Սուրբ Երրորդություն. կարծիքներ և քննարկումներ

[հովարս]

շատերը հղում են կատարում գործք 5:3-4 համարին թե ոչ թե <սուրբ հոգուն Սուրբ Հոգուն> սուտ խոսեցիր այլ Աստծուն, սակայն այստեղ փոխաբերություն է,

Դա դու քեզ ես ուզում համոզե՞լ, որտեղ ուզում եք ասում եք «սա փոխաբերություն է» կամ «այստեղ դա նկատի չունի» և այլ անհեթեթ բաներ: Գոնե քե՛զ մի խաբիր: Ուշադիր կարդա. «Անանիա, ինչո՞ւ Սատանան քու սիրտդ լեցուց, որ դուն Սուրբ Հոգիին սուտ խոսեցար: Չէ՞ որ քուկդ էր այն՝ ... ... ... քու իշխանությանդ տակ էր. ինչո՞ւ քու սրտիդ մեջ այս բանը դրիր: Ոչ թե մարդոց սուտ խոսեցար, հապա Աստուծոյ»: Փոթորիկ ինչի՞ ես ամեն բան կեղծում, հաճույք ես ստանո՞ւմ:

Աստվածաշնչում շատ համարներում, իմաստությունը անձնավորության հատկանիշներով է օժտված, ինչպես Առակած գրքում, բայց իմաստությունը անձնավորություն չէ <<Ես՝ իմաստութիւնս, բնակուեցի խորագիտութեան մէջ, եւ միշտ ինձ հետ են խոր֊հուրդն ու գիտութիւնը>>։ Առակած 8:12

Իմաստությունը Որդի Աստծո՝ Քրիստոսի հոմանիշներից մեկն է. «Իմաստութիւնը իր տունը շինեց ու իր եոթը սյիւները կանգնեցուց/տաշեց/(Առակ. 9:1): Այստեղ փոխաբերությամբ Իմաստությունը Յիսուսն է, տունը ՝ եկեղեցին և յոթը սյուները դա յոթը խորհուրդներն են: Տեսա՞ր որտեղ է փոխաբերությունը:

իմաստությունը անձ է? ըստ քեզ ստացվում է որ իմաստությունը նույնպես անձ է..

Նախ խոսքը գնում էր Սուրբ Հոգու մասին (անգամ այստեղ նենգափոխում ես զրույցի իմաստը, դա ձեր մոտ արդեն բնավորություն է դարձել), այլ ոչ թե իմաստության, և երկրորդ՝ Սբ Հոգին գործող անձ է , Նա դաստիրակում է , սովորեցնում է, առաջնորդում է, մխիթարում է, խոսում է, քննում է և նման շատ բաներ է անում, իսկ քո ''իմաստությունը'' դա քո մտքի չափն է և չի կարող գործել, հետևաբար անձ չի կարող լինել: