18.


Տեսնենք, թե արդյո՞ք ինձ մոտ
ամեն ինչ տպավորվեց:

Այստեղ հետամուտ է լինում
հավասարության և հանգստության
Նոր հայացք աշխարհի վրա,
որտեղ բոլոր ազգերը
Ենթարկվում են համաշխարհային
միայն մեկ կառավարության,
Եվ հարստությունները բաժանվում են
բոլոր ազգերի միջև:

Բայց նկատի ունենալով միայն
հավասար հնարավորությունները,
Այլ ոչ թե ընդհանրապես
հավասարությունն ըստ փաստի:

"Հավասարությունը"՝ բառի
ամբողջական իմաստով,
Երբեք հասանելի չի լինի,
և դա հանուն բարիքի է:

Ինչու՞: Որովհետև
հավասարությունը՝ նույնություն է,
Իսկ Նույնությունը՝ վերջին բանն է,
ինչ անհրաժեշտ է աշխարհին:

Ոչ, այստեղ Ես պայքարում եմ
ոչ թե հանուն նրա,
Որ ձեր ամբողջ աշխարհը
ռոբոտների աշխարհ դառնա,
Որտեղ ամեն մեկը
հավասար բաժին կունենա
Ավագի իրավունքով պայմաններ թելադրող
Կենտրոնական Կառավարությունից:

Ես այստեղ խոսում եմ
մի աշխարհի մասին,
Որտեղ ապահովված են
երկու շատ կարևոր բան.

1. Մարդկային հիմնական
պահանջների բավարարումը:
2. Ավելի վեր բարձրանալու
մշտական հնարավորությունը:

Ձեր բոլոր պաշարներով հանդերձ,
ամբողջ առատությամբ հանդերձ,
Ողջ աշխարհում ձեզ չհաջողվեցին
այս երկու տարրական բաները:

Փոխարենը թակարդ քշեցիք
նրանց, ով սոցիալական
Զարգացման ամենավերջին
տեղում է գտնվում,
Եվ հորինեցիք հասարակական
կարծիք, որը մեթոդիկորեն
Նրանց անտեղյակ է պահում,
առաջադիմել չի թողնում:

Տարեցտարի հազարավոր
մարդկանց դուք թույլ եք տալիս
Մեռնել ամենատարրականի
բացակայությունից, պակասից:

Փաստորեն, թույլ եք տալիս,
որ ձեր աչքերի առջև
Սովամա՜հ լինեն երեխաները:
Եվ դա ահավոր է:
Իրականում դուք նույնիսկ
սպանում եք մարդկանց
Այն բանի համար, որ նրանք
համաձայն չեն ձեզ հետ:

Դուք պրիմիտիվ եք:

Իսկ մենք մտածում էինք,
թե շատ առաջադեմ ենք:

Պրիմիտիվ հասարակարգի
առաջին հատկանիշն այն է,
Որ նա իրեն լիովին
առաջադեմ է համարում:
Պրիմիտիվ գիտակցության
առաջին հատկանիշն այն է,
Որ այդ գիտակցությունն իրեն
պայծառացած է համարում:

Եկ ի մի բերենք արդյունքը:

Սանդուղքի առաջին սանդղակին
հասնելու միակ միջոցը,
Որտեղ ամեն մեկին տրված են
երկու հիմնական երաշխիքներ...

Կապված է ձեր քաղաքական
հայացքների համակարգում
Եվ ձեր հոգևորի մեջ
արմատական տեղաշարժի հետ:

Համաշխարհային կառավարությունն
իր մեջ կարող է ընդգրկել
Արտոնություններով օժտված դատարան
և խաղաղությունը պահպանող զորքեր,
Որպեսզի ընթացքի մեջ
ներդրվեն օրենքներ,
Որոնց օգնությամբ ազգերը
Կընտրեն իրենց կառավարել:

Համաշխարհային կառավարությունն
իր մեջ կընդգրկի
Ազգերի կոնգրես՝ երկու
ներկայացուցիչ ամեն ազգից, -
Եվ Ազգային Ընդհանուր Ժողով
ամեն ազգի քանակական
Կազմին համեմատ
անդամների ներկայացչությամբ:

Հենց այդպես է կառուցված
ԱՄՆ կառավարությունը՝
Հավասար ձայների քանակով
և համեմատական ներկայացչությամբ:

Այո: Ձեր սահմանադրությունն
Աստվածաշնչված էր:

Ուժերի նույն բալանսը
պետք է կանխորոշված լինի
Նաև նոր Համաշխարհային
Սահմանադրության մեջ:
Այնտեղ նույնպես կլինեն
օրենսդրական իշխանություն,
Արդարադատական իշխանություն
և գործադիր կոմիտե:

Ամեն պետություն կունենա
խաղաղությունը պահպանելու
Իր ներքին քաղաքականությունը,
բայց ազգային բանակները
Կզորացրվեն ճիշտ նույնպես,
ինչպես ձեր նահանգները
Զորացրեցին իրենց բանակները
և ստեղծեցին ֆեդերալ ուժեր,

Որոնք բոլոր նահանգներին
հավասարապես են ծառայում,
Ծառայում են հանրությանը,
որը դուք ազգ եք կոչում:

Ազգերը կպահպանեն իրենց
իրավունքն՝ ունենալ
Ոստիկանական բանակներ,
ինչպես ձեր նահանգներից
Ամեն մեկը սահմանադրական
իրավունք ունի պահպանել,
Զարգացնել և ակտիվացնել
իր ոստիկանությունը սեփական:

Եվս մեկ անգամ նրանց համար,
ով արագ չի ընկալում.
Այդ միասնական
համաշխարհային ֆեդերացիան...

Կդնի.

1. Վերջն ազգերի միջև
պատերազմների,
Եվ կոնֆլիկտների լուծմանը՝
սպանությունների միջոցով:

2. Վերջ թշվառ գոյատևմանը,
սովամահ լինելուն,
Պաշարների և մարդկանց
մասսայական շահագործմանը
Երկրի իշխանության ղեկին
կանգնածների կողմից:

3. Վերջ Երկրագնդի վրա
շրջապատող միջավայրի
Սիստեմատիկ ավերմանը:

4. Վերջ անվերջանալի
պայքարին՝ ավելի շատ,
Ավելի լավ, ավելի հաճախ
ունենալու համար:

5. Իրոք հավասար հնարավորություն
բոլոր մարդկանց համար, -
Բարձրանալ մինչև ինքնաարտահայտման
ամենաբարձր մակարդակ:

6. Վերջ մարդկանց աճը կաշկանդող
բոլոր սահմանափակումներին,
Վերջ մարդկանց մեջ տարածված
բոլոր խտրականություններին:

Քո նոր համաշխարհային
կարգը պահանջելու՞ է
Արդյոք հարստությունների
արդարացի վերաբաշխում:

Այն ոչինչ չի պահանջելու:
այն կամավոր և ինքնին
Պաշարների և հարաբերությունների
վերաբաշխում կստեղծի:

Օրինակ, բոլորին արժանի
կրթություն կառաջարկվի:
Եվ այն հնարավոր կլինի
կիրառել աշխատավայրում,
Որպեսզի վարպետության հասնես
այն բնագավառում,
Որը քեզ իսկական
ուրախություն է պատճառում:

Բոլորի համար ապահովված
կլինի առողջապահությունը,
Երբ և ինչ աստիճանի
բուժում էլ պահանջվի:

Բոլոր մարդկանց համար
երաշխավորված կլինի,
Որ մինչև կյանքի վերջը
նրանք սոված չեն լինի,
Ոչ ոք առանց անհրաժեշտ
հագուստի չի մնա
Եվ ամեն մարդ տարրական
բնակարան կունենա:

Սեփական արժանապատվության
զգացում կլինի,
Եվ կենդանի մնալն էլ
կյանքի հարց չի լինի:
Իսկ անհրաժեշտ հարմարություններն
ու հարգանքը տարրական
Ապահովված կլինեն
բոլոր մարդկանց համար:

Նույնիսկ եթե նրանք
արժանի չե՞ն դրան:

Քո միտքն այն մասին,
որ դրանց պետք է արժանանալ,
Ընկած է հիմքում
ձեր այն գաղափարի,
Որ դու պետք է արժանանաս
դրախտի ճանապարհին:

Բայց դա սխալ տեսակետ է,
քանզի դու արդեն դրախտում ես
Եվ այնտեղ հասնելու համար Աստծո
ողորմածության պետքը չունես:
Դա այն է, ինչը դու
չես կարողանում ընդունել,
Քանզի դա այն է, ինչը դու
առայժմ տալ անկարող ես:

Երբ դու սովորես տալ
անշահախնդրորեն
(Կամ, այլ խոսքերով ասած,
անշահախնդիր սիրել),
Այդժամ արդեն հաստատ
կսովորես նաև ընդունել:

Կյանքը ստեղծվել է
որպես մի միջոց,
Որի շնորհիվ այդ ամենը
կարելի է ապրել փորձով:

Բայց... ասա, այդ ժամանակ
ի՞նչը կխանգարի մարդկանց,
Որ նրանց կյանքն անգործությունից
անիմաստ չդառնա:

Նախ և առաջ այդ դու չէ,
որ պետք է դատես,
Թե ինչ է նշանակում կյանքն
իզուր տեղը ծախսել:

Եթե մարդ յոթանասուն տարի
ոչինչ չի արել,
Այլ երկար ու տաղտկալի
բանաստեղծություններ է հորինել,
Իսկ հետո հանկարծ շարադրել է
իր այն միակ սոնետը,
Որը հազարավոր մարդկանց համար
դուռ է բացել
Դեպի իրականության
ըմբռնումն ու պայծառացումը, -

Կարելի՞ է համարել, որ նա
կյանքն անիմաստ է ծախսել:

Եթե մարդ ամբողջ կյանքում ստում է,
խարդախություն է անում,
Հյուսում է տարբեր ինտրիգներ,
վնաս է հարուցում,
Շահագործում և նեղացնում է
ուրիշներին, իսկ հետո
Արդյունքում հանկարծ վերհիշում է իր
էությունն իսկական ու դրանով
Վերջապես բարձրանում է զարգացման
մակարդակն իր հաջորդ, -

Ասա, այդպես ծախսած կյանքը
"ապարդյու՞ն" է արդյոք:

Դու չէ, որ պետք է դատես
ուրիշի հոգու ճանապարհը:
Դու պետք է որոշես,
թե ով ԴՈՒ կաս իրականում:
Իսկ թե ով է եղել,
կամ չի եղել մեկ ուրիշը, -
Քո խնդիրը չէ բոլորովին,
դա քեզ չի վերաբերվում:

Դու իրո՞ք կարծում ես,
թե դա կաշխատի:
Իսկ չե՞ս կարծում, որ նրանք,
ովքեր հանուն իրենց
Բարիքի են աշխատում,
կդժգոհեն նրանցից,
Ով այդ չի անում:

Այո, կդժգոհեն,
եթե չեն պայծառացել:
Բայց պայծառացածներն
ուղղակի կկարեկցեն:

Կկարեկցե՞ն:

Այո, որովհետև
նրանք, ովքեր իրենց
Ներդրումն են կատարում,
կհասկանան, որ նրանք,
Ովքեր այդ չեն անում,
բաց են թողնում մեծագույն
Փառք և հնարավորություն.
փորձարկել մեծագույն
Տարբերակը նրա,
թե Ով Ես Դու Իրականում:

Իսկ նախանձ կլինի՞:

Այո, նախանձ կլինի:
Բայց չի լինի խանդ:
Նախանձը՝ բնական զգացում է,
որը քեզ մղում է
Դեպի ձգտումը՝ լինել
ավելին, քան դու կաս:
Նախանձը՝ շարժիչ ուժ է:
Դա մաքուր ցանկություն է:
Այն ծնում է վեհություն
և դրանում վատ բան չկա:

Իսկ խանդը՝ զգացում է,
որը վախից է ծնվում:
Նրա շնորհիվ ինչ-որ մեկին
միշտ վատ բան ես ցանկանում:
Դա զգացում է, որը հաճախ
դառնության վրա է հիմնված:
Այն ծագում է զայրույթի մեջ
և դեպի զայրույթ է տանում:

Խանդը նաև սպանում է:
Այն կարող է սպանել:

Այո, խանդը սպանում է,
իսկ նախանձը՝ ծնում է:

Նրանց, ովքեր նախանձում են,
կտրվի հնարավորություն,
Որպեսզի նրանք կարողանան
հասնել հաջողության:
Էկոնոմիկական, քաղաքական
կամ սոցիալական խոչընդոտներ
Նրանց կյանքում երբեք
տեղի չեն ունենա:

Այո, "հարուստեներ" և "աղքատներ"
դեռ կարող են լինել:
Բայց "սովածներն" ու "կարիքավորներն"
ընդմիշտ կվերանան:

Չի՛կարելի հեռացնել կյանքից
նրա խթանիչ ուժը...
կարելի է հեռացնել
հուսահատությունը միայն:

Իսկ ո՞րն է երաշխիքը,
որ "ներդրողները"
Կլինեն այնքան շատ,
որ "իրենց վրա քարշ կտան"
Նրանց, ով իր կյանքում
"ներդրում" չի կատարում:

Մարդկային ոգու վեհությունը:

Ինչպե՞ս:

Հակառակ քո ակնհայտորեն
մռայլ կանխատեսումների,
Միայն անհրաժեշտ մինիմումով
մարդը չի բավարարվի:

Բացի այդ, վեհության
հասնելու դրդապատճառն էլ՝
Կփոխվի ամբողջովին,
երբ հասկացությունների համակարգում
Տեղի ունենա երկրորդ՝
հոգևոր տեղաշարժը:
Իսկ երկրորդն առաջինին
անխուսափելիորեն է հետևում:

Իսկ ի՞նչն այդ տեղաշարժի
պատճառ կհանդիսանա:
Դա չի եղել ընթացքում
վերջին եկու հազար տարվա:

Դու վերցրու պատմության
երկու միլիարդ տարիներ...

Բայց ինչու՞ դա պետք է
տեղի ունենա հիմա՛:

Հեռանալով նյութականապես
կենդանի մնալու հոգսից,
Բացառելով հաջողության հասնելու
անպայմանության անհրաժեշտությունը, -
Վեհության հասնելու համար
միակ պատճառը կլինի այն,
Որպեսզի փորձով ապրես
քո սեփական վեհությունը:

Եվ դա բավարա՞ր
մոտիվացիա կլինի:

Հասկանու՞մ ես, մարդկային
ոգին է վեր հառնում:
Իսկական հնարավորության առջև
այն վայր չի ընկնում:
Հոգին միշտ ձգտում է ապրել
իր բարձրագույն փորձը:
Դրանից ավելի փոքր բան
հոգուն չի հետաքրքրում:

Իսկ ի՞նչ ասել պետական
իշխանության վերաբերյալ:
Այդ վերակառուցման ժամանակ
կլինեն նաև նրանք,
Ում ձեռքին նորից հարստություններ
և իշխանություն կհայտնվի:

Անշուշտ, վերակառուցումից հետո
սահմանափակ կլինեն
Վարձատրումները՝ ձևով
դրամական վճարումների:

Լսիր, տես, թե ուր հասանք:
Միգուցէ կբացատրե՞ս,
Թե ինչպես մեր կյանքում
դա կարող է աշխատել:

Այո: Եթե լինեն եկամտի
ամենացածր սահմանները,
Ուրեմն, ինչ խոսք,
ամենաբարձրերն էլ կլինեն:
Եվ համարյա բոլոր մարդիկ
համաշխարհային կառավարությանը
Իրենց եկամտի
տաս տոկոսը կվճարեն:

...Վաղուց հայտնի նախադասությունը
"հավասար հարկի" մասին:

Ներկա ժամանակներում
դուք բավարար պայծառացած չեք,
Որպեսզի համընդհանուր
բարեկեցության համար
Տրվող կամավոր
ամենաբարձր ներմուծումը
Կարողանաք բարիք
համարել ձեզ համար:

Բայց երբ գիտակցության մեջ
տեղաշարժն ավարտվի, -
Եկամտից անշահախնդրորեն
պահվող այդ գումարը
Կընկալվի որպես մի բան
ինքնստինքյան հասկանալի: