Չգիտեմ՝ ուրիշների համար ոնց էր, գուցե ես ժամանակից հետ եմ մնացել իմ զգացողություններով, ու ասածս մի քիչ սենտիմենտալ թվա, բայց ինձ համար հանդիպման երկրորդ մասը մի տեսակ նոստալգիկ էր. վաղուց արդեն հույս չունեի, որ հին ակումբցիների հիմնական մասին երբևէ էլի կտեսնեմ մի տեղ հավաքված
։ Էնքան հարազատ զգացողություն էր տեսնել Artgeo–ին, Chuk–ին, Մելիքին, Կիտային, Սասունին, Հովսեփին, Մասսագետին, PoeT–ին, CactuSoul–ին, Amaru–ին նույն հանդիպմանը ներկա գտնվելիս։ Ճիշտ է, հնագույն Ակումբից որոշ մարդիկ էլ պակասում էին, բայց դե էդ էլ քիչ չէր։
Ու հետաքրքիր էր, որ բացի Chuk–ից, մնացած բոլորը նստել էին միասին՝ իմ դիմաց
, ինչի պատճառով էլ բոլորի հետ շատ շփվել չհաջողվեց, բայց էդ պահին ինձ համար էդ տեսարանն էլ էր հերիք, որ հին Ակումբից կարոտս որոշ չափով առնեմ
։ Ուղղակի իրենց նայելն ու մեկումեջ որոշ խոսքեր փոխանակելն արդեն հավես էր
։ Թեև էդ մարդկանցից համարյա բոլորի հետ էլ առանձին–առանձին շփվել ու շփվում եմ, բայց առանձին–առանձին շփվելիս էդ զգացողությունը չկա, էլի
։
Ուլուանա-ի խոսքերից
Չգիտեմ՝ ուրիշների համար ոնց էր, գուցե ես ժամանակից հետ եմ մնացել իմ զգացողություններով, ու ասածս մի քիչ սենտիմենտալ թվա, բայց ինձ համար հանդիպման երկրորդ մասը մի տեսակ նոստալգիկ էր. վաղուց արդեն հույս չունեի, որ հին ակումբցիների հիմնական մասին երբևէ էլի կտեսնեմ մի տեղ հավաքված
Մեջբերել
Էջանիշներ