Բիսմարկը

[Freeman]

Սիրելի Freeman, շնորհակալ եմ կարծիքի համար, իսկ չափածո կարդալ-չկարդալու մասին ահա ինչ կասեմ.
Պոեզիան, իմ կարծիքով, գրականության ավելի բարձր կատեգորիա է, քան արձակը, յուրօրինակ «դելիկատես»: Ինձ առաջ զարմացնում էր, երբ լսում էի, որ մարդիկ բանաստեղծություն չեն կարդում, բայց հիմա գիտեմ. ահագին աշխատանք պիտի թափի մարդ ինքն իր վրա՝ պոեզիա կարդալու և ընկալելու համար: Արձակ տեքստերը հեշտ են կարդացվում ու դյուրընկալելի են: Բայց դա չի նշանակում, ասենք, որ մարդը պիտի սովորի ամենօրյա տապակած կարտոֆիլին ու ասի՝ «սրանից համով ուտելիք չկա, ես դելիկատես չեմ սիրում»: Իմ կարծիքով, գրական խոսքով հետաքրքրվողն անպայման պիտի ձգտի ճաշակել «դելիկատես»- բանաստեղծության պարգևած հաճույքը: Որովհետև իր լավագույն դրսևորումներում բանաստեղծությունը գրեթե չի զիջում երաժշտությանը՝ արվեստների թագուհուն:
Հաճելի ընթերցումներ եմ մաղթում:

Համաձայն եմ երաժշտության հետ համեմատությանը,բայց էս վերջերս համարյա մենակ ժամանակ սպանելու համար եմ կարդում,իսկ դրա համար արձակն ավելի հարմար ա,բացի դրանից արձակ գրելն ավելի հեշտ ա,հետևաբար ավելի շատ «կարդացվող» արձակ գործեր կան,քան չափածո,ահագին անկապություններ ես կարդում,մինչև մի նորմալ բան գտնես,կարծում եմ էս պատճառներով են արձակ կարդացողներն ավելի շատ