****** ******
Երբեմն կարծես ոչինչ չի եղել...
Կարծես եղածը հրաշքով թաղվել
Եվ իմ հուշերի մաքուր թերթերին
Մեր կորցրածն է խնամքով գրվել...
******* ********
Ուզեցի ապրեմ ինչպես շատերը,
Որ շարեմ տանս կիսատ պատերը.
Սկսեցի ,,թխսել՛՛ իմ կոպեկներին,
Բայց ,,մեկս երկուս՛՛ չդարձավ կրկին...
Եկա, որ ասեմ...
Չեմ հավատում էլ ես լեգենդներին աշնան,
Հեքիաթներին նրա կարմիր, ոսկի, դեղին,
Սուտն է փռել ծամերն այս ամենի վրա
Եվ դա պարզ է անգամ դյուրահավատներին…
Ես մի անգամ արդեն ընկա հանուն դրա
Եվ զոհեցի ամենն ինչ ունեյի վերից,
Հիմա մեկ է արդեն, թե ով կելնի իմ դեմ
Չի համոզի երբեք, որ ընկրկեմ նորից…
Ես դարձել եմ ձեզ մոտ կյանքի մյուս կողմից
Եվ ապրում եմ այստեղ ուրվականի նման,
Հանդիպողը ինձ հետ սարսռում է այնպես,
Որ չի տեսնում երբեք, թե ես ինքն եմ, որ կամ…
Եվ չի տեսնում, թե մեղքն ո՞նց է պատիժ ծնում,
Կամ` զղչումը ո՞նց է տանում դեպի ներման,
Ո՞նց է ցասումն լքում իր ափերը քենոտ
Ու ինչպե՞ս է բուրում վրեժը հատուցման:
Իսկ ես շա՜տ եմ ուզում, որ իմ ներսում թափանց,
Ամեն մի ոք տեսնի կյանքի ,,կան ու չկան'',
Զգա ի՞նչ համ ունի նվիրումը բարի
Եվ ակամա դառնա արարումի վկան…
19.07.11
******* *******
Ապրեցի այնպես ոնց կար պատվիրված,
Դե, որ գոհ լինի ինձնից տեր աստված,
Բայց նա կամացուկ ականջիս ասաց.
– Դու այլ նյութից ես ախար պատրաստված...
Մեջբերել
Էջանիշներ