Իմ հուշերը… մտքերն ու մտորումները, օրվա անցուդարձն ու հիշողությունները՝ գեղարվեստական կատարմամբ:
Իմ հուշերը… մտքերն ու մտորումները, օրվա անցուդարձն ու հիշողությունները՝ գեղարվեստական կատարմամբ:
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն Կանտարով: 06.10.2011, 22:02:
Ambrosine (10.10.2011), Lusinamara (06.10.2011), Meme (06.10.2011), Yellow Raven (29.10.2011)
Հիշում եմ երբ 2 տարեկան էի 1 մետր պարիսպի վրա նստած էի,մեկը հրեց հետեվից ու ես վայր ընկա ու քիթս վնասեցի:Տեսնես ո՞վ էր եդ .... :
Կամ ես ինչ վատություն էի արել այդ ....
Ես կգտնեմ դրան,հեռու չէ փաղնի,կմորթեմ:
Միթէ ես վատն եմ?
Երեվի,երեվի ես եմ ինքս ինձ քցել...
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն Կանտարով: 06.10.2011, 21:59:
Lusinamara (06.10.2011), Meme (06.10.2011)
Երբ 6 տարեկան էի երկրաշարժ եղավ Հայաստանում,երեխեքով խաղում էինք բակում,ընկեր Հասմիկը եկավ ու ասաց մեզ `
_Երեխաներ իրար ձեռք ձեռքի բռնեք ու շարքով եկեք իմ հետեվից,Կարեն մի վազիր,գնում ենք բակ ու մենք իրար ձեռք բռնած ուղվեցինք այգի:
Ոչ ոք երեխեքից գլխի չէր ընկել թէ ինչ էր կատարվում,երբ հասա տուն ծնողներս ասեցին թէ ինչ էր եղել :
Հետո հիշում եմ որ մայրս պատմում էր Սպիտակի ու Գյումրիի երկրաշարժի մասին, որ շատ երկրներ էին օգնում Հայաստանին:
Իսկ թյուրք_ազերիները գնացք էին ուղղարկել Հայաստան ` այս մակագրությամբ << Պօզդռավլայեմ Էռմենի>>:
Ահավոր էր:
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն Կանտարով: 07.10.2011, 09:23:
Meme (07.10.2011)
Մի բան էլ հիշեցի ,ֆանտաստիկ բան:
Երբ 8 տարեկան էի` Մասիվի թիվ 2 Ինտերնատ դպրոցն էի դեռ գնում:
Մի անգամ վերելակով բարձրացա 4 հարգ ,եվ հանկարծ վերելակի ,որը երկու դռնանի էր `հակարակ կողմից բացվեց
Եվ ինչ տեսա?
միջանցքներով հաշմանդամ երեխաների սայլակներ էին տանում ,կտրատված մարմնի մասեր կամ արհեստական;
մի բուժքուր բրնացրեց ինձ եվ ուղարկեց դուրս:
հաջորդ օրը Ինտերնատը հրդեհվեց ու մաքրվեց հետքրն,դա իմ կարծիքնա:
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն Կանտարով: 07.10.2011, 19:57: Պատճառ: միայն մինչ արգելափագվելը գրեմ
Ambrosine (10.10.2011)
12 տարեկան էի,շականակագեղձի շուրջ բորբոքում էր եղել,մի աոավոտ տաքության մեջ զարթնեցի , ժամ առ ժամ տաքությունս էր բարձրանում:
Քեռին որ վիրաբույժ էր պարտադրեց Մամայիս որ անհապաղ պիտի վիրահատեն բանը,եվ տարան ինձ հիվանդանոց…
Ինձ Վիրահատարան պարկացրին,ես վախենում էի…
Նարկոզի տակ քնեցի,կոմայի մեջ տեսա երազ,այդ երազում մի ծառ կար,չորանում էր,տերեվաթափ լինում,աչքիս դեմն կարմրեց եվ ես զարդնեցի…
Երբ ինձ պալատ բերեցին ,տեսա մայրիկիս ,դիմավորեցին համով բաներով,ինձ չէր կարելի ուտել:
Ես փրկվեցի այդ ուռուցքից,բայց իմացա որ չեմ կարող երեխա ունենալ....
ու՞մ էր պետք այս կյանք դրանից հետո՞:
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն Կանտարով: 09.10.2011, 16:18:
Երբ 18 տարեկանին ավարտեցի դպրոցը,երեխեքով վերջին զանգին գնացինք Ռեստորան,որը հիմա քանդել են :
Քեֆ ուրախություն արեցինք ու պարեցինք :
Բայց մի դեպք տպավորվեց մեզ մոտ,մեր համադասարանցի Նարբեն,որը պարսկահայ ա , քթներիցս հանեց:
Ինքը ասում եր որ իր մաման հիվանդանոց ա ընկել ,որ ինքը պիտի թռնի Թեհրան,դէ բոլորս քեֆն թողած գնացինք իր հետ Օդանավակայան:
Բանից պարզվեց որ եդ Նարբեի մերը ժամանել ա,ինքը պիտի դիմավորեր,եդ ասեց որ հումոր էր արել,սաղիս նեռվը գնաց:
Մի բան ել ,եդ Նարբեն Հեռուստատեսությունում հաղորդումներ ա վարում,եդ տականքը սցենար է գողացել Մայրիկիցս՝ Աստղիկի հետ:Մայրս նրա դասղեկն էր:
Բա,իմացեք...նա պարտք ա 300000 դրամ :
Վերջին խմբագրող՝ Կարեն Կանտարով: 10.10.2011, 12:52:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ