Ի իմացած աստվածը այդքան պրիմիտիվ չի, որ մարդ-մոծակների հետ խոսի կամ ինչ-որ նպատակներ բացահայտի: Տիեզերքի Արարչի համար առնվազն խեղկատակություն կլինի բան ու գործը թողած մարդուկների ետևից ընկնելը:
Նրա մասին իմանում ենք մեր շուրջը դիտելով` տիեզերքն ուսումնասիրելով: Ինչպես նաև զուտ մարդկային տրամաբանությամբ` ոչինչ պատահական չի լինում, իսկ մեր շուրջն ամեն ինչ շատ լավ ու մանրակրկիտ մտածված է:
Ցավում եմ, որ 21-րդ դարում ապրող մարդուն դեռ ինչ-որ մեկը պիտի ասի, կամ ինչ-որ մեկից պիտի իմանա Աստծո գոյության մասին:
Իսկ թե Ով է, որտեղ է, դա արդեն անիմաստ ու աննպատակ հարցեր են, որոնց պատասխանները ոչ միայն հասու չեն մարդկային ուղեղին, այլև ուղղակի անիմաստ են:
Սկիզբը, Տիեզերքի շարժիչ ու կարգավորիչ ուժը գոյություն ունի ու այդ ուժը բանական է: Հակառակ դեքում տիեզերքը կլիներ անտրամաբանական ու քաոտիկ: Սա չհասկանալու համար պետք է կույր ու խուլ լինել, պետք է անգիտակից լինել: Ես ինչ մեղավոր եմ, որ մարդիկ անընդհատ ուզում են Աստծուն անձնավորել, օժտել մարդկային հատկանիշներով ու չափել մարդու տկար ուղեղին հասանելի չափանիշներով
Ամենևին էլ չի նշանակում, որ մարդ արարածը ստեղծվե է անմիջականորեն Միակ և Սկզբնական Արարչի կողմից: Մարդուն կարող էին ստեղծել նաև Նրա կողմից ստեղծված այլ բանական արարածներ, որոնց մասին էլ հնարավոր է և նկարագրվում է աշխարհի բոլոր կրոններում, այդ թվում և Քրիստոնեությունում ու հուդայականությունում:
Պատահական չի, որ բոլոր "բազմաստված" հնագույն կրոններում Սկիզբն ու Հիմքը մեկն է` մեկ Արարիչն է, որից էլ սկիզբ են առել նույնիսկ հին աստվածները: Այդպես է թե բուդդայականությունում, թե հինդուիզմում, դե նույնիսկ Աստվածաշնչում: Ուղղաիկ Աստծո արարած այլ բանական էակներին ոմանք կոչում են աստվածներ, ոմանք հրեշտակներ, ոգիներ և այլն:
Էջանիշներ