Այսպիսի մի հարց որ հնարավորա որոշ մարդկանց դուր չգա (իրանք ուղղակի կարողեն չպատասխանել):
Այս տարվա սկզբին ես գտնվելով Ռուսաստանում մի կիրակի օր երբ հերթափոխով աշխատանքի էի, հանկարծակի մեկ ժամ շուտ գնացի ու որպեսիր ցրտին չմրսեմ
մտա աշխատավայրի մոտ գտնվող ռուսական եկեղեցիներից մեկը: Այնտեղ պատարագ էր - երգում էր մի խոռ - մի աստվածային (բուժիչ) երաժշտություն էր դա:
Էտ օրվանից ես սկսեցի ամեն կիրակի այցելել ռուսական եկեղեցի ու այդ երաժշտությունը ոնց որ թևավորեր ինձ, լիծքաթափեր - ես մոռանում էի ամեն մի բացասական բան որ կարող էր լինել ... կրակնօրյա իմ եկեղեցու այցելությունը շարունակվեց մինչ իմ Հայաստան վերադառնալը:
Գալուց հետո , ես էստեղ որոշեցի նորից շարունակեմ պատարագների գնալը - բայց արդեն մեր եկեղեցի սակայն ...
նորից անքամ կներեք բայց սա ունեցավ լռիվ հակառակ էֆեկտ - ես էն չեմ զգում մեր պատարագների ժամանակ - ո՞նց ասեմ ... ես ավելի շատ վատանում եմ քան լավանում ...
բայց չնայած դրան ես շարունակում եմ պատարագի գնալը և սերտ կապի մեջ եմ Երևանի եկեղեցիներից մեկի հոգևոր հովվի հետ: Վերջերս սկսեցի աստվածաշունչ կարդալը...
Խնդիրը նրանումա որ , ես միքանի անքամ Երևանի Քանաքեռի ռուսական եկեղեցի գնացի և գուցե միքիչ ավելի վատ , բայց ելի միքիչ բուժվեցի - իսկ ես դրա կարիգը շատ ունեմ, բայց մեր եկեղեցում ես դա չեմ զգում - ԻՆՉՊԵ՞Ս ԼԻՆԵԼ
Մեջբերել
Էջանիշներ