Կարո՞ղ է արդյոք որևէ քաղաքական ուժ, բացառապես քաղաքական միջոցներով՝ մամուլով, ելույթներով, հանրահավաքներով և այլն, փոխել իրավիճակը մերօրյա Հայաստանում։ Թե՞ մոտակա տարիներին Հայաստանի ներքին ու արտաքին քաղաքականությունը շարունակելու է թելադրվել կրիմինալ իշխանության և իշխանություն ունեցող կրիմինալի կողմից։
Չի կարող առայժմ , էտ ուժը պետքա մեր հասարակությունը ծնի, որպեսզի դա տեղի ունենա պետքա հասարակության արժեքային համակարգը փոփոխության ենթարկվի, հիմա յահելությունը համենայն դեպս մեծամասնությունը մտածումա ինչ անի ոնց անի որ ջիպ ու ախռանա ունենա կարմիր լույսի տակով անցնի ու պոռնիկների հետ կայֆեր անի, պետքա փոխվի էտ պատկերացումները , դա կարող են անել հասարակության առողջ հատվածը՝ օրինակ մենք , բայց չեմ կարծում դա արագ տեղի կունենա:Philosopher-ի խոսքերից
Djavaxhq (19.01.2009)
Սա է հենց ամենաբարդ խնդիրը, հատկապես եթե մենք խոսում ենք այնպիսի ավանդական հասարակության մասին, ինչպիսին է հայկական հասարակությունը։ Դժվար է ասե, թե վերջին անգամ երբ է այդպիսի փոփոխություն տեղի ունեցել հայ հասարակության գիտակցության մեջ։ Կարծես՝ երբեք։
Իսկ ավելի ճիշտ, դա կարող է անել առողջ հասարակությունը (the sane society), որը կկարողանա արմատապես թարմանալ, նորանալ, փոխել նախ իր կարծիքն իր մասին, բոլոր պատկերացումներն ու կաղապարները վերանայել՝ դրանց մութ անկյունները քննելով ապագայի ու իրական կյանքի փիլիսոփայության տեսանկյունից, ու դրանից հետո նոր միայն՝ ընտրել այն քաղաքական ուժին, որը առավելագույնս կհամապատասխանի այդ չափանիշներին։ Բայց մինչև սրան հասնելը՝ հասարակությունը պետք է ինքն իրենից բարձր թռչի, ինչը սովորաբար հասարակություններին դժվար է հաջողվում կամ չի հաջողվում՝ ընդհանրապես։ Դժվար է։
Վերջին խմբագրող՝ Philosopher: 22.02.2007, 18:47:
Լրիվ համամիտ եմ:
Առողջ դատողությամբ անահտները իրենց շուրջը պիտի հավաքեն պոտենցիալ «առողջ դատողների», ինչը երկար ժամանակ կպահանջի:Բայց կարելիա էդ տեմպերը արագացնել, ամեն ինչ մեր ձեռքերումա, մանավանդ շուտով կտրուկ սերնդափոխության շրջան կսկսվի:
Ամեն դեպքում անհնարին բանչեմ տեսնում, ընդամենը մի քայլ ա պետք ,որ ամեն ինչ լավ լինի:
Իսկ ինչ վերաբերվումա ախռանով ու ջպերով ջահելներին, իրանց 99 տոկոսը ջրի բերած են, ու իրանց վրա մի հատ գոռալն էլ հերիքա, իզուրա մասսան իրանցից վախում ու քաշվում...Իրանց հատ հատ «տրորելը» պրոբլեմ չի, իսկ իրանց ախռանին տրորելը ժամանակի հարցա, 5 հոգի ախռաննիկ են, 10 հոգով թող «սվաղեն»…
Ամենակարևորը, ինձ թվումա վախի մթնոլորտը վերացնելնա, իանցից բան չներկայացնող լակոտները չգիտես ինչի ահ ու սարսափ են առաջացնում շատերի մոտ, ոն որ արդեն ընդունված կարգ լինի դրանցից վախենալը: Շատերը իրանց կյանքը գնահատելով են վախենում, բայց չեն մտաշծում, որ կյանքից թանկ պատիվ կա:
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Չէ ոչնչացնել պետք չի, իրանքել մեր նման տղերք են, ինչ մեղավոր են որ տենց սկզբունքներով են իրանց դաստիարակել, ջիպ քշող շատ կարգին տղերքել կան, պետքա ուղակի նենց իրավիճակ ստեղծել որ իրանքել սկսեն սենց մտածել, թե չէ ճզմելը ամենահեշտ բաննա:
Իրանք մեր պես տղեք չեն, իրանց հոգեբանությունը փոխելը արդեն անհնարա:
Ճիշտա կան կարգին տղեք, իրանց դեմ բան չունեմ, մարդ կա իրանովա հասել ամեն ինչի:
Իսկ աննորմալ մասսային «կարանտին » քցելը անիմաստ եմ համարում, անհնարա, իրանց ճզմելա պետք, ճիշտա ոչ բոլորն են կորած, կան նենցները ,որ ճզմելու պրոցեսից ենթադրություն անելով ճիշտը կհասկանան:
ինչ վերաբերվումա քաղաքական ուժին, բացառվածա որ որևէ քաղաքական ուժ կարողանա գործել լրիվ ժողովրդավարական սկզբունքներով, հետևաբար, արդյունքները չեն կարող գոհացուցիչ լինել , ու տվյալ ուժի ազդեցությունը երկարատև չի լինի:
Հասարակական ուժ պիտի լինի, թեկուզ անհատներ, ու խոսքը ժողովրդի համար ավելի ընդունելի ու վստահելի կլինի քան որևէ քաղաքական գործչի:
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
Կարո՞ղ է որևէ քաղաքական ուժ փոխել իրավիճակը Հայաստանում
Այո, եթե իր կազմում ունենա իրոք լիդեռ, եվ իշխանության անցնելու դեպքում որոշ չափով «դիկտատուրա» հաստատի, ասենք գոնե այնքան, որքան փորձեց, բայց չհասցրեց անել Վազգեն Սարգսյանը:
Կարծում եմ հարցը տեղին կարող էր լինել 96-97-98 թվականներին, բայց ոչ հիմա: Հայաստանը վերջնականապես հետ է ընկել իր հարևաններից և ժողովրդավարական ուղուց և այլևս չի կարողանա վերադառնալ: Կարծում եմ Հայաստանի ներկան և ապագան ժողովրդավարության փոքրիկ տարրերով ոստիկանական երկիր դառնալն է:
Չեմ ուզում հոռետես լինել, բայց չեմ հավատում, որ սերնդափոխությունը կարող է որակ բերել: Հայաստանի ժողովրդավարական ապագան վերջնականապես կորցված է:
Կներեք, լրիվ չեմ կարդացել նախորդ գրառումները, գուցե կրկնվում եմ, բայց չեմ կարծում, թե փոխողը քաղաքական ուժ պիտի լինի։ Իրավիճակը կարող է փոխվել միայն ժողովրդի գիտակցության մեջ փոփոխության դեպքում։ Իսկ ժողովրդին ուղղորդողը պիտի նրա սերուցքը՝ մտավորականությունը լինի։
Շեշտը մտավորականության վրա է պետք դնել։ Մտավորականությանն է պետք բարձրացնել։
Իսկ քաղաքականը միայն ժողովրդի գիտակցության անկման հետևանքներ են։ Իմ կարծիքով այդքան պետք չի քաղաքականի ետևից ընկնել ու դրա վրա հուս դնել։ Հիմնականում ժամանակի ու էներգիայի կորուստ եմ համարում։
Եթե որևէ մեկը ուզում է փոփոխություն տեսնել, ապա նախ թող իրեն, իր գիտակցությունը փոխի, ընդլայնի ու հետո իր շրջապատում, իր ընտանիքում, զավակների մեջ այդ նոր գիտակցությունն արթնացնի։ Թե չէ, նստած ինչ-որ քաղաքական ուժի սպասելով, ոչինչ էլ չի փոխվի։
Ամեն դեպքում ես կարծում եմ, որ իրավիճակը, այնուամենայնիվ, դեպի լավը կփոխվի ու հուսով եմ, որ դուք էլ, թեկուզ մի քիչ կասկածանքով, բայց դեռևս հույս ունեք ու ձգտում եք դրան։ Այլապես ի՞նչ իմաստ կունենար աստեղ մեր այս քննարկումը։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Կարդացի ձեր կարծիքները։ Հիմնականում համաձայն եմ Zevs666-ի, Հայի ու Philosopher-ի հետ։ Փաստորեն ընդհանուր առմամբ նույն եզրակացությանն ենք հանգում։ Ուրախ եմ, որ կան այսպես մտածող մարդիկ։ Ուրեմն, դեռևս ամեն ինչ կորած չէ։
Ինչ վերաբերվում է այսպես կոչված «ջիպավորներին», կարծում եմ, որ իզուր պետք չի զբաղվել նրանց ոչնչացնելով։ Այդպես ինքներս էլ նրանց նման կարող է դառնանք։ Եթե մենք ինքներս գիտակցությամբ բարձրանանք, ազատվենք նրանց նկատմամբ վախից, նրանց նմանվելու, այդպիսին դառնալու ձգտումից ու դադարենք նրանց անճար գերին զգալուց, ապա այդպիսով կվերանա նրանց դրսևորման դաշտը ու նրանք իրենք-իրենց քիչ-քիչ կոչնչանան ու նրանց միջից շատերն էլ, ինչպես Zevs666-ն ասաց, կփոխվեն ու կազատվեն «ջիպական» մտածողությունից։ Հայը ճիշտ է ասում, իրականում նրանք էնքան ուժեղ չեն, ինչքան թվում է։ Ուղղակի հասարակությունն է վախեցած։ Էդ վախն ու անզորության զգացումն է պետք հաղթահարել։
Իհարկե, նման փոփոխությունները հեշտ ու արագ չեն լինում։ Բայց հայն էլ հայ լինելուց առաջ նախ մարդ է, իսկ մարդիկ միշտ էլ ենթակա են փոփոխության ու զարգացման։ Ու եթե պատմության տարբեր ժամանակաշրջաններում հայ հասարակությունը դեպի վատը փոխվել է, ապա նույն հաջողությամբ կարող է փոխվել նաև դեպի լավը։ Ու այդպիսի փոփոխություններ այսօր էլ, թեկուզ դանդաղ, բայց այնուամենայնիվ լինում են։ Ու այդպիսի շարժումը նախ և առաջ մտավորականության մեջ պիտի լինի։ Կարծում եմ, որ դա է մտավորականության միսիան։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Էտ փոխված "գիտակցությունով մարդիկ" հայերի մեջ կան, և նրանց քանակը բավականին շատ է (միայն թուրքաբնակ Հրանտ Դինքի օրինակը ինչ ասես արժի);
Հարցը այստեղ էն է, որ էտ "գիտակցությունով մարդիկ" չեն կարողանում կազմակերպվել; Եվ դա բնական է; Մտաորականը ոհմակի ( ավելի ճիշտ հոտի ) կարիք չունի, ի տարբերություն հասարակության են խավի, որը առանց դրա ( պապա, ազգական, բարեկան, ընկեր, տայֆա, մաֆիա - երևի հասկանում եք , թե ինչ իմաստով եմ օգտագործում) ոչինչ է;
Մտաորականությունը երբեք էլ երկարաժամկետ չի կազմակերպվել; Բայց տարբեր երկներում էտ հարցը տարբեր կերպ են լուծել; Մի տեղ ստեղծում են պարիսպներ, մյուս տեղում պետական մեքենային ստիպում են օրենքով պաշտպանել իրենց օրինական իրավունքները; Բայց ես ամենի համար պետք է ըստ իս ղեկավարվել Մարքսով - այսինքն նախ տիրանալ "արտադրական միջոցներին", և հետո, ունենալով տիկունքում Եվրոպան և ԱՄՆ, թելադրել սեփական խաղի կանոնները; Մտաորականությունը քաղաքականությանը պետք է գալ ներքևից;
Մտաորականության չնչին ցանկության դեպքում, դա իրականալի է , մանավանդ Հայաստանում; Պետք է միայն թոթափել մտավորականին հատուկ թամբալությունը;
Ցավն էլ էն է, որ հայ ժողովուրդը սովորաբար ծայրահեղ պահերին համախբվում ու զարմացնում է, հատկապես երբ հարցը ակնհայտ արտաքին թշնամու դեմ պայքարին է վերաբերում, բայց ամենօրյա կյանքում, ներքին հարցերում ընդհանուր գիտակցության մակարդակն ու կուլտուրան շատ ցածր են։ Մարդիկ իրենց քթից էն կողմ չեն տեսնում։ Դեռևս իշխում է հարցերը թայֆայական մեթոդներով լուծելու հակումը։
Իհարկե, մտավորականությունը չպիտի անդեմ, անգիտակից հոտ կամ ոհմանկ լինի։ Բայց միասնական ու կազմակերպված լինելը չի նշանակում թե պիտի անգիտակից հոտ լինես։ Գաղափարական քաոսը ոչ մի օգուտ չի տա։ Ու ախր հենց մտավորականությունն էլ ընդհանուր առմամբ շատ ցածր մակարդակի վրա է այսօր։
Չէի ասի, թե ընդհանրապես մտավորականին հատուկ է թամբալությունը, բայց այսօրվա մտավորականությունը երևի իրոք այդպիսի պրոբլեմ ունի։ Շատ պասիվ է։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Այսօրվա մտավորականությունը ոչ թե քնած է, այլ գնահատված չլինելուց թուլացել է,ու այսպես ասած ինքը իր արժեքը չի հասկանում…Իմ կարծիքով ուղղակի նրանց պիտի տեղ տան ու առաջ տանեն , որ նրանք էլ քիչ քիչ սկսեն գիտակցել իրենց կարևորությունը, այլ կերպ ասած մեր մտավորականությանը պակասում է ՄՈՒՍԱՆ:
Իսկ էն փաստը ,որ մտավորականությունը երկար համախմբված չի մնում, ես համենայն դեպս էսպես եմ մեկնաբանում. Մտավորականի մտածելակերպը հաճախ ծայրահեղ ազատությանա հասնում, բոլոր մտավորականներն էլ ձգտում են իրենց միտքն արատահայտեն ու ամեն ինչ անում են լսված լինելու համար, ու չեն ընդունում ոչ մի տեսակ «ոտնձգություն» կամ «հակառակում» իրենց գաղափարների հանդեպ , հետևաբար նրանք չեն կարող կամ կարող են բայց մեծ դժվարությամբ, ընդունել մեկ այլ մտավորականի՝ որպես իրենց ղեկավար, որպես համախմբող:
Հիշեք օրինակ գրողների միության նախագահի խայտառակ ընտրությունները, քիչ էր մնում մեր համեստ մտավորականները իրար կոկորդ կրծեին էդ պաշտոնի համար, բայց որ խորանում ես էդ դիրքը էնքան էլ էական ազդեցություն չի ունենում գրական մթնոլորտի վրա:
Արշակի խոսքերից՝
Եթե որևէ մեկը ուզում է փոփոխություն տեսնել, ապա նախ թող իրեն, իր գիտակցությունը փոխի, ընդլայնի ու հետո իր շրջապատում, իր ընտանիքում, զավակների մեջ այդ նոր գիտակցությունն արթնացնի։ Թե չէ, նստած ինչ-որ քաղաքական ուժի սպասելով, ոչինչ էլ չի փոխվի։
Էրեկվանից մտածում էի ոնց ձևակերպեմ , ու էկա նույն եզրահանգման
Վերջին խմբագրող՝ Գոռ Ջան - Հայ: 23.02.2007, 16:46:
Ջան մարդ ջան, ջան հոգի ջան, ջան սիրտ ջան, ջան ժպիտ ջան
ամենօրյա կյանքում, ներքին հարցերում, մտավորականություը մի բան է ցանկանում, հասնել օրեքի իշխանության, և քայլ ար քայլ հասարակությանը բերել նրան, որ ունենա լավ (մտավորականության շահերին համահունչ) օրենքներ; Ինչպես արեցին Եվրոպայում; Մտավորականությոանը մեծ հաշով երբեք էլ իշխանությունը, որպես անմիջական իշխելու գործիք պետք չէ, քանի որ դա նա կաորղ է անել ավելի հանգիստ և անվտանգ, եթե կա օերնքի իշխանություն; Սա հաստատ հայ մտավորականություը որտեղ էլ լինի (Հայաստան, Թուրքիա,...) գիտակցում է;
Իսկ ինչպե՞ս հասնել դրան; Այ դա մենք չգիտենք, կամ լավ չգիտենք; Պակասում է կրթությունը (տեսականորեն և գործնականորեն լավ պատրաստված չենք); Այսինքն չունենք դա իրականացնելու ոչ մեթոդոլոգիա, ոչ տեխնիկա; Անկիրթ ենք; Անկիրթ լինելը, ինչպես ասվում են վատ չէ, չուզենալ դա տեսնելը և չկրթվելն է վատ;
Պետք է արաչին հերտին գտնենք լավ մարզիչներ, և լրացնենք մեր պակասները; Պետք է հասնենք են տեխնիկական մարզավիչակին, որ աչքերս փակ, դաշտի կենտրոնից գոլ խպենք; Մոտաորապես այնպես, ինչպես դա սովորում է անել Արթուր Բաղդասարյանը; Երբ ունենանք համապատասխան կրթական ցենզ, ապա դա ռեալիզացնելը երկու վարկյանի հարց է, ինչքան էլ ամուր բռնապետական միջավայրում գտնվես; Օրինակ - ռուսական բոլշևիկները, որոնք մի քանի հոգով տապալեցին Ռուսական գերհզոր կայսրությունը;
Աշխարում ավելի վատ բաներ էլ են եղել, քան հիմա Հայաստանում է; ԱՄՆ-ի պես երկրում 20-30 ականներին իշխանությունը համարյա բռնազավտել էր կրիմինալը; Բայց ամերիկացիք, եվրոպայից ներմուծելով իրենց մարզիչներին (մանավանդ Գերմանիայից) - կրթվեցին, և հաղթեցին; Մեր դեպքը շատ ավելի հեշտ է;
Եկեք (մեր թամբալությունը և թերկրթված լինելը ծածկելու փոխարեն) ոչ թե զբաղվենք օլիգարխների ու սերժիկների համար "լեգենդներ" հորինելով, այլ
մի հատ աչքներս լայն բացեք ու նայեք , թե հանձինս էտ համերատերերի ու սափրագլուխների, ինչ պրիմիտիվ (և հետևաբար - վախկոտ) մասսա է մեր դիմաց կանգնաց;
Քանի մեր ժողովրդի մտածելակերպի մեջ որոշ` խիստ բացասական տարրեր չեն վերացել, այսինքն` մի քանի սերունդ չի փոխվել, ոչ մի քաղաքական ուժ էականորեն չի փոխել իրավիճակը Հայաստանում:
Лучше Гор могут быть только Горы.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ