Եկա ու մնացի...- հարցազրույց Moonwalker -ի հետ;)

[Arpine]

Հետաքրքիր հարցազրույց էր, երևումա էլի որ պրոֆեսիոնալի ձեռքա կպել

Մի քանի հարց.
-Մուն եթե տարիքդ գրած չլինեիր ես երբևէ չէի մտածի որ այդքան ես, էլի՞ ես լսել նման խոսքեր:
-Ինչպիսի՞ մանկություն ես ունեցել, կա՞ որևէ դեպք , թե՛ լավ, թե՛վատ, կապված մանկությանդ հետ, որը երբեք չես մոռանա:
-Ասում ես, որ մարդաշատ վայրեր չես սիրում,պասիվ ես, հավանաբար, ընկերական նեղ շրջապատ ունես և էնքանել շփվող չես, իսկ երբևէ չե՞ս մտածում, որ ավելի շատ շփման կարիք ունես:
-Ո՞վ է քո իդեալը՝ պերսոնան, որին ձգտում ես նմանվել և եթե գաղտնիք չի, հատկապես ի՞նչ հատկանիշով: Կամ անցյալում, որը քեզ համար եղել է իդեալ և որին հասել ես:
-Ինչքանո՞վ ես կարևորում հասարական կարծիքը:
-Կրոնի հետ կապված. երևի ուսումնասիրել ես մահմեդականությունը, ի՞նչ կարծիք ունես այս կրոնի մասին:
-Եվ ինչպե՞ս ես ընտրել մասնագիտությունդ:

[E-la Via]

Եկա իմ հարցերով :

1. Արշակ ջան, հեշտ ես ներում մարդկանց??? Կա մի բան, որը չես կարող ներել??? Եթե կա, դա ինչն է???
2. Բնավորության, որ գիծն է, որ շատ ես հավանում մարդու մեջ, բայց որը դու չունես ու շատ կցանկանայիր ունենալ???
3. Հումորի զգացումից ինչպես ես??? Հումորով մոտենում ես ինքդ քեզ, քեզ հետ պատահած դեպքերին???
4. Եթե ընկնեիր անմարդաբնակ կղզի ու կարողանաիր հետդ քո ուզած մարդկանց վերցնել ,ակումբցիներից ում կտանեիր հետդ (վատության կարգով չէ, որպես օգնություն )??? Տուր գոնե երեք հոգու անուն ու խնդրում եմ, բացատրիր, թե ինչի ընտրեցիր հենց նրանց… : Եթե չեմ սխալվում, նման թեմա կա Ակումբում:

[Freeman]

4. Եթե ընկնեիր անմարդաբնակ կղզի ու կարողանաիր հետդ քո ուզած մարդկանց վերցնել ,ակումբցիներից ում կտանեիր հետդ (վատության կարգով չէ, որպես օգնություն )??? Տուր գոնե երեք հոգու անուն ու խնդրում եմ, բացատրիր, թե ինչի ընտրեցիր հենց նրանց… : Եթե չեմ սխալվում, նման թեմա կա Ակումբում:

Ժող, առաջարկում եմ էս հարցը բոլոր հարցազրույցների ժամանակ պարտադիր տալ:

[Moonwalker]

-Մուն եթե տարիքդ գրած չլինեիր ես երբևէ չէի մտածի որ այդքան ես, էլի՞ ես լսել նման խոսքեր:

Հա, բավական շատ են ասում, հատկապես Ակումբում: Չգիտեմ էլ ինչի... ծերանում եմ երևի:qyar

-Ինչպիսի՞ մանկություն ես ունեցել, կա՞ որևէ դեպք , թե՛ լավ, թե՛վատ, կապված մանկությանդ հետ, որը երբեք չես մոռանա:

Լավ մանկություն եմ ունեցել (ու դեռ մանուկ եմ. մի քիչ մեծամարմին ): Հիշում եմ 5 տարեկանում Ձմեռ Պապիկից աշխարհագրական ատլաս էի ուզել: Մերոնք էլ առել էին ու պահարանում էին պահել: Ես էլ կարծեմ Nutella էի ման գալիս ու պատահաբար գտա: Ավելի շուտ էի կասկածում, որ Ձմեռ Պապ չկա, բայց էդ պահին համոզվեցի: Ու հետաքրքիր էր, որ տեղը դրեցի, որ տնեցիք չնեղվեին

-Ասում ես, որ մարդաշատ վայրեր չես սիրում,պասիվ ես, հավանաբար, ընկերական նեղ շրջապատ ունես և էնքանել շփվող չես, իսկ երբևէ չե՞ս մտածում, որ ավելի շատ շփման կարիք ունես:

Էս ես սոցիոֆոբի տպավորությո՞ւն եմ թողել: Իրականում ես էլ եմ սիրում նոր մարդկանց հետ ծանոթանալ կամ հին ծանոթների հետ ժամանակ անցկացնել: Միգուցե ավելի քիչ քան որոշ մարդիկ, բայց, ցանկացած դեպքում շփման խնդիրներ/պակաս չունեմ:

-Ո՞վ է քո իդեալը՝ պերսոնան, որին ձգտում ես նմանվել և եթե գաղտնիք չի, հատկապես ի՞նչ հատկանիշով: Կամ անցյալում, որը քեզ համար եղել է իդեալ և որին հասել ես:

Ես չեմ ընդունում «իդեալ» կոչվածը: Իրականում չեմ ուզում նմանվել ինչ որ մեկին, ուզում եմ ինձանից ստանալ առավելագույն լավագույնը: Ինչքանով է ստացվում. սա ուրիշ հարց է:

-Ինչքանո՞վ ես կարևորում հասարական կարծիքը:

Դե մարդը ինքը սոցիալական արարած է՝ չես կարող ապրել շրջապատի վրա ամբողջովին թքած ունենալով: Բայց չեմ կարծում, որ եթե ցանկանամ մի բան անել, մտածելով, որ դա է միակ ճիշտ որոշումը, հասարակական կարծիքը կկանգնեցնի ինձ

-Կրոնի հետ կապված. երևի ուսումնասիրել ես մահմեդականությունը, ի՞նչ կարծիք ունես այս կրոնի մասին:

Հա մի քիչ ուսումնասիրել(-ում) եմ (նաև մասնագիտության առումով): Հարգանքով եմ մոտենում, ինպես և մնացած բոլոր կրոն/հավատալիքների մեծամասնությանը: Մի կողմ թողնելով հավատի հետևորդների ծայրահեղականությունը (անգամ եթե դրա արմատները հենց կրոնից են)՝ հիանում եմ իսլամի վրա կառուցված մշակութային ժառանգությամբ:

-Եվ ինչպե՞ս ես ընտրել մասնագիտությունդ:

Չգիտեմ, արևելքի մշակույթը միշտ մի տեսակ ձգել է: Ու քանի որ ընտրության հարցում որոշողը միայն ես էի ընտրեցի արևելագիտությունը: Մի քիչ ավելի բարդ էր ուղղության ներսում ընտրություն կատարելը, բայց մինչև հիմա էլ մտածում եմ, որ ճիշտ եմ վարվել:

1. Արշակ ջան, հեշտ ես ներում մարդկանց??? Կա մի բան, որը չես կարող ներել??? Եթե կա, դա ինչն է???

Հիշաչար չեմ, բայց մեկ-մեկ վերքերը երկար են սպիանում: Երևի չներվող բան չկա, ուղղակի կան դժվար ներվող բաներ: Ամեն դեպքում մինչև հիմա չի եղել բան, որը չներեմ:

2. Բնավորության, որ գիծն է, որ շատ ես հավանում մարդու մեջ, բայց որը դու չունես ու շատ կցանկանայիր ունենալ???

Երևի հենց էդ չափավոր խենթությունը, որի մասին վերևում խոսվեց: Կշռադատելը լավ բան է, բայց մեկ-մեկ պետք է վստահել ինստինքներին:

3. Հումորի զգացումից ինչպես ես??? Հումորով մոտենում ես ինքդ քեզ, քեզ հետ պատահած դեպքերին???

Իհարկե ինձ չես անվանի հումորի արքա, բայց ունեցածս հումորը զգացումից դեռ ոչ ոք չի բողոքել Հա, ինքնս իմ հանդեպ էլ կարող եմ ծիծաղել, երբ տեղը գալիս է: Առանց դրա, ԻՀԿ, շատ ծանր է առօրեայում:

4. Եթե ընկնեիր անմարդաբնակ կղզի ու կարողանաիր հետդ քո ուզած մարդկանց վերցնել ,ակումբցիներից ում կտանեիր հետդ (վատության կարգով չէ, որպես օգնություն )??? Տուր գոնե երեք հոգու անուն ու խնդրում եմ, բացատրիր, թե ինչի ընտրեցիր հենց նրանց… : Եթե չեմ սխալվում, նման թեմա կա Ակումբում:

Հա, ես էլ հիշեցի նման թեմա:
Լավ, բեր փորձենք թվարկել, բայց ասելու եմ երկու անուն, որ միանգամից մտքիս եկան:
1. Գարդմանյանը (Սկեպտիկ Գագոն էլի) - բա հետս մի հատ աթեիստ չլինե՞ր: Առանց իրանց կյանքն անհետաքրքիր ա:
2. Ժառը - գոնե տենց իրան ռեալում կտեսնեմ Համ էլ բոյով ա, կոկոս կքաղեր մեր համար:

[Արէա]

Հիշում եմ 5 տարեկանում Ձմեռ Պապիկից աշխարհագրական ատլաս էի ուզել: Մերոնք էլ առել էին ու պահարանում էին պահել: Ես էլ կարծեմ Nutella էի ման գալիս ու պատահաբար գտա: Ավելի շուտ էի կասկածում, որ Ձմեռ Պապ չկա, բայց էդ պահին համոզվեցի: Ու հետաքրքիր էր, որ տեղը դրեցի, որ տնեցիք չնեղվեին

Էս ի՜նչ լավն էր

[Arpine]

Լավ մանկություն եմ ունեցել (ու դեռ մանուկ եմ. մի քիչ մեծամարմին ): Հիշում եմ 5 տարեկանում Ձմեռ Պապիկից աշխարհագրական ատլաս էի ուզել: Մերոնք էլ առել էին ու պահարանում էին պահել: Ես էլ կարծեմ Nutella էի ման գալիս ու պատահաբար գտա: Ավելի շուտ էի կասկածում, որ Ձմեռ Պապ չկա, բայց էդ պահին համոզվեցի: Ու հետաքրքիր էր, որ տեղը դրեցի, որ տնեցիք չնեղվեին

Էս ես սոցիոֆոբի տպավորությո՞ւն եմ թողել: Իրականում ես էլ եմ սիրում նոր մարդկանց հետ ծանոթանալ կամ հին ծանոթների հետ ժամանակ անցկացնել: Միգուցե ավելի քիչ քան որոշ մարդիկ, բայց, ցանկացած դեպքում շփման խնդիրներ/պակաս չունեմ:

Չէ ինչ սոցիոֆոբիա, խառնվածքի տիպա էլի, էդ դեպքում ես էլ սոցիոֆոբիա ունեմ

Ես չեմ ընդունում «իդեալ» կոչվածը: Իրականում չեմ ուզում նմանվել ինչ որ մեկին, ուզում եմ ինձանից ստանալ առավելագույն լավագույնը: Ինչքանով է ստացվում. սա ուրիշ հարց է:

Դե քանի որ ուրիշ հարց է՝ չեմ վիճում

[Ժունդիայի]

Արշակ ջան մի քանի հարց կարելի ա՞ քեզ տալ:

Երևի նկատած կլինես, որ բոլորիս հարցազրույցների ամենավերջում գրեթե միշտ կա այն տողը, որտեղ ասում ենք: «Ժողովուրդ ջան շնորհակալ եմ բոլորիցդ... ես էլ փորձեցի լինել հնարավորինս անկեղծ»:

1. Ինչու՞ է, որ մարդիկ հանդիսանալով անկեղծության ջատագովը այդ տարօրինակ երևույթն իրենց վերագրելիս, նախօրոք ավելցանում են հնարավորինս բառը:
2. Երկու բառով. ի՞նչ է անկեղծությունը: Այդ բառի բառարանային սահմանումը արդյո՞ք արդարացնում է քո ակնկալիքները:
3. «Քիչ անկեղծությունը վտանգավոր բան է, շատ անկեղծություն էլ՝ բավականաչափ մահացու»: «Մարդիկ միշտ էլ անկեղծ են, ուղղակի փոխում են անկեղծության ձևը, ուրիշ ոչինչ»: Այս երկուսից, որի՞ն ես ավելի շատ հակված հավատալու:
4. Ակումբում կա՞ն մարդիկ, որոնց գրառումները կարդալիս (այդ թվում քեզ) մտքումդ ասում ես. «էս ի՜նչ անկեղծ ա, բայց գրում, բեր մի հատ վարկանիշեմ»:

Հարգանքներով՝

[Moonwalker]

Երևի նկատած կլինես, որ բոլորիս հարցազրույցների ամենավերջում գրեթե միշտ կա այն տողը, որտեղ ասում ենք: «Ժողովուրդ ջան շնորհակալ եմ բոլորիցդ... ես էլ փորձեցի լինել հնարավորինս անկեղծ»:
1. Ինչու՞ է, որ մարդիկ հանդիսանալով անկեղծության ջատագովը այդ տարօրինակ երևույթն իրենց վերագրելիս, նախօրոք ավելցանում են հնարավորինս բառը:

Էդ բառով երևի փորձում ենք լցնել էն ճեղքերը, որոնք դատարկ էին մնացել ակումբային միջավայրում թույլատրելի անկեղծության սահմանից դուրս գտնվելու պատճառով: Ինչքան էլ հակառակում համոզեն, միանշանակ է, որ ոչ ոք (լավ ապահովության համար՝ գրեթե ոչ ոք) միշտ անկեղծ չի լինում:

2. Երկու բառով. ի՞նչ է անկեղծությունը: Այդ բառի բառարանային սահմանումը արդյո՞ք արդարացնում է քո ակնկալիքները:

Անկեղծ ասած, բառարանային սահմանումը չգիտեմ, բայց մի բան գիտեմ անկեղծությունը միշտ չի որ լավ բանի է բերում: Անկեղծությունը միշտ չի, որ ճիշտն է ու միշտ չէ, որ ճշմարտությունն է: Նույնիսկ կասեի, որ ծայրահեղ անկեղծությունը ավելի լավ չի, քան ծայրահեղ կեղծավորությունը:

3. «Քիչ անկեղծությունը վտանգավոր բան է, շատ անկեղծություն էլ՝ բավականաչափ մահացու»: «Մարդիկ միշտ էլ անկեղծ են, ուղղակի փոխում են անկեղծության ձևը, ուրիշ ոչինչ»: Այս երկուսից, որի՞ն ես ավելի շատ հակված հավատալու:

Երևի ավելի շատ առաջինին, որովհետև Օսկար Ուայլդին սիրում եմ:

4. Ակումբում կա՞ն մարդիկ, որոնց գրառումները կարդալիս (այդ թվում քեզ) մտքումդ ասում ես. «էս ի՜նչ անկեղծ ա, բայց գրում, բեր մի հատ վարկանիշեմ»:

Երևի էլի կլինեն, բայց առաջինը իր նիքը միտքս եկավ, դրա համար էլ մենակ Հարդի անունը կգրեմ: Իրեն մի այլ տիպի հարգում եմ հենց էդ ուղղամիտ անկեղծության համար:

[ars83]

Վերջապես, վերջապես ես էլ ընկա էս թեմա, կարդացի, բարիացա ու հիմա գնում եմ քնեմ: Առաջին գրառումը վաղուց էի կարդացել ու (իմ արևին) մտապահել էի, որ շարունակությունը կարդամ: Նոր ֆռֆռում էի ակումբով, ստեղ նայեցի, էնտեղ նայեցի, ֆեյսբուքները մտա, նենց այլանդակ ու ծանր զգացում մոտս առաջացավ, հայ-հայ ա մտնում էի Անկապ օրագիրը, որ գրեմ, թե իմ դիտարկումներով (առնվազն ինձ հասանելի շրջապատում) կատաստրոֆիկ ճաշակի անկում եմ նկատում: Տենց դառնացած մեկ էլ հիշեցի, որ չեմ կարդացել հարցազրույցիդ շարունակությունը, Մունո: Կարդալուց հետո էլ ձեռքս չի գնում անկապագրառում անեմ: Ծաղկես դու, որ սենց բարերար ազդեցություն ունես ծեր մարդկանց վրա:
Պատասխաններդ շատ լավն էին, հումորը՝ գիտելիքով լի ու բարձրամակարդակ (նենց եմ սիրում դա): Կարինե ջան, քեզ էլ մեծ շնորհակալություն, լակոնիկ ու միաժամանակ բովանդակալից հարցերի ոճը շատ եմ սիրում:

Մունո, մի հարց տամ, էլի: Դու ո՞նց ես համարում, դպրոցը կարևոր բան ա՞ զարգացման ու ստեղծագործության համար: Խոսքը վերաբերում ա ցանկացած բնագավառի, բայց կոնկրետության համար կարելի ա վերցնել արվեստն ու պատմությունը: Մարդ պիտի՞ իրա գիտելիքի ձեռքբերումը հիմնի նախորդների ձեռք բերածի վրա, թե՞ բոլորը կարող են «մաքուր էջից» սկսել: Դպրոցը կաշկանդո՞ւմ ա ստեղծագործին, թե՞ օգնում (տեսնո՞ւմ ես, ես չեմ կարողանում Կարինեի պես կարճ հարցնեմ ):