User Tag List

Էջ 36 53-ից ԱռաջինԱռաջին ... 2632333435363738394046 ... ՎերջինըՎերջինը
Ցույց են տրվում 526 համարից մինչև 540 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 789 հատից

Թեմա: Հավերժության դատապարտվածը

  1. #526
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    7,503
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Աչքիս Մովսես Խորենացուն էլ ա Հայկը թելադրել, նույն ոճով ա իրար կապակցում առաջին հայացքից իրար հետ կապ չունեցող իրադարձություններն ու անձանց
    մանավանդ շատ հետաքրքիր է "թևավոր դևերին պաշտող կարմրահեև դևերի" պահը: Հետաքրքիր է, որ չինական դիցարանում ու միֆոլոգիայում չկան թևավոր դևեր: Չնական "դռակոնը" թեև թռչում ա, բայց անթևա: Այ եվրոպայում թևավոր դևերի մասին լսիր ինչքան ուզում ես, մանավանդ սկանդինավյան ու բրիտանական առասպելներում ու լեգենդներում: Հետաքրքիր զուգադիպություն
    ՄԻ հետաքրքիր դիտարկում ևս. չինացիների մոտ "դի" նշանակում է կայսր: Ու այդ ցեղերը նույնպես կոչվում էին "դի"
    Հայկի ծանոթ Ու-Վանը կարելի է ենթադրել, որ ոչ այդքան անունն էր, որքան մականունը կամ տիտղոսը չինարեն "ու"` մարտիկ զինվոր (այստեղից էլ "ու-շու"), "վան" արքա, տիրակալ: Ստացվեց` մարտիկների տիրակալ, ռազմիկների արքա և այլ կոմբիանցիաներ

    Իսկ այն պահը, որ Հայկն անձամբ Չինաստան "ներմուծեց" արիական ստրատեգիան ու ռազմավարությունը շատ հետաքրքիր է Բայց ոչ գովելի, փոխանակ կարգին բաներ սովորեցներ կռվել էր սովորեցնում (դե ինչ գիտեր, են էլ սովորեցնում էր )

    Լավ են նկարագրվում հնդկական դինաստիաների (արիական, բայց արդեն անկախ), կասսիտների, խեթերի ու մնացածի անջատումները արիների թագավորությունից:
    Բայց մի հարց էլ: Բա Խաթթիից արևմուտք չէին գնացել մեր արիները, կամ ասենք Սև ծովի հյուսիսային ու արևմտյան ափերը? Իսկ Կասպից ծովի հյուսիսային ափերը ու Վոլգայի ավազան? Բա հետո ոնց հասան նաև Բրիտանիա ու Սթոունհենջը սարքեցին? Ախր Հայկի տեղեկությունները շատ կցկտուր են, ու նորանոր հարցերի տեղիք են տալիս

    Բայց հայկական 5 թագավորությունների պահը ամենացավոտն է: Սրանց մասին ավելի շատ ինֆորմացիա է պահպանվել` գրավոր և հնէաբանական, սական այդպես էլ ոչ մի կերպ չեն կարողանում համոզվել, որ դրանք մերոնք են եղել` հայեր, այլ ոչ թե խուռիներ, հայասներ, ուրարտներ ու շուպրիաներ: Այ հենց էս չենք կարողանում ապացուցել, դրա համար էլ չենք կարողանում ապացուցել նաև դրանց նախորդող "առեղծվածները":
    Տեսնես Հայկմի բան տեղյակ է Եգիպտոս և Պաղեստին ներխուժած ծովի "ազգերի մասին"?

  2. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (23.09.2011), Արէա (24.09.2011), Գեա (22.09.2011)

  3. #527
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Varzor-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հրաշալի անցում էր Ես չէի էլ կասկածում, որ Հայկը տեղեկություններ կհաղորդի արիական աշխարհի այդ ողբերգական իրադարձության` Կուրուկշետրի ճակատամարտի մասին:
    Շատ լավ է նկարագրված այդ իրադարձության գլխավոր հերոսներից մեկի` Պանդավներից Արջունայի (Ինդրայի որդին էր) մոտեցումը այդ կռվին: Այդ ամենը լավագույնս ներկայացված է Մահաբհարատայում (հնդկական էպոսներից):
    Այո, արժեքավոր դիտարկում էր - կարծես թե մեկ տառ այս հայտնի տոհմի տոհմանունում Հայկը շփոթել է, դե երևի պատճառն այն է, որ նա խմբագիր չի ունեցել և այնքան է հուզվել այս իրադարձությունները նկարագրելիս, որ դրա վրա ուշադրություն չի դարձրել - բնագիր ֆայլում կուղղեմ, մերսի Իրադարձությունն իրոք նկարագրված է հնդկական էպոսում, բայց այնտեղ ամեն ինչ որոշակիորեն չափազանցեցված ու լեգենդար տեսքով է պահպանվել:

    Ի դեպ Հայկը Կրիշնային էլ տեսած կլինի, քանի որ նա Արջունայի կառավարն էր այդ ճակատամարտում: Բայց չհասկացա, թե ինչի է կառավարի անունը ուրիշ հայտնում
    Չեմ կարծում, որ Հայկը Կրիշնային տեսած լիներ, քանի որ Հայկը այնուհանդերձ ներկա չի եղել Կուրուկշետրի ճակատամարտին Արջուի մարտակառքի կառավարը Կրիշնան էր, բայց նրա հոգևոր հայրը ու հովանավորը Ինդրա աստվածն էր...նույն հայերի ռազմի Արդնի աստվածը, որի անունը ուղղակի հնդկական էպոսը փոխանցում է իրենց գրելաոճին համապատասխան` կարդալով աջից ձախ: Կարծում եմ, որ այդ հնդկական էպոսն է հետագայում Արդնիին փոխարինել Կրիշնայով, քանի որ Արջուն ինքը ռազմիկ էր, ընդ որում լավագույն ռազմիկներից մեկը Հնդկաստանում, և նրան ուղեկիցն ի սկզբանե կարող էր լինել հենց Արդնին

    Մեկ էլ հետաքրքիր է, որ վանահոր անունը համընկնում էր Կաուրավաների արքայի անվան հետ` Դհրիտարաշտրա: Աչքիս Հայկն այնքան էլ լավ չի հիշում այդ ժամանակները, մանավանդ հատուկ անունները դե դա բնական է` Մենավոր հսկան հանգիստ չէր տալիս:
    Դե, անունը արքայի սեփականությունը չէր... Կարծում եմ, որ նկատի ունես Վյասայի որդի Դխրիտարաշտրային:

    Ընդ որում հետաքրքիրն այն է, որ այդ ճակատամարտում բախվեցին երկու եղբայրական ցեղեր-տոհմեր` երկու արիական տոհմեր: Ու փաստացի դրանով իսկ վերջ դրեցին արիների գերիշխանությանը Հնդկաստանի վրա (չնայած որոշ շրջաններում պահպանվում է մինչև այսօր ):
    Այո, ճիշտ ես նկատել: Եվ Արջուի ողբերգությունը, որպես անձի ինդիվիդուալ ողբերգություն, իրականում հենց այս համաարիական ողբերգության կարծես թե բյուրեղացած արտացոլումն էր:

    Արիների նվաճումները բերեցեին նրան, որ արդյունքում արիները դուրս եկան արիների դեմ` ոչ միայն Հնդկաստանում, այլև Հունաստանում, հռոմեական ժամանակներում, Պարսկաստանում և այլն: Բացի այդ արիների նվաճումները բերեցին խառնածինների առաջացմանը, որոնք ժառանգելով իրենց հայրերից արիական ուժն ու մտավոր ունակությունները, չէին ժառանգում հոգևոր արժեքները: Արդյունքում հենց այդ խառնածիններն ավելի լուրջ սպառնալիքներ դարձան արիների համար, քան մյուս ցեղերը:
    Կիմմերներ, սակեր, սկյութներ...

    Հատկանշական է, որ խառնածինների կողմից արիներին հասցված մեծ վնասների մասին, ինչպես նաև խառն ամուսնույթունների մերժումը նկարագրված է մեր էպոսում (Մհերի ու իսկմիլ խաթունի որդի Մելիքը արշավեց Սասունի վրա, Չմշկիկ Սուլթանի ու Դավթի աղջիկը սպանեց Դավթին):
    Այո, մեր էպոսը շատ խելքո մտքեր ունի...
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  4. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (23.09.2011), Varzor (23.09.2011), Գեա (22.09.2011)

  5. #528
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Varzor-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Աչքիս Մովսես Խորենացուն էլ ա Հայկը թելադրել, նույն ոճով ա իրար կապակցում առաջին հայացքից իրար հետ կապ չունեցող իրադարձություններն ու անձանց
    մանավանդ շատ հետաքրքիր է "թևավոր դևերին պաշտող կարմրահեև դևերի" պահը: Հետաքրքիր է, որ չինական դիցարանում ու միֆոլոգիայում չկան թևավոր դևեր: Չնական "դռակոնը" թեև թռչում ա, բայց անթևա: Այ եվրոպայում թևավոր դևերի մասին լսիր ինչքան ուզում ես, մանավանդ սկանդինավյան ու բրիտանական առասպելներում ու լեգենդներում: Հետաքրքիր զուգադիպություն
    Այո Վերջերս լսում էի մի հետաքրքիր ինֆորմացիա, ուրեմն պարզվում է, որ աշխարհում ամենաշատ կարմրահերները ապրում են Իռլանդիայում ու մեկ էլ... հեռավոր Սիբիրում: Կարծում եմ, որ սրանք եվրոպոիդ, բայց ոչ հնդեվրոպացի մարդկանց սերունդներն են: Այստեղ հետաքրքիր է մի ուրիշ պահ, որ մեր միֆոլոգիայում պահպանված դևերը մեր հեռավոր նախնիների` արիների հակոտնյաներն են եղել ու այդ անտիգոնիզմը այնքան խորն է եղել, որ պահպանվել է մինչ այսօր...

    ՄԻ հետաքրքիր դիտարկում ևս. չինացիների մոտ "դի" նշանակում է կայսր: Ու այդ ցեղերը նույնպես կոչվում էին "դի"
    Գուցե դի/դև...

    Հայկի ծանոթ Ու-Վանը կարելի է ենթադրել, որ ոչ այդքան անունն էր, որքան մականունը կամ տիտղոսը չինարեն "ու"` մարտիկ զինվոր (այստեղից էլ "ու-շու"), "վան" արքա, տիրակալ: Ստացվեց` մարտիկների տիրակալ, ռազմիկների արքա և այլ կոմբիանցիաներ
    Այո, այս Ու-Վանը շատ հետաքրքիր մի անձնավորություն է, իսկական չինական քաղաքակրթության մի ներկայացուցիչ, ինչպիսին եգիպտացիների պարագայում Մենեսն էր, սեմիտներին պարագայում Աբրամը ու Շամին (սա նաև կանանց էր ներկայացնում), արիների (հայերի) պարագայում` Հայկը

    Իսկ այն պահը, որ Հայկն անձամբ Չինաստան "ներմուծեց" արիական ստրատեգիան ու ռազմավարությունը շատ հետաքրքիր է Բայց ոչ գովելի, փոխանակ կարգին բաներ սովորեցներ կռվել էր սովորեցնում (դե ինչ գիտեր, են էլ սովորեցնում էր )
    Դե հա, Շանի թագավորությունը, ի տարբերություն Սյայի, ընդգծված հնդեվրոպական գծեր ուներ և դա պայմանավորեց նրա հաջողությունը, ընդ որում ակնհայտ է, որ դրանք ներմուծված հատկանիշներ էին...

    Լավ են նկարագրվում հնդկական դինաստիաների (արիական, բայց արդեն անկախ), կասսիտների, խեթերի ու մնացածի անջատումները արիների թագավորությունից:
    Թագավորությունը փլուզվեց այնպես, ինչպես հետագա եվրասիական կայսրությունները, օրինակ` Մոնղոլական կայսրությունը: Իհարկե, արիները քաղաքակրթական բարիքներ բերեցին նվաճված ազգերին, իսկ մոնղոլները` մահ ու ավերածություն, բայց սկզբունքային նմանություն կա...

    Բայց մի հարց էլ: Բա Խաթթիից արևմուտք չէին գնացել մեր արիները, կամ ասենք Սև ծովի հյուսիսային ու արևմտյան ափերը? Իսկ Կասպից ծովի հյուսիսային ափերը ու Վոլգայի ավազան? Բա հետո ոնց հասան նաև Բրիտանիա ու Սթոունհենջը սարքեցին? Ախր Հայկի տեղեկությունները շատ կցկտուր են, ու նորանոր հարցերի տեղիք են տալիս
    Դե հիմի Հայկը պատմում է այն, ինչ կա կամ, սենց ասենք, իր գլխով է անցել: Արիականությունը Եվրոպա տարան սկյութները, սակերը ու հատկապես գալլերը, բայց դա արդեն ավելի ուշ ժամանակներում...

    Բայց հայկական 5 թագավորությունների պահը ամենացավոտն է: Սրանց մասին ավելի շատ ինֆորմացիա է պահպանվել` գրավոր և հնէաբանական, սական այդպես էլ ոչ մի կերպ չեն կարողանում համոզվել, որ դրանք մերոնք են եղել` հայեր, այլ ոչ թե խուռիներ, հայասներ, ուրարտներ ու շուպրիաներ: Այ հենց էս չենք կարողանում ապացուցել, դրա համար էլ չենք կարողանում ապացուցել նաև դրանց նախորդող "առեղծվածները":
    Ժամանակի հարց է...

    Տեսնես Հայկմի բան տեղյակ է Եգիպտոս և Պաղեստին ներխուժած ծովի "ազգերի մասին"?
    Սպասենք և հուսանք - կարծում եմ, որ այդ ամենի վերաբերյալ ևս Հայկը հետաքրքիր հուշեր կունենա...
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  6. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    E-la Via (23.09.2011), Varzor (23.09.2011), Գեա (22.09.2011)

  7. #529
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    7,503
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կարծում եմ, որ այդ հնդկական էպոսն է հետագայում Արդնիին փոխարինել Կրիշնայով, քանի որ Արջուն ինքը ռազմիկ էր, ընդ որում լավագույն ռազմիկներից մեկը Հնդկաստանում, և նրան ուղեկիցն ի սկզբանե կարող էր լինել հենց Արդնին
    Չէ, հնդկական էպոսը չի փոխել, քանի որ հնդկական էպոսի գլխավոր հատվածը Բհագավադ Գիտան հենց իրենից ներկայացնում է էպոսի պահպանվելու հիմանակն պատճառը: Իսկ Գիտայում Կրիշնան Արջունային է փոխանցում իր ուսմունքը և ճշմարտույթունը: Պանդավներին ու Կաուրավաներին կրիշնան առաջարկեց ընտրել` իր բանակը, կամ իր խոսքը: Կաուրավաները ընտրեցին բանակը, իսկ Արջունան` խոսքը: Բացի այդ Կրիշնայի եղբայրը Բհարման հրաժարվեց մասնակցել այդ եղբայրասպան պատերազմին: Նույն ինքը Արջունան հրաժարվում էր, քանի որ մյուս կողմում տեսնում էր իր ուսուցիչներին ու բարեկամներին: Բայց տարօրինակ է` աստվածային Կրիշնան նրան համոզեց, որ այդ եղբայրասպան պատերազմը արդարւթյունը վերականգնելու միակ ձևեն է, բացի այդ հիշեցրեց, որ Արջունան կշատրիա է, իսկ կշատրիան իրավունք չուներ արդարությունը չպաշտպանելու (տեսնում եք` ևս մեկ արիական սովորույթ), թեկուզ եթե այն պիտի պաշտպաներ իր բարեկամներից ու եղբայրներից:
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դե, անունը արքայի սեփականությունը չէր... Կարծում եմ, որ նկատի ունես Վյասայի որդի Դխրիտարաշտրային:
    Հա, ինքը: Բայց անունը նշանակում էր "մեծ արքա"
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այո, ճիշտ ես նկատել: Եվ Արջուի ողբերգությունը, որպես անձի ինդիվիդուալ ողբերգություն, իրականում հենց այս համաարիական ողբերգության կարծես թե բյուրեղացած արտացոլումն էր:

    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կիմմերներ, սակեր, սկյութներ...
    սկյութներն էլ? թե այն ցեղերը, որոնց նույնպես կոչում էին սկյութներ?
    Իսկ սարմատները? մասագետերը, գետերը? չհայած վերջին 2-ը ակնհայտ հեթերն են ու "մեծ հեթերը": Բոլորն պատմական տվյալներով թրիակիական ցեղերից ամենակատաղի մարտնչող ու չհանձնվողը դակերն ու մմասնավորապես գետերն են եղել: բայց լինելով այդպիսի կատաղի ու անզիջում մարտերում սովորական առօրյա կյանքում կարգին մարդիք են եղել ու հավատացել են մեկ աստծո, որի մոտ էլ պիտի գնային մեռնելուց հետո:
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այո, մեր էպոսը շատ խելքո մտքեր ունի...
    Ես կասեի մեր էպոսը հայի կյանքի "ինստրուկցիայի"` ուղեցույցի մի լավ մեծ ու ուսանելի մասն է:

  8. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գեա (23.09.2011)

  9. #530
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    7,503
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Այո Վերջերս լսում էի մի հետաքրքիր ինֆորմացիա, ուրեմն պարզվում է, որ աշխարհում ամենաշատ կարմրահերները ապրում են Իռլանդիայում ու մեկ էլ... հեռավոր Սիբիրում: Կարծում եմ, որ սրանք եվրոպոիդ, բայց ոչ հնդեվրոպացի մարդկանց սերունդներն են: Այստեղ հետաքրքիր է մի ուրիշ պահ, որ մեր միֆոլոգիայում պահպանված դևերը մեր հեռավոր նախնիների` արիների հակոտնյաներն են եղել ու այդ անտիգոնիզմը այնքան խորն է եղել, որ պահպանվել է մինչ այսօր...
    Եթե չեմ սխալվում զուտ հայկան դիցաբանության մեջ դևերը սկզբնապես մազոտ ու վիթխարի արարածներ էին, էդ արդեն հետագայում "դռակոն" բառը թարգմանվեց այդպես: բայց շատ տեղերում այն թարգմանավեց վիշապ: Այ վիշապների հետ նույնիսկ մեր "անհասկանալի ծագումով" ախպեր Վահագնը չուներ` քաղում Էր
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Գուցե դի/դև...
    Չգիտեմ, նույն հնդիկների մոտ` դեվա-աստված, վիշվադևա` գլխավոր աստվածներ: Լատիներեն deus` աստված: Այ դևերը բացասական կերպարով հանդես են գալիս Ավեստայում` զրադաշտականությունում, որպես խավարի ծնունդներ:
    Չինացիների մոտ "դի" տիտղոսը առաջնային կերպով կրում էր լեգենդար "դեղին կայսրը"` Հուան դի: Բայց հաշվի առնելով, որ չինացիների մոտ վիշապը-դևը իրենից ներկայացնում էր ուժի ու իմաստության խոհրդանիշ, համարվում էր ծովերի ու ջրեի տիրակալը (մեր հայկական վիշապին նման չի? մանավանդ, որ անթև ա ) ու բացի այդ վիշապը լեգենդար կայսր էր` լուն դի "վիշապ կայսր", չի բացառվում, որ կապ կա չինակա դի տիտղոսի և դև բառերի միջև, մանավանդ, որ ոչ շատ հեռու երկրում` հնդկաստանում դևերը աստվածներ էին ու թագավորներ: պաշտոնապես Չինաստանում առաջինը դի տիտղոսն ընդունեց Ցի կայսրը` Ցի Շի Հուան Դի:
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Դե հիմի Հայկը պատմում է այն, ինչ կա կամ, սենց ասենք, իր գլխով է անցել: Արիականությունը Եվրոպա տարան սկյութները, սակերը ու հատկապես գալլերը, բայց դա արդեն ավելի ուշ ժամանակներում...
    Ավելի ուշ? բա Սթոունհենջը? Ի դեպ ժամանակագրորեն նույնիսկ Քարահունջն է գերազանցում արիներին իր տարիքով: համենայն դեպս այդ հարցում առանձին կարծիք ունեմ` հին արիների ու նոր արիների վերաբերյալ:
    Մասնավորապես` հին արիները շարժվեցին Արևի ետևից, արդյունքում հայտնվեցին նույնիսկ Բրիտանիայում, իսկ մյուս կողմից էլ եգիպտոսում: Ու հենց իրենք էլ կաուցեցին բուրգերը` իրենց համար լետներ շինեցին, քանի որ Աստվածները միայն լեռներում էին իջնում ու լեռներում էին բնակվում: Հետագայում հին արիները լրացրեցին նոր արիների աստվածների շարքերն այնպես, որ նույնիսկ խառնաշփոթ առաջացավ: Հենց եգիպտական աստվածներն ակնհայտորեն արիական ծագում ունեն, ամանավանդ Ռա-ն (Առ-Արը ): Նոր արիներն արդեն շարժվեցին դեպի արևը, որի արդյունքում արիականության երկրորդ, ավելի բարդ ու խուճուճ կենսակերպը ու օրենքները տարածվեցին մինչև Հնդկաչին: Սակայն նոր արիների ազդեցությամբ, երկրորդ էտապով դեպի արևելք տարածված ալիքը հասավ նույնիսկ մինչև Ամերիկա մայցամաք (վարկած???):
    Ինչևէ Ամերկա մայրցամաքում հայտնված խարտյաշ (կամ կարմրահեր???) ու կապուտաչյա աստվածները, որոնք իրենց հետ բերեցին գիտությունն ու օրենքները արդեն իսկ մեծ հանելուկ են պատմաբանների համար: մանավանդ պերույական մի լեռային քաղաքիկ, որտեղ ավելի շատ ևրոպոիդների կտեսնես, քանի պերուանցիների, նույնիսկ կարմրահեր են ու կանաչ աչքերով:
    Մի խոսքով, մի գուցե կատակ չեն անու, երբ ասում են, որ հայերը Կոլոբոսից շուտ են գտել ամերիկան: Հատկանշական է, որ Վիկնինգները նույնպես շարժվում էին այդ ուղղությամբ` արևի քարի միջոցով: Ընդ որում չի բացառվում, որ իրենք կրկնում էին իրենց նախնիների ճանապարհը:

  10. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Արէա (24.09.2011), Գեա (23.09.2011)

  11. #531
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    *

    Առջևում Իզիրտուն [1] էր: Ռագայից հետո ես ուղղություն էի վերցրել դեպի Հանգմատանա [2]: Ու թեև դեպի Հայաստան տանող ավելի կարճ ճանաարհ էլ կար, բայց ես ընտրել էի սա: Ինչքան մոտենում էի Հայաստանին, այնքան ինձ կաշկանդված էի զգում: Ի՞նչ վիճակում կտեսնեմ ես Հայաստանը հիմա և ո՞րն է իմ դերը հիմա այնտեղ: Առաջ էլ էր եղել, որ երկար ժամանակով բացակայել էի Հայաստանից, բայց ոչ մի անգամ դեռ նման կերպ չէի դժվարացել վերադառնալ: Եվ ահա ես Իզիրտու քաղաքի մատույցներում էի, Արմիա [3] լճից հարավ ընկած այդ քաղաքում, որտեղից արդեն ուղիղ կարող էի մտնել Հայաստան, սակայն անվճռականությունը կաշկանդում էի ինձ և ես չէի կողմնորոշվում անելիքիս հարցով:

    Նժույգիս ոտքերի տակ մի քար ընկավ և ճանապարհի հավատարիմ ընկերս անհանգիստ խրխնջաց ու խրտնեց: Ես թփթփացրեցի նրա բաշին և հանգստացրեցի, բայց գրեթե միանգամից էլ իրադարձությունները սկսեցին սրընթաց արագությամբ զարգանալ: Կողքի սարալանջից, ընկնելով ու գլորվելով, մի մարդ էր իջնում, որին հետապնդում էին թրերը մերկացրած մի քանի այլ մարդիկ: Ի վերջո փախստականը, մեկ անգամ ևս գլորվելով, հասավ ճանապարհին և, արդեն լրիվ փոշեթաթախ ու ցնցոտիների վերածված իր հանդերձների մեջ ուղղվելով, ոտքի կանգնեց նժույգիս քթից մի քանի քայլ հեռավորության վրա ու անհանգիստ շուրջը նայեց: Սրան հետապնդողները, երևի թե չուզենալով գլորվել ու քերծվել, մի պահ հետ էի մնացել: Հենց այդ պահին էլ ճանապարհին հայտնված փախստականը նկատեց ինձ և մի պահ կանգ առավ, երևի թե չկողմնորոշվելով, թե ով եմ ես:

    Այս հապաղումը ճակատագրական եղավ փախստականի համար, քանի որ նրան հետապնդողներից մեկը երկար մի ցատկ կատարեց և, վայրեջք կատարելով հենց փախչող այդ մարդու վրա, իր հետ նրան ևս գետին տապալեց: Փախստականին հաջողվեց առաջինը ոտքի կանգնել, սակայն անհրաժեշտ ժամանակն արդեն բաց էր թողնված և մյուս հետապնդողներն արդեն ճանապարհի վրա էին: Ըստ երևույթին սրանք խնդիր ունեին ընդամենը բռնել փախուստի դիմած այդ անձնավորությանը, բայց ոչ թե սպանել, դրա համար էլ թրերը դրեցին պատյանները և շրջապատեցին փախստականին: Վերջինս անակնկալ բռնցքահարեց իրեն ամենամոտ գտնվող հակառակորդին ու տապալեց նրան, ոտքով հարվածեց երկրորդին և հզոր վազքով փորձեց ճեղքել շրջապատումը: Բայց գրեթե անմիջապես էլ մեկ տասյակ ձեռքեր պրկեցին նրան ու իմ նժույգի առջև զարգացող այս իրադարձությունների արդյունքում փախստականը վերջնականապես զրկվեց շարժունակությունից.

    - Բռնվեցի՜ր, շուն,- ասորերեն ասաց փախստականին բռնած մարդկանցից մեկը ու շռնդալից մի ապտակ իջեցրեց դրա դեմքին,- դու կարծում էիր որ կարող ես մեզնից հեռանա՞լ:
    - Ե՜ս ձ՜եր…,- հայերեն մի լավ հայհոյանք ուղղեց իրեն բռնողներին փախստականը և, լարելով բոլոր ուժերը, փորձեց դուրս պրծնել,- Ե՜ս ձ՜եր…, շուն-շան որդիներ,- հևաց փախստականը ու մի պահ դադարեցրեց դուրս պրծնելու փորձը, քանի որ չորս հոգի շատ ամուր էին բռնել նրան:
    - Օգնության կարիք կա՞,- առաջ մղելով ձիս ասորերեն հարցրեցի ես` ձեռքս տանելով գլխարկիս:
    - Չէ, չկա,- կարծես թե նոր միայն ինձ նկատելով` առաջ եկավ ու կոպիտ տոնով պատասխանեց երևի թե փախստականին բռնած այդ խմբի առաջնորդը,- շարունակիր ճանապարհդ, օտարական, սա քեզ չի վերաբերվում:

    Ես սիրալիր ժպտացի, իսկ նժույգս էլ ինձ արդեն ընդհուպ մոտեցրել էր տարօրինակ այս խմբին: Կայծակնային արագությամբ մերկացրեցի մեջքիս կապած թուրը և հզոր հարված իջեցրեցի ինձ այդքան կոպիտ պատասխան տվողի գլխին: Սա անձայն գետին տապալվեց: Տեսնելով դա, փախստականին բռնողներից երկուսը թողեցին նրան ու փորձեցին մոտենալ ինձ, սակայն, մինչև կմերկացնեին թրերը, ես ուժեղ խթանեցի ձիս և, մոտենալով դրանց, երկու հատու հարվածներով սրանց ևս պառկեցրեցի: Փախստականին բռնած մյուս երկուսի ուշադրությունը լրիվ իմ կողմը դարձավ և, օգվելով առիթից, փախստականը կտրուկ մի շարժումով ազատվեց կապանքներից և բռունցքի երկու ճարպիկ հարվածներով գետնեց իրեն բռնողներին: Դրանից հետո նա ոտքի հզոր հարված իջեցրեց ոտքի կանգնել փորձողներից մեկի դեմքին ու երևի սպանեց նրան, իսկ մյուսին էլ ես առա ձիերիս սմբակտների տակ ու տրորեցի: Վերջ, ոտքի վրա մնացինք միայն մենք երկուսովս:

    - Հայ ե՞ս,- հայերեն հարցրեց մի արագ հայացքով շրջապատը ուսումնասիրելուց հետո ինձ մոտեցած փախստականը:
    - Հայ եմ, հայ,- ժպտացի ես,- շրջիկ վաճառական եմ, արևելքից եմ գալիս:
    - Ինչ-որ շատ ճարպիկ ես ծանր թրին տիրապետում շրջիկ վաճառականի համար,- ծիծաղեց զրուցակիցս,- բայց դե այս դեպքում ես բողոքելու հիմքեր իրոք որ չունեմ:
    - Դե,- ժպտացի ես,- չեմ ճանաչում որևէ հայի, որը արժանի լինի նրան, որ ասորիներն իր հետ այդպես վարվեն:
    - Հաա, սրանք,- թեթև ծիծաղեց զրուցակիցս,- դե մենք հին հաշիվներ ունեինք: Իսկ ու՞ր ես ուղղություն վերցրել,- հարցրեց նա:
    - Առայժմ դեպի Իզիրտու, հետո` կերևա,- պատասխանեցի ես:
    - Անունս Սասուն է,- ներկայացավ զրուցակիցս ու շարունակեց,- ինքս էլ Սասունից եմ: Կուզենայի իմանալ իմ փրկարարի անունը:
    - Հայկ,- գլուխ տվեցի ես,- արդեն երկար ժամանակ է, որ ինձ այդպես են կոչում:
    - Ուրախ եմ ծանոթանալու, Հայկ,- խոնհարվեց զրուցակիցս ու սկսեց հետ-հետ գնալ,- կլինես մեր կողմերում, Աղձնիքում ու Կորճայքում, իմաց տուր, չես փոշմանի:
    - Անպայման,- գլխով արեցի ես, իսկ այդ ընթացքում զրուցակիցս շուռ եկավ և անսովոր արագությամբ կորավ թփերի մեջ:

    “Այ քեզ արկա՜ծ”,- մտածեցի ես ու խթանեցի ձիուս,- “կարծես թե ուզում էի Իզիրտուում հանգստանալ, բայց հիմա դա չի ստացվի, պետք է առաջ ընթանալ…”:

    _________________________
    [1] Քաղաք Ուրմիա լճից հարավ:
    [2] Քաղաք Ատրպատականում, հետագայում լայնորեն հայտնի դարձած Էկբատանն է:
    [3] Լճի կամայական անվանումն է, որը բխեցվում է արիական ավանդույթներից:
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  12. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    aragats (23.09.2011), armen9494 (27.01.2012), E-la Via (23.09.2011), Varzor (23.09.2011), Արէա (25.09.2011), Գեա (26.09.2011)

  13. #532
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    *

    Հիշարժան այդ ընդհարումից անցել էր արդեն տասն օր ու ես աննահանջ երթով դեպի արևմուտք էի ընթանում: Ճիշտն ասած արդեն վաղուց էի որոշել անելիքս ու եկել հետևության, որ Հայաստան մտնելուց առաջ չի խանգարի ամենից առաջ տեսնել Մենեսին: Թե որտեղ պետք է գտնեի բարեկամիս, պատկերացնում էի միայն ամենաընդհանուր գծերով, սակայն այնուհանդերձ հույսս չէի կտրում...

    Մի քանի օր էր արդեն, որ ես մուտքի էի գործել Արտակ արքայի [1] կողմից կառավարվող Միտանիի թագավորության տարածք և այժմ, գետանցելով Եփրատը, պատրաստվում էի իջնել դեպի Ասորիք: Ընթացքում փորձում էի տեղեկություններ հավաքել ընդհանուր իրավիճակի մասին ու պատկերացնել իմ հետագա անելիքները:

    Հյուընկալվելով ինձ սիրալիր կերպով դիմավորած պանդոկներում և շաղակրտելով ճանապարհին հանդիպած շուկաներում, ինձ շուտով արդեն ընդհանուր գծերով պարզ դարձավ, թե ինչն է անհանգստացնում Հայոց երբեմնի միասնական թագավորությունից անջատված այս արդեն անկախ թագավորության բնակիչներին: Պարզվեց, որ արդեն մի քանի տասնամյակ է, ինչ սրված են հարաբերությունները հարավից Ասորիքին մոտեցած Եգիպտոսի ոտքի կանգնած թագավորության հետ, իսկ վերջին տարիներին էլ բանը հասել է արդեն բացահայտ պատերազմի [2]: Բանն այն է, բացատրում էին ինձ տեղացիները, որ ներկայիս արքա Արտակի հոր պապի պապը, Հայկազուտների ցեղից սերող Կիռնակը [3], Եգիպտոսին տիրող վերջին Հայկազուտ տիրակալն էր, որը, պարտություն կրելով ապստամբած եգիպտացիների բանակների դեմ պատերազմում, իր հպատակների մեծ մասով նահանջել է Ասորիքի ուղղությամբ և, հաստատվելով այս տարածքներում, հիմք դրել Միտանիի թագավորությանը: Եգիպտացիները, որոնք այդ ժամանակ դեռևս իրենց այնքան էլ ամուր չէին զգացել նոր ոտքի հանած իրենց երկրում, չէին կարողացել անմիջապես հետապնդել Կիռտային ու իր ժողովրդին, բայց թշնամանքը մնացել էր:

    Պատմում էին, որ սրանից մոտ յոթանասուն տարի առաջ Եփրատ գետի ափին տեղի ունեցած մեծ ճակատամարտում միտանցիներին հաջողվել է հետ մղել եգիպտացիների հարձակումը, սակայն շուտով պարզվել էր, որ դա միայն սկիզբն է [4]: Մոտ երեսուն տարի առաջ կրկին սկիզբ էր առել պատերազմը արդեն զգալի ռազմա-քաղաքական հզորության հասած Եգիպտոսի հետ և այն շարունակվում էր մինչև այսօր: Տեղացիները հիշում էին, որ Միտանիի այդ ժամանակվա արքա Սանասարը [5] սկզբում փորձել էր իր գլխավորությամբ լայն համադաշնություն ստեղծել Եգիպտոսի դեմ Ասորիքի մանր իշխանություններից, սակայն Մեգիդո քաղաքի մոտ տեղի ունեցած մեծ ճակատամարտում այդ համադաշնության բանակը պարտվել էր և այն ցրվել էր [6]: Դրանից հետո սկսվել են հարձակումները արդեն ուղիղ Միտանիի տարածքի վրա: Վերջին հարձակումը եղել էր երկու տարի առաջ [7]: Ու թեև Միտանիի արքաներին հաջողվել էր այնպես անել, որ առաջխաղացած թշնամին ի վերջո նահանջի, սակայն թագավորությունը զգալի կորուստներ էր կրել, իսկ պատերազմն էլ դեռ շարունակվում էր:

    Բարեբախտաբար այն ժամանակ, երբ ես շարժվում էի դեպի հարավ, պատերազմական որևէ գործողության մասին խոսք դեռևս չկար և խոչընդոտների ես չհանդիպեցի: Իրար էին հաջորդում էին միմյանց նման Ասորիքի քաղաքները, իսկ վերջում էլ, անցնելով քանանեացիների երկրով, ես մտա արդեն բուն Եգիպտոսի տարածք: Առայժմ չէի պատկերացնում, թե Մենեսին որտեղ կարելի է գտնել, բայց համենայն դեպս որոշել էի երևալ Թեբեում, հարավային Եգիպտոսում գտնվող այդ քաղաքում, որն այժմ հանդիսանում էր Եգիպտոսի մայրաքաղաքը: Ես գրեթե վստահ էի, որ Մենեսին պետք է որ այդ քաղաքում գտնեմ…

    _________________________
    [1] Արտակ I (Արտադամա) (մ.թ.ա. մոտ 1450-1410): Միտանիի թագավորության արքա, որի օրոք Միտանին մեծ ուժ և հսկայական միջազգային հեղինակություն ուներ:
    [2] Խոսքը Հայ-Եգիպտական պատերազմի (մ.թ.ա. մոտ 1512-1412) մասին է:
    [3] Կիռնակ (Կեռտա, Կիռտա) (մ.թ.ա. մոտ 1561-1555): Հայկազուտների վերջին տիրակալը Եգիպտոսում, որը, իր հպատակների հետ ստիպված լինելով հեռանալ այնտեղից, հիմնադրեց Միտանիի թագավորությունը:
    [4] Իրադարձությունը թվագրվում է մ.թ.ա մոտ 1512 թվականով:
    [5] Սանասար (Սաուսադատար) (մ.թ.ա. մոտ 1490-1450): Միտանիի արքա, որի օրոք Միտանիի թագավորությունը ռազմա-քաղաքական վերելք ապրեց:
    [6] Լայնորեն հայտնի Մեգիդոյի ճակատամարտը տեղի ունեցավ մ.թ.ա. 1467 թ-ի մայիսի 15-ին: Այն ավարտվեց Ասորիքի հակաեգիպտական դաշնակից ուժերի խոշոր պարտությամբ
    [7] Իրադարձությունը թվագրվում է մ.թ.ա 1441 թվականով:
    Վերջին խմբագրող՝ Lion: 23.09.2011, 08:46:
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  14. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    aragats (23.09.2011), armen9494 (27.01.2012), E-la Via (23.09.2011), Varzor (23.09.2011), Արէա (25.09.2011), Գեա (26.09.2011)

  15. #533
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    *

    Թեբեն ես չճանաչեցի: Առաջ առիթ ունեցել էի լինելու այդ քաղաքում և հարավային Եգիպտոսի մայրաքաղաքը հանդիսացող գավառական այդ բնակավայրն այն ժամանակ վրաս առանձնակի ոչ մի տպավորություն էլ չէր թողել: Փոխարենը հիմա ամեն ինչ փոխվել էր: Հայերի գերիշխանությունից ազատվելուց հետո, կամ գուցե հենց հայերի օրոք էլ, Թեբեն շրջափակվել էր պարիսպների հզոր շղթայով: Ընդ որում ինձ համար ամենևին էլ զարմանալի չէր, որ պարսպաշինական գործում ես հանդիպեցի մեր հարազատ հայկական ոճն ու ձևերը: Քաղաքն ուներ մեկ գլխավոր և մի քանի երկրորդական դարպասներ: Ես իհարկե չէի կարող ինձ հաճույք չպատճառել և քաղաք չմտնել հենց գլխավոր դարպասով:

    Դարպասն անցնելուն պես ես ոտք դրեցին մի երկար ու լայն պողոտա, որի երկու կողմերում շարված էին միջին մեծության սֆինքսներ: Դրանց մեծ մասն արդեն պատրաստի վիճակում էր, բայց մեկի վրա շինարարները դեռևս աշխատում էին: Ես հետաքրքրությամբ սկսեցի դիտարկել, թե ինչպես են նրանք փայտե կառույց հավաքել սֆինքսներից մեկի դեմքի դիմաց ու եռանդուն կերպով փայլեցնում սրա դեմքը: Ես հետո պիտի իմանայի, որ սֆինքսի այդ դեմքը պատկանում է ներկայիս փարավոն Ամենհոտեպ երկորդին [1]` Մեծն Թութմոս երրորդի [2] որդուն:

    Պողատայի ամենավերջում շուկան էր, որտեղ ակտիվ առևտուր էր գնում: Շուկայի մեջ էին գործում նաև արհեստավորները, իսկ ավելի վերևում, բարձրունքի վրա, վառվում էր եգիպտական փարավոնին երկար կյանք խոստացող մեծ կրակը: Շուկայում պտտվելիս ընթացիկ խոսակցություններից կարողացա հասկանալ, որ բախտս բերել է ու ես Թեբե եմ ժամանել շատ հարմար մի օր: Բանն այն էր, որ հենց այդ օրը պետք է տեղի ունենար փարավոնի դեմքով այն մեծ սֆինքսի պաշտոնական ներկայացումը, որին օրվա երկրորդ կեսին պատրաստվում էր ներկա լինել նաև հենց ինքը մեծն փարավոնը, բնականաբար սեփական շքախմբի ուղեկցությամբ: Ես բավարարված ժպտացի: Մենեսին գտնելու գործն ավելի, քան հեշտանում էր, քանի որ կարող էի չկասկածել` բարեկամս կլինի փարավոնի շքախմբում: Նստեցի տեղական պանդոկներից մեկում և ճաշեցի, իսկ հետո էլ քնով ընկա: Արթնացա մի քանի ժամ անց, ուժեղ աղաղակներից: Պարզվեց, որ արթնացել եմ ճիշտ ժամանակին, քանի որ շինարարները հավաքել էին արհեստական կառուցները արդեն շլացուցչության աստիճան փայլեցված Ամենհոտեպի սֆինքսի դեմքից և հիմա բոլորը ամեն պահի սպասում էին փարավոնի ժամանմանը:

    - Ամոնհատե՜պ, Ամոնհատե՜պ,- եգիպտական առոգանությամբ վանկարկում էր ճանապարհի շուրջը հավաքված ամբոխը և դրանով ոչ միայն մեծարում էր իր փարավոնին, այլև գլխավոր աստված Ամոնին, քանի որ փարավոնի անունը եգիպտերենից թարգմանած բառացիորեն նշանակում էր. “Ամոնը գոհ է”:

    Հանկարծ մեծ արագությամբ պողոտայի վրա երևաց մի թեթև մարտակառք, որի վրա կանգնած պալատականը սկսեց հատու հրամաններ ուղղել ամբոխի դիմաց կանգնած զինվորներին: Սրանք շուռ եկան և, առաջ մղելով վահանները, հետ հրեցին ամբոխին: Դրանից հետո նրանք կրկին դեմքով շուռ եկան դեպի պողոտան և հանդիսավոր տեսք ընդունեցին, որից անմիջապես հետո էլ բարձր հնչեցին շեփորները: Դրան հաջորդեցին թեթև մարտակառքի վրա սրընթաց պողոտա ներխուժած ևս մեկ պալատականի հատու հրամանները, որից հետո ամբոխի աղաղակնեը դադարեցին և համեմատական լռություն տիրեց:

    Թեբեի գլխավոր պողոտան հիանալի էր սալարկված և շուտով ես լսեցին ծանր մարտակառքը քաշող խոշոր եռաձիերի համաչափ դոփյունը: Դոփյունը գնալով ուժեղանում էր և կարճ ժամանակ անց դրան միացավ նաև ծանր մարտակառքի գվվոցն ու ձիերին շաչող մտրակների շառաչյունը: Ձայները գնալով ուժեղանում էին և շուտով ես տեսա հենց իրեն` հզոր Եգիպտոսի ամենազոր տիրակալ Ամենհոտեպին, մեր հարազատ Միտանիի թագավորությանը այդքան նեղած այդ տիրակալին: Փարավոնը կարծես թե նպատակ էր դրել զարմացնել սեփական հպատակներին եռաձի մարտակառք վարելու իր ունակություններով, դրա համար էլ, չբավարարվելով պողոտայում սուրացող իր մարտակառքի հոյակապ տեսքով, վերջինս շուռ տվեց այն, մտավ շուկայի դիմացի հրապարակ և սկսեց մարտակառքային ամենազարմանալի հնարքներ իրականացնել: Փարավոնը մեկ կանգնեցնում էր ձիերին և կտրուկ մտրակելով ընթացք հաղորդում դրանց, մեկ ստիպում էր սրանց կտրուկ շրջադարձներ կատարել ու ցույց էր տալիս սայլակի վրա մնալու իր վարպետությունը, իսկ մի քանի անգամ էլ հիացած ամբոխի գոչյունների ու վահաններին զինվորների նիզակներով հասցված հարվածներից առաջացած զրնգոցի ուղեկցությամբ վերջինս նույնիսկ կարողացավ ընթացքի ժամանակ ցած թռչել մարտակառքի սայլակից և կրկին ցատկել դրա վրա: “Դե ինչ, հարգելին իմ Ամենհոտեպ, նման բաներ արիները վաղուց էին անում և դու ընդամենը ապացուցում ես, որ վատ չես յուրացնել այդ ամենը”,- քմծիծաղեցի ես,- “բայց արդեն ժամանակն է, որ դու ներկայացնես նաև քո ամենածեր պալատականներից մեկին”:

    Այդ ընթացքում Ամենհոտեպն ի վերջո դադարեցրեց մարտակառքային վարժությունները և ուղղեց եռաձիերին դեպի սեփական սֆինքսը: Իրենց մարտակառքերի վրա հավաքված փարավոնի շքախմբի անդամները, որոնք հասցրել էին արդեն հավաքվել պողոտայի վրա և ծափահարում էին Ամենհոտեպին, պատշաճ հեռավորության վրա հետևեցին փարավոնին: Հենց այդ պահին էլ ես սուր զգացումն ունեցա և սևեռուն հայացքս ուղղեցի փարավոնի շքախմբի ուղղությամբ: Գրեթե անմիջապես էլ սպիտակ տոգաներ հագած և հեռվից ինձ համար միադեմք հանդիսացող շքախմբի անդամներից մեկն առանձնացավ ու սկսեց սևեռուն կերպով ամբոխին նայել:

    - Առաջ, առա՜ջ,- հրամայական բարձրացրեց սա ձեռքն ու իր շարժումներին հնազանդ ռազմիկների մի խումբ ուղղեց իմ կանգնած տեղի ուղղությամբ: Դա Մենեսն էր, որ կարծես թե ինձ նկատել էր, բայց ի՞նչ կարիք կար ռազմիկների…
    - Թողնել, թողնե՜լ,- օդում պտտեց ձեռքը բարեկամս և ռազմիկները, որ արդեն պատրաստվում էին մարդկանց այս ու այն կողմ հրելով իմ ուղղությամբ խորանալ ամբոխի մեջ, հետ վերադարձան: Մենեսը աննկատ ծալեց ոտքը, նայեց իմ ուղղությամբ և թեթևակի խոնհարվեց: Հեռվից հասցրեցի նկատել բարեկամիս այնքան կարոտած ժպիտը և ինքս էլ թեթևակի խոնհարվեցի…

    _________________________
    [1] Ամենհոտեպ II (մ.թ.ա. 1450-1425): Եգիպտոսի XVIII գահատոհմի հզոր փարավոն:
    [2] Թութմոս III (մ.թ.ա. 1503-1450): Եգիպտոսի XVIII գահատոհմի հզոր փարավոն:
    Վերջին խմբագրող՝ Lion: 23.09.2011, 09:05:
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  16. Գրառմանը 6 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    aragats (23.09.2011), armen9494 (27.01.2012), E-la Via (23.09.2011), Varzor (23.09.2011), Արէա (25.09.2011), Գեա (26.09.2011)

  17. #534
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Varzor-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Եթե չեմ սխալվում զուտ հայկան դիցաբանության մեջ դևերը սկզբնապես մազոտ ու վիթխարի արարածներ էին, էդ արդեն հետագայում "դռակոն" բառը թարգմանվեց այդպես: բայց շատ տեղերում այն թարգմանավեց վիշապ: Այ վիշապների հետ նույնիսկ մեր "անհասկանալի ծագումով" ախպեր Վահագնը չուներ` քաղում Էր
    Կարծում եմ, որ Վահագնի պայքարը վիշապների դեմ այս տեսանկյունից չի կարող պատահական համարվել...

    Չգիտեմ, նույն հնդիկների մոտ` դեվա-աստված, վիշվադևա` գլխավոր աստվածներ: Լատիներեն deus` աստված: Այ դևերը բացասական կերպարով հանդես են գալիս Ավեստայում` զրադաշտականությունում, որպես խավարի ծնունդներ:
    Հենց դա է, որն արտացոլում է արիների պայքարը "Կարմրահեր դևեր"-ի դեմ:

    Ավելի ուշ? բա Սթոունհենջը? Ի դեպ ժամանակագրորեն նույնիսկ Քարահունջն է գերազանցում արիներին իր տարիքով: համենայն դեպս այդ հարցում առանձին կարծիք ունեմ` հին արիների ու նոր արիների վերաբերյալ:
    Մասնավորապես` հին արիները շարժվեցին Արևի ետևից, արդյունքում հայտնվեցին նույնիսկ Բրիտանիայում, իսկ մյուս կողմից էլ եգիպտոսում: Ու հենց իրենք էլ կաուցեցին բուրգերը` իրենց համար լետներ շինեցին, քանի որ Աստվածները միայն լեռներում էին իջնում ու լեռներում էին բնակվում: Հետագայում հին արիները լրացրեցին նոր արիների աստվածների շարքերն այնպես, որ նույնիսկ խառնաշփոթ առաջացավ: Հենց եգիպտական աստվածներն ակնհայտորեն արիական ծագում ունեն, ամանավանդ Ռա-ն (Առ-Արը ): Նոր արիներն արդեն շարժվեցին դեպի արևը, որի արդյունքում արիականության երկրորդ, ավելի բարդ ու խուճուճ կենսակերպը ու օրենքները տարածվեցին մինչև Հնդկաչին: Սակայն նոր արիների ազդեցությամբ, երկրորդ էտապով դեպի արևելք տարածված ալիքը հասավ նույնիսկ մինչև Ամերիկա մայցամաք (վարկած???):
    Ինչևէ Ամերկա մայրցամաքում հայտնված խարտյաշ (կամ կարմրահեր???) ու կապուտաչյա աստվածները, որոնք իրենց հետ բերեցին գիտությունն ու օրենքները արդեն իսկ մեծ հանելուկ են պատմաբանների համար: մանավանդ պերույական մի լեռային քաղաքիկ, որտեղ ավելի շատ ևրոպոիդների կտեսնես, քանի պերուանցիների, նույնիսկ կարմրահեր են ու կանաչ աչքերով:
    Մի խոսքով, մի գուցե կատակ չեն անու, երբ ասում են, որ հայերը Կոլոբոսից շուտ են գտել ամերիկան: Հատկանշական է, որ Վիկնինգները նույնպես շարժվում էին այդ ուղղությամբ` արևի քարի միջոցով: Ընդ որում չի բացառվում, որ իրենք կրկնում էին իրենց նախնիների ճանապարհը:
    Ես էլ եմ այդ կարծիքին, որն իմ մոտ ձևավորվել է վերջին տարիների ընթացքում: Կարծում եմ, որ եղել է այսպես - ի սկզբանե, ինչ-որ տեղ մ.թ.ա. 5-4 հազարամյակներում հնդեվրոպական ցեղերը առայժմ անհայտ իրենց նախահայրենիքից ցրվել են դեպի աշխարհի տարբեր կողմեր, հասել Բրիտանիայից մինչև Հնդկաստան ու սա ունեցել է ավելի շուտ միգրացիոն բնույթ: Հետագայում, մ.թ.ա. 1710-1700 թվականներին արդեն տեղի է ունեցել կոնկրետ ռազմա-քաղաքական բնույթ ունեցող իրադարձություն` արիների արշավանքը, որը կապվում է արդեն կոնկրետ ազգի, հայերի հետ: Այս երկու ալիքները իրար վրա են "ներկվել" և ստեղծել են խառնափշոթ, նույն "ստոունհենջ"-ի ոճի: Հետագայում ավելի փոքր ալիքներ էլ են եղել, ի դեմս օրինակ գալլերի արշավանքների, բայց հիմնականները այս երկուսն էին...
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  18. Գրառմանը 3 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (23.09.2011), Արէա (25.09.2011), Գեա (26.09.2011)

  19. #535
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    7,503
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կարծում եմ, որ Վահագնի պայքարը վիշապների դեմ այս տեսանկյունից չի կարող պատահական համարվել...
    Բայց Վահագնի սպանած վիշապները Մասիսի մոտ էին բնակվում
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հենց դա է, որն արտացոլում է արիների պայքարը "Կարմրահեր դևեր"-ի դեմ:
    Ուզում ես ասել, որ հռոմեկան ու հնդկական աստվածները դրանք արիների հակոտնյաներն էին? Բա ինչու էին կերպարները նույնը? Մասնավորապես հնդկական դիցարանի հին աստվածները գաղափարապես (և ըստ գրվածքների) բավականին մոտ էին արիներին ու իրենց աստվածներին?
    Ինչքանով ես գիտեմ "դև" բառը որպես բացասական էակի նկարագրություն սկսել է կիրառվել քրիստոնեական ժամանակներում` որպես հակադրություն արիների դևերին, ինչպես նաև հռոմեացիների դեուսներին: Այսինքն` քրիստոնեությունը հին աստվածներին համարում էր "չարի ծնունդ"
    Վիկիում, թեև սող, բայց բավականի ճշգրիտ ինֆորմացիա գտա
    http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%B5%D0%B2%D1%8B
    http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%...8%D0%B7%D0%BC)
    http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D1%8D%D0%B2
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ես էլ եմ այդ կարծիքին, որն իմ մոտ ձևավորվել է վերջին տարիների ընթացքում: Կարծում եմ, որ եղել է այսպես - ի սկզբանե, ինչ-որ տեղ մ.թ.ա. 5-4 հազարամյակներում հնդեվրոպական ցեղերը առայժմ անհայտ իրենց նախահայրենիքից ցրվել են դեպի աշխարհի տարբեր կողմեր, հասել Բրիտանիայից մինչև Հնդկաստան ու սա ունեցել է ավելի շուտ միգրացիոն բնույթ: Հետագայում, մ.թ.ա. 1710-1700 թվականներին արդեն տեղի է ունեցել կոնկրետ ռազմա-քաղաքական բնույթ ունեցող իրադարձություն` արիների արշավանքը, որը կապվում է արդեն կոնկրետ ազգի, հայերի հետ: Այս երկու ալիքները իրար վրա են "ներկվել" և ստեղծել են խառնափշոթ, նույն "ստոունհենջ"-ի ոճի: Հետագայում ավելի փոքր ալիքներ էլ են եղել, ի դեմս օրինակ գալլերի արշավանքների, բայց հիմնականները այս երկուսն էին...
    Միանգամայն համամիտ եմ, մենակ ժամանակագրության մասով իմ կարծիքն այլ է` մթա 8-4 հազարամյակներում:
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  20. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գեա (26.09.2011)

  21. #536
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Varzor-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Բայց Վահագնի սպանած վիշապները Մասիսի մոտ էին բնակվում
    Կարծում եմ, որ դա հետագա շերտի ավելացման արդյունք է, ի դեմս Մասիսի լանջերին հաստատված մարերի, ինչը տեղի ունեցավ մ.թ.ա. VI դարի կեսերին:

    Ուզում ես ասել, որ հռոմեկան ու հնդկական աստվածները դրանք արիների հակոտնյաներն էին? Բա ինչու էին կերպարները նույնը? Մասնավորապես հնդկական դիցարանի հին աստվածները գաղափարապես (և ըստ գրվածքների) բավականին մոտ էին արիներին ու իրենց աստվածներին?
    Ինչքանով ես գիտեմ "դև" բառը որպես բացասական էակի նկարագրություն սկսել է կիրառվել քրիստոնեական ժամանակներում` որպես հակադրություն արիների դևերին, ինչպես նաև հռոմեացիների դեուսներին: Այսինքն` քրիստոնեությունը հին աստվածներին համարում էր "չարի ծնունդ"
    Վիկիում, թեև սող, բայց բավականի ճշգրիտ ինֆորմացիա գտա
    http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D0%B5%D0%B2%D1%8B
    http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%91%...8%D0%B7%D0%BC)
    http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%94%D1%8D%D0%B2
    Չէ, բայց դևերն իրոք որ կարծես արիների հակոտնյաներն էին - նույնվիկիպեդիայից կարող եմ հղումներ անել: Հետո եկեք չմոռանանք նաև, որ մի դեպքում կարող է հենց "դև" լինել, մյուս դեպքում էլ դրական կերպար... դեվա (дева)

    Միանգամայն համամիտ եմ, մենակ ժամանակագրության մասով իմ կարծիքն այլ է` մթա 8-4 հազարամյակներում:
    Հնարավոր է...
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  22. Գրառմանը 2 հոգի շնորհակալություն են հայտնել.

    Varzor (23.09.2011), Գեա (26.09.2011)

  23. #537
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    7,503
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Կարծում եմ, որ դա հետագա շերտի ավելացման արդյունք է, ի դեմս Մասիսի լանջերին հաստատված մարերի, ինչը տեղի ունեցավ մ.թ.ա. VI դարի կեսերին:
    Միանգամայն հավանական տարբերակ է, ես ակեսէի առավել հավանականն է
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Չէ, բայց դևերն իրոք որ կարծես արիների հակոտնյաներն էին - նույնվիկիպեդիայից կարող եմ հղումներ անել: Հետո եկեք չմոռանանք նաև, որ մի դեպքում կարող է հենց "դև" լինել, մյուս դեպքում էլ դրական կերպար... դեվա (дева)
    Լավ տարբերակ է: Բայց էլի չի կպնում: Վատ "Դևաների" (ավեստական տարբերակ) նկարագրական կերպարը միանգամայն համընկնում է հնդկական ասուրների ու սկանդինավյան յոտունների, ինչպես նաև քրիստոնեական դևերի հետ: Այստեղ ինձ թվում է ուղղակի թյուրիմացությունը կայանում է նրանում, որ արիների կողմից ներմուծված երկնային էակների ընդհանրական անավանումները խառնվել են: Բայց ավելի քան հավանական եմ համարում, որ Ավեստայում այդ և մի քանի այլ կարևոր դրվագներ ուղղակիորեն մտածված խեղաթյուրված են:
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Հնարավոր է...
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  24. #538
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ուրիշ տարբերակ կարող եմ առաջարկել - այն պահից սկսած, երբ Հայոմարտների թագավորությունը քաղաքական խնդիր դրեց տարանջատվել Հայոց թագավորությունից, համապատասխան փոփոխություններ կատարվեցին նաև "գաղափարական ֆրոնտում" - օրինակ, առաջացավ Արիման-ի բացասական կերպարը, որը բխում է... արմենից և այլն: Գուցե հենց դրա հետևանքով ի սկզբանե բացասական դևերը, որպես Արիական տերության հակառակորդներ, հետագայում որոշակիորեն դրական կերպարանք ստացան...
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

  25. #539
    Կեցցե թագավորը Varzor-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    16.03.2009
    Հասցե
    Երկիր մոլորակ, ՀՀ ք. Երևան
    Տարիք
    43
    Գրառումներ
    7,503
    Mentioned
    13 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Մեջբերում Lion-ի խոսքերից Նայել գրառումը
    Ուրիշ տարբերակ կարող եմ առաջարկել - այն պահից սկսած, երբ Հայոմարտների թագավորությունը քաղաքական խնդիր դրեց տարանջատվել Հայոց թագավորությունից, համապատասխան փոփոխություններ կատարվեցին նաև "գաղափարական ֆրոնտում" - օրինակ, առաջացավ Արիման-ի բացասական կերպարը, որը բխում է... արմենից և այլն: Գուցե հենց դրա հետևանքով ի սկզբանե բացասական դևերը, որպես Արիական տերության հակառակորդներ, հետագայում որոշակիորեն դրական կերպարանք ստացան...
    Չեմ կարծում որ դա Հայոմարտների ժամանակ է եղել: Մանավանդ Որմիզդը (Ահուրամազդա) ու Ահրիմանը (Անհրո-Մանյու) շատ նման են սեմիթական աստվածներին: Ըստ էության հնարավոր է, որ ետարիական շրջանում, երբ արիների կայսրությունը փլուզվեց, որպեսզի իրենց իշխանությունն ամրապնդեն իշխանության եկած սեմական (?) իշխանավորները, սկսեցին կերպարների փոփխություն կատարել:
    Մասնավորապես` ասորական Աշուր աստվածը, որը բառացիորեն հնդկական դևաների հակառակորդ ասուրաների նմանակն էր` թե անվանումով, թե գործելակորպով: բայց նրան արդեն վերագրում էին արիների աստվծաներին բոնորոշ որոշ գծեր, չնայած այնուամենայնից պահպանում էր սեմական արյունրարբու ու դաժան բնույթը:

    Բայց այն, որ հենց տեղից էլ եկավ դևերի հանդեպ բացասական երևույթը, ճիշտ ես նկատել: Մանավանդ սեմական հուդայականության ազդեցւթյամբ առաջացած քրիստոնեությունը, որը շատ և շատ հանգամանքներով նման է զրադաշտականությանը (բարու և չարի բացահայտ պայքար, փրկիչների գաղափար, գլխավոր չար և իր ենթական չարիկներ և այլն): Ցանկանում եմ ընդգծել, որ արիների մոտ չկային վատ աստվածներ, աստվածը աստված էր` անկախ իր բնույթից ու արժանանում էի պաշտամունքի ու հարգանքի:
    Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...

  26. Գրառմանը 1 հոգի շնորհակալություն է հայտնել.

    Գեա (26.09.2011)

  27. #540
    Պատվավոր անդամ Lion-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    20.03.2007
    Հասցե
    Երևան
    Գրառումներ
    9,429
    Mentioned
    36 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Վատ աստվածներ չլինելու գաղափարն ինձ դուր եկավ, բայց Ասսուրի պահով համաձայելը դժվար է: Կարելի է վիճարկել նաև իշխանության եկած սեմիտների պահը, քանի որ միանգամից ծագում են առնվազն երկու հարց - որոնք էին այդ իշխանավորները և որտեղ էին նրանք եկել իշխանության...
    Համեցեք իմ ֆորում
    Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:

Էջ 36 53-ից ԱռաջինԱռաջին ... 2632333435363738394046 ... ՎերջինըՎերջինը

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Թեմայի պիտակներ

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •