Աստվածաշնչում նկարագրված տարօրինակ, դաժան, վիճելի դեպքեր

[հովարս]

Ախպոր պես հեքիաթներ պետք չեն, պարզ ասել ա "մի թշիդ ապտակում են, մյուսը ինքդ դեմ տուր": Ես լավ էլ հասկանում եմ ասածի իմաստը, բայց եթե չես մոռացել Հիսուսն ասում է "ասված է ակն ընդ ակն, իսկ ես ասում եմ ..." ուրիշ բան աասում, հետն էլ ասում ա "չեմ եկել վերացնելու այլ լրացնելու":
հովարս ջան, ասել եմ ու կասեմ. հեքիաթներին չեմ հավատում, հրաշքներին` հավատում եմ

Նորից կարդ,
«Երբ ըսաւ ասիկա, սպասաւորներէն մէկը՝ որ քովը կայնած էր, ապտակ մը զարկաւ Յիսուսի՝ ըսելով. «Ա՞յդպէս կը պատասխանես քահանայապետին»: Յիսուս պատասխանեց անոր. «Եթէ գէշ խօսեցայ, վկայէ՛ գէշին մասին. իսկ եթէ լաւ խօսեցայ, ինչո՞ւ կը զարնես ինծի»: (Հովհան.18:22-23)

[Varzor]

Երկար մտածեցի էս մտքի մասին, ոչ մի տրամաբանական/պատճառահետևանքային կապ չգտա մեջը (քանի որ այդպիսին չկա): Առաջարկում եմ էս թեման թարգել:

Մտածելուցդ ա, նայած թե ասում ես ասելու համար, թե իրոք տենց ապրում ես ;Ճ
Լավ, անցանք, թեմայից արդեն 2 խաչմերուկ անցել ենք:

[Varzor]

Նորից կարդ,
«Երբ ըսաւ ասիկա, սպասաւորներէն մէկը՝ որ քովը կայնած էր, ապտակ մը զարկաւ Յիսուսի՝ ըսելով. «Ա՞յդպէս կը պատասխանես քահանայապետին»: Յիսուս պատասխանեց անոր. «Եթէ գէշ խօսեցայ, վկայէ՛ գէշին մասին. իսկ եթէ լաւ խօսեցայ, ինչո՞ւ կը զարնես ինծի»: (Հովհան.18:22-23)

Մենք Աստվածաշնչյան տարբեր կտորների մասին ենք խոսում: Ու հենց դա էլ ևս մեկ հետաքրքիր է` նորից վիճելի հարց է առաջացնում

[Հայկօ]

Մտածելուցդ ա, նայած թե ասում ես ասելու համար, թե իրոք տենց ապրում ես ;Ճ
Լավ, անցանք, թեմայից արդեն 2 խաչմերուկ անցել ենք:

Varzor ջան, անհնար ա սև կատու գտնել մութ սենյակում, մանավանդ եթե էդ սենյակում ոչ մի կատու չկա : Ունեցածդ ուրիշի հետ հավասար կիսելու համար դու պիտի ուրիշին քեզնից շատ սիրե՞ս: Ու՞ր ա ստեղ տրամաբանական կապ:

[Varzor]

Varzor ջան, անհնար ա սև կատու գտնել մութ սենյակում, մանավանդ եթե էդ սենյակում ոչ մի կատու չկա : Ունեցածդ ուրիշի հետ հավասար կիսելու համար դու պիտի ուրիշին քեզնից շատ սիրե՞ս: Ու՞ր ա ստեղ տրամաբանական կապ:

ստոպ, ունեցածի կիսելու մասին չէր խոսքը, մի փոխի խոսքերդ, խոսքը

ուրիշի հետ վարվիր այնպես, ինչպես ինքդ կուզենաիր, որ քեզ հետ վարվեն

հիմար ուտոպիստական գաղափարի մասին ա: Սա ոչ ավելի ա քան ուտոպիան:
Հիմա մեկը եկել քրֆել ա, դու էլ չես ուզում որ քեզ քրֆեն, հետևաբար ոչ մեկին չես քրֆում, բայց դա չի նշանակում, որ դիմացինդ նույն ուտոպիայով ա տառապում ու իր համար մեկա, թե դու ինչ ես մտածում

Հ.Գ.
Սև կատու գտնելը անհնար ա, փայց փնտրելն էլ հո լիովին հնարավոր ա

[Հայկօ]

ստոպ, ունեցածի կիսելու մասին չէր խոսքը, մի փոխի խոսքերդ, խոսքը
հիմար ուտոպիստական գաղափարի մասին ա: Սա ոչ ավելի ա քան ուտոպիան:
Հիմա մեկը եկել քրֆել ա, դու էլ չես ուզում որ քեզ քրֆեն, հետևաբար ոչ մեկին չես քրֆում, բայց դա չի նշանակում, որ դիմացինդ նույն ուտոպիայով ա տառապում ու իր համար մեկա, թե դու ինչ ես մտածում

Հ.Գ.
Սև կատու գտնելը անհնար ա, փայց փնտրելն էլ հո լիովին հնարավոր ա

Ծերից ծեր սխալ ես մտածում, բայց խորանալու հավես առանձնապես չունեմ, դրանից ես ոչ մի օգուտ չեմ ունենա: Ավելի լավ ա հովարսին ու eduard30-ին ասա, քեզ մոտավորապես վեց հարյուր էջ կապացուցեն, թե ինչն ինչոց ա, ու մեկ ա ոչ ոք ոչ մի բան չի հասկանա :

[հովարս]

Հարգելի Հովարս: Կխնդրեյի բացատրել այն, որ եթե երեխա է ծնվում, արդեն ադմական մեղքը իր վրա է դրված, այսինքն յուրաքանչյուր նորածին արդեն մեղավոր է լույս աշխարհ գալիս: ........ Հիմա կասեք, թե մենք բոլորս Ադամից ենք ստեղծվել, դրա համար մեր վրա է իր մեղքը: Է ուրեմն իմ թոռները իմ կատարած բոլոր մեղքերը պտի կրեն ու մեղավոր մեղավոր ապրեն?

Ցավոք դա այդպես է, և ոչ միայն Ադամի մեղքը, այլ նաև մեր պապերի ու հայրերի մեղքը վերցրած մեր վրա ապրում ենք և ավելացնում նոր մեղքեր, բայց Քրիստոս Աշխարհ եկավ հենց դրա համար, այսինքն մեր մեղքերը վերցրեց իր վրա , ազատելով բոլոր նրանց ովքեր կհավատան և կընդունեն Իրեն:

Չեք կարծում, որ անարդար է?

Չեմ կարծում, որովհետև մարդը ընտրեց իր ճանապարհը: Աստված մարդու առջև դրել էր երկու ճանապարհ, մեկը՝ հնազանդվել Աստծուն և ունենալ հավիտենական կյանք, իսկ մյուսը՝ չհնազանդվել Աստծուն և կրել բոլոր անեծքները, մարդը ընտրեց երկրորդը: Այնպես որ ամեն բան արդարացի է:

[Varzor]

Ծերից ծեր սխալ ես մտածում, բայց խորանալու հավես առանձնապես չունեմ, դրանից ես ոչ մի օգուտ չեմ ունենա: Ավելի լավ ա հովարսին ու eduard30-ին ասա, քեզ մոտավորապես վեց հարյուր էջ կապացուցեն, թե ինչն ինչոց ա, ու մեկ ա ոչ ոք ոչ մի բան չի հասկանա :

Իրանց ես ասում, բայց նույն ոճն ես որդեգրել: Դու կյանքում այդես ես ապրում, ինչպես ասում ես? Եթե այո, ապա "ցավակցում եմ", որովհետև շատ դժվարությունների ու զրկանքների կհանդիպես, քանի որ դիմացիններիդ մեծամասնությունը այդպես չի մտածում:
Խորանալու բան չկա, ես չեմ վարվում ուրիշի հետ այնպես, ինչպես ուզում եմ, որ իմ հետ վարվեն, այլ վարվում եմ այնպես, ինչպես ճիշտ եմ գտնում` ինչպես ես եմ ուզում ու իմ ուզածի համար հնարավորություններս ներում են:
Մեր ժողովուրդը հազարամյակների ընթացքում ուտոպիստական օտար փուչիկ գաղափարները լավ էլ մերկացրել ա, դրա համար էլ "էղունգ ունես` գլուխդ քորի, չունես` երկարացրու", "ուրիշի չվանով հորը մի մտիր", "էշ մի սատկի` գարուն կգա, յոնջա կբուսնի" և այլն:
Պրակտիկան ցույց ա տալիս, որ դու ոչ միայն սխալ ես մտածում, այլև սեփական մտքերդ կյանքում չես կարող կիրառել` բացառությունները չհաշված:
Իսկ հովարսին ու eduard30-ի ոչինչ էլ դժվա չի բացատրել, քանի որ իրենք քո նման հավատում են սին գաղափարների, մինչդեռ կյանքը արդեն իսկ 2000 տարի է ուրիշ բան է ապացուցում: Ել չեմ ասում որ համաշխարհային կրոնների ամենամաբսուրդ գաղափարը ոչ թե այն է, որ "ապրիպ ազնիվ և մաքուր, որովհետև այդեպս է պետք ապրել", այլ "ապրիպ այնպես ինչպես քեզ ասում են (գրված է), որովհետև այդեպս է պետք ապրել, որպեսզի մեռնելուց հետո էլ լավ լինի": Նման չի էշի ու յոնջայի ասացվածքին?
Աստվածաշնչի, հատկապես Նոր կտակարանի ու իրական կյանքի ամենահակասական բանը հենց "նիսյա" ապրելն ա` առանց իրական արդյունքը այսօր, վաղը մոտ ապագայում, բայց կյանքի ընթացում տեսնելու ապրելը:
Իսկ հին կտակարանը ուղղակի խայտառակ դրվագներով ա լեցուն` Աստված, որը սպանում է, տանջում է, սպանելու ու տանջելու կոչեր է աոնւմ, օրենքներ տալիս, պառակտում մտցնում, պահպանում է ու րացող ու դավաճան ժողովրդին և այլն:

[Varzor]

Չեմ կարծում, որովհետև մարդը ընտրեց իր ճանապարհը: Աստված մարդու առջև դրել էր երկու ճանապարհ, մեկը՝ հնազանդվել Աստծուն և ունենալ հավիտենական կյանք, իսկ մյուսը՝ չհնազանդվել Աստծուն և կրել բոլոր անեծքները, մարդը ընտրեց երկրորդը: Այնպես որ ամեն բան արդարացի է:

Արդարացի չէ, որովհետև այդ ընտրությունը եթե քեզ տային այլ կերպ կընտրերիր հաստատ, բայց դու այդ ընտրության իրավունքը չես ունեցել: Ի դեպ իսկ ինչու ես կարծում, որ հավիտենական կյանքը մարդու համար հաճելի է:? Կան բազմաթիվ մարդիք, որոնք են ուզում հավիտենական կյանք, այլ ուզում են, թե կուզ կարճ, բայց իրենց ուզածով և իրենց կամքով ապրել

[eduard30]

[QUOTE=Հայկօ;2277401]eduard30 ջան, ոնց քցում-բռնում եմ՝ դու շինարարությունից բան չես հասկանում :





Եթե կարողանաիր հասկանալ կկարողանաիր քցել-բռնել

[My World My Space]

Ի դեպ սխալ մտքեր շատ ես ցանում:
Քրիստոսին երբ ապտակեցին , ինքը մյուսը դեմ չտվեց , երկրորդ չափալախ ուտելու համար

էլ դեմք մնա՞ց.... կարող ա պտի ասեր՝ էկե՛ք, եղբայր ջհուդներ մի նագամ էլ խաչեք....

[My World My Space]

մենակ մի բան եմ ուզում մի քիչ պարզեմ.

1. Հին կտակարանը ըստ էության եվրեյների «սրբազան վրեժի» պատմությունն ա, որով իրանք իրանց էրեխեքին են դաստիարակում: Կարելի ա ասել իրանց էպոսն ա, որտեղ իրանց դյուցազունը Յահվեն ա, ով հանուն եվրեյների պատրաստ ա էղել սաղի մաման լացացնի, ու էնպես լացացնի (օրինակ փարավոնի 10 պատիժները), որ «իսրայելի ժողովուրդը վախենա իրա աստծուց ու ուրիշ աստվածներ չփնտրի իրա համար», այլ խոսքերով ասած հարևանի շանը սատկացնում ես, որ քո շունը սսկվի...

2. Նոր կտակարանն ըստ իս մի խումբ մարդկանց փորձն էր իսրայելում կրոնական բարեփոխումներ, կարող ա նաև հեղափոխություն իրականացնելու, որը չստացվեց ու ստիպված միգրացիայի ենթարգվեց....

[Elmo]

Տարբերություն կա, Աստված դա արեց իր "զավակ" Աբրահամի տուպոյության ու զոմբիության աստիճանը ստուգելու համար ու վերջին պահին ձեռը բռնեց, իսկ Սատանան ելնելով աբրահամի ախմախության գերագույն աստիճանից` վերջում ձեռը չէր բռնի

Բայց էդ պահին աբրահամը պաշտում էի մեկին, ով իրա երեխուն ուզում էր իրան հոզ մատուցեին: Այսինքն սատանայից ոչ պակաս դաժան ու զոհապահանջ մեկին: Աբրահամաը հո տեղյակ չէ՞ր որ վերջում աստված երեխուն թողնելու ա ու գառ բերի տա տեղը: Հետո էլ նույն հավատացյալները սատանայից վախենում են, որովհետև սատանան հոգի ա զոհ պահանջու՞մ: Տարօրինակ ա:

[Elmo]

Հետաքրքիր է, Մաշտոցը, Գրիգոր Նարեկացին, Ներսես Շնորհալին և մյուսները, այդ ո՞նց չտեսան էտ դաժանությունը, որ մենակ դուք (Քրիստոսի հակառակորդներդ) տեսաք

Մաշտոցը որ տառեր ա գրել, դեռ չի նշանակում որ բոլոր հարցերով ինձնից խելացի ա: Նույնն էլ մնացածին ա վերաբերվում: Հիմա էս IT մասնագետ եմ ու OSPF -ը լավ գիտեմ ինչ բան ա; Ու եթե քո հետ սկսեմ OSPF -ից վիճել հո մաշտոցին չե՞ս կարա բերես օրինակ: Ինքը էդ հարցում կարա կոմպիտենտ չլինի:

[Elmo]

Կամ, ասենք, Հոբի օրինակը: Մարդն իր համար հանգիստ ապրում էր, փառք էր տալիս աստծուն, կթում էր իր կովերը, պարբերաբար սիրում էր իր կնոջն ու երջանիկ էր: Ապա աստված նրան հիվանդացրեց, խլեց ամբողջ հարստությունը, սպանեց բոլոր զավակներին և այլն՝ միայն ու միայն ստուգելու համար, թե արդյո՞ք Հոբի հավատն այնքան ամուր է, ինչքան թվում էր: Հետո, իհարկե, աստվածը Հոբին նոր զավակներ պարգևեց, բայց ես խիստ կասկածում եմ, թե այդ նոր զավակները կկարողանային հոր մեջ հարթել առաջին զավակների մեռնելու ցավը: Այնինչ բավական կլիներ պարզապես ուշադիր նայել Հոբի հոգու խորքը ու տեսնել, որ նա 100%-անոց հավատացյալ է: Սակայն աստված ընտրեց ստուգելու ամենասադիստական մեթոդը: Այստեղից մեկ այլ հետևություն. աստվածն ամենակարող է, սակայն ուրիշների տառապանքները իրան դզում են:

Էդ աստված չէր ուզում համոզվեր որ հոբը իրան սիրում էր, տեղ մի հատ շատ օգտակար կերպար ա արանք մտնում՝ ՍԱՏԱՆԱՆ: Պահի տակ աստված ու սատանան գռազ են գալիս, թե Հոբը հավատարիմ ա՞: Ու աստված սատանային ուբիդիտ անելու համար դնում Հոբին, մեղմ ասած, մի թեթև դզզցնում ա: Սատանան, որին չի կարելի լսել, որի գայթակղությանն ու սադրանքներին չի կարելի ենթարկվե, շատ հանգիստ սադրում ա աստծոն: Մի հատ մահկանացու էդ սադրանքներին ենթարկվեր հիմա 100 հատ երեխա էր պարգևել աստված ու հերթով սաղին սպանել, բայց ինքը կարա սատանի հետ գռազ գա ու Հոբի ընտանիքին գենոցիդ անի: