ժողովուրդ ահագին ժամանակ չէի պարել... էրեկ առավոտյան զգացի, որ ոտքերս արդեն ինձ չեն ենթարկվում, ու հենց կանգնում եմ, իրենք իրենց սկսում են պարել... և մեկ էլ դժվար ու վատ օր ունենալուց հետո, չեմ կարողանում նորմալ պարել... առողջական խնդիրների պատճառով.... ու մայրոքեի ժամանակ ասեցի մտնեմ շարք, որ գոնե դա պարեմ... ու... անձրևևևևևև.... հրաշք էր.... անմոռանալի օր էր, ու կյանքիս մեջ պարածս լավագույն մայրոքեն.... հե~յ, օրհյալ լինի մեր խենթերի միասնությունը... ատում եմ քեզ, կիսատության գերի... ձեզ հետ եմ ես, ովքեր ցավից պարում են....
հրաշքը էն խոսքը չի.. բառերով ապրումներս նկարագրել չեմ կարող... վերջին անգամ սենց խենթություն մեկ էլ հայրիկիս ծնունդին էինք արել... Սիրում եմ քեզ ԿԱՐԻԻԻԻԻԻն
Մեջբերել
Էջանիշներ