Այս կամ այն պատճառով առաջացած ցավ, տանջանք, իրար հաջորդող դժվարություններ քիչ, թե շատ բոլորիս կյանքում են առկա: Ուրախության, երջանկության, անհոգության պահերը հաջորդում են դրանց, լինում են նաև միջանկյալ պահեր, որ ոչ մեկն ես ապրում, ոչ մյուսը: Բայց հաճախ պատահում է, որ այս կամ այն վիճակը ավելի երկար է ուղեկցում մեզ, ու չգիտես ինչի այդ ուղեկիցը ամենից հաճախ հենց ցավն է լինում:Freeman-ի խոսքերից
Կարող ես հազար ու մի պատասխան ունենալ կյանքումդ առկա ցավի վերաբերյալ, բայց երբ անվասայլակին գամված աղջիկը նայում է աչքերիդ ու հարցնում, թե որն է իր մշտական ուղեկիցը դարձած տանջանքի իմաստը, ուղղակի պապնձվում ես… Հավատա, անիմաստ է դառնում ցանկացած պատասխան:
Ու չի էլ մխիթարում երբեմն-երբեմն մոռացության մեջ հնչող նրա ծիծաղը:
Մեջբերել
Էջանիշներ