Գալուստը ՙպաշտոնապես գնաց ճամպրուկը բերելու, բայց քանի որ այդ տաղտկալի ճանապարհորդությունը ոչ մի կերպ չէր կարող համեմատվել դեղատներ այցելելու հետ, որը ուղիղ կերպով առնչվում էր հոր առողջության հետ, որոշեց այցելել մի գեղեցկադեմ անձնավորության, ում արդեն հասցրել էր սիրել: Մանավանդ` պարբերաբար պարտաճանաչ զանգելով` ամեն անգամ բարենպաստ լուրեր էր ստանում հոր առողջության մասին: Հայրը իսպառ մոռացել էր, թե որտեղ է սիրտը և նույնիսկ սիգարետ պահանջելու հանդգնություն էր ունեցել, ինչը, բնականաբար, մերժվել էր:
Գեղեցկադեմ անձնավորությունը, որ նվաճել էր Գալուստի սիրտը, չարաճճի մի աղջնակ էր և Լիլիթ անունն էր կրում: Նույնանուն հեքիաթի հերոսուհու նման նա վաղուց սովորություն էր դարձրել տանջել երիտասարդին, կամակորություններ անել նրա ներկայությամբ և այնպիսի քմահաճություններ առաջարկել, որ սիրահարված տղան սիրով կհամաձայներ գնալ այնտեղ, չգիտես` որտեղ, բերել մի բան, չգիտես թե ինչ, քան կատարել այդ քմահաճություններից ամենաանմեղը: Հանուն ճշմարտության պետք է ասել, որ Լիլիթը լրիվ չէր նմանվում հանրահայտ ստեղծագործության հերոսուհուն և եթե առայժմ մերժում էր Գալուստին, մտքով իսկ չէր անցկացնում գայթակղվել օձակերպ Սատանայով կամ մեկ ուրիշ տղամարդով: Իսկ Գալուստը շարունակում էր համառել: Ավելի մեծ փորձ ունեցող ընկերներից մեկը խորհուրդ էր տվել ուշադրություն չդարձնել աղջկա խոսքերին` ինչ էլ ասելու լիներ, և քանի որ այդ խորհուրդը բխում էր իր շահերից, անշեղորեն հետևում էր դրան: Մեկ այլ ընկեր խորհուրդ էր տվել հաճախակի ծաղիկներ նվիրել: Սա նույնպես Գալուստը չէր անտեսել: Ու չնայած փորձառու ընկերը առաջարկել էր նվիրել ցանկացած ծաղիկ, բացի վարդից, որը կարելի կլիներ նվիրել, երբ ընկերը համապատասխան թույլտվություն տար, Գալուստը երկար-բարակ շրջել էր ծաղկանոցների առաջ, հազար ու մի ծաղկատեսակ մանրազննել, բայց ի վերջո, վարդեր էր գնել: Լիլիթին վարդ նվիրելը սովորություն էր դարձրել:
Ծաղկեփունջը Լիլիթի վրա նույն տպավորությունը գործեց, ինչ եռացրած ջուրը` սառցաբեկորի, բայց քանի որ հալեցնող հեղուկը փոքրիկ բաժակով էր, իսկ նրա դեմ ելած տարերքը` հսկա ու, բացի այդ, դիմադրելու տրամադրված, արտաքուստ ոչինչ ի ցույց չդրեց և անցավ իր սիրած գործին:
- Իզուր ժամանակ ես կորցնում, Գալո°ւստ,- չարաճճի պտտելով աչքերն ու գոհունակ ժպիտը թաքցնելով հսկա ծաղկեփնջի ետևում` ասաց աղջիկը,- անցած անգամ ես քեզ ասացի ճշմարտությունը, և դու պարտավոր ես ընդունել, ինչքան էլ դառը լինի:
- Ա սացիր, որ դեռ պիտի ավարտես ինստիտուտը: Իրոք որ դառնոտ ճշմարտություն է, բայց ես պատրաստ եմ անել այնպես, ինչպես դու ես ուզում:
- Ինչպիսի¯ մեծահոգություն: Ես դեռ պետք է շնորհակալությո±ւն հայտնեմ: Իսկ խոսքերն աղավաղելը լավ բան չի: Հանցագործներիդ էլ ե±ս էդպես բռնւմ: Վայ թե առաջինից մինչև վերջինը անմեղ մարդիկ են:
- Ես դեռ մեկ հանցագործ եմ բռնել: Ի դեպ, դրա մասին ամբողջ հանրապետությունն է խոսում: Շուտով շվեյցարական ժամացույց կստանամ և աստիճանի բարձրացում:
- Ցավոք, երեկ հեռուստացույց չեմ նայել,- շինծու ափսոսանք արտահայտող հայացքով պատասխանեց Լիլիթը, ով երեկ ամբողջ օրը հեռուստացույց էր նայել և առնվազն ութ ալիքով լսել հանրահայտ լուրը, որի մասին քիչ առաջ խոսվում էր:
- Բայց դա չի խնդիրը: Չեմ բացառում, որ տաղանդավոր խուզարկու ես և կարող ես մեծ ապագա ունենալ, սակայն…
Գալուստը մտածեց, որ Լիլիթի բացառելն այդ հարցում ոչ մի նշանակություն չէր ունենա, բայց քանի որ խելամիտ տղա էր, չբարձրաձայնեց:
- Էլ ի±նչ` սակայն: Դու իմ կինը կդառնաս ու փառքի մեջ լողացող ամուսին կունենաս: Էլ ի±նչ է քեզ պետք:
- Բանն այն է, որ խուզարկուի մասնագիտություն ընտրած տղամարդիկ ինձ չեն հետաքրքրում: Ես նույնիսկ դետեկտիվ չեմ կարդում և բոլոր մեգրեներն ու իրավաբան մեյսոնները նույնքան արժեն ինձ համար, որքան…
Աղջիկը չկարողացավ համեմատությունն ավարտելու համար հաջող բառ ընտրել, բայց Գալուստը չնեղեց նրան և մտքում նշեց, որ եթե Լիլիթը նույնիսկ իրավաբան Մեյսոնին գիտի, ուրեմն բազմաթիվ դետեկտիվ վեպեր է կարդացել:
- Իսկ ի±նչ մասնագիտություն ընտրած տղամարդիկ են քեզ ավելի գրավում: Գուցե հանցագործնե±րը:
- Ինչո±ւ ոչ: Համենայնդեպս խուզարկուից ավելի լավ է:
- Իսկ նրանցից ո±ւմ ես նախընտրում: Մարդասպանների±ն: Կամ գուցե գրպանահատների±ն:
- Երևակայիր, այս պահին ինձ ավելի հետաքրքրում են մեքենա առևանգողները,- Լիլիթը չարաճճիորեն թարթեց աչքերը ու հմայիչ ժպտաց,- Այ եթե գոնե մեկ մեքենա առևանգես ու ինձ հրավիրես քաղաքու մեկ զբոսնելու, կմոռանամ, որ ասել եմ, թե իրար չենք համապատասխանում, և լրջորեն կմտածեմ քեզ հետ ամուսնանալու մասին: Իսկ հիմա` չա°ո, ծաղիկների համար` շնորհակալություն…
Առաջին անգամը չէր: Գալուստը գիտեր, որ Լիլիթը կատակում է, բայց սիրահարներին հատուկ կրակոտությամբ այնպե¯ս ցանկացավ մեքենա առևանգել, թեկուզ և սպիտակ երկդուռ մեքենա, որոնց ամբողջ ուժով և ի սրտե ատում էր, ու անտարբեր նետել այդ քմահաճ աղջկա ոտքերի տակ...
Մեջբերել
Էջանիշներ