վաաաաաաաաաաաաաայLusinamara-ի խոսքերից
Իմ ասածն էլ հենց դա ա՝ Մեշոկ պապը փոքրամասշտաբ ա՝ մեր գյուղի սահմաններում, որտեղի՞ց նրա մասին գիրք, մուլտ կամ առավելևս՝ ֆիլմԱռաջին քայլերը ես եմ դրել
Հեսա էս պատմության հիման վրա դու մուլտ կթողարկեսէդ մուլտը վարի գնաց
էդ խեղճ մեշոկ պապուն սարքելու եմ մի բարի կերպար ու սաղ իմաստը փչացնեմ
Lusinamara (01.10.2011)
վաաաաաաաաաաաաաայ
էդ խեղճ մեշոկ պապուն սարքելու եմ մի բարի կերպար ու սաղ իմաստը փչացնեմ
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ինչպե՞ս եմ նայելու մամայի աչքերին, երբ արթնանա…
Ուրբաթ… մեղմ ասած՝ անտանելի երազականություն:
- Տա՛ք կհագնվես:
- Լավ էլի մա՜մ, էսօր էդքան էլ ցուրտ չի:
Կյանքն ինձ երևի չի սովորեցրել ճանաչել ինձ ու մարդկանց: Սակայն, չկա այնպիսի «ես», որ հայելու առաջ կանգնի ու բազմություն տեսնի: Ես այդպիսին եմ: Ամեն անգամ փորձ եմ անում թքել «ամենաարժանավորի» վրա ու կանգնում եմ ամենաբարդ խնդրի առջև՝ ո՞վ է դիմացինս, ո՞ւմ աչքի բիբն է «ծռելու» իմ նողկանքի արտահայտիչը…
- Կուշանաս, արագացրո՛ւ:
- Քննությունս տասին ա, մա՛մ:
Պիտի անապատն անցնեմ, որ հասնեմ: Անընդհատ շրջապատող անախորժությունների միջից ջո՜ւր, ջո՜ւր… չեմ հասկանում տա՞ք, սա՞ռը… Գոլն անտանելի կլինի…
- Մա՜մ, այնպես արա, որ գլուխս միայն հիմար ու անմիտ մտքերի համար չլինի:
- Ի՞նչ ես խոսում:
Ես գերությունից փախած եմ՝ հողի, ջրի, օդի… կրակն է միայն, որ այրում ու այրում է ներսս. կծկվում եմ: Կարծես գորտեր են կռկռում կոկորդումս:
- Երկինքը միայն իմ խելառ գլխին փուլ կգար:
Մտել եմ իմ մեջ ու գալարվում եմ իրադարձությանը զուգահեռ: Մեկն անընդհատ ձեռքը ճակատիս է դնում, թրջում է վիզս…
- Քոռանա՛մ ես…
- Կույրացավն ինձնից հեռո՜ւ տարե՛ք:
Որոշ ժամանակ հանդարտվել եմ, քնել: Իսկ դո՞ւ… մամա՜… Ի՞նչ եմ ասելու, երբ առավոտյան նայեմ աչքերիդ… Կան երազներ, որոնք երբեք չպետք է պատմվեն:
Սա իգական սեռ է…
Վերջին խմբագրող՝ Lusinamara: 15.10.2011, 11:37:
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
aragats (15.10.2011), E-la Via (15.10.2011), Ripsim (19.10.2011), Կարնո Սոսե (15.10.2011), Ռուսա (15.10.2011)
Լուսս, նման "երազների" միջով էլ երբեք չանցնեեես...
Ավելի շատ լու~յս...
Lusinamara (15.10.2011)
Մնում է հուսալ, որ երազներն էլ իմ միջով չեն անցնի
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Ինչպե՞ս եմ նայելու մամայի աչքերին, երբ արթնանա…
Ուրբաթ… մեղմ ասած՝ անտանելի երազականություն:
- Տա՛ք կհագնվես:
- Լավ էլի մա՜մ, էսօր էդքան էլ ցուրտ չի:
Կյանքն ինձ երևի չի սովորեցրել ճանաչել ինձ ու մարդկանց: Սակայն, չկա այնպիսի «ես», որ հայելու առաջ կանգնի ու բազմություն տեսնի: Ես այդպիսին եմ: Ամեն անգամ փորձ եմ անում թքել «ամենաարժանավորի» վրա ու կանգնում եմ ամենաբարդ խնդրի առջև՝ ո՞վ է դիմացինս, ո՞ւմ աչքի բիբն է «ծռելու» իմ նողկանքի արտահայտիչը…
- Կուշանաս, արագացրո՛ւ:
- Քննությունս տասին ա, մա՛մ:
Պիտի անապատն անցնեմ, որ հասնեմ: Անընդհատ շրջապատող անախորժությունների միջից ջո՜ւր, ջո՜ւր… չեմ հասկանում տա՞ք, սա՞ռը… Գոլն անտանելի կլինի…
- Մա՜մ, այնպես արա, որ գլուխս միայն հիմար ու անմիտ մտքերի համար չլինի:
- Ի՞նչ ես խոսում:
Ես գերությունից փախած եմ՝ հողի, ջրի, օդի… կրակն է միայն, որ այրում ու այրում է ներսս. կծկվում եմ: Կարծես գորտեր են կռկռում կոկորդումս:
- Երկինքը միայն իմ խելառ գլխին փուլ կգար:
Մտել եմ իմ մեջ ու գալարվում եմ իրադարձությանը զուգահեռ: Մեկն անընդհատ ձեռքը ճակատիս է դնում, թրջում է վիզս…
- Քոռանա՛մ ես…
- Կույրացավն ինձնից հեռո՜ւ տարե՛ք:
Որոշ ժամանակ հանդարտվել եմ, քնել: Իսկ դո՞ւ… մամա՜… Ի՞նչ եմ ասելու, երբ առավոտյան նայեմ աչքերիդ… Կան երազներ, որոնք երբեք չպետք է պատմվեն:
Սա իգական սեռ է…
Ճիշտն ասած՝ բան չհասկացա
Եթե էս երազ էր՝ ուրեմն լրիվ երազի ոճով էիր գրել` խառը ու շատ անհասկանալի
Lusinamara (15.10.2011), Meme (15.10.2011)
երազ էր՝ շուլալած օրովՃիշտն ասած՝ բան չհասկացա
Եթե էս երազ էր՝ ուրեմն լրիվ երազի ոճով էիր գրել` խառը ու շատ անհասկանալի
Սա ավելի շատ իրավիճակ էր, որին երազ անունը կարելի է տալ, այսինքն՝ պահանջել, որ նա երազ կոչվի, քանի ավելի վատ բան չի եղել
...Քեզ հետ ապրել եւ հավատալ կյանքի ուժին ու ոգուն, չտրտնջալ ոչ ցավերից, ոչ տանջանքից, ոչնչից,
լքե՜լ, լքե՜լ հաճույքները փափկամեղկ ու մորմոքուն, լինել քեզ հետ, քո թռչունը, պղնձանալ քո շնչից:
Ռազմիկ Դավոյան
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ