Սուրբ Երրորդություն. կարծիքներ և քննարկումներ

[Hurricane]

Կարճ պատասխան. այո, քանի որ Աստված ամենակարող է: Բայց դա չի նշանակում, որ երեք Անձերը գործում են ամեն մեկն իր հայեցողությամբ, ամենևին ոչ: Նրանք մի Աստվածություն են, մի էականություն, մի իսկական էություն, մի ինքնակալ էություն՝ մեծ, հզոր, կարող, անանց, անսկիզբ և անվախճան: Ինչպես Աստծուն անվանող Էլոիմ (אלהים‎) բառը իրականում հոգնակիություն է ցույց տալիս (Էլ (אל‎) «աստված» կամ «Աստված»՝ ըստ կոնտեքստի և Էլոահ (אלוה‎) «աստվածներ), բայց կիրառվում է մի Աստվածության վերաբերմամբ:

եթե եբրայերենի որոշ նրբություններին տեղյակ չլինեի, ապա կուտը կուտեի, ինչպես շատերն են ուտում, իրականում <էլոհիմ> բառը թեև քերականորեն հոգնակի է սակայն այն մեկ անձնավորություն է բնորոշում, պարզապես <էլոհիմը> ավելի հարգալից դիմելոձև է բայց բառացի <Էլոհիմ> թարգմանվում է< Աստված>, չենք թարգմանում <Աստվածներ>...իսկ ոչ մի հրեա <էլոհիմ> բառի տակ չի հասկացել հոգնակիություն անձնավորության տեքսով...ինչպես հայերենում <Դուք> և <ձեզ> բառերը հոգնակի են բայց միաժամանկ այն կիրառվում է Մեկ անհատի դիմելու համար, քանի որ ավելի հարգալից է օգտգործել <Դուք> բառը......


Քո պատասխանը հնչեց` ԱՅՈ...Այսպիսով Երրորդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, ինչպես օրինակ` ՀԱյրը կարող է նստած լինել Աթոռին, իսկ Որդին կարող է կանգնած դիմացից մոտենալ և Հոր ձեռքից վերցնել Գիրքը.......... Սա եղավ արդեն երկու Աստված.........., քանի որ ինչ ենք հասկանում <Մեկ Աստված> արտահայտության մեջ? հասկացանք, որ մեկ Աստված բաղկացած է երեք անձերից, բայց եթե այդ երեք անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, ապա դա նշանկում է երեք Աստված, Այդ դեպքում <Մեկ Աստված> արտահայտույունը ինչով է տարբերվում <բազմաստվածությունից? եթե երրորդության անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, այդ դեպքում, որն է տարբերությունը բազմաԱստվածության? ինչով է բազմաստվածությունը տարբերվում երրորդության երեք անձերից? օրինակ հունական դիցաբանության մեջ բազմաթիվ Աստվածներ կային իրարից անջատ, որոնք կարող էին միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, Երորոդության երեք անձերը ինչով են տարբերվում հունական բազմաստվածությունից?

[Moonwalker]

եթե եբրայերենի որոշ նրբություններին տեղյակ չլինեի, ապա կուտը կուտեի, ինչպես շատերն են ուտում, իրականում <էլոհիմ> բառը թեև քերականորեն հոգնակի է սակայն այն մեկ անձնավորություն է բնորոշում, պարզապես <էլոհիմը> ավելի հարգալից դիմելոձև է բայց բառացի <Էլոհիմ> թարգմանվում է< Աստված>, չենք թարգմանում <Աստվածներ>...իսկ ոչ մի հրեա <էլոհիմ> բառի տակ չի հասկացել հոգնակիություն անձնավորության տեքսով...ինչպես հայերենում <Դուք> և <ձեզ> բառերը հոգնակի են բայց միաժամանկ այն կիրառվում է Մեկ անհատի դիմելու համար, քանի որ ավելի հարգալից է օգտգործել <Դուք> բառը......

Ես չասացի Էլոհիմը հոգնակի է թարգմանվում, ես զզուգահեռներ տարա, թե ինչպես այդ բառն է թվում հոգնակի, բայց արտահայտում է եզակիություն, այնպես էլ Երրորդությունն է թվում բազմակի, բայց արտահայտում է մեկ Աստվածություն:

Քո պատասխանը հնչեց` ԱՅՈ...Այսպիսով Երրորդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, ինչպես օրինակ` ՀԱյրը կարող է նստած լինել Աթոռին, իսկ Որդին կարող է կանգնած դիմացից մոտենալ և Հոր ձեռքից վերցնել Գիրքը.......... Սա եղավ արդեն երկու Աստված.........., քանի որ ինչ ենք հասկանում <Մեկ Աստված> արտահայտության մեջ? հասկացանք, որ մեկ Աստված բաղկացած է երեք անձերից, բայց եթե այդ երեք անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, ապա դա նշանկում է երեք Աստված, Այդ դեպքում <Մեկ Աստված> արտահայտույունը ինչով է տարբերվում <բազմաստվածությունից? եթե երրորդության անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, այդ դեպքում, որն է տարբերությունը բազմաԱստվածության? ինչով է բազմաստվածությունը տարբերվում երրորդության երեք անձերից? օրինակ հունական դիցաբանության մեջ բազմաթիվ Աստվածներ կային իրարից անջատ, որոնք կարող էին միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, Երորոդության երեք անձերը ինչով են տարբերվում հունական բազմաստվածությունից?

«ե՞նք» Մի ընդհանրացրու ինձ քո հետ, մի ընդհանրացու ՀԱԵ-ն Դիտարանի հետ, մի ընդհանրացրու Նարեկացուն Ռութերֆորդի հետ: Մենք շա՛տ բաներ ենք տարբեր կերպ հասկանում:

Այն որ դու իմ ասածն այդպես հասկացար, դա դեռ չի նշանակում, որ իմ ասածն այդ էր նշանակում: Մի աստվածային Էությունը արտահայտված է երեք Անձերով, բայց անձերը բնությամբ նույնական են, չկա անձերի անհատականությամբ: Ասենք դու քո հորն ինչքան էլ նման լինես, դու նույն էությունն ու անհատականությունը չեք ունենա: Անգամ տարբեր են երկվորյակ եղբայրները: Իսկ Երրորդության անձերը մեկ են: Այս իմաստով հատկանշական է Հովհաննու ավետարանի 14-րդ գլուխը՝
«Ասէ ցնա Փիլիպպոս. Տէր՝ ցո՛յց մեզ զհայր՝ եւ շա՛տ է մեզ: Ասէ ցնա Յիսուս. Այսչափ ժամանակս՝ ընդ ձե՛զ եմ, եւ ոչ ծանեար զիս Փիլի՛պպէ. որ ետե՛ս զիս՝ ետե՛ս զհայրն. եւ դու զիա՞րդ ասես՝ եթէ ցո՛յց մեզ զհայր: Ո՞չ հաւատաս եթէ ես ի հայր՝ եւ հայր յիս է: Բանն զոր ես խաւսիմ ընդ ձեզ, ո՛չ եթէ յանձնէ ինչ խաւսիմ, այլ հայրն որ յիս բնակեա՛լ, նա՛ գործէ զգործսն: Հաւատա՞յք ինձ՝ եթէ ես ի հայր՝ եւ հա՛յր յիս:»
«Փիլիպպոսն ասաց նրան. «Տէ՛ր, Հօրը մեզ ցո՛յց տուր, եւ այդ բաւական է մեզ»։ Յիսուս նրան ասաց. «Այսքան ժամանակ ձեզ հետ եմ, Փիլիպպո՛ս, եւ ինձ չճանաչեցի՞ր. ով ինձ տեսաւ, տեսաւ Հօրը. իսկ դու ինչպէ՞ս ես ասում, թէ՝ Հօրը մեզ ցո՛յց տուր։ Չե՞ս հաւատում, որ ես Հօր մէջ եմ, եւ Հայրը՝ իմ մէջ։ Այն խօսքերը, որ ես ասում եմ ձեզ, ինքս ինձնից չեմ խօսում, այլ Հայրը, որ բնակւում է իմ մէջ, նա՛ է անում գործերը։ Հաւատացէ՛ք ինձ, որ ես Հօր մէջ եմ, եւ Հայրը՝ իմ մէջ»:

Հասկանում է նա, ով ցանկանում է հասկանալ:

[Hurricane]

Ես չասացի Էլոհիմը հոգնակի է թարգմանվում, ես զզուգահեռներ տարա, թե ինչպես այդ բառն է թվում հոգնակի, բայց արտահայտում է եզակիություն, այնպես էլ Երրորդությունն է թվում բազմակի, բայց արտահայտում է մեկ Աստվածություն:




«ե՞նք» Մի ընդհանրացրու ինձ քո հետ, մի ընդհանրացու ՀԱԵ-ն Դիտարանի հետ, մի ընդհանրացրու Նարեկացուն Ռութերֆորդի հետ: Մենք շա՛տ բաներ ենք տարբեր կերպ հասկանում:

Այն որ դու իմ ասածն այդպես հասկացար, դա դեռ չի նշանակում, որ իմ ասածն այդ էր նշանակում: Մի աստվածային Էությունը արտահայտված է երեք Անձերով, բայց անձերը բնությամբ նույնական են, չկա անձերի անհատականությամբ: Ասենք դու քո հորն ինչքան էլ նման լինես, դու նույն էությունն ու անհատականությունը չեք ունենա: Անգամ տարբեր են երկվորյակ եղբայրները: Իսկ Երրորդության անձերը մեկ են: Այս իմաստով հատկանշական է Հովհաննու ավետարանի 14-րդ գլուխը՝
«Ասէ ցնա Փիլիպպոս. Տէր՝ ցո՛յց մեզ զհայր՝ եւ շա՛տ է մեզ: Ասէ ցնա Յիսուս. Այսչափ ժամանակս՝ ընդ ձե՛զ եմ, եւ ոչ ծանեար զիս Փիլի՛պպէ. որ ետե՛ս զիս՝ ետե՛ս զհայրն. եւ դու զիա՞րդ ասես՝ եթէ ցո՛յց մեզ զհայր: Ո՞չ հաւատաս եթէ ես ի հայր՝ եւ հայր յիս է: Բանն զոր ես խաւսիմ ընդ ձեզ, ո՛չ եթէ յանձնէ ինչ խաւսիմ, այլ հայրն որ յիս բնակեա՛լ, նա՛ գործէ զգործսն: Հաւատա՞յք ինձ՝ եթէ ես ի հայր՝ եւ հա՛յր յիս:»
«Փիլիպպոսն ասաց նրան. «Տէ՛ր, Հօրը մեզ ցո՛յց տուր, եւ այդ բաւական է մեզ»։ Յիսուս նրան ասաց. «Այսքան ժամանակ ձեզ հետ եմ, Փիլիպպո՛ս, եւ ինձ չճանաչեցի՞ր. ով ինձ տեսաւ, տեսաւ Հօրը. իսկ դու ինչպէ՞ս ես ասում, թէ՝ Հօրը մեզ ցո՛յց տուր։ Չե՞ս հաւատում, որ ես Հօր մէջ եմ, եւ Հայրը՝ իմ մէջ։ Այն խօսքերը, որ ես ասում եմ ձեզ, ինքս ինձնից չեմ խօսում, այլ Հայրը, որ բնակւում է իմ մէջ, նա՛ է անում գործերը։ Հաւատացէ՛ք ինձ, որ ես Հօր մէջ եմ, եւ Հայրը՝ իմ մէջ»:

Հասկանում է նա, ով ցանկանում է հասկանալ:

դու չպատասխանեցիր իմ հիմնական հարցին`
Քո պատասխանը հնչեց` ԱՅՈ...Այսպիսով Երրորդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, ինչպես օրինակ` ՀԱյրը կարող է նստած լինել Աթոռին, իսկ Որդին կարող է կանգնած դիմացից մոտենալ և Հոր ձեռքից վերցնել Գիրքը.......... Սա եղավ արդեն երկու Աստված.........., հասկացանք, որ մեկ Աստված բաղկացած է երեք անձերից, բայց եթե այդ երեք անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, ապա դա նշանկում է երեք Աստված, Այդ դեպքում <Մեկ Աստված> արտահայտույունը ինչով է տարբերվում <բազմաստվածությունից? եթե երրորդության անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, այդ դեպքում, որն է տարբերությունը բազմաԱստվածության? ինչով է բազմաստվածությունը տարբերվում երրորդության երեք անձերից? օրինակ հունական դիցաբանության մեջ բազմաթիվ Աստվածներ կային իրարից անջատ, որոնք կարող էին միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, Երորոդության երեք անձերը ինչով են տարբերվում հունական բազմաստվածությունից?

Moonwalker իմ հիմնական հարչցերը ես նշել եմ ???? նշանով...այդ հարցերին չես պատասխանել...դու ասեցիր երրորդությւոնը թվում է բազմակի բայց մեկ է, այդ դեպքում <մեկ> Աստված ինչով է տարբերվում երեք տարբեր Աստվածներից, եթե երրոդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ տարբեր վայրերում գտնվել?

[Moonwalker]

դու չպատասխանեցիր իմ հիմնական հարցին`
Քո պատասխանը հնչեց` ԱՅՈ...Այսպիսով Երրորդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, ինչպես օրինակ` ՀԱյրը կարող է նստած լինել Աթոռին, իսկ Որդին կարող է կանգնած դիմացից մոտենալ և Հոր ձեռքից վերցնել Գիրքը.......... Սա եղավ արդեն երկու Աստված.........., հասկացանք, որ մեկ Աստված բաղկացած է երեք անձերից, բայց եթե այդ երեք անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, ապա դա նշանկում է երեք Աստված, Այդ դեպքում <Մեկ Աստված> արտահայտույունը ինչով է տարբերվում <բազմաստվածությունից? եթե երրորդության անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, այդ դեպքում, որն է տարբերությունը բազմաԱստվածության? ինչով է բազմաստվածությունը տարբերվում երրորդության երեք անձերից? օրինակ հունական դիցաբանության մեջ բազմաթիվ Աստվածներ կային իրարից անջատ, որոնք կարող էին միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, Երորոդության երեք անձերը ինչով են տարբերվում հունական բազմաստվածությունից?
Moonwalker իմ հիմնական հարչցերը ես նշել եմ ???? նշանով...այդ հարցերին չես պատասխանել...դու ասեցիր երրորդությւոնը թվում է բազմակի բայց մեկ է, այդ դեպքում <մեկ> Աստված ինչով է տարբերվում երեք տարբեր Աստվածներից, եթե երրոդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ տարբեր վայրերում գտնվել?

Կարճ ասած քո բոլոր հարցերը (որն արտահայտված են «?» նշանով «՞» նշանի տանը չլինելու պատճառով) ըստ էության մեկ են, թե ինչով է «Երրորդությունը» տարբերվում բազմաստվածությունից:
Մեռա կրկնելով, որ միակի էությամբ: Այսինքն Զևսը, Ապոլլոնն ու Պոսեյդոնը առանձին անհատականություններ էին ու անում էին ինչ իրենց խելքին փչի: Իսկ Հայր Աստվածը, Որդի Աստվածն ու Սուրբ Հոգի Աստվածը նույն էությունն են՝ չունեն տարբերված անհատականություն:
Ջուրը իր երեք դրսևորումներով՝ հեղուկ, սառույց և գոլորշի, տարբեր է ու գտնվում է տարբեր վայրերում (երկինք, երկիր, ստորերկիր), բայց դե գործ ունենք նույն նյութի հետ:

[հովարս]

դու չպատասխանեցիր իմ հիմնական հարցին`
Քո պատասխանը հնչեց` ԱՅՈ...Այսպիսով Երրորդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, ինչպես օրինակ` ՀԱյրը կարող է նստած լինել Աթոռին, իսկ Որդին կարող է կանգնած դիմացից մոտենալ և Հոր ձեռքից վերցնել Գիրքը.......... Սա եղավ արդեն երկու Աստված.........., հասկացանք, որ մեկ Աստված բաղկացած է երեք անձերից, բայց եթե այդ երեք անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, ապա դա նշանկում է երեք Աստված, Այդ դեպքում <Մեկ Աստված> արտահայտույունը ինչով է տարբերվում <բազմաստվածությունից? եթե երրորդության անձերը կարող են միաժամանկ տարբեր վայրերում գտնվել, այդ դեպքում, որն է տարբերությունը բազմաԱստվածության? ինչով է բազմաստվածությունը տարբերվում երրորդության երեք անձերից? օրինակ հունական դիցաբանության մեջ բազմաթիվ Աստվածներ կային իրարից անջատ, որոնք կարող էին միաժամանակ գտնվել տարբեր վայրերում, Երորոդության երեք անձերը ինչով են տարբերվում հունական բազմաստվածությունից?

Moonwalker իմ հիմնական հարչցերը ես նշել եմ ???? նշանով...այդ հարցերին չես պատասխանել...դու ասեցիր երրորդությւոնը թվում է բազմակի բայց մեկ է, այդ դեպքում <մեկ> Աստված ինչով է տարբերվում երեք տարբեր Աստվածներից, եթե երրոդության երեք անձերը կարող են միաժամանակ տարբեր վայրերում գտնվել?

Դու ուզում էս Աստծու Էությունը մարդու հե՞տ համեմատել, չե՞ս իմանում, որ Աստված Հոգի Է , և Հոգին ամենուր է, որտեղ Որդին է՝ այնտեղ է , որտեղ Հարն է , այնտեղ է, Երրորդության կապը հենց Սուրբ Հոգին է, հիշենք Ծննդոց գրքի առաջին երեք համարները.
«Սկիզբէն Աստուած երկինքն ու երկիրը ստեղծեց: Երկիրը անձեւ ու պարապ էր և անդունդին վրայ խաւար կար և Աստուծոյ Հոգին ջուրերուն վրայ կը շարժեր: Աստուած ըսավ. Լույս ըլլայ ու լույս եղավ»: Այստեղ տեսնում ենք Հայր Աստված, Սուրբ Հոգի Աստված և Բան Աստված (Որդի):

[Varzor]

<Հիսուս Քրիստոսի հայտնությունը, որ Աստված տվեց նրան ցույց տալու իր ծառաներին>>
Այս համարում հստակ է, որ հայտնույթունը Հիսուսը ստացել է Աստծուց, այսինքն մինչ ստանալը նա չուներ հայտնությունը, քանի որ նա այդ հայտնությունը ստացել է Աստծուց..այս համարը ցույց է տալիս, որ Հիսուսը ամենագետ չէր
հետևաբար եթե ամենագետ չէր ուրեմն Աստված չէր.........

Վիճելի է,
1. քանի որ կարող ա գիտեր, բայց մարմնավորվելուց հետո մոռացել էր, Հայրն էլ հիշեցրեց
2. Ըստ էության նա այդ հայտնությունը ստացել էր Հորից ստեղծման (ծնվելու) պահին` տրվել էր իրեն: Այսինքն նա կրկին ամեն ինչ գիտեր` ծնվելու պահից, ուստի ամենագետ էր
3. Աստված նոր էությամբ Հիսուսում արտահայտվելիս այդ էությանը մեջ չէր փոխանցել իր բոլոր գիտելիքները, սակայն հետո "սինխրոնիզացրեց" ու լրացրեց "պակասը"` հավասարակշռեց իր նորաստեղծ էությունը բալար նացած եղածների հետ (տվյալ պարագայում իր առաջնային էության հետ, քանի որ Հիսուսը միածինն ու աանդրանիկն էր)

Որ մտքիդ տեղ դնես, դու էլ կբացատրես, հո հավատքը ու դավանանքը մենակ չոր գրածով չի? Բա ուր մնաց հավատը, երևակայությունը? Հո օրթոդոկսալ չենք? Դե որ տենցա, գրված ա "խոզ մի կեր, շուն մի կեր": Ուրեմն պիտի ոչ երշիկ, ոչ նրբերշիկ ոչ էլ լահմաջո չուտենք

[Varzor]

գլխավոր հարցադրումը ` Այսինքն երրորդության անձերը կարող են իրարից անջատ հանդես գալ, ջոկ- ջոկ, առանձին-առանձին, այսինքն երեք անձերից յուրաքանչյուրը միաժամանակ կարող է մեկից անջատ տարբեր վայրերում գտնվել?

Տո հենց Աստվածաշնչի սկզբում կա "Եկեք տեղծենք մարդուն": Քո կարծիքով ում է դիմում? Բա որ ասեին "չէ, դինոզավրերը ավելի լավն են"

[Varzor]

եթե եբրայերենի որոշ նրբություններին տեղյակ չլինեի, ապա կուտը կուտեի, ինչպես շատերն են ուտում, իրականում <էլոհիմ> բառը թեև քերականորեն հոգնակի է սակայն այն մեկ անձնավորություն է բնորոշում, պարզապես <էլոհիմը> ավելի հարգալից դիմելոձև է բայց բառացի <Էլոհիմ> թարգմանվում է< Աստված>, չենք թարգմանում <Աստվածներ>...իսկ ոչ մի հրեա <էլոհիմ> բառի տակ չի հասկացել հոգնակիություն անձնավորության տեքսով...ինչպես հայերենում <Դուք> և <ձեզ> բառերը հոգնակի են բայց միաժամանկ այն կիրառվում է Մեկ անհատի դիմելու համար, քանի որ ավելի հարգալից է օգտգործել <Դուք> բառը......

Փաստորեն եբրայերեն գիտես?
Այ ինչ-որ հիմա գրել ես պարզ գրված է Հրեական էլէկտրոնային հանրագիտարանում Բայց դե իրենք էլ չեն հասկկանում, ինչու է հիսուս Հորը կանչում "Էլոհի", իսկ գրքում որոշ հատվածներում գրված է "էլոհիմ" միգուցե Մովսեսի մոտ տպագրական վրիպակ է եեղել, կամ էլ ստեղնաշարը փճացել էր

[Freeman]

Ժող,որ երրորդության հետ կապված հաստատ որոշեք ճիշտ ա, թե չէ,մի տեղ մեծ կարմիր տառերով կգրեք,մենք էլ իմանանք
Իսկ եթե լուրջ, իմ կարծքով Եվոհայի վկաների հետ բանավիճելն անիմաստ ա

[հովարս]

Եղբայր, բայց սուտ չի է, նայի ես էլ եմ գտել` արևմտահայ տարբերակում, իսկ գրաբարը, ցավոք այնքան չեմ հասկանում, որ թարգմանեմ
Ու նույնը գտել եմ ռուսերեն ու անգերեն տարբերակներում

Վառզոր ջան , ձեռքիս տակ գտնվող արևմտահայերեն Աստվածաշնչում (1981թ), արևելահայերեն/արարատյան թարգմանության(1870թ) մեջ գրված է այն, ինչը արդեն գրել եմ , որը համապատասխանում է բնագրին այն առումով , որ Յիսուսի միջոցով տրվեց իր ծառաներին: Գրաբարը ես էլ չունեմ , բայց վստահ եմ , որ նույն բանն է գրված: Իսկ եթե, ենթադրենք որ հայրերը սխալ են թարգմանել, միևնույն է դա չի ժխտում Քրիստոսի Աստվածությունը, որովհետև ամեն բան Հորից է բխում:

[հովարս]

Եհովայի վկաներին պաշտպանելու մտադրություն չունեմ, բայց հիմա դու նրանց անհիմն ես մեղադրում:


Նայիր էստեղ: +
Ու ինչքան գիտեմ, 4-րդ դարի վերջում, երբ թարգմանվեց-գրվեց Աստվածաշնչի լատիներեն (Vulgata) տարբերակը, Եհովայի վկաներ, մեղմ ասած, չկային.
apocalypsis Iesu Christi quam dedit illi Deus palam facere servis suis quae oportet fieri cito et significavit mittens per angelum suum servo suo Iohanni - Հիսուս Քրիստոսի հայտնությունը, որը Աստված տվեց նրան, որպեսզի իր ծառաների համար հայտնի դարձնի այն բաները, որոնք շուտով պետք է երևան գան և կանխագուշակեն (նշան լինեն)` ուղարկելով իր հրեշտակին իր ծառա Հովհաննեսի մոտ:


Էստեղ Vulgata-ի տարբերակը համընկնում ա քո գրածի հետ, բայց Եհովայի վկաներին էս հատվածը խեղաթյուրելու մեջ մեղադրելու հիմքեր նույնպես չկան:


Այո:

Սկեպտիկ ջան , ինձ օտար լեզվի թարգմանությունները ոչինչ չեն ասում, որովհետև ես ունեմ հունարեն բնագիրը , որով և համեմատություններ եմ անում:

[Varzor]

Վառզոր ջան , ձեռքիս տակ գտնվող արևմտահայերեն Աստվածաշնչում (1981թ), արևելահայերեն/արարատյան թարգմանության(1870թ) մեջ գրված է այն, ինչը արդեն գրել եմ , որը համապատասխանում է բնագրին այն առումով , որ Յիսուսի միջոցով տրվեց իր ծառաներին: Գրաբարը ես էլ չունեմ , բայց վստահ եմ , որ նույն բանն է գրված: Իսկ եթե, ենթադրենք որ հայրերը սխալ են թարգմանել, միևնույն է դա չի ժխտում Քրիստոսի Աստվածությունը, որովհետև ամեն բան Հորից է բխում:

Նշածս հղումներում կգտնես ՀԱԵ կողմից տեղադրված գրաբար/աշխարհաբար/արևմտահայերեն Աստվածաշնչերի էլեկտրոնային տարբերակները: Ես սրանցից եմ օգտվում, քանի որ ձեռքիս տակ տպագիր Աստվածաշունչ չկա (այս պահին գրադարան ընդհանրապես չունեմ)
Այո ճիշտ ես ասում, եթե Աստված փոխանցել է Հիսուսին, որ նա տա Իր ծառաներին, ապա միանգամայն իմաստային ճիշտ է, որ փոխանցել է Հիսուսի միջոցով` Հիսուսը միջնորդ է մարդկանց և Աստծո միջև, և այդ միջնորդությունը իրականացնում է Սուրբ Հոգու միջոցով: Ես տենց եմ հասկանում
Աստվածայինությունը իհարկե չի հերքում, քանի որ Աստծո միածին որդին չի կարող լինել ոչ աստվածային:

[Varzor]

Սկեպտիկ ջան , ինձ օտար լեզվի թարգմանությունները ոչինչ չեն ասում, որովհետև ես ունեմ հունարեն բնագիրը , որով և համեմատություններ եմ անում:

Հովարս ջան, ինչով ես վստահ, որ հունարենը հենց բնագիրն է? Միթե առաքյալները գել են միայն հունարեն? Իսկ չէ որ նրանք գիտեին բազում լեզուներ, իսկ այդ ժամանակ գրագրությունը մենակ հունարեն չէր տարվում, էլ չեմ ասում, որ տարածքները հռոմեական էին ու լատիներենը ավելի տարածված եր պաշտոնական գրագրության մեջ: բացի այդ կային նաև ոչ պակաս ճկուն ու հարուստ գրային լեզուներ` արամեերեն, հին պարսկերեն, ասորերեն (ոչ սեպագիր), հնդկերեն, չինարեն և այլն:
Առաքյալները գնացին տարբեր ուղղություններով: Ու բոլոր ուղղություններում էլ գիր կար:
Նաև հետաքրքիր է, թե ինչու են ավետարանները 4-ը, այլ ոչ ասենք 5-ը կամ 12-ը?

[հովարս]

Նշածս հղումներում կգտնես ՀԱԵ կողմից տեղադրված գրաբար/աշխարհաբար/արևմտահայերեն Աստվածաշնչերի էլեկտրոնային տարբերակները: Ես սրանցից եմ օգտվում, քանի որ ձեռքիս տակ տպագիր Աստվածաշունչ չկա (այս պահին գրադարան ընդհանրապես չունեմ)
Այո ճիշտ ես ասում, եթե Աստված փոխանցել է Հիսուսին, որ նա տա Իր ծառաներին, ապա միանգամայն իմաստային ճիշտ է, որ փոխանցել է Հիսուսի միջոցով` Հիսուսը միջնորդ է մարդկանց և Աստծո միջև, և այդ միջնորդությունը իրականացնում է Սուրբ Հոգու միջոցով: Ես տենց եմ հասկանում
Աստվածայինությունը իհարկե չի հերքում, քանի որ Աստծո միածին որդին չի կարող լինել ոչ աստվածային:

Լրիվ ճիշտ մոտեցում, Յիսուսը ոչ միայն Փրկիչ է , այլ նաև Միջնորդ Հայր Աստծու և մարդու միջև. « Ես եմ դուռը...» (Հովհ. 10: 9) , «Ես եմ ճամբան ու ճշմարտությունը և կեանքը. մեկը Հորը քով չի գար՝ եթե ոչ ինձանով: Եթե զիս ճանչնայիք, իմ Հայրս ալ պիտի ճանչնայիք և ասկե յետո պիտի ճանչնաք զանիկա ու տեսնեք զանիկա»: (Հովհ.14: 6-7)
Քո մյուս հարցին , թե որքանով է վստահելի մոտիս հունարեն բնագիրը, ասեմ, որ «Նոր Կտակարանը» գրվել է հունարեն լեզվով, միայն « Ըստ Մատթէոսի»ն է գրվել նաև եբրաերեն որը համարյա չի պահպանվել: Իմիջայլոց ասեմ , որ շատերն են գրել ավետարաններ, ուղերձներ և այլ թղթեր, բայց ո՛չ Աստծու պատվերով, այլ մարդկային բարի ցանկություններից բխված , որոնք բնականաբար չեն մտել Աստվածաշնչի մեջ: Ես հավատում եմ Սուրբ Հոգու ներգործությանը տվյալ խնդրի շուրջ, այսինքն՝ Աստվածաշնչի կազմավորմանը, Հայր Աստծու նախախնամությաբ. օրինակ, Մագդաղենացու ավետարանը շատ նման է մյուս ավետարաններին, բայց քանի որ Սբ Հոգով չի ներշնչված , չի ընդունվել , նմանապես և մյուսներինը: Գուցե շատերը իրենց թարգմանություններում օգտվել են տարբեր աղբյուրներից և Կազմել իրենց Սբ Գիրքը, ես չգիտեմ , բայց վստահում եմ 1500տարուց ավելի արդեն գոյություն ունեցող Աստվածաշնչին: Հիշեցնելու համար կրկնեմ. Հոգևոր բաները Հոգին է քննում:
«Բարց Աստուած մեզի յայտնեց իր Հոգիովը, վասն զի Հոգին ամեն բան կը քննէ, Աստուծոյ խորունկ բաներն ալ: ..... նույնպես ալ Աստուծոյ բաները մե՛կը չի գիտեր , բայց միայն Աստուծոյ Հոգին: Իսկ մենք ո՛չ թե այս աշխարհի հոգին առինք, հապա այն Հոգին որ Աստուծմեն է. որպես զի մենք ճանչնանք այն բաները որոնք Աստուծմէ տրուեցան մեզի»: (Ա Կորնթ. 2:10-12)

հ.գ.
Ասածս նա է, որ Աստվածաշունչը միայն Սուրբ Հոգով լցված անձնավորությունը կարող է ճիշտ թարգմանել/մեկնաբանել, գիտությունը այստեղ անզոր/անօգուտ է:

[հովարս]

«Վասն զի մեզի մանուկ մը ծնավ, մեզի որդի մը տրուեցավ և իշխանությունը անոր ուսին վրա պիտի ըլլայ: Անոր անունը պիտի կոչվի Սքանչելի, Խորհրդակից, Հզոր Աստված, Հավիտենականության Հայր, Խաղաղության Իշխան»: (Եսայ. 9:6)
Սկիզբէն էր Խօսքը, ու Խօսքը Աստուծոյ քով էր, եւ Խօսքը Աստուած էր: (Հովհ.1:1)
Ուստի Հրեաները ա՛լ աւելի կը ջանային սպաննել զայն, քանի որ ո՛չ միայն Շաբաթ օրը կը լուծէր, հապա նաեւ Աստուած իր Հայրը կը կոչէր, եւ այսպէս՝ ինքզինք Աստուծոյ հաւասար կ՚ընէր: (Հովհ. 5:18)
Ես եւ Հայրը մէկ ենք»: (Հովհ. 10:30)
«Քեզ չենք քարկոծեր բարի գործի համար, հապա՝ հայհոյութեան համար. որովհետեւ դո՛ւն՝ որ մարդ ես, դուն քեզ Աստուա՛ծ կ՚ընես»: (Հովհ, 10:33)
Թովմաս պատասխանեց անոր. «Իմ Տէ՜րս եւ Աստուա՜ծս»: (Հովհ, 20:28)
«Իրենցն են նահապետները, Քրիստոս ալ իրենցմէ եկաւ մարմնի կողմանէ, որ ինքը օրհնեալ Աստուած է ամենուն վրայ հաւիտեանս: Ամէն:» (Հռովմ. 9:5)
Աստուծոյ կերպարանքը ունենալով՝ ան յափշտակութիւն մը չհամարեց Աստուծոյ հաւասար ըլլալը,(Ֆիլիպ. 2:6)
որովհետեւ Աստուածութեան ամբողջ լիութիւնը կը բնակի անոր մէջ մարմնապէս,(Կողոս. 2:9)
Սակայն Որդիին համար կ՛ըսէ. «Քու աթոռդ, ո'վ Աստված, հավիտեանս հավիտենից է. քու թագավորութեանդ գավազանը ուղղութեան գավազան է. Արդարութիւնը սիրեցիր ու անօրէնությունը ատեցիր. անոր համար, ո'վ Աստված, քու Աստվածդ ուրախութեան իւղով օծեց քեզ քու ընկերներէդ աւելի»: (Եբր. 1: 8-9)
Նաեւ գիտենք թէ Աստուծոյ Որդին եկաւ, եւ ուշիմութիւն տուաւ մեզի՝ որպէսզի ճանչնանք Ճշմարիտը: Ու մենք այդ Ճշմարիտին մէջ ենք, անոր Որդիին՝ Յիսուս Քրիստոսի մէջ. ի՛նքն է ճշմարիտ Աստուածը եւ յաւիտենական կեանքը: (Ա Հովհ. 5:20)
«Ե՛ս եմ Ալֆան ու Օմեղան», կ՚ըսէ Տէր (Աստուած), ա՛ն՝ որ է, որ էր եւ որ պիտի գայ, Ամենակալը: (Յայտն.1: 8)
Ուրեմն գացէ՛ք, աշակերտեցէ՛ք բոլոր ազգերը, մկրտեցէ՛ք զանոնք Հօր, Որդիին եւ Սուրբ Հոգիին անունով: (Մատթ. 28:19) ԱՄԵՆ: