Ջորջ Ռ.Ռ. Մարտին - Սառույցի ու Հրո Երգ / George R.R. Martin - A Song of Ice and Fire

[Տրիբուն]

Մի երկու բառով գրեմ, հետո երևի մանրամասն կգրեմ քննարկենք։
Սովորական բայեվիկ էր, հիմար սցենարով։ Հանգիստ կարար մարվելի կինոներից լիներ։

Ամեն մեկին քսան անգամ թրով խփում էին, բայց մեկ ա՝ մինչև սցենարով իրա չարդարացված մեռնելը չհասներ, չէր մեռնելու։ Իսկ օրինակ առաջին սեզոնում Նեդին մի հատ խփեցին ու մինչև սեզոնի վերջ զգում էիր, որ ինքը վիրավոր ա։
Որ սաղ վինտերֆելից ոչ մեկ չէր ֆայմել, որ գերեզմանում պախկվելը լավ միտք չի, եթե հակառակորդդ կարա մեռել սաղացնի, համաձայն եմ։ Բայց որ Թիրիոնն ու էն ճպլն էլ չէին ֆայմել, էդ արդեն հիմարություն էր։

Մելիսանդրան էն սկզբից, որ ասում էր՝ Վեստերոսում եմ մեռնելու։ Սպասում էինք, որ ինչ որ հետաքրքիր ձևով ա մեռնելու։ Բայց եկավ, մի երկու բան խոսաց ու ուղղակի քայլելով մեռավ, խի՞։ Ի՞նչը ստիպեց, որ մեռնի, ի՞նչն էր խանգարում, որ շարունակեր ապրել՝ պատասխան չկա։ Ուղղակի էդ կադրը նկարել էին, դուրներն եկել ա, դրել են։
Էն ձիավորներին էլ հավայի վարի տալն էլ սիրուն տեսարանով կարար արդարանար էլի մարվելում, բայց ոչ ստեղ։
Ես էս կինոն չեմ սկսել նայել մենակ սիրուն տեսարանների համար, որ ինչ որ սիրում կադր լինի ու դրանով արդարանա սցենարի հիմարությունը։

Ի տարբերություն մնացած քննադատողներին՝ Արիայի պահը ինձ դուր ա եկել, ահագին լավ լուծում էր։ Չնայած էլի ավելի լավ կարար իրականացվեր։

Էն սկզբի սեզոնների մթնոլորտից բան չէր մնացել։

Ասեմ, կարող ա իմ ակնկալիքներն էլ չեն իրականանում էն առումով, որ ամեն ինչ ինչ-որ խիստ կանխատեսելի ա դառնում։ Չնայած անկանխատեսելի զարգացումներ դեռ հնարավոր են։

Բայց, ընկեր, էս յոթ սեզոնի շիլա-շփոթը պիտի հանգուցալուծվի, ու նենց որ ֆաները չբռնեն ու HBO-ն գմփցնեն։ Դրա համար էլ ոտի վրա արագ լուծումներ են տալիս, մեջտեղից ով պետք չի արագ դուրս ա գալիս ու հնարավորինս քիչ հարցականներ են թողնում։ Սրան գումարում ես տեսարանները, ու բոլորը երջանիկ են։ Ես ոնց հասկացա էտ battle scene-ը կինոինդուստրիայի երբևէ ամենաերկար battle scene-ին ա։ Չնայած չասել տղուս, երևի պատմության ամենա անարդյունավետ battle-ն ա․ բռնում ու հինգ րոպեում վարի ես տալիս քո գլխավոր հարվածային ուժը մի բանի համար, որը կարելի էր լուծել Արյայի մի buzzer beater-ով

Կարճ ասած, ես թուլացել եմ ու հաճույք եմ ստանում՝ առանց լրջին տալու ու շատ խորանալու։ Էս սերիալը սենց թե նենց մնալու ա պատմության մեջ որպես ամենա գռանդիոզ սերիալ, եթե սրանից հետո նոր գլուխգործոցներ չնկարահանվեն։ Իսկ ես հույս ունեմ, որ էս տրենդ ա դառնում ու դեռ մի քանի սենց որակի սերիալ էլ տեսնելու ենք։