Աստվածաշնչում նկարագրված տարօրինակ, դաժան, վիճելի դեպքեր

[Hayazn]

Բա մինչև հիմա ինչո՞ւ չեն շտկվել կամ շտկվում այդ ՍԽԱԼՆԵՐԸ:
Նույն բանն էլ Հովարսն է ասում: Մինչև հիմա ես գիտեի, թե "իսրաել" նշանակում է աստծո հետ մարտընչող, բայց դու արի ու տես, որ ըստ Հովարսի այն նշանակում է մաքուր սիրտ ունեցող մարդ... Ում ոնց ձեռք է տալիս նենց էլ թարկմանում է, կամ որ ավելի վատ է՝ նենց էլ հասկանում է: Հետո էլ ասում են՝ ինչո՞ւ եք կասկածում աստվածաշնչի արժանահավատության մեջ...

Անկախ այն բանից , թէ ինչ է գրված , մարդկանց միշտ էլ կհաջողվի « թառսի քաշել » , բայց ամեն ինչ կախված է այն բանից թե դու ինչ միտումով էս մոտենում հարցին :
« Շատ պրպտելու դեպքում , ձվի մեջ էլ հնարավոր է մազ գտնել : »
Դրա համար հարկավոր է ունենալ սեփական սկզբունքներ :
Եթե դու Հայ Քրիստոնեա էս և մկրտված էս Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու ծեսով , ապա քո սկզբունքը պետք է լինի մեր եկեղեցու հավատամքը :
ԱՀԱ ԱՅՆ » .
«Հաւատամք ի մի Աստուած՝ ի Հայրն ամենակալ, յարարիչն երկնի և երկրի, երևելեաց և աներևութից: Եւ ի մի Տէր Յիսուս Քրիստոս՝ յՈրդին Աստուծոյ, ծնեալն յԱստուծոյ Հօրէ՝ միածին, այսինքն՝ յէութիւնէ Հօր։ Աստուած յԱստուծոյ, լոյս ի լուսոյ, Աստուած ճշմարիտ յԱստուծոյ ճշմարտէ՝ ծնունդ և ոչ արարած։ Նոյն ինքն ի բնութենէ Հօր, որով ամենայն ինչ եղեւ յերկինս և ի վերայ երկրի, երևելիք և աներևոյթք: Որ յաղագս մեր՝ մարդկան և վասն մերոյ փրկութեան իջեալ ի յերկնից՝ մարմնացաւ, մարդացաւ՝ ծնաւ կատարելապէս ի Մարիամայ սրբոյ կուսէն Հոգւովն Սրբով: Որով էառ մարմին, հոգի և միտ, և զամենայն, որ ինչ է ի մարդ՝ ճշմարտապէս և ոչ կարծեօք: Չարչարեալ, խաչեալ, թաղեալ, յերրորդ ավուր յարուցեալ, ելեալ ի յերկինս նովին մարմնովն նստաւ ընդ աջմէ Հօր: Գալոց է նովին մարմնովն և փառօք Հօր ի դատել զկենդանիս և զմեռեալս, որոյ թագաւորութեանն ոչ գոյ վախճան: Հաւատամք և ի Սուրբ Հոգին յանեղն և ի կատարեալն. որ խօսեցաւ յօրէնս և ի մարգարէս և յաւետարանս: Որ էջն ի Յորդանան, քարոզեաց զառաքեալսն և բնակեցաւ ի սուրբսն: Հաւատամք և ի միմիայն յընդհանրական և յառաքելական Սուրբ Եկեղեցի, ի մկրտութիւն, յապաշխարութիւն, ի քաւութիւն և ի թողութիւն մեղաց, ի յարութիւնն մեռելոց, ի դատաստանն յաւիտենից հոգւոց և մարմնոց, յարքայութիւնն երկնից և ի կեանսն յաւիտենականս»:

[Tig]

Անկախ այն բանից , թէ ինչ է գրված , մարդկանց միշտ էլ կհաջողվի « թառսի քաշել » , բայց ամեն ինչ կախված է այն բանից թե դու ինչ միտումով էս մոտենում հարցին :
« Շատ պրպտելու դեպքում , ձվի մեջ էլ հնարավոր է մազ գտնել : »
Դրա համար հարկավոր է ունենալ սեփական սկզբունքներ :
Եթե դու Հայ Քրիստոնեա էս և մկրտված էս Հայ առաքելական Սուրբ եկեղեցու ծեսով , ապա քո սկզբունքը պետք է լինի մեր եկեղեցու հավատամքը :
ԱՀԱ ԱՅՆ » .
«Հաւատամք ի մի Աստուած՝ ի Հայրն ամենակալ, յարարիչն երկնի և երկրի, երևելեաց և աներևութից: Եւ ի մի Տէր Յիսուս Քրիստոս՝ յՈրդին Աստուծոյ, ծնեալն յԱստուծոյ Հօրէ՝ միածին, այսինքն՝ յէութիւնէ Հօր։ Աստուած յԱստուծոյ, լոյս ի լուսոյ, Աստուած ճշմարիտ յԱստուծոյ ճշմարտէ՝ ծնունդ և ոչ արարած։ Նոյն ինքն ի բնութենէ Հօր, որով ամենայն ինչ եղեւ յերկինս և ի վերայ երկրի, երևելիք և աներևոյթք: Որ յաղագս մեր՝ մարդկան և վասն մերոյ փրկութեան իջեալ ի յերկնից՝ մարմնացաւ, մարդացաւ՝ ծնաւ կատարելապէս ի Մարիամայ սրբոյ կուսէն Հոգւովն Սրբով: Որով էառ մարմին, հոգի և միտ, և զամենայն, որ ինչ է ի մարդ՝ ճշմարտապէս և ոչ կարծեօք: Չարչարեալ, խաչեալ, թաղեալ, յերրորդ ավուր յարուցեալ, ելեալ ի յերկինս նովին մարմնովն նստաւ ընդ աջմէ Հօր: Գալոց է նովին մարմնովն և փառօք Հօր ի դատել զկենդանիս և զմեռեալս, որոյ թագաւորութեանն ոչ գոյ վախճան: Հաւատամք և ի Սուրբ Հոգին յանեղն և ի կատարեալն. որ խօսեցաւ յօրէնս և ի մարգարէս և յաւետարանս: Որ էջն ի Յորդանան, քարոզեաց զառաքեալսն և բնակեցաւ ի սուրբսն: Հաւատամք և ի միմիայն յընդհանրական և յառաքելական Սուրբ Եկեղեցի, ի մկրտութիւն, յապաշխարութիւն, ի քաւութիւն և ի թողութիւն մեղաց, ի յարութիւնն մեռելոց, ի դատաստանն յաւիտենից հոգւոց և մարմնոց, յարքայութիւնն երկնից և ի կեանսն յաւիտենականս»:

Պարզ ու հասարակ մտքերի վերլուծությունը, ինչպես վերը նկարագրված մտքերն են՝ ձվի մեջ մազ փնտրել ու գտնելու հետ ոչ մի կապ չունեն:
Ես ինքս մկրտված եմ առաքելական եկեղեղու կանոնակորգով, բայց դա չի խանգարում ինձ մտածել ու հարցեր տալ այն ամենի վերաբերյալ ինչը ինձ համար պարզ չի կամ ընդունելի չի, նույնիսկ Աստծուն վերաբերվող թեմաներում:

հ.գ. ու ամենահետաքրքիրը գիտե՞ս որն է, որ ես քեզ պարզ հարց եմ տալիս, թե ինչո՞ւ սխալը ուղղված չի, ու դու ինձ պատասխանում ես ինչոր մկրտության մասին խոսելով ու ձվի մեջ մազ փնտրելու առակն ես պատմում...

[Varzor]

ՈՒշադրություն.
Երևի կրկնված կլինեմ , բայց պարտավոր եմ նորից հիշեցնել մի հանգամանքի մասին , այն , որ մեր կարդացած ԱՍՏՎԱԾԱՇՈՒՆՉ-ը արտագրված թարգմանություն է հետևաբար մեկ այլ լեզվից , ոչ հմուտ թարգմանչի մոտ , կարող են լինել ոչ միտումնավոր խաղտումներ , հետևաբար եթե գրված է « ԱՍՏՎԱԾ հակոբի ԱՍՏՎԱԾ-ն է » սա ոչ թէ պատք է հասկանալ , որ « ԱՍՏՎԱԾ պատկանում է հակոբին » այլ պետք է հասկանալ այսպես « ԱՍՏՎԱԾ այն ԱՍՏՎԱԾ-ն է որին հակոբը երկրպագում է » այլապես անհեթեթություն կլինի մտածել , որ յուրաքանչյուր Հակոբ կամ Կիրակոս ունեն իրենց սեփական ԱՍՏՎԱԾ-ը :

Բայց հենց տենց էլ հասկանում ենք` այն աստվածը, որին երկրպագում էր Հակոբը: Ու այստեղից կարելի է ենթաադրել, որ տարբեր մարդիկ կարող էին տարբեր աստվածների երկրպագել և այդպես էլ եղել է: Ժամանակը ցույց տվեց, որ "Հակոբն" այնքան շուստրի և ուժեղ էր, որ իր աստծո դավանանքը փաթաթեց միլիարդավոր մարդկանց վզին

[Varzor]

Բա մինչև հիմա ինչո՞ւ չեն շտկվել կամ շտկվում այդ ՍԽԱԼՆԵՐԸ:
Նույն բանն էլ Հովարսն է ասում: Մինչև հիմա ես գիտեի, թե "իսրաել" նշանակում է աստծո հետ մարտընչող, բայց դու արի ու տես, որ ըստ Հովարսի այն նշանակում է մաքուր սիրտ ունեցող մարդ... Ում ոնց ձեռք է տալիս նենց էլ թարկմանում է, կամ որ ավելի վատ է՝ նենց էլ հասկանում է: Հետո էլ ասում են՝ ինչո՞ւ եք կասկածում աստվածաշնչի արժանահավատության մեջ...

ԱԽԱԼ ուղղելլու համար նախ պետք է դասակարգել, թե որն է ճիշտ, իսկ որը սխալ: Իսկ այդպիսի բան անելու համար անհրաժեշտ է ունենալ ոչ միայն բնօրինակները, այլև 2000 տարի առաջվա բնօրինակը ճիշտ կարդացող և թարգմանող մարդ: Բնական է, որ երկուսն էլ չկան: Ու սա ավելի վատ է:
Եթե մարդ ընդունում է, որ Աստվածաշնչում կարող են լինել թերացումներ և վրիպումներ, նշանակում է այդ դասակարգման տակ կարող են ընկնել Աստվածաշնչի ցանկացած հատվածներ կամ նույնիսկ ամբողջությամբ: Ավելի մեղմ մոտեցումով առանձին մտքեր և իրավիճակներ: Սակայն միթե կասկածի չափը բան է փոխում? կասկածելով 1 նախադասության իսկության վրա արդեն իսկ կասկածում են Աստվածաշնչի Աստծո խոսք լինելու մեջ:

[Tig]

ԱԽԱԼ ուղղելլու համար նախ պետք է դասակարգել, թե որն է ճիշտ, իսկ որը սխալ: Իսկ այդպիսի բան անելու համար անհրաժեշտ է ունենալ ոչ միայն բնօրինակները, այլև 2000 տարի առաջվա բնօրինակը ճիշտ կարդացող և թարգմանող մարդ: Բնական է, որ երկուսն էլ չկան: Ու սա ավելի վատ է:
Եթե մարդ ընդունում է, որ Աստվածաշնչում կարող են լինել թերացումներ և վրիպումներ, նշանակում է այդ դասակարգման տակ կարող են ընկնել Աստվածաշնչի ցանկացած հատվածներ կամ նույնիսկ ամբողջությամբ: Ավելի մեղմ մոտեցումով առանձին մտքեր և իրավիճակներ: Սակայն միթե կասկածի չափը բան է փոխում? կասկածելով 1 նախադասության իսկության վրա արդեն իսկ կասկածում են Աստվածաշնչի Աստծո խոսք լինելու մեջ:

Այստեղից էլ մի շատ պարզ հետևություն՝ "Աստվածաշունը Աստծո խոսք չի": Համենայն դեպս այն Աստծո, որին համարում ենք ամենայն տիեզերքի և ամեն ինչի Արարիչ:

[Արէա]

«Հաւատամք ի մի Աստուած՝ ի Հայրն ամենակալ, յարարիչն երկնի և երկրի, երևելեաց և աներևութից: Եւ ի մի Տէր Յիսուս Քրիստոս՝ յՈրդին Աստուծոյ, ծնեալն յԱստուծոյ Հօրէ՝ միածին, այսինքն՝ յէութիւնէ Հօր։ Աստուած յԱստուծոյ, լոյս ի լուսոյ, Աստուած ճշմարիտ յԱստուծոյ ճշմարտէ՝ ծնունդ և ոչ արարած։ Նոյն ինքն ի բնութենէ Հօր, որով ամենայն ինչ եղեւ յերկինս և ի վերայ երկրի, երևելիք և աներևոյթք: Որ յաղագս մեր՝ մարդկան և վասն մերոյ փրկութեան իջեալ ի յերկնից՝ մարմնացաւ, մարդացաւ՝ ծնաւ կատարելապէս ի Մարիամայ սրբոյ կուսէն Հոգւովն Սրբով: Որով էառ մարմին, հոգի և միտ, և զամենայն, որ ինչ է ի մարդ՝ ճշմարտապէս և ոչ կարծեօք: Չարչարեալ, խաչեալ, թաղեալ, յերրորդ ավուր յարուցեալ, ելեալ ի յերկինս նովին մարմնովն նստաւ ընդ աջմէ Հօր: Գալոց է նովին մարմնովն և փառօք Հօր ի դատել զկենդանիս և զմեռեալս, որոյ թագաւորութեանն ոչ գոյ վախճան: Հաւատամք և ի Սուրբ Հոգին յանեղն և ի կատարեալն. որ խօսեցաւ յօրէնս և ի մարգարէս և յաւետարանս: Որ էջն ի Յորդանան, քարոզեաց զառաքեալսն և բնակեցաւ ի սուրբսն: Հաւատամք և ի միմիայն յընդհանրական և յառաքելական Սուրբ Եկեղեցի, ի մկրտութիւն, յապաշխարութիւն, ի քաւութիւն և ի թողութիւն մեղաց, ի յարութիւնն մեռելոց, ի դատաստանն յաւիտենից հոգւոց և մարմնոց, յարքայութիւնն երկնից և ի կեանսն յաւիտենականս»:

Էս ինչ քաղցր լեզու ա մեր գրաբարը

Կներեք օֆֆթոփի համար

[Tig]

ՈՒշադրություն.
Երևի կրկնված կլինեմ , բայց պարտավոր եմ նորից հիշեցնել մի հանգամանքի մասին , այն , որ մեր կարդացած ԱՍՏՎԱԾԱՇՈՒՆՉ-ը արտագրված թարգմանություն է հետևաբար մեկ այլ լեզվից , ոչ հմուտ թարգմանչի մոտ , կարող են լինել ոչ միտումնավոր խաղտումներ , հետևաբար եթե գրված է « ԱՍՏՎԱԾ հակոբի ԱՍՏՎԱԾ-ն է » սա ոչ թէ պատք է հասկանալ , որ « ԱՍՏՎԱԾ պատկանում է հակոբին » այլ պետք է հասկանալ այսպես « ԱՍՏՎԱԾ այն ԱՍՏՎԱԾ-ն է որին հակոբը երկրպագում է » այլապես անհեթեթություն կլինի մտածել , որ յուրաքանչյուր Հակոբ կամ Կիրակոս ունեն իրենց սեփական ԱՍՏՎԱԾ-ը :

Ի դեպ, հենց այս տարամաբանությամբ էլ առաջնորդվել են արաբները: Այսինքն որպիսի խուսափեն թարկմանության հետևանքով առաջացող սխալներից, արգելել են Ղուրանի թարկմանությունը, եղած թարկմանություններն էլ չեն համարվում արժանահավատ: Դա էլ իր հերթին մեծ ազդեցություն է թողել մուսուլմանական աշխարհի վրա և նրանց մեջ մտցրել ու տարածել է արաբական մշակույթը:

[Varzor]

Ի դեպ, հենց այս տարամաբանությամբ էլ առաջնորդվել են արաբները: Այսինքն որպիսի խուսափեն թարկմանության հետևանքով առաջացող սխալներից, արգելել են Ղուրանի թարկմանությունը, եղած թարկմանություններն էլ չեն համարվում արժանահավատ: Դա էլ իր հերթին մեծ ազդեցություն է թողել մուսուլմանական աշխարհի վրա և նրանց մեջ մտցրել ու տարածել է արաբական մշակույթը:

Դրա համար էլ կաթոլիկ եկեղեցին էլ չէր ընդունում թարգմանությունները ու լատիներենից այնկողմ բան պրիզնատ չէր գալիս:
Բայց հիմա արդեն թարգմանված են թե Ղուրանը և թե Աստվածաշունչը բազմաթիվ լեզուներով:

Կոնկրետ ինձ համար Աստվածաշունչը երբեք չի եղել ու չի լինի Աստծո խոսք: Սակայն այն պարունակում է բազմաթիվ ճշմարտություններ ու մեծ գիտություն: Ուղղակի որոշակի հատվածներ ակնհայտ ջհուդամետ են ու այդ ջհուդամետության երակը անցնում է ամբողջ սյուժեի միջով: Նույնիսկ Նոր կտակարանն է դրսևորում ջհուդամետության տարրեր:

[հովարս]

Ի՞նչ կապ ունի քո գրածի իմ գրածի հետ... Միայն այն, որ իմ գրածում էլ, քո գրածում էլ "ապրել" բառը կա՞...

Կրկին իմ գրվածի հետ կապ չունեցող հարց:

Երկու դեպքերում էլ շատ սերտ և անմիջական կապ ունեն, բայց դե .......

[Արծիվ]

ՈՒշադրություն.
Երևի կրկնված կլինեմ , բայց պարտավոր եմ նորից հիշեցնել մի հանգամանքի մասին , այն , որ մեր կարդացած ԱՍՏՎԱԾԱՇՈՒՆՉ-ը արտագրված թարգմանություն է հետևաբար մեկ այլ լեզվից , ոչ հմուտ թարգմանչի մոտ , կարող են լինել ոչ միտումնավոր խաղտումներ , հետևաբար եթե գրված է « ԱՍՏՎԱԾ հակոբի ԱՍՏՎԱԾ-ն է » սա ոչ թէ պատք է հասկանալ , որ « ԱՍՏՎԱԾ պատկանում է հակոբին » այլ պետք է հասկանալ այսպես « ԱՍՏՎԱԾ այն ԱՍՏՎԱԾ-ն է որին հակոբը երկրպագում է » այլապես անհեթեթություն կլինի մտածել , որ յուրաքանչյուր Հակոբ կամ Կիրակոս ունեն իրենց սեփական ԱՍՏՎԱԾ-ը :

Կարիք չկա ինձ հիշեցնելու թե որը որից հետո է ես դա լավ գիտեմ և ամենակարևորը հասկացողը կհասկանա իսկ չհասկացող երբեք չի հասկանա ինչքան էլ ստեղ փորձես դա աանել: Ես ինքս կարիք չունեմ այստեղ մարդկանց որևէ բան ապացուցելու քանի որ եթե Աստված ինքը կամենա դա կբացվի տվյալ մարդու մեջ: Եվ եթե նկատել ես շատ անհիմն հարցերի ու անկապ երկխոսություների ես չեմ էլ պատասխանում քանի որ միևնույն է նրանք անհասանելի են տվյալ մարդկանց համար ինչքան էլ ես փորձեմ կոկորդս ճղել:
Լավ անցնենք բուն թեմային:
Աստվածաշնչի մեջ «Հակոբի Աստված» ասածը նա է որ Աստված Աբրահամին խոստացավ որ իրենից մեծ ազգ է ստեղծելու որոնք կլինեն «խոստումի որդիներ» և որոնց թիվը կլինի երկնքի աստղերից շատ և այդ թվում են թե Իսահակը թե Հակոբը և Հիւսուս Քրիստոսը որը ըստ Մատթեոսի ազգաբանության Հակոբի որդի Հուդայի ցեղից է և ինչու ոչ նաև մենք Աստծուն հավատացող ժողովուրդս: Խոստումի որդիներ նրանք են որոնք հավատում են որ այն նույն Աստված որը կանչեց Աբրահամին, Իսահակին և Հակոբին այդ նույն Աստված նաև ուղարկեց Հիսուս Քրիստոսին: Աբրահամը հրեա չէր այլ Ասորի կամ որևէ մի ուրիշ ազգ և նրանից ծնված Իսահակը խոստումի զավակ էր որին Աստված էր խոստացել Աբրահամին իսկ Իսահակից ծնված Հակոբն ու Եսավը բնականաբար հրեաներ չէին կարող լինել թեպետ Աստված Հակոբի անունը փոխեց և վերանվանեց Իսրայել:

[Varzor]

... և Հիւսուս Քրիստոսը որը ըստ Մատթեոսի ազգաբանության Հակոբի որդի Հուդայի ցեղից է և ինչու ոչ նաև մենք Աստծուն հավատացող ժողովուրդս: Խոստումի որդիներ նրանք են որոնք հավատում են որ այն նույն Աստված որը կանչեց Աբրահամին, Իսահակին և Հակոբին այդ նույն Աստված նաև ուղարկեց Հիսուս Քրիստոսին: Աբրահամը հրեա չէր այլ Ասորի կամ որևէ մի ուրիշ ազգ և նրանից ծնված Իսահակը խոստումի զավակ էր որին Աստված էր խոստացել Աբրահամին իսկ Իսահակից ծնված Հակոբն ու Եսավը բնականաբար հրեաներ չէին կարող լինել թեպետ Աստված Հակոբի անունը փոխեց և վերանվանեց Իսրայել:

Այ ստեղ մի հատ մեծ ՔՈՒԱՆՇ!!!
Նախ Հիսուսի ծագումը Հուդայի ցեղից տանելը ուղղակի անհիմն դեբիլություն է: Ամբողջ աշխարհն էլ գիտի, որ մայրական գծով ցեղ չեն տանում` անիմաստ է ու անհիմն-անաորոշելի: Սա ունի շատ պարզ և բնական պատճառ` միանշանակ ժառանգականություն կարելի է որոշել միմիայն Y քրոմոսոմի միջոցով, որը փոխանցվում է միայն հորից որդուն!!!
Էդ ինչ հիմարություն է? Հայերը Հակոբի որդի հուդայի ցեղից են??? Սենց աբսուրդ վաղուց չէի լսել
Աբրահամ-ասորի Աստվածաշնչում Աբրահամի ազգության վերաբերյալ ոչ մի տեղեկություն չկա` թափառական ու քոչվոր մարդ էր, իր տոհմով (ազգով) քոչում էր այնտեղ, ու հաց կար ու հնարավորություններ:
Ինչից ես ենթադրել, որ Աբրահամը, Իսահակն ու Հակոբը հրենաեր չէին? Այն, որ Հակոբը կոչվեց Իսրայել` դա կա ու դրանից հետո Հակոբի ժողովուրդը կոչվեց Իսրայելի ժողովուրդ: Իսկ թե ինչպես էին մինչ այդ որպես ազգ իրենք իրենց կոչում Աբրահամն ու իր ճուտիկները, ապա այդ մասին Աստվածաշունչը "համեստորեն" լռում է: Աբրահամը ժողովուրդների հայրն էր, սակայն մինչ Աբրահամը արդեն իսկ գոյություն ունեին բազմաթիվ ժողովուրդներ, ընդ որում Աբրահամից ոչ պակաս աստվածապաշտ ու մոնոթեիստ` Աստվածաշնչում այդ մասին հիշատակություններ կան: Իսկ Իսահակի ու Իսմայիլի (ըստ Ղուրանի նրան էր Իբրահիմը զոհաբերում աստծուն, ոչ թե Իսահակին) որդիների (հրեաներ և արաբներ) միջև մինչև հիմա անհաշտություն է: Նույնիսկ կարծեմ Մուհամեդի մարգարեութուններից մեկն է, որ ինչև չվերացնեն Իսահակի որդիներին, Աստծո արքայությունը չի գա (բայց սա կարծեմ իսլամի կոնկրետ ուղղություններից մեկի գաղափարն է):
Բայց որ Աբրահամի հայրենիքն էլ ՄԻջագետքն է` Աստվաշածնչում դա էլ է գրված: Նույնիսկ դրա հետ են կապում նաև "իվրի"` еврей ազգանվանումը, որը հենց եբրայերեն բառացի նշանակում է "եկվոր"

[Freeman]

Այ ստեղ մի հատ մեծ ՔՈՒԱՆՇ!!!
Նախ Հիսուսի ծագումը Հուդայի ցեղից տանելը ուղղակի անհիմն դեբիլություն է: Ամբողջ աշխարհն էլ գիտի, որ մայրական գծով ցեղ չեն տանում` անիմաստ է ու անհիմն-անաորոշելի: Սա ունի շատ պարզ և բնական պատճառ` միանշանակ ժառանգականություն կարելի է որոշել միմիայն Y քրոմոսոմի միջոցով, որը փոխանցվում է միայն հորից որդուն!!!
Էդ ինչ հիմարություն է? Հայերը Հակոբի որդի հուդայի ցեղից են??? Սենց աբսուրդ վաղուց չէի լսել

Գրառմանդ ընդհանուր առմամբ համաձայն եմ, բայց դե մի հատ էլ ստեղ քուանշ Մայրական գծով ցեղը հաշվելն այնքան իմաստ ունի, ինչքան հայրականով

[հովարս]

Վառզոր ջան էլի սկսել ես խառնել, բոլոր նրանք ովքեր Աստծուն են հավատում, համարվում են խոստումի որդիներ. կարդա Հռովմ. 4 գլ, Գաղ. 3գլ

[Սահակիչ]

Վառզոր ջան էլի սկսել ես խառնել, բոլոր նրանք ովքեր Աստծուն են հավատում, համարվում են խոստումի որդիներ. կարդա Հռովմ. 4 գլ, Գաղ. 3գլ

Հովարս ջան մի գուցե դուք եք խառնում աբրահամի աստծուն Հիսուսի հայր աստծու հետ…
Մի թե չեք տեսնում տարբերությունը՝ սևն ու սպիտակը: Ախր ամեն ինչ պարզ նկարագրված է...

[Արծիվ]

Այ ստեղ մի հատ մեծ ՔՈՒԱՆՇ!!!
Նախ Հիսուսի ծագումը Հուդայի ցեղից տանելը ուղղակի անհիմն դեբիլություն է: Ամբողջ աշխարհն էլ գիտի, որ մայրական գծով ցեղ չեն տանում` անիմաստ է ու անհիմն-անաորոշելի: Սա ունի շատ պարզ և բնական պատճառ` միանշանակ ժառանգականություն կարելի է որոշել միմիայն Y քրոմոսոմի միջոցով, որը փոխանցվում է միայն հորից որդուն!!!
Էդ ինչ հիմարություն է? Հայերը Հակոբի որդի հուդայի ցեղից են??? Սենց աբսուրդ վաղուց չէի լսել
Աբրահամ-ասորի Աստվածաշնչում Աբրահամի ազգության վերաբերյալ ոչ մի տեղեկություն չկա` թափառական ու քոչվոր մարդ էր, իր տոհմով (ազգով) քոչում էր այնտեղ, ու հաց կար ու հնարավորություններ:
Ինչից ես ենթադրել, որ Աբրահամը, Իսահակն ու Հակոբը հրենաեր չէին? Այն, որ Հակոբը կոչվեց Իսրայել` դա կա ու դրանից հետո Հակոբի ժողովուրդը կոչվեց Իսրայելի ժողովուրդ: Իսկ թե ինչպես էին մինչ այդ որպես ազգ իրենք իրենց կոչում Աբրահամն ու իր ճուտիկները, ապա այդ մասին Աստվածաշունչը "համեստորեն" լռում է: Աբրահամը ժողովուրդների հայրն էր, սակայն մինչ Աբրահամը արդեն իսկ գոյություն ունեին բազմաթիվ ժողովուրդներ, ընդ որում Աբրահամից ոչ պակաս աստվածապաշտ ու մոնոթեիստ` Աստվածաշնչում այդ մասին հիշատակություններ կան: Իսկ Իսահակի ու Իսմայիլի (ըստ Ղուրանի նրան էր Իբրահիմը զոհաբերում աստծուն, ոչ թե Իսահակին) որդիների (հրեաներ և արաբներ) միջև մինչև հիմա անհաշտություն է: Նույնիսկ կարծեմ Մուհամեդի մարգարեութուններից մեկն է, որ ինչև չվերացնեն Իսահակի որդիներին, Աստծո արքայությունը չի գա (բայց սա կարծեմ իսլամի կոնկրետ ուղղություններից մեկի գաղափարն է):
Բայց որ Աբրահամի հայրենիքն էլ ՄԻջագետքն է` Աստվաշածնչում դա էլ է գրված: Նույնիսկ դրա հետ են կապում նաև "իվրի"` еврей ազգանվանումը, որը հենց եբրայերեն բառացի նշանակում է "եկվոր"

Շատ համառն աթեիստի մեկն ես երևում Վարզոր և ինձ միշտ տհաճ է եղել քեզ հետ ինչ որ բան զրուցելը կամ առավել ևս դրա մասին վիճելը: Չկարծես թե ես քո նման եմ որ փորձեմ ուրիշների ինչ որ բան ապացուցել որպիսի հետո իմ մեջ հպարտանամ թե տես ես ավելի շատ գիտեմ քան դիմացինս, մի խոսքով հպարտությունտ խեղդում է մեջտ: Աստծո խոսքը հիմարություն չի և մի փորձիր անհիմն հայտարարություններ անելով դատավճիռ ավելացնել արդեն դատապարտված անձիտ վրա: Այդ գիրքը պետք է հավատքով ընդունել այլ ոչ թե մարդկային սահմանափակ ուղեղով փորձել հասկանալ այն ինչ շատերին չի հաջողվել, քանի որ միևնույն է եթե քեզ տրված չի ի վերուստ չես հասկանա: Այնպես որ դու մնա քո փիլիսոփայական աշխարհում ու աշխատի ինձ հետ կարծիքներ չփոխանակես քանի որ ես ընդհանրապես կարիք չունեմ քեզ ինչ որ բան ապացուցելու: