Մարզադահլիճ, սպորտային ակումբներ, ֆիթնես. հաճախումները և դրանց արդյունավետությունը

[StrangeLittleGirl]

Հակադարձեմ։ Ես էլ չեմ հասկանում յոգայի իմաստը, տրանսպորտ նստել հասնելով մինչև դրա վրա ժամանակ ծախսելը։ Իսկ ֆիթնեսում եղած հնարավորությունները ճիշտ օգտագործելուց կոփվում ա օրգանիզմը, լավանում ա սրտի ու թոքերի աշխատանքը, մկանները գալիս են լավ ֆորմայի ու էտ ընդգծվում ա մարդու մարմնի վրա։ Վերանում են ավելորդ ճարպերը ու մարմինը գալիս ա իդեալական տեսքի։ Էլ ի՞նչն ա սենց հնարավորություն տալիս։

Այ ես ինչը չեմ հասկանում․ էն, որ էնքան են լցվում, որ փքվում դառնում են եսիմինչ։ Տղա, աղջիկ կապ չունի։ Իսկ երբ մարդը չափավոր ու կանոնավոր գնում ա ֆիտնեսի, մենակ ու մենակ պլյուսներ են գալիս դրանից։

Յոգայի իմաստը էն ա, որ օրգանիզմը լավանում ա, սրտի ու թոքերի ու մնացած բոլոր օրգաններինն էլ հետը, մկաններն էլ հետը, ու ավելի բնական կառուցվածք ես ձեռք բերում, քան ֆիթնեսում զարգացրած մկանները։ Բայց իհարկե ֆիթնես կենտրոնների յոգան չես համեմատի լավ պատրաստված մասնագետների մոտ յոգայի հետ, որտեղ խիստ անհատական մոտեցում ա ցուցաբերվում ու քո մարմնի բոլոր տեսակի առանձնահատկությունները հաշվի են առնվում։ Ու հա, հազար ժամ տրանսպորտի մեջ ժամանակ ծախսելով յոգայի դասի հասնելը ես էլ չեմ հասկանա, դրա համար եմ ասում՝ տանս մոտիկ տեղեր եմ գնում։ Էլ չասեմ, որ ընթացքում չես քրտնում, հետևաբար դուշի վրա ժամանակ չես ծախսում։ Չես սատկում, հետևաբար կարաս հանգիստ ուր ուզես գնաս դասից հետո, էդ թվում՝ աշխատանքի։ Կանոնավոր յոգայի գնալուց էլ մենակ ու մենակ պլյուսներ են գալիս։ Բայց էլի. նորմալ մասնագետի մոտ։ Իսկ ֆիթնեսների յոգայի դասատուները մեծ մասամբ նորմալ մասնագետ չեն, գալիս, հրահանգներ են տալիս, գնում են։ Ֆիթնեսի մարզիչների մեծ մասն էլ նույն ձևի, ու վնասվածքներն ու զանազան այլ վատ հետևանքները շատերի դեպքում անխուսափելի են։ Էնքան որ մոդա ա, մարդիկ անում են։ Բայց ֆիզիկական ակտիվության հազար ու մի ձև կա, որ կարելի ա ավելի հաճելի, արդյունավետ ու մարմնին հարմար ձևով անել։

[Katka]

մի խորհուրդ՝ ոչ մեկի խորհուրդներին մի լսիր Ինչ էլ ընտրես՝ կախված ոնց ե անում, ինչ հաճախականությամբ, նվիրվածությամբ արդյունք ունենալու ես։ Պետք է նախ հասկանաս՝ ինչ արդյունք ես ուզում ունենալ։ Որևէ սպորտաձև կամ մարզում կամ յոգա ուղղություն ընտրելուց հետո, որ մի օր թողնես, հա քաշդ վերադառնում ա, մի բան էլ ավել հորմոնալ փոփոխություններ են տեղի ունենում․․․ նույնը՝ ծառը խնամում ես, հետո մի օր որոշում ես թողնես՝ կչորանա՞ )))) Քաշի վրա մի ֆիքսվիր, նիհարելու մասին էլ մի մտածիր մարզվելուց, մտածիր ճիշտ ծրագիր ընտրել, իսկ ճիշտը քեզ քո մարմինն ա թելադրելու, էն ինչը դժվար ա ստացվում, դրա վրա էլ աշխատիր Բոլոր տարբերակներում էլ ճիշտ մարզիչ, թրեյներ գտիր սկզբի համար, գլամուր տուֆտա սպորտդահլիճներում անոմալիաները շատ են Ես յոգա անում եմ․ եթե ճիշտ մարդու մոտ գնաս հաստատ ասանաները կօգնեն մարմինդ ճանաչել, կարդիոն ընտիր ա, ֆիթնեում հաճախ մկանների որոշ խմբեր կարճանում են, էն պնդուկ տուտուզ ստանալու դեպքում մասնավորապես Լող, երևի տենց մկան չկա, որ չաշխատի։

[Thom]

Յոգայի իմաստը էն ա, որ օրգանիզմը լավանում ա, սրտի ու թոքերի ու մնացած բոլոր օրգաններինն էլ հետը, մկաններն էլ հետը, ու ավելի բնական կառուցվածք ես ձեռք բերում, քան ֆիթնեսում զարգացրած մկանները։ Բայց իհարկե ֆիթնես կենտրոնների յոգան չես համեմատի լավ պատրաստված մասնագետների մոտ յոգայի հետ, որտեղ խիստ անհատական մոտեցում ա ցուցաբերվում ու քո մարմնի բոլոր տեսակի առանձնահատկությունները հաշվի են առնվում։ Ու հա, հազար ժամ տրանսպորտի մեջ ժամանակ ծախսելով յոգայի դասի հասնելը ես էլ չեմ հասկանա, դրա համար եմ ասում՝ տանս մոտիկ տեղեր եմ գնում։ Էլ չասեմ, որ ընթացքում չես քրտնում, հետևաբար դուշի վրա ժամանակ չես ծախսում։ Չես սատկում, հետևաբար կարաս հանգիստ ուր ուզես գնաս դասից հետո, էդ թվում՝ աշխատանքի։ Կանոնավոր յոգայի գնալուց էլ մենակ ու մենակ պլյուսներ են գալիս։ Բայց էլի. նորմալ մասնագետի մոտ։ Իսկ ֆիթնեսների յոգայի դասատուները մեծ մասամբ նորմալ մասնագետ չեն, գալիս, հրահանգներ են տալիս, գնում են։ Ֆիթնեսի մարզիչների մեծ մասն էլ նույն ձևի, ու վնասվածքներն ու զանազան այլ վատ հետևանքները շատերի դեպքում անխուսափելի են։ Էնքան որ մոդա ա, մարդիկ անում են։ Բայց ֆիզիկական ակտիվության հազար ու մի ձև կա, որ կարելի ա ավելի հաճելի, արդյունավետ ու մարմնին հարմար ձևով անել։

Մի քիչ սխալ ստերեոտիպ ա էն, որ ֆիթնես գնալուց պարտադիր ինչ-որ տհաճ արտաքինով մկաններ են ձևավորվում։ Չէ, ամեն ինչ կախված ա մարդու ցանկությունից։ Իրականում, ցանկացած ֆիզիկական ակտիվություն (վերելակի տեղը աստիճաններով բարձրանալն էլ) գովելի ա 21րդ դարում, իսկ կանոնավոր զբաղվելու դեպքում ամենասկզբից պետք ա հասկանալ, թե ինչ խնդիրներ ու նպատակներ են դրվում։ ՈՒ հա, եթե պրոցեսը հաճույք չի պատճառում, սենց թե նենց ոչ մեկ էլ երկար չի ձգի ու մի օր կթողնի։

Քրտնելու ու դուշի վրա ժամանակ ծախսելու վրա էլ էտքան վստահ չէի լինի․ մեր մոտ շատերը ընդհանրապես առանց լողանալու փոխվում ու գնում են

[Ծլնգ]

Տհաճ արտաքինով մկանը ո՞րն ա․․․ մեկի համար տհաճ կարող ա լինել, մեկի համար էլ՝ սիրուն․․․ բացի դրանից, հա, կոնկրետ մկաններ զարգացնելու մարդու կյանքի որակը ահագին կարող է փոխել։ Այվին արդեն ասեց մեջքի մասին, իմ մոտ էլ մի երկու տենց բան կա, որ պիտի հատուկ առանձին վրան աշխատեմ, ու ինչքան էլ տհաճ կողքից չերևա, ինչը էլի ճաշակի հարց ա, իմ կյանքը դրանից հեշտանում ա, իսկ որ երկար ժամանակ չեմ աշխատում՝ տանջալից դառնում։ Յոգայի մասին էլ մենակ մտածելուց արդեն հորանջում եմ։ Ասում են յոգայով զբաղմունքը մոտիվացնող ա ուրիշ տիպի մարզումների համար, բայց դե ինքն իրենով ինձ համար ահագին տաղտկալի ա, չնայած միգուցե որ մի երկու ամիս ինձ տանջեմ զբաղվեմ՝ կընտելանամ, բայց ասենք լողն ու թիավարելու վարժություններն ինձ համար լրիվ յոգայի ֆունկցիաները լրացնում են։

[StrangeLittleGirl]

Մի քիչ սխալ ստերեոտիպ ա էն, որ ֆիթնես գնալուց պարտադիր ինչ-որ տհաճ արտաքինով մկաններ են ձևավորվում։ Չէ, ամեն ինչ կախված ա մարդու ցանկությունից։ Իրականում, ցանկացած ֆիզիկական ակտիվություն (վերելակի տեղը աստիճաններով բարձրանալն էլ) գովելի ա 21րդ դարում, իսկ կանոնավոր զբաղվելու դեպքում ամենասկզբից պետք ա հասկանալ, թե ինչ խնդիրներ ու նպատակներ են դրվում։ ՈՒ հա, եթե պրոցեսը հաճույք չի պատճառում, սենց թե նենց ոչ մեկ էլ երկար չի ձգի ու մի օր կթողնի։

Քրտնելու ու դուշի վրա ժամանակ ծախսելու վրա էլ էտքան վստահ չէի լինի․ մեր մոտ շատերը ընդհանրապես առանց լողանալու փոխվում ու գնում են

Դե մեկը ինձ ֆիթնես մարզիչների կազմվածքը հեչ չի գրավում, նույնիսկ տհաճություն ա առաջացնում։ Ինչ խոսք, ամեն մարզվող էդպիսի մարմին ձեռք չի բերում, բայց ամեն դեպքում երբ դա ես տեսնում որպես ստանդարտ, բավական անդուր ա։ Իհարկե ցանկացած ակտիվություն կարևոր ա, բայց ես չեմ հասկանում, թե ինչու են մարդիկ ավելի բնական ակտիվության տեսակները փոխարինում ավելի արհեստականով, հատկապես երբ շեշտը կոնկրետ խմբի մկաններ աշխատացնելու վրա ա դրվում։ Ու հատկապես որ ինքս էլ փորձած լինելով մի այլ կարգի ձանձրանում եմ։ Ինձ համար ահավոր անհասկանալի ու ձանձրալի են անընդհատ կրկնվող ու աննպատակ շարժումները, ինչ ուզում եք, ասեք։

Դե ես ուրիշների հիգիենայի հետ գործ չունեմ, բայց քրտնելուց հետո դուշի տակ մտնելը ինձ համար էնքան պարտադիր բան ա, ինչքան առավոտը ատամները լվանալը։

[StrangeLittleGirl]

Բացի դրանից, մկաններ զարգացնելու հաշվին՝ մեջքի ցավերից եմ ազատվել, որ առաջ հա հետս էին։
Յոգայի մի երկու անգամ գնացի ձմռանը, ինձ դուր չեկավ, իմը չէր, բայց լրիվ կարող եմ հասկանալ մարդկանց, ովքեր նախընտրում են յոգան կամ այլ մարզումներ։
Լող էլ եմ շատ սիրում, բայց լողավազաններ՝ էդքան էլ չէ, թեև մեկ-մեկ գնում եմ։ Ամենասիրելին լճերում լողալն է։ Քիչ մնաց, մի քիչ էլ տաքանա, նորից կընկնեմ իմ սիրելի ջրերը

Տհաճ արտաքինով մկանը ո՞րն ա․․․ մեկի համար տհաճ կարող ա լինել, մեկի համար էլ՝ սիրուն․․․ բացի դրանից, հա, կոնկրետ մկաններ զարգացնելու մարդու կյանքի որակը ահագին կարող է փոխել։ Այվին արդեն ասեց մեջքի մասին, իմ մոտ էլ մի երկու տենց բան կա, որ պիտի հատուկ առանձին վրան աշխատեմ, ու ինչքան էլ տհաճ կողքից չերևա, ինչը էլի ճաշակի հարց ա, իմ կյանքը դրանից հեշտանում ա, իսկ որ երկար ժամանակ չեմ աշխատում՝ տանջալից դառնում։ Յոգայի մասին էլ մենակ մտածելուց արդեն հորանջում եմ։ Ասում են յոգայով զբաղմունքը մոտիվացնող ա ուրիշ տիպի մարզումների համար, բայց դե ինքն իրենով ինձ համար ահագին տաղտկալի ա, չնայած միգուցե որ մի երկու ամիս ինձ տանջեմ զբաղվեմ՝ կընտելանամ, բայց ասենք լողն ու թիավարելու վարժություններն ինձ համար լրիվ յոգայի ֆունկցիաները լրացնում են։

Հա՜, մեջքի մասին լավ հիշացրեցիք։ Իմ մեջքի հերը անիծել եմ հենց էդ ֆիթնես սրահներում, որտև մարզիչները անհատական մոտեցում չցուցաբերելու արդյունքում թույլ էին տալիս ինձ անել վարժություններ, որոնք բոյիս հարմար չէին, ու մեջքի ցավով էի ամեն անգամ տուն գնում։

Ինչ վերաբերում ա յոգային, ապա յոգայի կայֆը հենց էն ա, որ ոչ թե ֆիքսվում ես, թե էս մկանս էսքան մեծացավ, էսքան չմեծացավ, այլ ֆիքսվում ես նպատակների վրա, որ էս ու էն դիրքը ավելի լավ անես, զգում ես, թե ընդհանուր մարմինդ ոնց ա թեթևանում ու ճկուն դառնում, շարժումներդ էլ ավելի սահուն։ Ավելին՝ նաև ճանաչում ես մարմինդ ու հասկանում, որ որոշ դիրքեր պետք էլ չեն, որ կարողանաս անել, որովհետև քո անատոմիան դա երբեք թույլ չի տա։ Մի խոսքով, յոգան աշխատում ա ոչ թե գեղեցկության կամ մարզվածության մի ստանդարտի հասնելու ուղղությամբ, որը ոչ բոլորի վրա ա կիրառելի, այլ անհատական քո սեփական մարմնի լավագույն վերսիան ստանալու, ինչը, կարծում եմ, ավելի հետաքրքիր պրոցես ա ու հեչ ձանձրալի չի։

[Ծլնգ]

Հա՜, մեջքի մասին լավ հիշացրեցիք։ Իմ մեջքի հերը անիծել եմ հենց էդ ֆիթնես սրահներում, որտև մարզիչները անհատական մոտեցում չցուցաբերելու արդյունքում թույլ էին տալիս ինձ անել վարժություններ, որոնք բոյիս հարմար չէին, ու մեջքի ցավով էի ամեն անգամ տուն գնում։

Ինչ վերաբերում ա յոգային, ապա յոգայի կայֆը հենց էն ա, որ ոչ թե ֆիքսվում ես, թե էս մկանս էսքան մեծացավ, էսքան չմեծացավ, այլ ֆիքսվում ես նպատակների վրա, որ էս ու էն դիրքը ավելի լավ անես, զգում ես, թե ընդհանուր մարմինդ ոնց ա թեթևանում ու ճկուն դառնում, շարժումներդ էլ ավելի սահուն։ Ավելին՝ նաև ճանաչում ես մարմինդ ու հասկանում, որ որոշ դիրքեր պետք էլ չեն, որ կարողանաս անել, որովհետև քո անատոմիան դա երբեք թույլ չի տա։ Մի խոսքով, յոգան աշխատում ա ոչ թե գեղեցկության կամ մարզվածության մի ստանդարտի հասնելու ուղղությամբ, որը ոչ բոլորի վրա ա կիրառելի, այլ անհատական քո սեփական մարմնի լավագույն վերսիան ստանալու, ինչը, կարծում եմ, ավելի հետաքրքիր պրոցես ա ու հեչ ձանձրալի չի։

Դե քո համար կրկնվող շարժումներն են աննպատակ, իմ համար էլ յոգայի այս կամ այն դիրքերը։ Իսկ մի կամ մի քանի վատ ֆիտնես մարզիչներին հանդիպելով լրիվ ֆիտնեսը քլնգելը մի քիչ․․․ գիտական չի, էլի։ ու ֆիտնեսն էլ պարտադիր չի մոդային զոհություն լինի։ Մարդ կա օրինակ ֆիտնես ա գնում հանդերձարանում սիրուն մարմիններ տեսնելու համար, ու իրեն դա լիքը մոտիվացնող ա, ինչը յոգայում կարող ա հասանելի չլինի, եսիմ։

[Ծլնգ]

Դե մեկը ինձ ֆիթնես մարզիչների կազմվածքը հեչ չի գրավում, նույնիսկ տհաճություն ա առաջացնում։ Ինչ խոսք, ամեն մարզվող էդպիսի մարմին ձեռք չի բերում, բայց ամեն դեպքում երբ դա ես տեսնում որպես ստանդարտ, բավական անդուր ա։ Իհարկե ցանկացած ակտիվություն կարևոր ա, բայց ես չեմ հասկանում, թե ինչու են մարդիկ ավելի բնական ակտիվության տեսակները փոխարինում ավելի արհեստականով, հատկապես երբ շեշտը կոնկրետ խմբի մկաններ աշխատացնելու վրա ա դրվում։ Ու հատկապես որ ինքս էլ փորձած լինելով մի այլ կարգի ձանձրանում եմ։ Ինձ համար ահավոր անհասկանալի ու ձանձրալի են անընդհատ կրկնվող ու աննպատակ շարժումները, ինչ ուզում եք, ասեք։

Դե ես ուրիշների հիգիենայի հետ գործ չունեմ, բայց քրտնելուց հետո դուշի տակ մտնելը ինձ համար էնքան պարտադիր բան ա, ինչքան առավոտը ատամները լվանալը։

Բյուր ջան, անընդհատ կրկնվող շարժումների մեջ էլ մայնդֆուլնըս կա, մանավանդ որ այդ ակտիվությունը տարբերվում ա օրվա մնացած մասի ընթացքում ռուտինայից։ Ասենք ոնց են մարդիկ գործում, կամ ասեղնագործում, կամ մեկ այլ կրկնվող շարժումներով հոբիով զբաղվում՝ նյարդերը հանգստացնելու համար։ Նույն ձև էլ կարող է պեդալները պտտելը լինի, կամ թևերդ ու ոտքերդ լողի ժամանակ շարժելը, թիավարելը և այլն։ Ուղեղդ լրիվ դատարկվում ա՝ մկաններն էլ անցնում գործի։ Հիմա մեկի համար այդ կրրկնվող վարժությունների վերջում գոյացած շարֆն ա նպատակ, մյուսի համար էլ՝ լավ ինքնազգքցողությունը, երրորդի համար՝ հայելու մեջ իրեն նայելուց Ռեմբո կամ Լարա Քրոֆթ զգալը․․․ իսկ տհաճ տեսքով մկանների մասին․․․ մի ժայռամագլցող կին ծանոթ ունեի․ չոփի հաստության մամրնի վրա բիցեպսներ ուներ, որ մարդու նայելուց սարսափը տալիս էր, ու իր համար դրանք լրիվ նպատակավոր էին, էն աստիճանի, որ առանց դրանց իր ամենասիրած զբաղմունքով զբաղվելուց կյանքը վտանգվում էր։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր ջան, անընդհատ կրկնվող շարժումների մեջ էլ մայնդֆուլնըս կա, մանավանդ որ այդ ակտիվությունը տարբերվում ա օրվա մնացած մասի ընթացքում ռուտինայից։ Ասենք ոնց են մարդիկ գործում, կամ ասեղնագործում, կամ մեկ այլ կրկնվող շարժումներով հոբիով զբաղվում՝ նյարդերը հանգստացնելու համար։ Նույն ձև էլ կարող է պեդալները պտտելը լինի, կամ թևերդ ու ոտքերդ լողի ժամանակ շարժելը, թիավարելը և այլն։ Ուղեղդ լրիվ դատարկվում ա՝ մկաններն էլ անցնում գործի։ Հիմա մեկի համար այդ կրրկնվող վարժությունների վերջում գոյացած շարֆն ա նպատակ, մյուսի համար էլ՝ լավ ինքնազգքցողությունը, երրորդի համար՝ հայելու մեջ իրեն նայելուց Ռեմբո կամ Լարա Քրոֆթ զգալը․․․ իսկ տհաճ տեսքով մկանների մասին․․․ մի ժայռամագլցող կին ծանոթ ունեի․ չոփի հաստության մամրնի վրա բիցեպսներ ուներ, որ մարդու նայելուց սարսափը տալիս էր, ու իր համար դրանք լրիվ նպատակավոր էին, էն աստիճանի, որ առանց դրանց իր ամենասիրած զբաղմունքով զբաղվելուց կյանքը վտանգվում էր։

Դե ասում եմ՝ չեմ հասկանում, որովհետև բավական աննպատակ ա։ Ի տարբերություն գործելուն, լողալուն, հեծանիվ քշելուն, քայլելուն կամ պարելուն, էդ անտեր ժեշտի վրայի վարժությունները կոորդինացիա չեն պահանջում, տեղումդ նստած անում ես բաներ, որոնք կարայիր անեիր ոչ տեղումդ նստած ու ավելի կոնկրետ նպատակի համար։ Մարդիկ անում են, թող անեն։ Դա ինձ համար անհասկանալի ա դարձել ինքս փորձելուց հետո, երբ էդ ընթացքում միակ անելիքդ հաշվելն ա (ժամանակ կամ կոնկրետ վարժության քանակ)։ Դուք ինչքան ուզում եք, գնացեք ձեր ֆիթնեսները։ Մեկ ա, դա ինձ համար ավելի հասկանալի չի դառնալու։

[Ծլնգ]

Դե ասում եմ՝ չեմ հասկանում, որովհետև բավական աննպատակ ա։ Ի տարբերություն գործելուն, լողալուն, հեծանիվ քշելուն, քայլելուն կամ պարելուն, էդ անտեր ժեշտի վրայի վարժությունները կոորդինացիա չեն պահանջում, տեղումդ նստած անում ես բաներ, որոնք կարայիր անեիր ոչ տեղումդ նստած ու ավելի կոնկրետ նպատակի համար։ Մարդիկ անում են, թող անեն։ Դա ինձ համար անհասկանալի ա դարձել ինքս փորձելուց հետո, երբ էդ ընթացքում միակ անելիքդ հաշվելն ա (ժամանակ կամ կոնկրետ վարժության քանակ)։ Դուք ինչքան ուզում եք, գնացեք ձեր ֆիթնեսները։ Մեկ ա, դա ինձ համար ավելի հասկանալի չի դառնալու։

Դե որոշ մարդիկ էլ չեն կարում իրենց ստիպել լողավազան գնալ, կամ քլորաջրից ալերգիա ունեն, կամ ժամանակ չունեն ցերեկով դուրսը հեծանիվ քշելու, կամ հեծանվի համար ոչ-հարմար տեղայնքում են ապրում, և այլն, և այլն․․․ իսկ երեկոյան ջիմի համար կարում են ժամանակ կորզել, ու ընդհանուր ջիմի մթնոլորտը իրենց համար մոտիվացնող ա, ասենք։ Հա, բան չունեմ ասելու, քո համար աննպատակ ա, մի արա։ Իմ համար էլ կոնկրետ մկանների վրա աշխատելն իր ուրույն նպատակներն ունի արտաքինից անկախ, մյուսի համար էլ արտաքինը կյանքի իմաստ ա, երրորդի համար էլ՝ ինքնանպատակ։

[Katka]

Տհաճ արտաքինով մկանը ո՞րն ա․․․ մեկի համար տհաճ կարող ա լինել, մեկի համար էլ՝ սիրուն․․․ բացի դրանից, հա, կոնկրետ մկաններ զարգացնելու մարդու կյանքի որակը ահագին կարող է փոխել։ Այվին արդեն ասեց մեջքի մասին, իմ մոտ էլ մի երկու տենց բան կա, որ պիտի հատուկ առանձին վրան աշխատեմ, ու ինչքան էլ տհաճ կողքից չերևա, ինչը էլի ճաշակի հարց ա, իմ կյանքը դրանից հեշտանում ա, իսկ որ երկար ժամանակ չեմ աշխատում՝ տանջալից դառնում։ Յոգայի մասին էլ մենակ մտածելուց արդեն հորանջում եմ։ Ասում են յոգայով զբաղմունքը մոտիվացնող ա ուրիշ տիպի մարզումների համար, բայց դե ինքն իրենով ինձ համար ահագին տաղտկալի ա, չնայած միգուցե որ մի երկու ամիս ինձ տանջեմ զբաղվեմ՝ կընտելանամ, բայց ասենք լողն ու թիավարելու վարժություններն ինձ համար լրիվ յոգայի ֆունկցիաները լրացնում են։

յոգան ամեն մարդու բան չի դա միանշանակ։ Բայց դա նրանից չի, որ յոգան տաղտկալի ա կամ հորանջ ա առաջացնում։ Երբեմն յոգայից անտեղյակ մարդիկ, յոգայի ուղղություններից գաղափար չունեցող մարդիկ, հետևություններ են անում․․․ իրականում դա ցույց ա տալիս իրենց ոչ տեղեկացված լինելը, այլ ոչ թե այն, որ յոգան տաղտկալի ա։ ։D Ֆիթնեսում ես չունեցա էն արդյունքը ինչ ունեցա յոգայում, ուղիղ ողնաշար, ձիգ քառագլուխ մկաններ, շնչառություն, էլ չեմ ասում ինչքան փոխվեց սննդակարգս, բայց ոչ ստիպողաբար, այլ մարզումների արդյունքում։ Յոգան օգնեց արագ նաև լող սովորել՝ զուտ շնչառական ճիշտ համակարգ ունենալու շնորհիվ։ ։)) հորանջը կարա թթվածնային քաղցի արդյունք լինի

[Ծլնգ]

վերջը նենց են անելու լաստերս հանձնեմ գնամ յոգայի, իմ արև...

[ivy]

վերջը նենց են անելու լաստերս հանձնեմ գնամ յագայի, իմ արև...

Էդ ի՞նչ լաստեր են, լուրջ թիավարո՞ւմ ես, թե նոր էիր մտադրվում։

«Յագայի գնալը» ինչ-որ կապ ունի՞ Բաբա Յագայի հետ

[Ծլնգ]

Էդ ի՞նչ լաստեր են, լուրջ թիավարո՞ւմ ես, թե նոր էիր մտադրվում։

իիի... բա եղա՞վ... վաստակավոր լաստաթիավարող եմ

«Յագայի գնալը» ինչ-որ կապ ունի՞ Բաբա Յագայի հետ

չէ, ավելի շատ «յախայի» հետ կապ ուներ, որ համարյա թե բռնած տանում են յոգայի