ա) Երրորդության մասին գոնե մի տեղ կարդա, որ գրիր, թե էս չէ լավից-վատից էդ ուսմունքին տեղյակ մարդու մոտ քմծիծաղ է առաջանում:
բ) Էդքան «մասնագետ» մեջբերեցիր, մեկին էլ ես մեջբերեմ: Սուրբ Իգնատիոս Աստվածազգյաց Անտիոքացին (ի դեպ պատահական մարդ չի՝ Հովհաննես առաքյալի աշակերտն ա ու ըստ ավանդության Մատթեոս ԺԸ, 3-ում հանդիպող երեխաներից մեկը) իր Եփեսացիներին ուղղված թղթում գրում է՝
«Նրանց համար (հերետիկոսների) կա միայն մի բժիշկ՝ մարմնական և հոգևոր, ծնված և չծնված, մարմնացած Աստված, իրական կյանք մահվան մեջ, Մարիամից և Աստծուց, նախ տառապանքին ենթարկված, և ապա չևնթարկված, Տեր մեր Հիսուս Քրիստոսը»: Նույն թղթի այլ հատվածում նա գրում է.
«Քանի որ մեր Աստված Հիսուս Քրիստոսը, Աստծո ծրագրով, ծնվեց Մարիամից, ով Դավթի տոհմից էր, բայց ծնվեց Սուրբ Հոգուց:»
Հիմա հարց. եթե ձեր հավատամքը ճշմարիտ է, ի՞նչու է Անտիոքացին Հիսուսին աներկբայորեն Աստված կոչում (մագնեցիացիներին ուղղված թղթում գրում է
«...ինձ վստահվել է ծառայել Հիսուս Քրիստոսին, ով նախկինում միշտ Տիրոջ հետ էր, և ,վերջապես, հայտնվեց տեսանելիորեն»
Նա մահացել, ավելի շուտ նահատակվել է 2-րդ դարի առաջին քառորդից ոչ ուշ (մինչև Տրայանոս կայսեր մահը 117թ.-ին), այսինքն իր գործունեությունը ծավալել է Հիսուսից մեկ սերունդ հետո: Ու հետո, ոնց արդեն ասացի Հովհաննեսի առաքյալի աշակերտն էր (ուսուցիչը ոնց էլ չլիներ, կասեր Հիսուսի բնության մասին): Ու նրա դեպքում դրված չէ դոգմատին հարմարվելու խնդիրը, քանի որ այդպիսիք դեռ չկային:

Էջանիշներ