24.
- 24 -
Ես նա եմ, ով հիմնել է
Տիեզերքի Օրենքները:
Կատարյալ օրենքներ են դրանք
և այդ նրանք են ստեղծում
Ֆիզիկական աշխարհի
կատարյալ գործունեությունը:
Ես նա եմ, ում խոսքով են
Օրենքներն այդ գործում:
Ասա, հանդիպե՞լ ես դու
արդյոք քո կյանքում
Ավելի կատարյալ մի բան,
քան ձյան փաթիլը:
Նրա կառուցվածքը,
նրա սիմետրիան,
Տես, ինչ առանձնահատուկ է,
տես, ինչ անթերի է:
Միաժամանակ,
նրա նմանությունն ու
Տարբերությունը
ուրիշ փաթիլներից.
Չէ՞ որ դա չքնաղ
մի ստեղծագործություն է
Եվ ամփոփում է իր մեջ
մեծ գաղտնիք:
Դու զարմանում ես,
նայելով բնության
Արտահայտմանն այդ
զարմանահրաշ:
Բայց եթե դու նայես
իրականությանը
Ավելի լրջորեն՝
իսկույն կհասկանաս,
Որ եթե Ես կարողացա
դա անել փաթիլի հետ,
Ընդամենը փաթիլի հետ,
ուրեմն ի՞նչ ես կարծում,
Ի՞նչ կարող եմ անել Ես
ամբողջ Տիեզերքի հետ
Ինչե՜ր եմ արել Ես
և ինչե՜ր եմ անում…
Եվ եթե դու, սիրելիս,
ընդունակ լինեիր տեսնելու
Համաչափությունն այդ ամենի,
տարրերի կատարյալությունը, -
Դու չէիր կարողանա թաքցնել
քո իրականության մեջ
Իմաստությունն այդ ամենի,
այդ ամենի ճշմարտությունը:
Եվ նույնիսկ հիմա,
նշմարելով միայն
Կայծկլտող ցոլքերն
այդ ճշմարտության
Դու չես կարող պատկերացնել,
և կամ հասկանալ,
Թե դրա հետևում
ինչեր կան կանգնած:
Կասեմ Ես քեզ հիմա
և դու գիտեցիր,
Որ այդ ամենի հետևում,
ինչ որ դու զգացիր,
Ավելի բարդ ու անսովոր
մի ինչ-որ բան է կանգնել,
Քան ներկայիս քո ընկալումը
կարող է ընդգրկել:
Ձեր Շեքսպիրը
հիանալի է ասել.
“Շատ բաներ կան աշխարհում,
Հորացիո, իմ ընկեր,
Ինչ մեր իմաստունները
երազում էլ չեն տեսել”:
Ուրեմն, ինչպե՞ս ես կարող եմ
ճանաչել այդ օրենքները:
Ինչպե՞ս կարող եմ վստահ
ուսումնասիրել ես նրանց:
Բանն ուսումնասիրելը չէ,
այլ՝ վերհիշելը:
Ինչպե՞ս կարող եմ, ասա,
վերհիշել ես դրանք:
Փորձիր հանգստացնել
քո արտաքին աշխարհը,
Որպեսզի ներքին աշխարհդ
քեզ տա տեսիլքնր:
Հենց այդ տեսիլքներն էլ՝
այն է, ինչ դու փնտրում ես:
Բայց դու չես կարող ձեռք բերել այն
այնքան, քանի դեռ
Խորապես մտահոգված ես
քո արտաքին իրականությամբ:
Եվ ուրեմն, սիրելիս,
ձգտիր սուզվել քո ներսը:
Այնքան, որքան կարող ես:
Իսկ եթե չես ուզում սուզվել, -
Սկիզբ առ քո ներսից,
սկսվիր ներսից քո:
Փորձիր արտաքին աշխարհի հետ
համագործակցել:
Եվ միշտ հիշիր դու
այս աքսիոման,
Մի մոռացիր
այս խոսքերս.
Դու միշտ շարժվում ես
դեպի դուրս,
Եթե չես շարժվում
դեպի ներս:
Կրկնիր դա
առաջին դեմքով,
Որպեսզի ավելի
անձնականացնես.
Ես շարժվում եմ
դեպի դուրս,
Եթե չեմ շարժվում
դեպի ներս:
Եվ այսպես,
ամբողջ կյանքում
Դեպի դուրս ես
դու շարժվել:
Բայց պարտավոր չես
դու անել այդ,
Եվ պարտավոր էլ
չես եղել:
Գոյություն չունի այն,
ինչ դու չես կարող լինել:
Գոյություն չունի այն,
ինչ դու չես կարող անել:
Գոյություն չունի այն,
ինչ դու չես կարող ունենալ:
Դա հնչում է այնպես,
կարծես արագիլը երկնքում
Ինչ-որ բան
խոստացավ:
Իսկ ի՞նչ ուրիշ խոստում էիր
սպասում դու Աստծոց:
Կհավատայի՞ր, եթե ավելի
փոքր բան խոստանայի…
Հազարամյակներ շարունակ
դուք չեք հավատացել Աստծոն,
Չեք հավատացել Ինձ
ու Իմ տված խոստումներին,
Ամենաանհավանական պատճառով,
պատճառով ամենաանհավատալի.
Ճշմարտություն լինելու համար
այդ խոստումները չափից լավն էին:
Եվ այդ պատճառով է,
որ դուք միշտ ընտրել եք
Ավելի փոքր խոստումներ
և ավելի փոքր սեր:
Իսկ կատարյալ սերը դուք
ի վիճակի չեք ընկալելու:
Եվ կատարյալ խոստումներն էլ
անպահանջ են մնում:
Ինչպես և կատարյալ անձը:
Եվ զարմանալի էլ չէ,
Որ սեփական “Ես”-ին էլ
դուք հավատալ ընդունակ չեք:
Նշվածներից գոնե մեկին
հավատալու անընդունակությունը՝
Աստծոն հավատալու
անընդունակություն էլ է:
Հավատը Աստծո նկատմամբ
նոր հավատ է ծնում
Աստծո մեծագույն խոստումի՝
քո անսահման կարողությունների,
Եվ Աստծո մեծագույն նվերի՝
անպայմանական սիրո նկատմամբ:
Էջանիշներ