Աստվածաշնչում նկարագրված տարօրինակ, դաժան, վիճելի դեպքեր

[հովարս]

Հովարս ջան, համամիտ եմ ըստ Աստվածաշնչի մեղքի վարձքը մահն է: բայց այս պարագայում կապ չունի, թե ինչպիսի մահը, ինչ պատճառներով?
Աստծո հրամանով սպանվելը մեղքի վարձք է? Չէ որ արդեն իսկ Աստծո հրամանով մարդը մահկանացու է` Ադամի մեղքն է իր վրա կրում: Այսինքն` Ադամական մեղքի համար սահմանվեց գերագույն պատիժը` մահը, ուստի մնացած բոլոր պատիճները չեն կարող դրանից առավել համարվել մարդու համար: Այդ պարագայում էլ ինչ իմաստ ունի Աստծո հրամանով մարդկանց սպանել? Արագացնում են պատժի իրականացումը?

Մարդուն սթափեցնելու համար:

Աստված արգելում է սպանել, բայց սպանում է: Ընդ որում "մի սպանիր" արգելքի մեջ կոնկրետ չի նշում, որ դա վերաբերվում է միայն մարդկանց: Իսկ հրեշտակներին? Իսկ հրեաներին? Քանի մարդ սպանեցին հրեաները ուրիշի հողերը բառիս բուն իմաստով գրավելիս? Հո այդ ազգերը նրանց վրա չէին եկել? Բա ուր մնաց պատվիրանը? Փաստորեն Աստված պատվիրեց, որ հրեաները իր անունից խախտեն պատվիրաներից մեկը? Ուրիշի ունեցածի վրա աչք մի գցիր: Բա ինչու էին հրեաները աչք գցել այլ ազգերի ունեցվածքի ու հողերի վրա? Անուն էլ դրել էին "աստված է խոստացել այդ հողերը` մենք `էլ վերցնում ենք":

Աստծու հրամանները կատարելը ես համարում եմ օրինավոր և արդարացի, իսկ չհնազանդվելը այդ հրամաններին՝ ինքնակործանում: Եւ ընդհանրապես իմ մոտեցումը Աստվածաշնչին այլ է, ձերը՝ այլ, դրա համար իմաստ չունի մեկս մյուսին համոզելու, դուք ձերն եք ընտրել ես էլ իմը: Աբրահամի, Իսահակի և Հակոբի Աստվածը նաև իմ Աստվածն է և օգնում է ինձ ամեն պարագայում, բայց ես հայ եմ: