Ի՞նչ հասակում կցանկանայիք մահանալ և ինչու՞ հատկապես այդ հասակում:
40 - 50
50 - 60
60 - 70
70-ից բարձր
Ի՞նչ հասակում կցանկանայիք մահանալ
Ի՞նչ հասակում կցանկանայիք մահանալ և ինչու՞ հատկապես այդ հասակում:
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
70ից հետո։ Կյանքը հիասքանչ է։ Բայց, որ հիմա էլ մահանամ, դառդ չեմ անի զզզ
Որ մեռնելուց հետո ձեռդ ճար լիներ, լավել դառդ կանեիր…PoeT-ի խոսքերից
ուրիշ հարց որ ճար չկա…
--
Ես վախում եմ սենց հարցերից… չեմ պատասղանի…:
Հենց զգացի որ մարդկությանն ու բնությանը ոչ մի բանով օգուտ չեմ կարող տալ ուրեմն ժամանակն է...)) Բայց ընտրել եմ 70-ից հետո:
Նայած տրամադրության.Եթե երեկ հարցնեիք,կասեի թեկուզ հիմա
Իսկ եթե հիմա,ապա 70-ից հետո
Վաղվա համար վաղը կասեմ
եսել եմ 70-ից հետո ուզում…Նայած տրամադրության.Եթե երեկ հարցնեիք,կասեի թեկուզ հիմա
Իսկ եթե հիմա,ապա 70-ից հետո
Վաղվա համար վաղը կասեմ
կարելի մտածել որ ֆորումը 40 ից մեծերի համարա .... թե ես եմ ինչ որ բանից անտեղյակ
չեմ իմանում ինչ պատասխանեմ բայց քանի գնում կյանքը ավելի հետաքրքիրա դառնում
“Հայր մեր, որ երկինս ես,
Առ քո տված հացի թերմացուքը և տուր մեզ այսօր մի քիչ խելք հանապազոր,
զի եղած-չեղածը տվածդ հացի հետ արդեն կերանք…”:
Re. Ի՞նչ հասակում կցանկանայիք մահանալ
Ես անմահ եմ ու վերջ չունեմ, ինչպես բոլոր մարդիկ ու այդպիսի բան երբևէ չեմ հիշում, որ մահացած լինեմ
բայց եթե խոսքը ֆիզիկական մարմնիս՝ այլ կերպ ասած հագածս հագուստի մասին է խոսքն, ապա իմ համար մեկ է երբ կպոխեմ հագուստս, միայն թե որքան էլ մնա որպես հյուր այս աշխարհում մարդ կարողանա օգտակար մի բան անել... Հետո ինչպե՞ս կարող է մի ազգ մտածի մահվան մասին, եթե նա ունի Թումանյանի նման մեծ հանճար ու Իմաստուն.
http://www.akumb.am/showthread.php?t=5093
Ասի. <<Հենց լոկ էս աճյունն է ու անունը, որ ունեմ...>>
Երբ ճառագեց անծայրածիր Քո ժըպիտը հոգուս դեմ.
-Ի՜նչ էաճյունն էդ անկայուն, ու անունը, որ ունես.
Դու Աստվա՜ծ ես, դու անհու՜ն ես, անանուն ես ու անես...
***
Հազար տարով, հազար դարով առաջ թե ետ, ի՜նչ կա որ.
Ես եղել եմ, կա՜մ, կըլինեմ հար ու հավետ, ի՜նչ կա որ,
Հազար էսպես ձևեր փոխեմ, ձևը խաղ է անցավոր,
Ես միշտ հոգի, տիեզերքի մեծ հոգու հետ, ի՜նչ կա որ:
Վերջին խմբագրող՝ ihusik: 21.02.2007, 23:18:
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Նա՛ր, 75-ն էլ 70-ից հետո, 150-ն էլ: Չնայած վախենում եմ ծերանալուց, բայց ուզում եմ մի 150 տարի ապրել
60-70 եմ գրել...
երևի միայն նրա համար, որ չէի ցանկանա ինչ-որ մեկի վրա լինեի և ինձ թվում է, որ մինչև այդ տարիքը իմ ոտ ու ձեռով կշարժվեմ...
իսկ ընդհանրապես նայած տրամադրություն...
Ты или заходи в мою жизнь, или иди куда-нибудь.. стоишь на пороге, а дверь настежь. мне холодно.
38 տարեկան… չգիտեմ ինչի, բայց այդ տարիքից հետո ինձ չեմ պատկերացնում…
Համարեք, որ Հուսիկի գրառումը մեջբերել եմ ու տակը գրել, որ ստորագրում եմ։Էս պահին ավելացնելու բան չունեմ կարծես։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ի՞նչ հասակում կցանկանայիք մահանալ ?
այսըեղ պետք է լինի ևս մի պատասխան
Չէի ուզենա
Եթե շարունակեի լինել մարդ, եթե շարունակեի հասկանալ դիմացինիս, նույնիսկ առանց նրա հետ խոսելու, եթե շարունակեի զգալ կոկորդումս ուրիշի արցունքների դառնահամը ու ուրիշի երջանկությունը տեսնելով շարունակեի հավատալ, որ այս ամենն անիմաստ չէ, ուրեմն մեռնել չէի ցանկանա երբեք։ Իսկ եթե այս ամենը չկարողանայի, մեռնելն արդեն ձևական, պրոտոկոլային բան է, որից չէի խուսափի նաև ես և կարևոր չէ՝ որ տարիքում։
Վերջին խմբագրող՝ Philosopher: 22.02.2007, 19:29:
70-ից հետո
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Էջանիշներ