Լավն էր սիրով կարդացիու նոր մարդ բացահայտեցի,ես քանի որ դեռ հարցազրույց չեմ տվել,չնայած բազմիցս հեռուստացույցով տվել եմ
,ինձ շատ հետաքրքիր է ինչպես է անցնում ձեր մոտ հարցազրույցը?Հարցերը ինտերնետով են տալիս,թե՞ հանդիպում են,կամ սկայպով?
Լավն էր սիրով կարդացի
Դուք կարող եք ասել,որ ես երազող եմ,բայց ես միայնակ չեմ" (c) Ջոն Լեննոն
Don't spend time beating on a wall, hoping to transform it into a door
John (09.11.2011), Lusinamara (09.11.2011), Meme (09.11.2011)
ՇնորհակալությունMagic-Mushroom-ի խոսքերից
Լավն էր սիրով կարդացի
Մենք բացառապես ֆեյսբուքով անցկացրեցինքիսկ ինձնից հարցազրույց վերցնելիս՝ ակումբում…
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Վաաաա՜խ...Ակումբի իմ ամենասիրելի երկու փոքրիկները, իհարկե միայն տարիքով...Շատ ուրախ եմ, որ ձեր երկու նման մարդիկ կա այս երկրում ու ձեզ շատ մեծ համբերություն եմ մաղթում ձեր տեսակը պահպանելու գործում, քանի որ այս երկրում ամենադժվարը անկեղծ լինելն է, բոլորը խոսքերի տակ մի քանի հարկանի մտքեր են փնտրում, իսկ դուք ասում եք ու խոսում եք ու ապրում եք, ջաաաաաաա՜ն...
Չդիմացա
Լավ անցնեմ հարցազրույցին: Լուս ջան, չէի էլ կասկածում, որ քո մեջ լրագրողական արյուն կա ու ոչ այն լրագրողների արյունից, ում ամբողջ օրը քննադատում են, ու ովքեր իրենց հեղինակությունը կերտում են մարդկանց «վրայով քայլելով», դրա համար քեզ մի ուժեղ
Հովսեփ ջան, քեզ ավելի շատ սիրեցի ու հարգեցի այս հարցազրույցից հետոՈւ ապագայում քո ամեն մի հաջողության համար ուրախացողների թվին կարող ես ինձ հաստատ դասել
Դե մի երկու հարց էլ ես տամ՝
1.Ինչու՞ ինձ որոշեցիր հարցազրույց տալ, երբ ակումբցիները «կռիսություն» արեցին մոտ 4 տարի առաջ
2.Որո՞նք են այն խոչընդոտները, որոնք դու հաղթահարում ես քո անկեղծությունը պահելու համար:
3.Ու՞մ ես համարում քեզ կյանքի ուսուցիչներ, բացի ծնողներից:
4.Ընկերներիցդ մեկը, եթե վատություն է անում, բայց դու արդեն կապված ես իր հետ թելերով, ի՞նչ ես անում այդ պարագայում:
Վերջին խմբագրող՝ Claudia Mori: 09.11.2011, 08:48:
Եթե ուզում ես հրաշք տեսնել, փորձիր ինքդ հրաշք լինել…
E-la Via (09.11.2011), Lusinamara (09.11.2011), Magic-Mushroom (09.11.2011), Ուլուանա (09.11.2011)
շնորհակալ եմ Արփինե ջանԱրդեն Հովսեփ դիմեմ, այ միշտ քո գրառումներում անկեղծություն եմ նկատել, այսինքն երևում է որ ոչ մի ձևականություն չկա, գրառում ես այն ինչ մտածում ես, երևի կյանքում էլ ես էդպիսին:
Իսկ չե՞ս կարծում որ այդ անկեղծությունը, ,«բացությունը» որոշ դեպքերում խանգարում է/եթե իհարկե ճիշտ եմ նկատել/
Շնորհակալ եմ ջերմ խոսքերի համար Կարինե ջանԴե մի երկու հարց էլ ես տամ՝
1.Ինչու՞ ինձ որոշեցիր հարցազրույց տալ, երբ ակումբցիները «կռիսություն» արեցին մոտ 4 տարի առաջ
2.Որո՞նք են այն խոչընդոտները, որոնք դու հաղթահարում ես քո անկեղծությունը պահելու համար:
3.Ու՞մ ես համարում քեզ կյանքի ուսուցիչներ, բացի ծնողներից:
4.Ընկերներիցդ մեկը, եթե վատություն է անում, բայց դու արդեն կապված ես իր հետ թելերով, ի՞նչ ես անում այդ պարագայում:
1.Եթե հիշում ես՝ Արթգեոյից էիր ուզում հարցազրույց վերցնել, իսկ ինքն էլ իրեն «թանկացնում էր» (Արթ), հետո մատնանշեց ինձ՝ ասեց, որ ես լավ տեղյակ եմ Ակումբի անցուդարձին, ինձնից կարող ես վերցնել: Դու էլ հարցական հայացքով ինձ հայեցիր
2. Հասկացված չլինելու վախը երևի, հաղթահարում եմ ամեն անգամ ստանդարտից դուրս քայլ անելիս, ի նկատի ունեմ, որ լինում եմ ավելի անկեղծ, քան պահանջվում էր
3. Քանի որ ես ավելի շատ սիրում եմ լսել, քան խոսել, բացի դրանից նաև սիրում եմ մտածել ու վերլուծել՝ կյանքի ցանկացած դրվագից ինչ-որ բան սովորում եմ (ու անընդհատ շարունակում եմ զարմանալ): Ակումբն էլ. որպես մեկ ամբողջություն, համարում եմ իմ ուսուցիչը, չեմ ուզում անուններ նշել, քանի որ ահավոր երկար է ցանկը
4. Եթե զգամ, որ հատուկ դիտավորությամբ չի արել՝ ուղղակի նրբանկատորեն կասեմ իրան էդ մասին, իսկ եթե զգամ, որ դիտավորություն կա՝ կասեմ առանց նրբանկատության, ուղիղ, ու կախված իր պահվածքից՝ կորոշեմ հետագա քայլերս: Կան մարդիկ, ում երբևէ ընկեր եմ համարել, սխալմամբ, բայց դժվար չի եղել իրանցից բաժանվել, հիմա կարող է տեսնեմ փողոցում, չբարևեմ էլ...
Arpine (09.11.2011), Claudia Mori (09.11.2011), E-la Via (09.11.2011), Lusinamara (09.11.2011), Magic-Mushroom (09.11.2011), Արևհատիկ (09.11.2011), ՆանՍ (09.11.2011)
Ես էլ մի հարց տամ, եթե կարելի է3. Քանի որ ես ավելի շատ սիրում եմ լսել, քան խոսել, բացի դրանից նաև սիրում եմ մտածել ու վերլուծել՝ կյանքի ցանկացած դրվագից ինչ-որ բան սովորում եմ (ու անընդհատ շարունակում եմ զարմանալ): Ակումբն էլ. որպես մեկ ամբողջություն, համարում եմ իմ ուսուցիչը, չեմ ուզում անուններ նշել, քանի որ ահավոր երկար է ցանկը
.
Բանակը քեզ ավելի շատ առավելություն տվեց, թե ընդհակառակը: Էս ձև ասեմ (մի փոքր ֆանտազիա
Lusinamara (09.11.2011)
Ինձնից ոչինչ չի խլել բանակը, շատ բաներ վերցրել է, բայց չի խլել: Այսինքն՝ ես եմ տվել, ոչ թե իմ կամքին հակառակ... Ու կարող էի ավելին տալ, բայց արել եմ էն՝ ինչ ինձնից պահանջվել է, ոչ ավելին: Իսկ դրական բաներ՝ ինչքան ուզես: Սովորել եմ մարդկանց ավելի հեշտությամբ ճանաչել, դժվար իրադրություններում ճիշտ կողմորոշվել, անհրաժեշտության դեպքում լիդեր դառնալ, ցանկացած պահի գիտակցել, որ անկախ ամեն ինչից՝ ինքս պետք է լուծեմ իմ պրոբլեմները, իմ փոխարեն ոչ ոք ոչինչ պարտավոր չէ անել ու մեծ հաշվով չի էլ անի երբեք: Իսկ ավելի մանր-մունր բաներ, որ սովորել եմ բանակում, էդ աման լվանալն է, լվացք անելը, տարածքը, էն որտեղ ապրում եմ՝ մաքուր պահելը... Ու թող քեզ տարօրինակ չթվա, ոչ էլ մտածես, որ վատ բան է աման լվանալը, կամ ամոթ է ... Այ որ երբևէ ծառայես նման միջավայրում, որտեղ ես, այսինքն՝ այսպիսի տեղ, որտեղ ոչ թե գործ անելն է «թեմա», այլ գործ չանելը, որտեղ քիչ թե շատ հավասարաչափ է բաշխված գործերն ու պարտականությունները՝ էդ ժամանակ կհասկանաս, որ ամաչելով չեմ ասում որ ասենք աման լվալ եմ սովորել: Նենց չի էլի որ մի անգամ լվացիր՝ երկու տարի պետք ա լվասԵս էլ մի հարց տամ, եթե կարելի է
Բանակը քեզ ավելի շատ առավելություն տվեց, թե ընդհակառակը: Էս ձև ասեմ (մի փոքր ֆանտազիաէդ երկու տարվա ընթացքում 4-5 անգամ եմ լվացել, բայց ամեն անգամը 300 հատ ափսե կամ բաժակ
Իմ բանակ գնալը հենց այդպես է եղել՝ կարող էի գնալ, կարող էի չգնալ
armen9494 (09.11.2011), Arpine (09.11.2011), Lusinamara (09.11.2011), Նաիրուհի (12.11.2011)
Ապրեք, լավն էր, վաղը նախորդ հարցազրույցդ կկարդամ ՝ անձնական աճիդ հետևելու համար
The cake is a lie.
John (11.11.2011), Lusinamara (09.11.2011)
Էէէ, գրեցի, սեղմեցի գրառել մականունիս հաստատումն ուզեց...
Լավ, բա ընկերներս չե՞ք, չեմ զլանա, էլի կգրեմ
Դե քանի որ երկուսիդ էլ շաատ եմ սիրում, չէի կարող անտարբել անցնել, երեկվանից թեման նկատել եմ, ու մի տեսակ ուրախացա, ժպիտ եկավ դեմքիս, արագ աչքի անցկացրեցի, ու շտապում էի երբ եմ մեկնաբանելու...
Ասեմ, որ Ջոնի մասին վիրտուալում ճանաչածս. պատկերացումներս, իրականում տեսածս, ու էս հարցազրույցը մեկ եղան, ու նորից եկա նույն հայտարաին, որ չեմ սխալվել՝ Ջոնը բարության կերպարա, ու էս մականունը նենց լավա սազում իրան....Բա վերնագիրը, ո՞նց չէի զգացել «ԱնԹերիի» Կարինի գրածը չկարդաի, գլխի չէի ընկնի.....Վաայ Լուս, մենակ դու սենց կգրեիր, համ էլ կարողա լավ չեմ հասականում, բայց լավ էլ ստացվել էրկուզեի էլի տեսնել ուրիշ անդամների հետ հարցազրույցներդ
....
Երեխեք նենց ուրախ եմ, ապրեք, թվում էր հանդիպման ժամանակ եք սա գրել, բայց փաստորեն Ֆեյսբուքում եք իրականացրել նպատակը......
Չգիտեմ... իմացե՛ք լավն եք, ինչքան ինձ եք սիրում, ես էլ կրկնապատիկ երկուսիդ եմ սիրում
ասումա պետքա չ՛դժգոհես, որ լավ լինի ամեն ինչ!!!
....բլա, բլա, բլաաա՝
armen9494 (09.11.2011), Inna (09.11.2011), John (11.11.2011), Lusinamara (09.11.2011)
Մերսի Մեմ ջան… Դե Հոսի սիրած ֆուտբոլիստը Ջոն Թերրին էր, ես էլ իրեն վերագրեցի Ջոն անԹերրիԷէէ, գրեցի, սեղմեցի գրառել մականունիս հաստատումն ուզեց
Լավ, բա ընկերներս չե՞ք, չեմ զլանա, էլի կգրեմ
Դե քանի որ երկուսիդ էլ շաատ եմ սիրում, չէի կարող անտարբել անցնել, երեկվանից թեման նկատել եմ, ու մի տեսակ ուրախացա, ժպիտ եկավ դեմքիս, արագ աչքի անցկացրեցի, ու շտապում էի երբ եմ մեկնաբանելու...
Ասեմ, որ Ջոնի մասին վիրտուալում ճանաչածս. պատկերացումներս, իրականում տեսածս, ու էս հարցազրույցը մեկ եղան, ու նորից եկա նույն հայտարաին, որ չեմ սխալվել՝ Ջոնը բարության կերպարա, ու էս մականունը նենց լավա սազում իրան....Բա վերնագիրը, ո՞նց չէի զգացել «ԱնԹերիի» Կարինի գրածը չկարդաի, գլխի չէի ընկնի.....Վաայ Լուս, մենակ դու սենց կգրեիր, համ էլ կարողա լավ չեմ հասականում, բայց լավ էլ ստացվել էր
Երեխեք նենց ուրախ եմ, ապրեք, թվում էր հանդիպման ժամանակ եք սա գրել, բայց փաստորեն Ֆեյսբուքում եք իրականացրել նպատակը......
Չգիտեմ... իմացե՛ք լավն եք, ինչքան ինձ եք սիրում, ես էլ կրկնապատիկ երկուսիդ եմ սիրում
Ուզում ես՝ կտեսնես
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ