ԿԵՂԵՎԴ ԲԱՑ ԱՐԱ...
Բա'ց քո կեղևը, ծա'ռ,
Ա'ռ ինձ կեղևիդ մեջ...
Անցան օրեր մեկ-մեկ,
Անցան օրեր զույգ-զույգ,
Ճաշակեցինք և' սեր,
Ե'վ տառապանք, և' սուգ:
Հոգնեցրին ինձ արդեն
Օրերը լայն ու նող,
Հոգնեցրին ինձ արդեն
Մեղավոր ու անմեղ,
Հոգնեցրին ինձ արդեն
Տխրությունն այս ցանցառ
Եվ կարոտներն այս խեղճ,
Դե բաց կեղևդ, ծառ,
Ա'ռ ինձ կեղևիդ մեջ:
Ա'ռ ինձ կեղևիդ մեջ.-
Այս անծաղիկ դարում
Ես կձուլվեմ քեզ հետ`
Որպես փոքրիկ գարուն:
Որպես թաքուն թախիծ,
Տերևներիդ խորքում
Ես կփայլեմ տխուր
Ու կմտնեմ խոր քուն:
Ու հողմերը թե գան`
Ինձ խլեն քո ձեռքից,
Ես կարթնանամ, ծա'ռ իմ,
Կորոտանք մեկից:
Ես կձգվեմ քեզ հետ,
Ես կճկվեմ քեզ հետ
Ու հողմերի ձեռքից
Ես կփրկվեմ քեզ հետ:
Ու մի թաքուն գիշեր,
Երբ բոլորը քնեն,
Ես քեզ կախարդական
Բառեր կկրկնեմ.
Կելնենք թաքուն-թաքու~ն,
Կերթանք կամաց-կամա~ց,
Ու քնի մեջ նրան
Կդարձնենք անքուն:
Նրա երզի մեջ
Կախարդական մի ծառ
Մարդկային ձև կառնի,
Կշնկշնկա կամաց
Եվ մարդկային լեզվով,
Որպես լեգենդ պայծառ,
Կբարբառի նրան
Անհու~ն, կորած մի սեր
Եվ մի կարոտ անծայր:
Հետո կամաց-կամաց
Ցավով մեր շողշողուն
Որպես կորած տեսիլք,
Մենք կթաղվենք հողում:
Մեջբերել
Էջանիշներ