Կներես, անմիջապես չէի նկատել քո պատասխանը՝ ինձ: Այդ պատճառով չէի պատասխանել մինչև այժմ…VisTolog-ի խոսքերից
Կարդացի հիմա ու… տխրեցի:
Քանզի ինձ թվացել էր, թե լուրջ ես մոտեցել հարցին, թե կարելի կլինի հետաքրքիր եզրակացությունների հանգել: Բայց քո պատասխանները… Կներես, Վիսթ ջան, բայց էսպես մենք հեռու չենք գնա, գիտես… Հերքել, ուղղակի հակաճառելու համար… Ափսոս է ժամանակը, գիտե՞ս:
Իսկ ի՞նչ ես դու կառավարում, եթե ոչինչ չես արարել, չես ստեղծել քո կյանքում: Սկզբում պետք է արարես, իսկ հետո՝ արարածդ կառավարես: Թե չէ ստացվում է, որ, ասենք, դու ամուսնանաս, բայց կնոջդ տանես, որ հայրդ պահի: Մի եղիր նման "կառավարիչ", խնդրում եմ:
Իսկ այստեղ դու ոչխարի մասին ես խոսում, Վիսթ ջան, այլ ոչ թե մարդու: Այդ ոչխարին կարելի է տանել-կապել մի ինչ-որ տեղ և նա ստիպված է բավարարվել կերածով, լինի նա մարգագետնում, տափաստանում, թե անապատում: Իսկ մարդը կարող է ընտրել թե իր շրջապատը և թե ստացած գիտելիքները: Եվ "լավ ու վատն" էլ հենց Իր ընտրությունից է կախված:Շրջապատնա մարդու մոտ ձևավորում ինչ-որ բան հասկանալը, լինի դա վատ թե լավ:
Այսինքն, դու քո կյանքի բաղկացուցիչ մասերն ես համարում այն, ինչ տեսանելի է և շոշափելի. ընտանիքը, հասարակությունը, հակառակ սեռը, ինչպես նաև հագիդ կոշիկը, կերածդ տանձը… Ուրեմն, եկ կյանքիցդ հանենք այն, ինչից դու հրաժարվում ես նրա անտեսանելի և անշոշափելի լինելու պատճառով. քո շնչած օդը: Ի՞նչ կմա քո թանկարժեք կյանքից, սիրելիս… Կամ լավ, եկ օդին չհասնենք: Եկ հանենք քո կյանքից քո ուրախությունը կամ տխրությունը, քո սերը կամ ատելությունը, քո մարդասիրությունը կամ մարդատյացությունը, քո հույսերն ու խաբկանքները, քո երազները, քո մտքերը: Առանց այս կյանքիդ ոչ պիտանի մասերի, ինչի՞ պետք կլինի քո կյանքը, Վիսթ…Ընտանիքը, հասարակությունը, հակառակ սեռը իրենց բնույթով, տեսակով չեն կարող համեմատվել աստծո հետ, որովհետև դրանց հետ անմիջական շփում կա, ինչը դու զգում և տեսնում ես:
?????????????..............Ես չեմ ջնջում աստծուն, ես ջնջում եմ մարդու ստեղծած աստծուն: Տարբերություն ինձ թվումա կա:
Գիտես, ես... անհարմար եմ զգում նույնիսկ հարցնել…
Ի՞նչ է, դու իրականում աթեիստ չե՞ս... Դու՝ հարկադրվա՞ծ աթեիստ ես: Որպեսզի հերքես "մարդու ստեղծած Աստծո՞ն"… Թե՞ այդպես ես ասում ուղղակի ճկույթիդ եղունգը պահպանելու խաթր…
Ճիշտ ես, Վիսթ ջան, տարբերություն իհարկե կա: Հսկայական տարբերություն:Ես կասեի հակառակը. հրաժարվել աստծուց, նշանակում է հրաժարվել ճկույտի եղունգից:
Բայց դու՝ Վիսթ - Մարդդ, - ինչու՞ ես քեզ այնքան ցածրացնում, որ ուժերդ հերիքում են միայն այնպիսի մի չնչին Աստված ստեղծելու, որից ամոթից հարկադրված ես հրաժարվել… Քանզի քո ստեղծած աստված նույնիսկ եղունգ էլ չէ: Նա "մազոլ" է, ինչից, ինչ խոսք, որ հարկ է հրաժարվել…
Իսկ ո՞վ է քեզ խանգարում մի այնպիսի Աստված ստեղծել քեզ համար, որով կպարծենայիր ու բոլորը կնախանձեին քեզ:
Դե, իսկ եթե ալարում ես նման Աստված արարել, գոնե ընդունիր արդեն առկա Աստծոն, Նրան, ով ինքն է քեզ արարել…
Մեջբերել
Էջանիշներ