տղա)մարդկանցից շատերին: Նրանք էլ ջահել ժամանակ սաղ օրը էգ են ուզում, կապ չունի, թե ոնց, ինչ ձևի, ինչ գույնի, կարևորը՝ էգ
Հետո երբ գալիս ա մի տարիք, որ էլ գնդիկները չեն կատարում իրենց ֆունկցիան, արդեն էգ չեն ուզում: Էդ ժամանակ էլ սկսում են թերթ կարդալ ու հետաքրքիրն էն ա, որ կապ չունի թե էդ թերթերում ինչ ա գրված, իրենք կեսից շատը չեն հասկանում, ինչն էլ որ հասկանում են, սկսում են կռվի տոնով գոռգռալ թերթի վրա ու կողքի մարդուն ասում են՝ "երգիրը երգիր չի, թուուու՛...":
Ու իրենք էլ երազում են երկրից դուրս գալ, որ գնան "Ամերիկա երգիր". ընդեղ հայտնի մարդիկ շատ են, ու քանի որ իրենք էլ տաղանդավոր ասպետ են, ապա հաստատ իրենք ընդեղ իրենց ուրույն տեղը կունենան: Լսած են լինում "Ամերկա երգիր"-ի մասին մի երկու բան, որ ընդեղ լավա, փողը թափած ա, մի քիչ վախ կա, որ այլասերված բաներ կլինեն, բայց դե էդ էլ ոչինչ, իրանք իրանց ճշտով կգնան ու կուղղեն էդ սխալները: Ու էդ մարդկանցից էնրանք, որ բոլիմեննի բիթի են, կարենում են գնալ էս "անտեր" երկրից: Այ գնալն էլ էր շատ ճիշտ նկարագրած, նույնսիկ չգիտեն, թե ու՞ր պիտի գնան, կարևորը գնում են, մեկա՝ երգիրը կլոր ա, կապ չունի, թե որ կողմից գնաս, մի օր կհասնես: Ու էդ օրը գալիս ա: Հասնում են էդ երկիր ու տեսնում, որ էդ էն երկիրը չի, որի մասին իրանց պատմում էին, ստեղ իր նմանների տեղը չի...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ