Աստվածաշնչում նկարագրված տարօրինակ, դաժան, վիճելի դեպքեր

[հովարս]

Ես չգիտեի, որ Աստվածաշունչը կարդալ ու փորձել հասկանալը սխալ մոտեցում է
Բա որն ա ճիշտ մոտեցումը? Չկարդալ, բայց լսել ուրիշներին? Չհասկանալ և լսել ուրիշներին? Չփորձել հասկանալ լսել ուրիշներին?
Որն է ճիշտ մոտեցումը? Արդյոք այդ մոտեցումը միակն է ու միակ ճիշտը?

Վառզոր ջան, արդեն Փոթորիկի պես ես վարվում, քեզ ասեցի մի կարդա՞, ես քեզ ասում եմ սխալ մոտեցում ունես

Դուք խոսում եք այն մարդկանց պես, որոնք սկզբից հավատում են, հետո նոր սկսում են Աստվածաշունչ կարդալ:

Սխալվեցիր , ես Աստվածաշունչը կարդալով հավատացի

Ես անգլերեն չգիտեմ և վերցնում եմ սովորացնող գիրքը, կարդում եմ ու փորձում եմ սովորել ու հասկանալ: բայց այն մարդը որն արդեն իսկ անգլերեն խոսում է երբեք նույն կերպ չի կարդա այդ գիրքը, դրա պարունակություն նա արդեն իսկ համոզված է` գիտի

Բա մեր ասածն ի՞նչ է

բայց բավականաչափ գրագիտություն ու գիտելիք ունեմ կարդալու և տրամաբանելու:
Լսելով միակ և ճշմարիտ Աստծո և Նրա Որդու մասին հետաքրքրվում եմ և ուզում եմ իմանալ:

Պողոսն էլ էր իր գիտելիքների վրա վստահ, բայց եկավ մի օր, որ այդ գիտելիքները նա համարեց աղտեղութույն

Ինչպես կարող ես վստահ լինել մի բանի ճշմարտացիության մեջ, եթե նույնիսկ չես կարողանումմ այն հասկանալ կամ գոնե ընկալել: Փաստացի միակ աղբյուրը ոչ թե այլ մարդկանց բառերն են, այլ Աստվածաշունչը: Ուրիշ ճշմարիտ աղբյուր գիտես? Որտեղից են օգտվում բոլոր հոգևոր հայրերը ճշմարտությունը քարոզելիս? հո իրենք չեն հորինում? Պարզ է, որ Աստվածաշնչի խոսքն են քարոզում:

Նախ վստահ եմ են բանի համար , որ դա Աստծու խոսքն է , և երկրորդ՝ ամեն բան իր ժամանակին է հայտնվում, ինպես գրված է, նորածին երեխուն միս չեն տալիս ուտելու, չի մարսի: Իսկ հոգևոր հայրերը օգտվում էին նաև Սուրբ Հոգուց, որը իրենց առաջնորդում և սովորեցնում էր: Նույնը լինում է և այսօր,