Մեջբերում Շինարար-ի խոսքերից Նայել գրառումը
թշվառ անտերը փոխել են, շեշտն էլ հարաբերական բան ա, Կոմիտասը թույլատրում էր մեղեդու հետ հարմարեցնել շեշտերը, իսկ ընդհանրապես հայերենը շատ տարբեր ա, ասենք մեր խոսվածքում շեշտը բոլորովին էլ վերջին վանկին չի դրվում, բայց նույնքան հայերեն ա իմ խոսվածքը, որքան ցանկացած այլ հայերեն խոսվածք:
Դե կներես Շին ջան, գոյություն ունի գրական հայերեն, հենց նրա համար, որ տարբեր բարբառներով մարդիկ իրար հետ ընդհանուր լեզու գտնեն‎։ Մեր հիմնը ավելի շատ Արցախի բարբառի հնչյունաբանությանն ա համապատասխանում։ Հա լավ ա լիքը բարբառներ ունենալ, բայց կներես ինձ թվում ա ակնհայտ ա, որ հիմնը կամ օրինակ երկրի օրենքները բարբառով գրված չպիտի լինեն։

Մեջբերում StrangeLittleGirl-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Մի անգամ մի երաժշտից լսել եմ, որ ընդհանրապես հայերեն երգ գրելն ահագին զահլա բան ա հենց շեշտերի ու բառերի երկարության պատճառով։ Պլյուս Շինարարը ոնց որ ասեց, լիքը բարբառներում շեշտը վերջին վանկի վրա չի։ Մենակ գրական հայերենում ա շեշտը տենց հաստատուն։
Բյուր ջան, վատ պարողին գիտենք ինչերն են խանգարում։ Բառերի երկարությունը նենց մի եզակի երևույթ չի։