«Պարտադրված» հեռանկարը տեսողական խաբկանքի վրա հիմնված տեխնիկա է, որի շնորհիվ առարկան ավելի հեռու, ավելի մոտ, ավելի մեծ կամ ավելի փոքր է երևում, քան իրականում կա։ Այն հիմնականում օգտագործվում է լուսանկարչության, ֆիլմերի նկարահանման և ճարտարապետության մեջ։ Այս տեխնիկայի կիրառման դեպքում մարդու տեսողական ընկալումը կառավարվում է աստիճանավորված առարկաների ու դրանց միջև հարաբերակցության և դիտորդի կամ լուսախցիկի հարմար դիտակետի օգտագործման միջոցով։
Խոշոր ընկերություններից շատերը «պարտադրված» հեռանկարի տեխնիկան օգտագործում են ֆիլմերի տեսարաններ նկարահանելու համար։ Այն օգտագործվում է նաև քաղաքների, գնացքների մանրակերտների ու դիորամաների ստեղծման մեջ։ «Պարտադրված» հեռանկարում լուսանկարչի հարմարեցրած պատկերը միակ տեսարանն է, որը դիտողը կարող է տեսնել։ Որոշ ֆիլմերում, որտեղ մի հերոսը պետք է մյուսից ավելի փոքր լինի, դերասաններից մեկին տեսախցիկից ավելի հեռու են կանգնեցնում, քան մյուսին, ինչն էլ այն տպավորությունն է ստեղծում, թե նրանցից մեկը հսկա է կամ թզուկ։
Ոգեշնչման առումով «պարտադրված» հեռանկարն անսահման հնարավորություններ է ընձեռում։ Եթե լուսանկարել գիտեք, ապա կարող եք նաև որևէ պարզ բան վերափոխել՝ ավելի վերացական, ստեղծագործական մոտեցում ցույց տալով։ Նմանատիպ լուսանկարներ անելու համար հատուկ հմտություններ պետք չեն։ Ամեն ինչ կախված է շրջակայքից ու ժամանակի ճիշտ ընտրությունից։ Թվային էֆեկտների կիրառումն այսօր ընդգրկում է նաև տեսարաններ ու առարկաներ պատկերելու այս հանրաճանաչ ձևը։
![]()
Էջանիշներ