ըհը Վեյ .Մարկը տվեց այն պատասխանը ինչ ես էի ուզում ասել ու այդպես էլչկարողացա միտքս բացել ու բացատրել ,խնդիրը հարցադրման մեջ է, երբ մարդը իր պրոբլեմների լուծումը չգտնելով սկսում է անմիջական բողոք հարց ուղղել աստծուն թե. "ինչու է այս ամենը կատարվում իմ հետ?", հաջորդում է կատեգորիկ պատասխանը"Աստծու գործերը անքննելի են"-ի ձևով:Իսկ երբ հարցը կոնստրուկտիվ է և ուղղված է տվյալ պրոբլեմի լուծումը գտնելուն, վաղ թե ուշ գալիս է պատասխանը:Ու արդեն կարևոր չէ թե ում կողմից:եթե մարդ հավատում է ատծուն թող մտածի թե աստված օգնեց, եթե հավատում է իր բանականությանն ու տրամաբանությանը ուրեմն թող մտածի որ ինքն իր ուժերով կարողացավ գտնել իր պրոբլեմի լուծումը:Mark Pauler-ի խոսքերից
Մարկ հետդ այնքան էլ համաձայն չեմ . եթե հարցադրումը ճիշտ է լինում լուծումը անպայման ճիշտ է ստացվում , ինչպես երկրաչափության խնդրում:
պարզապես կամ ավելի ճիշտ դժբախտաբար ամենադժվարը ճիշտ հարցը գտնելն է:
Մարիի դեպքում հարցադրումը պետք է լինի ոչ թե այն , թե ինչու է աստված իրեն ցավ տալիս , այլ այ թե ինչպես պայքարի դրա դեմ:Ես հարյուրավոր դեպքեր գիտեմ , երբ բժիշկների կատեգորիկ ու մերժողական դիագնոզը փլվել է , դեմ առնելով մարդու սեփական ուժերի հանդեպ ունեցած մեծ հավատին ու կամքի ուժին:
Մեջբերել
Էջանիշներ