Աստվածաշնչում նկարագրված տարօրինակ, դաժան, վիճելի դեպքեր

[Հայկօ]

Օրինակ մարդը եթե չգիտենա շինարարությունից չի կարող այդ թեմայից խոսել: Հիմա քո մոտ նույն պես է:

eduard30 ջան, ոնց քցում-բռնում եմ՝ դու շինարարությունից բան չես հասկանում :

եղբայր խնդրում եմ էլի մի ասա էն ինչ ճշմարտություն ա, բայց թեմաին չի համապատասխանում: Ես էլ կարամ ասեմ օրինակ «եթե մարդը լողալ չգիտի, ապա ջրում կխեղդվի» բայց էդ ինչ կապ ունի տվածս հարցի հետ:

Ձև չունես աբեր: Ցիանիդ պահի ատամիդ մեջ:

Էլմո ջան, ճիշտ չես դատում և մոտեցումդ էլ ճիշտ չի, Աստված անարդար չի, մեկին մինչև պատժելը ''հազար'' անգամ զգուշացնում է:

Տասը անգամ զգուշացնելը լրիվ հերիք ա: Ես կասեի՝ մի թեթև ակնարկելը:

1. Ջրմուղ-կոյուղին արյուն է դառնում. ահավոր հոտ, սատկած ձկներ, ծարավից մեռնող նորածիններ
2. Լիքը գորտեր ու դոդոշներ. հալյուցինոգեն լորձի պերեդոզ, զզվանք, դժոխային կռկռոցից մեռնող նորածիններ
3. Մլակ-մոծակները հարձակվում են. հում-հում կերված աչքեր ու ականջներ, միլիոնավոր խայթոցներից մեռնող նորածիններ
4. Մոլեգնում են շնաճանճերը. դրանք էնքան շատ են, որ մարդկանց քրքրելուց բացի նաև ծածկում են արևը, նորածինները մեռնում են ցրտից
5. Անասունները սատկում են. էլ ոչ մի կովիկ, խոզուկ, իշուկ ու ձիուկ չկա, հետևանք՝ սովից մեռնող նորածիններ
6. Խոցեր ու պալարներ. մարդիկ ծածկվում են վերքերով, թարախ, փտախտ, տիֆ, ժանտախտ. նորածինները մեռնում են սարսափելի ջղակծկումներով
7. Կարկուտ, կայծակ, կրակե անձրև. կարկուտը կոտորում է ամեն ինչ, երկնքից բոց է թափվում ու վառում մնացածը, կրակի բոցերի մեջ մեռնում են նորածինները
8. Մորեխների արշավանքը. միլիարդավոր փոքրիկ ծնոտները ոչնչացնում են Եգիպտոսի բոլոր բույսերը. նորածինները մեռնում են թթվածային քաղցից
9. Ահավոր խավար. մութը այնքան թանձր է, որ այն կարելի է շոշափել. նորածինները մթան մեջ սայթաքում են, ընկնում ու մեռնում
10. Մեռնում են բոլոր առաջնեկները. այն նորածինները, ովքեր առաջնեկ չէին, մեռնում են կարոտից
11. Գալիս է Մուբարաքը

Ի դեպ՝ վեցերորդ ակնարկի ժամանակ փարավոնը արդեն ուզում էր ազատել բոլոր ջհուդներին, սակայն աստված անձամբ քաջությամբ ու խիզախությամբ լցրեց փարավոնի սիրտը ու թույլ չտվեց նրան հանձնվել, որպեսզի կարողանա հանգիստ ևս չորս թեթև ակնարկ ուղարկել Եգիպտոս: Իսկ իններորդ ակնարկից հետո փարավոնը համաձայն էր, որ ջհուդները գնան, բայց թողնեն իրենց ընտանի կենդանիներին ու անասուններին... Բայց աստված մի քանի աննասունների խաթր որոշեց համենայն դեպս կոտորել նաև բոլոր առաջնեկներին:

[Հարդ]

Այդքանը կարողացար հասկանա՞լ, տխուր է...

Բացատրեք տեսնեմ, թե ինչ պետք ա հասկանայի: Որ տխուր չլինի:

[Morg]

Հուսով եմ ճիշտ կընկալես.
«Իրաւի որ Աստուած բարի է Իսրայէլի համար՝ այսինքն սրտով ուղիղների համա», մեկ այլ թարգմանության մեջ գրված է «...սրտով մաքուրների...», ինչպես տեսնում ես , Իսրայէլը դա մաքուր/ուղիղ սիրտ ունեցողներն են, որը կարող ես լինել և դու:

Այսինքն եթե ես ապրում եմ Մոզամբիկում ու իմ սիրտը մաքուրա ուրեմն կոչվում եմ իսրայելացի, իսկ Իսրայելում ապրող անմաքուր սիրտ մարդիք իսրայելացի չեն?

[Morg]

Հարգելի Հովարս: Կխնդրեյի բացատրել այն, որ եթե երեխա է ծնվում, արդեն ադմական մեղքը իր վրա է դրված, այսինքն յուրաքանչյուր նորածին արդեն մեղավոր է լույս աշխարհ գալիս: Չեք կարծում, որ անարդար է? Հիմա կասեք, թե մենք բոլորս Ադամից ենք ստեղծվել, դրա համար մեր վրա է իր մեղքը: Է ուրեմն իմ թոռները իմ կատարած բոլոր մեղքերը պտի կրեն ու մեղավոր մեղավոր ապրեն?

[Elmo]

Դե ուրեմն լոգիկայով էլ մոտեցիր, եթե ուշադիր կարդացած լինեիր Աստվածաշունչը , լոգիկադ ուրիշ բան կասել:

Այ մեռնեմ Աստծոդ զորությանը, դու կարդացել հասկացել ե՞ս ինձ էլ բացատրի: Շաատ ուշադիր եմ կարդացել ու ահավոր դաժանություն եմ տեսել, լիքը հակասական տեքստեր: Աստված սիրում ա մեզ, ասում ա մի սպանիր, մեկ էլ առավոտ մութը գետնին արթնանում ա ու Աբրահամին ասում ա տղուդ բեր մոռթի իմ համար: Հիմա ինչքա՞ն ուշադիր կարդամ որ տարբերություն գտնեմ սատանային մարդ զոհաբերելու ու աստծուն մարդ զոհաբերելու միջև: Որ մի տարբերություն չեմ տեսնում արդեն: Կապ չունի վերջին վայրկյանին խանգարել ա՞ թե չէ: Կոնկրետ եթե մի աստված իրա ծառային ասում ա բեր ու երեխուդ զոհաբերի, ու էդ պահին էդ ծառան տեղյակ չի, որ աստված «կատակ էր անում» ու տանում ա զոհաբերելու, ուրեմն էդ աստծո ու սատանայի մեջ ոչ մի տարբերություն չկա էդ պահին:

[Աթեիստ]

Եթե աթեիստը ականջ չունի լսելու, ուրեմն ոչ մի պատասխան էլ չի լսի , բացի դատարկաբանությունից:

Ըստ իմ վիճակագրության աթեիստները ունեն և՛ ականջ, և՛ աչք, բայց բավական է աստվածաշնչին քննադատող մի հարց (Օրինակ. ինչպե՞ս բացատրել, որ աստծու կողմից թելադրված նույն գրքում [նոր կտակարան] նույն Հիսուսն ունի երկու տարբեր տոհմածառ), այդ ականջն ինչ ասես կլսի, բացի տրամաբանական բացատրությունից։
Հակառակն ապացուցեկու համար ակընկալում եմ օրինակում նշված հարցի նորմալ պատասխան, ոչ թե ասենք «Մարդը եթե չգիտենա շինարարությունից չի կարող այդ թեմայից խոսել:»։ Այլ պատասխանողներին «քցելու» փոխարեն (որոնք ի դեպ փորձել էին թեկուզ սխալ, բայց ինչ որ բան ասել) կարելի է տալ ճիշտ պատասխանը։

[հովարս]

Լավ կանես աղոթքով կարդաս Աստվածաշուչը, և Աստված ինքը քեզ կպատասխանի քո բոլոր հարցերը, որովհետև Աստված կենդանի է:

Զոմբիացման կոչ: Երբեք չկարդալ աստվածաշունչը սթափ ուղեղով: Երբե՛ք:

Բացատրեք տեսնեմ, թե ինչ պետք ա հասկանայի: Որ տխուր չլինի:

Այստեղ ո՞րն է զոմբիացման կոչը, եթե հասկացել ես:

[Varzor]

ինձ թվում ա եթե կարելի ա սպանությունով սպանություն արդարացնել, ուրեմն ցանկացած գործողության դիմաց կարելի ա համարժեք պատասխանել նույն ձևով: Կոնկրետ սրբություն վիրավորելու համար չեմ գրել, այլ լոգիկան ա տենց ասում:

Ի դեպ Հին կտակարանում տենց էր` ակն ընդ ակն, ատամն ընդ ատամ Այ նորում արդեն առաջ եկավ ինքնակամ երկրորդ չափալախ ուտելու գաղափարը

[հովարս]

Ըստ իմ վիճակագրության աթեիստները ունեն և՛ ականջ, և՛ աչք, բայց բավական է աստվածաշնչին քննադատող մի հարց (Օրինակ. ինչպե՞ս բացատրել, որ աստծու կողմից թելադրված նույն գրքում [նոր կտակարան] նույն Հիսուսն ունի երկու տարբեր տոհմածառ),։

Կասկածում եմ , բայց , եթե կարդաս Մովսես Խորենացու « Աստվածաբանական երկեր»ը գուցե նկատես տարբերության պատճառը:

այդ ականջն ինչ ասես կլսի, բացի տրամաբանական բացատրությունից

Բա իմ ասծն ի՞նչ է

[Varzor]

Տասը անգամ զգուշացնելը լրիվ հերիք ա: Ես կասեի՝ մի թեթև ակնարկելը:

1. Ջրմուղ-կոյուղին արյուն է դառնում. ահավոր հոտ, սատկած ձկներ, ծարավից մեռնող նորածիններ
2. Լիքը գորտեր ու դոդոշներ. հալյուցինոգեն լորձի պերեդոզ, զզվանք, դժոխային կռկռոցից մեռնող նորածիններ
3. Մլակ-մոծակները հարձակվում են. հում-հում կերված աչքեր ու ականջներ, միլիոնավոր խայթոցներից մեռնող նորածիններ
4. Մոլեգնում են շնաճանճերը. դրանք էնքան շատ են, որ մարդկանց քրքրելուց բացի նաև ծածկում են արևը, նորածինները մեռնում են ցրտից
5. Անասունները սատկում են. էլ ոչ մի կովիկ, խոզուկ, իշուկ ու ձիուկ չկա, հետևանք՝ սովից մեռնող նորածիններ
6. Խոցեր ու պալարներ. մարդիկ ծածկվում են վերքերով, թարախ, փտախտ, տիֆ, ժանտախտ. նորածինները մեռնում են սարսափելի ջղակծկումներով
7. Կարկուտ, կայծակ, կրակե անձրև. կարկուտը կոտորում է ամեն ինչ, երկնքից բոց է թափվում ու վառում մնացածը, կրակի բոցերի մեջ մեռնում են նորածինները
8. Մորեխների արշավանքը. միլիարդավոր փոքրիկ ծնոտները ոչնչացնում են Եգիպտոսի բոլոր բույսերը. նորածինները մեռնում են թթվածային քաղցից
9. Ահավոր խավար. մութը այնքան թանձր է, որ այն կարելի է շոշափել. նորածինները մթան մեջ սայթաքում են, ընկնում ու մեռնում
10. Մեռնում են բոլոր առաջնեկները. այն նորածինները, ովքեր առաջնեկ չէին, մեռնում են կարոտից
11. Գալիս է Մուբարաքը

Ի դեպ՝ վեցերորդ ակնարկի ժամանակ փարավոնը արդեն ուզում էր ազատել բոլոր ջհուդներին, սակայն աստված անձամբ քաջությամբ ու խիզախությամբ լցրեց փարավոնի սիրտը ու թույլ չտվեց նրան հանձնվել, որպեսզի կարողանա հանգիստ ևս չորս թեթև ակնարկ ուղարկել Եգիպտոս: Իսկ իններորդ ակնարկից հետո փարավոնը համաձայն էր, որ ջհուդները գնան, բայց թողնեն իրենց ընտանի կենդանիներին ու անասուններին... Բայց աստված մի քանի աննասունների խաթր որոշեց համենայն դեպս կոտորել նաև բոլոր առաջնեկներին:

Ախր ամեն ինչ այքնա պարզ հասկանալի է.
Դրանք ոչ թե աստվածն էր անում, այլ Մովսեսի տրյուկներից էին, որոնք անում էր Աստծո անունից:
Մովսեսը Եգիպտոսում փոքր մարդ չէր, ինչպես նաև բավականաչափ գիտելիքներչ ուներ, գրել կարդալ գիտեր, ու ամենայն հավանականությամբ տիրապետում էր այնպիսի ինֆորմացիայի և ֆոկուսների, որոնց քրմերը այդքան էլ լավ չէին տիրապետում կամ էլ ընդհանրապես չէին տիրապետում:
Աստվածաշնչի այս հատվածում հստակ նկարագրված է պետության պառակտման և նոր պետություն հիմնելու համար կատարված "քոչի" պատմությունը: Այդպիսի մասսյական գաղթեր եղել են շատ և շատ պետություններում, նույնիսկ ոչ միայն իշխանական պայքարի, այլև պատժի կամ փոխանակման դեպքերում, չհաշված` պատերազմականը ու բնակլիմայականը: Հենց թեկուզ մեր Հայաստանում Արծրունիները չքոչեցին իրենց ամբող գերդաստանով, հպատակներով ու ունեցվածքով?

[Varzor]

Այ մեռնեմ Աստծոդ զորությանը, դու կարդացել հասկացել ե՞ս ինձ էլ բացատրի: Շաատ ուշադիր եմ կարդացել ու ահավոր դաժանություն եմ տեսել, լիքը հակասական տեքստեր: Աստված սիրում ա մեզ, ասում ա մի սպանիր, մեկ էլ առավոտ մութը գետնին արթնանում ա ու Աբրահամին ասում ա տղուդ բեր մոռթի իմ համար: Հիմա ինչքա՞ն ուշադիր կարդամ որ տարբերություն գտնեմ սատանային մարդ զոհաբերելու ու աստծուն մարդ զոհաբերելու միջև: Որ մի տարբերություն չեմ տեսնում արդեն: Կապ չունի վերջին վայրկյանին խանգարել ա՞ թե չէ: Կոնկրետ եթե մի աստված իրա ծառային ասում ա բեր ու երեխուդ զոհաբերի, ու էդ պահին էդ ծառան տեղյակ չի, որ աստված «կատակ էր անում» ու տանում ա զոհաբերելու, ուրեմն էդ աստծո ու սատանայի մեջ ոչ մի տարբերություն չկա էդ պահին:

Տարբերություն կա, Աստված դա արեց իր "զավակ" Աբրահամի տուպոյության ու զոմբիության աստիճանը ստուգելու համար ու վերջին պահին ձեռը բռնեց, իսկ Սատանան ելնելով աբրահամի ախմախության գերագույն աստիճանից` վերջում ձեռը չէր բռնի

[հովարս]

Այսինքն եթե ես ապրում եմ Մոզամբիկում ու իմ սիրտը մաքուրա ուրեմն կոչվում եմ իսրայելացի, իսկ Իսրայելում ապրող անմաքուր սիրտ մարդիք իսրայելացի չեն?

Ճիշտ նկատեցիր....

Կներես , մոռացել եմ նշել թե որտեղից է մեջբերումս
«Իրաւի որ Աստուած բարի է Իսրայէլի համար՝ այսինքն սրտով ուղիղների համա»( Սաղմ. 73:1)

[Աթեիստ]

Կասկածում եմ , բայց , եթե կարդաս Մովսես Խորենացու « Աստվածաբանական երկեր»ը գուցե նկատես տարբերության պատճառը:

Ու՞ր է պատասխանը. եթե դուք կարդացել եք, պատասխանեք, եթե չեք կարդացել, խորհուրդ էլ մի տվեք։

Բա իմ ասծն ի՞նչ է

Սա հարց է, ինչպես և ձեր «պատասխանների» ճնշող մեծամասնությունը։

Օրինակ. Հարդը հարցնում է «Բացատրեք տեսնեմ, թե ի՞նչ պետք ա հասկանայի:»
Ձեր «պատասխանը» (անկեղծ, նստած հռհռում եմ). «Այստեղ ո՞րն է զոմբիացման կոչը, եթե հասկացել ես:» Շատ նման ա, չէ՞,պատասխանի։

[հովարս]

Այ մեռնեմ Աստծոդ զորությանը, դու կարդացել հասկացել ե՞ս ինձ էլ բացատրի: Շաատ ուշադիր եմ կարդացել ու ահավոր դաժանություն եմ տեսել, լիքը հակասական տեքստեր:

Հետաքրքիր է, Մաշտոցը, Գրիգոր Նարեկացին, Ներսես Շնորհալին և մյուսները, այդ ո՞նց չտեսան էտ դաժանությունը, որ մենակ դուք (Քրիստոսի հակառակորդներդ) տեսաք

[Varzor]

Հետաքրքիր է, Մաշտոցը, Գրիգոր Նարեկացին, Ներսես Շնորհալին և մյուսները, այդ ո՞նց չտեսան էտ դաժանությունը, որ մենակ դուք (Քրիստոսի հակառակորդներդ) տեսաք

իսկ դու Մաշոցին, Նարեկացուն, Շնորհալուն հարցրել ես? Ինչ գիտես իրենք ինչ էին մտածում?
Անձամբ ես հակված եմ այն մտքին, որ Մատոցը քրիստոնյա չի եղել