Կյանքից քաղած դասեր

[Դեկադա]

Հասարակական վայրում երեխայի վրա ձեռք բարձրացնելը համարում եմ հանցագործություն:

Այսինքն տանը տվեք ջարդեք, բայց հասարակական վայրերում ձեզ խելոք պահեք:: Ասեք ինձ ապտակելն ու ծեծելը հոմանիշնե՞ր են: Ինձ համար հանցագործություն է այն երբ երեխաները ստիպված են լինում ապրել նույն հարկի տակ նարկոման, հարբեցող, անբարոյական ծնողների հետ: Ինձ համար հանցագործ են էն ծնողները, ովքեր տանը վեր ընկած ողորմության են ուղարկում իրենց մանկահասակ երեխաների: Ինձ համար հանցագործ են նրանք, ովքեր իրենց երեխաների առջևից փախցնում են հացի կտորը: Կարծում եմ այսքանն էլ բավական է:Ու պիտի հիասթափեցնեմ ձեզ, ես ծեծող ջարդող ծնողների թվին չեմ պատկանում: Թեպետ սուրբ չեմ հաստատ: Բայց այն ծնողը, ով իրա կյանքն ու հոգին դնում է իր երեխաների համար, ով առավոտից երեկո աշխատում է հենց իր երեխայի համար, ով գիշերները անքուն անց է կացնում նույն երեխայի մահճակալի կողքին ու երբ երեխան/ թեկուզ 2 տարեկան/ հասարակական վայրում այնպես է լացում, որ իր կապրիզի պատճառով գրավում է շրջապատի ուշադրությունը և ծնողը խփում է ես նրան հանցագործ չեմ համարում, ոչ էլ արարքը հանցագործությունը: Համաձայն եմ էթիկայի տեսակետից ոչ հաճելի տեսարան ա լինում, առավել ևս նրանց համար ովքեր չգիտեն խառնվեն թե չխառնվեն, բայց անձամբ ես լավամարդ չեմ դառնում: Ես էտպիսի պահերին պաշտպանում եմ ծնողի տեսակետը, պարզապես ոչ էտքան բորբոքված ոնց ծնողն ա դա անում:

Մենք ահագին շեղվեցինք թեմայից, հուսամ կներվի:

[Lianik]

Մի դաս էլ հիշեցի

Մի վախեցիր վախենալ:

Օրինակ՝ մարդը վախենում ա սարդի՞ց, թե՞ իր վախից: Ինչքան փորձում ես վախդ հաղթահարել, զսպել, վախի դեմ պայքարել էնքան վախը ավելի է ուժեղանում, դրա համար, պետք է գնալ հակառակ ճանապարհով՝ եթե վախենում ես, ապա վախեցիր: Չվախենալու էսպես կոչված ինքնա հորդորը, մենք բոլորս ժառանգել ենք մանկությունից, երբ ծոնղները արգելել են վախենալ:
(

այնքան էլ համակարծիք չեմ....
փոքր տարիքում, երբ ընդամենը 2-3 էի, բոլորիս հայտնի ԲոԲո ձյաձյա կերպար են ինձ համար ստեղծած եղել, վատն այն էր, որ էդ կերպարն իրական էր(հարևան Սաշիկն էր): Անկեղծ ասած էդ մարդուն հետո էլ չէի հիշում...բայց վախենում էի ամեն ինչից` մթից, կայծակից, մենակ քնելուց.... ինձ թվում էր մարդիք են ինձ հետապնդում....... դաժան էր վախի հետ ապրել... երազում ինձ ուժեղ աղջիկ էի երևակայում, որ ոչ մեկից չի վախենում, իսկ իրականում սարսափում էի հենց էդ երազից.....
հիմա հաղթահարել եմ վախս, բայց դժվար թե մենակ ստացվեր... կայծակին որպես բնության հրաշք եմ նայում մթին` մտորելու միջավայր.....
Վաղը հաղթահարել է պետք ու այդ գործում 3րդ անձի օգնությունն է հաճախ անհրաժեշտ

[Չամիչ]

Այսինքն տանը տվեք ջարդեք, բայց հասարակական վայրերում ձեզ խելոք պահեք:: Ասեք ինձ ապտակելն ու ծեծելը հոմանիշնե՞ր են:

Ապտակելու եւ ծեծելու տարբերությունը այն է, որ ծեծելու դեպքում, բացի բարոյա-հոգեբանական վնասից կարող է, նաեւ, մարմնական լուրջ վնասվածքներ հասցվի:

Ցավոք, ոչ ոք չի կարող իմանալ, թե շատ ընտանիքներում պատերից այն կողմ ինչպես են դասավորվում ծնող երեխա հարաբերությունները, բնականաբար, եթե ես հյուրընկալվեմ ինչ որ մեկի տանը եւ իմ ներկայությամբ ծնողը երեխայի վրա ձեռք բարձրացնի, անկասկած կմիջամտեմ:

Ու պիտի հիասթափեցնեմ ձեզ, ես ծեծող ջարդող ծնողների թվին չեմ պատկանում: Թեպետ սուրբ չեմ հաստատ: Բայց այն ծնողը, ով իրա կյանքն ու հոգին դնում է իր երեխաների համար, ով առավոտից երեկո աշխատում է հենց իր երեխայի համար, ով գիշերները անքուն անց է կացնում նույն երեխայի մահճակալի կողքին ու երբ երեխան/ թեկուզ 2 տարեկան/ հասարակական վայրում այնպես է լացում, որ իր կապրիզի պատճառով գրավում է շրջապատի ուշադրությունը և ծնողը խփում է ես նրան հանցագործ չեմ համարում, ոչ էլ արարքը հանցագործությունը:

Տեսակետ արտահայտելիս փորձեցի հիմք համարել հոգեբանություն կոչվող գիտության կողմից՝ տարիների ընթացքում կուտակած գիտելիքները, այլ ոչ թե զուտ իմ սեփական՝ ոչնչով չհիմնավորված տեսակետները: Բավականին ծանոթ լինելով հոգեբանական տարատեսակ մեխանիզմների, փորձեցի հիմնավորել տեսակետս, որը հուսով եմ շատերի համար կծառայի, որպես օգտակար ինֆորմացիա:

0-3 տարեկան երեխան, դեռ ավելին, երեւի մինչեւ 6-7 տարեկան երեխան ընդունակ չէ ինֆորմացիան մշակել գիտակցական մակարդակում: Նորմալ երեխան, պարզապես ակտիվ է, օրվա ընթացքում երեխայի մոտ, ինչպես նաեւ հասուն մարդու մոտ տարատեսակ էմոցիաները անընդհատ միմիանց հաջորդում են: Լացը, ընդամենը, էմոցիայի արտահայտման ձեւ է, եթե գտնում եք, որ էմացիան արտահայտելու համար երեխային պետք է պատժել, ապա փորձեք, գոնե ինչ որ կերպ հիմնավորել: Այո, երեխան պետք է ենթարկվի ծնողին, պիտի ենթարկվի, ոչ թե վախից ելնելով, այլ հարգանքից: Ծնողը երեխայի համար պիտի հեղինակություն լինի, ծեծող ծնողը երեխայի համար չի կորող հեղինակություն լինել:

Եթե ձեզ չի հաջողվել երեխայի հարգանքին արժանանալ, ապա մի փորձեք այդ հարգանքը ուժով ձեռք բերել:

Երեխային ծեծելով նրան օրինակ ես ծառայում, չզարմանաս, եթե երեխատ էլ մեկ այլ անձի նկատմամբ բռնություն կիրառի:

[Չամիչ]

Համաձայն եմ, երբեմն հանդիպում են չափից դուր չար երեխաներ, ովքեր ծեծից, անգամ հաճույք են ստանում Բայց, նորից եմ ուզում շեշտել, ծնողը պիտի փորձի երեխայի հարգանքը այլ ճանապարհներով վաստակել: Եթե չի վաստակել, եւ երեխան չի ենթարկվում, ծեծը չի օգնի:

[Չամիչ]

այնքան էլ համակարծիք չեմ....
փոքր տարիքում, երբ ընդամենը 2-3 էի, բոլորիս հայտնի ԲոԲո ձյաձյա կերպար են ինձ համար ստեղծած եղել, վատն այն էր, որ էդ կերպարն իրական էր(հարևան Սաշիկն էր): Անկեղծ ասած էդ մարդուն հետո էլ չէի հիշում...բայց վախենում էի ամեն ինչից` մթից, կայծակից, մենակ քնելուց.... ինձ թվում էր մարդիք են ինձ հետապնդում....... դաժան էր վախի հետ ապրել... երազում ինձ ուժեղ աղջիկ էի երևակայում, որ ոչ մեկից չի վախենում, իսկ իրականում սարսափում էի հենց էդ երազից.....
հիմա հաղթահարել եմ վախս, բայց դժվար թե մենակ ստացվեր... կայծակին որպես բնության հրաշք եմ նայում մթին` մտորելու միջավայր.....
Վաղը հաղթահարել է պետք ու այդ գործում 3րդ անձի օգնությունն է հաճախ անհրաժեշտ

Վախը հաղթահարելու լավագույն տարբերակներից մեկը վախին ընդառաչ գնալն է: Այսինքն, ոչ թե պետք է փախուստի դիմել այլ վախին ընդառաջ գնալ: Վախից փաղչել, կնշանակի փաղչել ինքդ քեզնից, չէ՞, որ վախը քո ներսում է: Ինչպես հայտնի է՝ ինքդ քեզնից չես փաղչի: Մնում է մեկ բան՝ ընդունել այն ամենը ինչը կա քո ներսում: Պետք չէ պայքարել վախի դեմ, պետք է հասկանալ թե որոնք են վախի առաջացման հնարավոր պատճառները եւ փորձել պատճառները վերացնել: Օրինակ, շատերը վախենում են սոցիալական շփումներից: Շատ հաճախ նման վախի համար հիմք է հանդիսանում շփման փորձի պակասը: Նման դեպքերում պետք է լրացնել սոցիալական հմտությունները, այլ ոչ թե վախի դեմ պայքարելու մեթոդներ փնտրել:

[Ariadna]

Մոդերատորական. երկու օր համբերելուց հետո, զգացի, որ ամեն դեպքում պետք է հիշեցնել, որ այստեղ չենք քննարկում ծեծի դերն ու նշանակությունը, դրա վերաբերյալ հատուկ թեմա գոյություն ունի՝ Ծեծը դաստիարակության միջոց, ցանկացողները կարող են քննարկումները շարունակել այնտեղ։

[Freeman]

Մոդերատորական. երկու օր համբերելուց հետո, զգացի, որ ամեն դեպքում պետք է հիշեցնել, որ այստեղ չենք քննարկում ծեծի դերն ու նշանակությունը, դրա վերաբերյալ հատուկ թեմա գոյություն ունի՝ Ծեծը դաստիարակության միջոց, ցանկացողները կարող են քննարկումները շարունակել այնտեղ։

Քո ստորագրությունն էլ ա՞ կյանքից քաղած դաս

[soultaker]

22. Պատրաստվիր ավելին, քան անհրաժեշտ է, և լողա հոսանքի ուղղությամբ:

Էս կետից հետո էլ չկարդացի, ուղղակի իմաստը չեմ հասկանում նման խորհրդի: Իմ կարծիքով հոսանքի ուղղությամբ լողալը միշտ էլ ունեցել է բացասական նշանակություն:

[Lem]

Էս կետից հետո էլ չկարդացի, ուղղակի իմաստը չեմ հասկանում նման խորհրդի: Իմ կարծիքով հոսանքի ուղղությամբ լողալը միշտ էլ ունեցել է բացասական նշանակություն:

Ինչ-որ տեղ ճիշտ է: Հոսանքին հակառակ երկար չես լողա, ինչ-որ մի պահ ջուրը կոկորդդ կլցվի ու կսկսես թքել:

[հովարս]

Իսկ երբ հասարակական վայրում ծնողը երեխային՝ բոլորի աչքի առաջ անպատվում է, սպառնում ու հարվածում՝ խառնվել պե՞տք է թե՞ ոչ: Նման վերաբերմունքի համար ԱՄՆ-ում ծնողին, ամենայն հավանականությամբ կզրկեն ծնողական իրավունքից, իսկ մեզ մոտ գործում է լավամարդ երեւալու սկզբունքը, իբր, էնքան լավն եմ, որ ինձ թույլ չեմ տալիս խառնվել ծնող երեխա հարաբերություններին: Կյանքի ընթացքում լրիվ հակառակ համոզմանն եմ եկել: Նման դեպքերում, անհրաժեշտ է խառնվել, որորվհետեւ, երեխան փոքր է եւ չի կարող իրեն պաշտպանել, հավատացեք, երեխաները, երբեմն ամենաշատը հենց սեփական ծնողներից պաշտպանվելու կարիքն ունեն: Ծնողը իր վերաբերմունքով երեխային կարող է թեւեր տալ, եւ հակառակը կարող է զրկել լիարժեք մարդ զգալու եւ լիարժեք մարդ դառնալու բոլոր հնարավորություններից:

Դեմոկրատիա, ինչ վնասներ է հասցնում մարդկությանը: Ինչ-որ մեր պապերը նման կոմպլեքսներ չեն ունեցել, ինչո՞ւ

22.... և լողա հոսանքի ուղղությամբ:

Այնքան էլ լավ խորհուրդ չէ

[Freeman]

Այնքան էլ լավ խորհուրդ չէ

Ոչ միշտ

[Taurus]

Մեծ ընկերության աշխատակցի լավագույն պատասխանը ցանկացած հարցին ՞Չգիտեմն՞ է

[soultaker]

Ինչ-որ տեղ ճիշտ է: Հոսանքին հակառակ երկար չես լողա, ինչ-որ մի պահ ջուրը կոկորդդ կլցվի ու կսկսես թքել:

Նույնիսկ եթե երկար հնարավոր չէ, արժի՞ ապրել հոսանքի ուղղությամբ լողալու համար: Երբ կարող ես ինքդ փոխել կյանքը ու կառավարել այն, ոչ թե դիտել այն կողքից իբրև 3րդ դեմք:

[Հայկօ]

Հոսանքին հակառակ, հոսանքի ուղղությամբ... Ոնց ջոգում եմ՝ թեմայի մասնակիցների 90%-ի համար կյանքը բեսամթ ուժեղ հոսանքով ջրհեղեղ-ցունամի ա ու մենակ մի երկու հոգու համար ա կյանքը մարմարե ջակուզի: Թեթև ապրեք, էլի :

[Չամիչ]

Հոսանքին հակառակ, հոսանքի ուղղությամբ... Ոնց ջոգում եմ՝ թեմայի մասնակիցների 90%-ի համար կյանքը բեսամթ ուժեղ հոսանքով ջրհեղեղ-ցունամի ա ու մենակ մի երկու հոգու համար ա կյանքը մարմարե ջակուզի: Թեթև ապրեք, էլի :

Կյանքը շարժում է, կյանքը հոսք է: Հայտնվել ջակուզիում կնշանակի տեղում դոփել կամ հայտնվել փակուղիում: