Քո աշխարհում հիմա գուցե
Պայծառ գիշեր է արևոտ,
Ձմռան այրվող մի երեկո
Կամ ցուրտ աշնան անձրի մի տաք...
Քո շուրթերին հիմա գուցե
Չքնաղ ժպիտ է մի թախծոտ,
Կամ քաղցր արցունքներն են քո`
Սառույց դարձած արևի տակ...
Քո աչքերում այսօր կրկին
Ես կտեսնեմ մի մայրամուտ,
Բայց շատ վաղուց վառվել է այն,
Դարձել մոխիր, մոխիր միայն...
Անձայն զարկող քո լուռ սրտին
Գուցե պատմի երկինքը լուրթ,
Որ ծաղիկները մեր գարնան
Վաղուց թոշնել են, էլ չկան...
Մեջբերել
Էջանիշներ