...
...
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Quyr Qery (17.01.2012), unknown (17.01.2012), Ինչուիկ (02.03.2012), Նուշություն (17.01.2012)
Անցած տարվա գարունն եմ կարոտել, իրա ամեն-ամեն ինչով… Օրադեա քաղաքն եմ կարոտել, էսօր մտովի փորձում էի հիշել փողոցները, մտովի քայլել ու էնքա~ն հարազատություն ու ուրախություն զգացի, որ պարզ հիշում եմ, թե որ փողոցը ուր է տանում, որովհետև էնքան էինք քայլում:
Ի զարմանս ինձ հաճախ չեմ հիշում, երբեմն թվում է, թե ընդամենը երազ էր` անիրական: Էնքան եմ խրվել նորից իմ կենսակերպի մեջ, որ շատ հեռու է թվում այդ ամենը, բայց էսօր զգացի կարոտել եմ, շատ եմ կարոտել… խենթ մարդկանց եմ կարոտել, փայլող աչքերով երեխեքին, բազմաբովանդակ կյանքս, անկախությունս և վերջապես ինձ եմ կարոտել…
Մի քանի նկար հիշողությունս համալրելու համար…
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Arpine (09.03.2012), ars83 (02.02.2012), CactuSoul (12.02.2012), E-la Via (01.02.2012), My World My Space (01.02.2012), Sambitbaba (26.02.2012), Smokie (01.02.2012), Tig (01.02.2012), unknown (01.02.2012), Արէա (01.02.2012), Արևհատիկ (01.02.2012), Գեա (02.02.2012), Դատարկություն (12.02.2012), Ինչուիկ (02.03.2012), Լուսաբեր (01.02.2012), Նաիրուհի (01.02.2012)
Իմ սիրտն ու գիտակցությունը լրիվ տիպ են… հենց իրար հետ լեզու չեն գտնում, երազիս մեջ տրանսֆորմացիաներ են անում, որ նիչյա լինի:
Ասենք մի հատ լրիվ անծանոթ մեկին եմ տեսնում, բայց ապրում եմ հույզեր, որոնք ուրիշի հետա կապված: Երազիս մեջ ամեն ինչ ներդաշնակա, դե գիտակցությունս գիտի, որ չպետքա էտ մարդուն տեսնելանկապ մեկինա դրել, բայց սիտրս իրա զգացածը զգումա:
Կրեատիվ ձևով համաձայնության են եկել, որ ինձ չվնասեն:
Հ.Գ Տափակ վերլուծությունների շարքից
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Էսօր վերջապես գարուն շնչեցի...
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
E-la Via (28.02.2012), My World My Space (26.02.2012), Sambitbaba (26.02.2012), Tig (26.02.2012), Արևհատիկ (26.02.2012), Գեա (26.02.2012), Ինչուիկ (02.03.2012)
Տխուր եմ …
Սպասում էի էսօրվան շա~տ, բայց գրողը տանի… զզվում եմ մեկ-մեկ իրականությունից: … դու թուլանալու իրավունք չունես… դու երազելու իրավունքդ էլ ես կորցրել… չկա'…, հասկացի'… կամ էլ հարմարվի:
Չէ' !!!
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Վարդերն այսօր առավոտից շատ են…Տեղավորելիս փշերը ծակծկում էին մատներս… էսօր արտասովոր ուժեղ էին ծակծկում…նայում եմ վարդերին ու զգացողություն էր, որ մեկն ասեղն առած բզկտումա սիրտս… բայց սպիտակ վարդերը մեղք չունեն…
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
CactuSoul (10.03.2012), Chilly (07.03.2012), E-la Via (07.03.2012), einnA (08.03.2012), Lusinamara (09.03.2012), My World My Space (07.03.2012), Smokie (07.03.2012), unknown (07.03.2012), Ալիք (22.03.2012), Նաիրուհի (07.03.2012)
Էս ինչ մի սենզիտիվ գրառում էի արել՝վարդ-մարդ, փուշ, սիրտ...: օյ ))
Ուրեմն սենց. հիմա ժպտում ենք լաաաաաաաաաաաայն լաաաաաաաաաաաաաայն և ուշադրություն, սա կյանքն էր նկարահանում թաքնված տեսախցիկով…
Անգիր ենք անում էս երգի յուրաքանչյուր բառ, ով ռուսերեն չգիտի՝ ես կթարգմանեմ
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Arpine (09.03.2012), CactuSoul (10.03.2012), E-la Via (09.03.2012), Lusinamara (09.03.2012), My World My Space (09.03.2012), Smokie (16.03.2012), unknown (10.03.2012), Գեա (09.03.2012), Դատարկություն (28.03.2012)
Սա իմ օրագիրնա չէ՞... ինչ ուզեմ կարամ անեմ էս շրջանակներում չէ՞ ... դե եկեք պարենք
Էսօր ուզում եմ խոսել պարից… յուրաքանչյուրը արվեստի մեջ գտնում է իր արտահայտման ոլորտը. նենց զղջում եմ, որ ժամանակին լուրջ չեմ զբաղվել ու հղկվել դրա մեջ, բայց դա ինձ չի խանգարում հիմա էլ գտնել ինձ երբեմն պարի միջոցով ու շոշափել ազատությունը:
Ուզում եմ խոսել «մոդեռն» կամ «ազատ պար» ոճի մասին:
balletx.jpg
Պարի այս ուղություննը զարգացել է քսաներորդ դարում: Իհարկե բալետը, կարծում եմ երբեք էլ չի կորցնի իր արժեքը, հանդիսանալով դասական բոլոր ժամանակներում, սակայն այս ուղղության մեջ կարևորվում է ոչ այնքան տեխնիկան և խարեոգրաֆիան, որքան պարը որպես փիլիսոփայություն, որը կարող է փոխել կյանքը, աշխարհընկալումը:
e06eb2e38cc2080f0164de502e2d2c7b.wix_mp.jpg
Հնարավորություն է տալիս հոգու ազատությանը, որը ստեղծում է ներդաշնակություն՝ վերարտադրվելով մարմնի միջոցով: Երաժշտություն, հոգու ճիչ, հույզեր և որոշակի ձևով արտահայտվելու հնարավորություն:
Այս ոճի հիմնադիրներն են հանդիսանում Այսեդորա Դունկանը, Դալկռոզը, Ռուդոլդ Լաբանը, ովքեր հավատում էին Նիցշեի կողմից առաջ քաշված մետաֆորիկ գաղափարին «Ստեղծագործ հոգին մարմնավորում է ազատությունը պարի միջոցով» , որը տանում է կյանքի տրանսֆորմացիայի… Նիցշեն ասում էր. «Ես կհավատամ այն Աստծուն, ով պարում է» :
ballet_x_photo_1.jpgmodern-ballet-performance-2-1.jpg
Ես հենց այնպես չեմ պարում, եթե չունեմ տրամադրություն երբեք չեմ պարի ուղղակի պարելու համար, շատ հազվադեպ եմ պարում օրինակ հանուն գաղափարի՝ միայն հայակական որոշ պարեր, իսկ ընդհանրապես պարը հետաքրքրիր միջոցա ինքս ինձ հետ լեզու գտնելու... իսկ երբ ինձ հասկացող պարի զուգընկեր եմ ունենում, դա միանշանակ ամբողջություն կարող է դառնա…
էսպիսի տրամադրություն
Վերջին խմբագրող՝ Agni: 15.03.2012, 20:28:
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Ներսդ ու դուրսդ խառնել ես իրար ու փորձում ես պայքարել չկորցնելու էն միակին, որ միշտ առաջնորդելա քեզ… հավատդ…
Խլեցին դաժանորեն ու լուռ անպատճառ հեռացան. կարծես էդպես էլ պետք է լիներ… Մնացիր դատարկ, մնացիր մերկ ու կիսատ …
Տարիներ շարունակ կուտակած վստահությունդ՝ քո իսկ նկատմամբ, ամուր բռնումա ձեռքդ ու ստիպում հանդարտ քայլել, ինքը քեզ երբեք չի դավաճանում…
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
aragats (28.03.2012), CactuSoul (21.03.2012), Chilly (22.03.2012), E-la Via (21.03.2012), einnA (21.03.2012), KiLa (22.03.2012), Lem (21.03.2012), My World My Space (21.03.2012), Smokie (21.03.2012), Tig (21.03.2012), unknown (21.03.2012), Արևհատիկ (22.03.2012), Դատարկություն (28.03.2012), Նաիրուհի (22.03.2012), ՆանՍ (22.03.2012)
Անբռնազբոս... հրեղեն... ըմբոստ... - հանդարտ... նուրբ... քնքշագին...
...կարոտում եմ...
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
E-la Via (31.03.2012), My World My Space (28.03.2012), Smokie (29.03.2012), Tig (20.04.2012), unknown (29.03.2012), Գեա (19.04.2012), Դատարկություն (28.03.2012), Նաիրուհի (28.03.2012), Նուշություն (02.04.2012)
Նախօրդ տաս օրերը ուղղակի աննկարագրելի իմաստալի ու տպավորիչ էր… Ամեն ինչ իմ փոխարեն որոշված էր գրաֆիկով, սուրճ խմելու ժամս էր նույնիսկ որոշված, ժամանցս էր կազմակերպված, ինձ մնում էր միայն ագահորեն ինֆորմացիան կլանել ու ժամանակ չկար իրականության մասին հիշելու…
Իսկ հիմա…
Բարև՛ իրականություն, ես մի քանի ժամա քեզ վայելում եմ ու ասեմ, որ զզվելի զգացողություններ ես առաջացնում...
Զարմանում եմ՝ ոնց էր հնարավոր տաս օրվա մեջ էսքան բացասական ինֆորմացիա հավաքվեր:
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
<<Նա>>ս ուզեցի էլի ասել, որ հետդ եմ, կսպասեմ ...
Ուժ... Հավատ... Սեր...
ու Ժպիտ...
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Meme (30.04.2012), My World My Space (01.05.2012), Smokie (01.05.2012), Tig (01.05.2012)
Ո՜նց եմ սիրում էսօրը. մաքսիմալ ծույլ լինելու հնարավորություն, նամռոտ անձրևային եղանակ, երեկվա ծնունդի ելակի տորթից մի կտոր, դառը սուրճ, արդեն պատրաստ ֆիլմեր ու լռություն... խենթանալու բան
Հ.Գ.Նոր ուժեղ կայծակ եղավ, տեսնես ու՞մ հիշեցի
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
էս խճճած կծիկն իմ հոգին ու նյարդերը քարկապելա, պետքա համբերել ու հա՜տիկ առ հա՜տիկ քարկապը բացել...
Ժամանակնա... կարծեմ ուշանում եմ նույնիսկ...
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Ես նոր շատ ռեալ տպավորություն ունեցա, որ էս աշխարհից չեմ, թե ինչ... բան չեմ հաասկանում... ի՞նչա կատարվում, ո՞վ ում հետ հաց չի կիսում, ով ու՞մ արժեքը չի կրում, կամ պարտավորա կրել: Սոց ցանցերն էլ են անտանելի դարձել: Չէ՜ ինձնիցա, հասարակության և այնտեղ կատարվող իրադարձությունների ու մարդկանց նկատմամբ մաքսիմալ ապաթիկ եմ…
Ասել ընկերներիցս մեկի լրիվ «Խարիզմատիկ օլիգոֆրենիկ» վիճակա…
ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԱՉՔՈՎ ՉԵՍ ՏԵՍՆԻ, ԱՄԵՆԱԿԱՐԵՎՈՐԸ ԶԳՈՒՄ ԵՆ...
Arpine (21.05.2012), CactuSoul (22.05.2012), Chilly (24.05.2012), My World My Space (21.05.2012), Ripsim (22.05.2012), Smokie (22.05.2012), Tig (22.05.2012), Արևհատիկ (21.05.2012), Դատարկություն (21.05.2012), Նաիրուհի (22.05.2012)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ