User Tag List

Էջ 16 16-ից ԱռաջինԱռաջին ... 61213141516
Ցույց են տրվում 226 համարից մինչև 233 համարի արդյունքները՝ ընդհանուր 233 հատից

Թեմա: Մատեան երանության

  1. #226
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    18.


    Տեսնենք, թե արդյո՞ք ինձ մոտ
    ամեն ինչ տպավորվեց:

    Այստեղ հետամուտ է լինում
    հավասարության և հանգստության
    Նոր հայացք աշխարհի վրա,
    որտեղ բոլոր ազգերը
    Ենթարկվում են համաշխարհային
    միայն մեկ կառավարության,
    Եվ հարստությունները բաժանվում են
    բոլոր ազգերի միջև:

    Բայց նկատի ունենալով միայն
    հավասար հնարավորությունները,
    Այլ ոչ թե ընդհանրապես
    հավասարությունն ըստ փաստի:

    "Հավասարությունը"՝ բառի
    ամբողջական իմաստով,
    Երբեք հասանելի չի լինի,
    և դա հանուն բարիքի է:

    Ինչու՞: Որովհետև
    հավասարությունը՝ նույնություն է,
    Իսկ Նույնությունը՝ վերջին բանն է,
    ինչ անհրաժեշտ է աշխարհին:

    Ոչ, այստեղ Ես պայքարում եմ
    ոչ թե հանուն նրա,
    Որ ձեր ամբողջ աշխարհը
    ռոբոտների աշխարհ դառնա,
    Որտեղ ամեն մեկը
    հավասար բաժին կունենա
    Ավագի իրավունքով պայմաններ թելադրող
    Կենտրոնական Կառավարությունից:

    Ես այստեղ խոսում եմ
    մի աշխարհի մասին,
    Որտեղ ապահովված են
    երկու շատ կարևոր բան.

    1. Մարդկային հիմնական
    պահանջների բավարարումը:
    2. Ավելի վեր բարձրանալու
    մշտական հնարավորությունը:


    Ձեր բոլոր պաշարներով հանդերձ,
    ամբողջ առատությամբ հանդերձ,
    Ողջ աշխարհում ձեզ չհաջողվեցին
    այս երկու տարրական բաները:

    Փոխարենը թակարդ քշեցիք
    նրանց, ով սոցիալական
    Զարգացման ամենավերջին
    տեղում է գտնվում,
    Եվ հորինեցիք հասարակական
    կարծիք, որը մեթոդիկորեն
    Նրանց անտեղյակ է պահում,
    առաջադիմել չի թողնում:

    Տարեցտարի հազարավոր
    մարդկանց դուք թույլ եք տալիս
    Մեռնել ամենատարրականի
    բացակայությունից, պակասից:

    Փաստորեն, թույլ եք տալիս,
    որ ձեր աչքերի առջև
    Սովամա՜հ լինեն երեխաները:
    Եվ դա ահավոր է:
    Իրականում դուք նույնիսկ
    սպանում եք մարդկանց
    Այն բանի համար, որ նրանք
    համաձայն չեն ձեզ հետ:

    Դուք պրիմիտիվ եք:


    Իսկ մենք մտածում էինք,
    թե շատ առաջադեմ ենք:

    Պրիմիտիվ հասարակարգի
    առաջին հատկանիշն այն է,
    Որ նա իրեն լիովին
    առաջադեմ է համարում:
    Պրիմիտիվ գիտակցության
    առաջին հատկանիշն այն է,
    Որ այդ գիտակցությունն իրեն
    պայծառացած է համարում:


    Եկ ի մի բերենք արդյունքը:

    Սանդուղքի առաջին սանդղակին
    հասնելու միակ միջոցը,
    Որտեղ ամեն մեկին տրված են
    երկու հիմնական երաշխիքներ...

    Կապված է ձեր քաղաքական
    հայացքների համակարգում
    Եվ ձեր հոգևորի մեջ
    արմատական տեղաշարժի հետ:

    Համաշխարհային կառավարությունն
    իր մեջ կարող է ընդգրկել
    Արտոնություններով օժտված դատարան
    և խաղաղությունը պահպանող զորքեր,
    Որպեսզի ընթացքի մեջ
    ներդրվեն օրենքներ,
    Որոնց օգնությամբ ազգերը
    Կընտրեն իրենց կառավարել:

    Համաշխարհային կառավարությունն
    իր մեջ կընդգրկի
    Ազգերի կոնգրես՝ երկու
    ներկայացուցիչ ամեն ազգից, -
    Եվ Ազգային Ընդհանուր Ժողով
    ամեն ազգի քանակական
    Կազմին համեմատ
    անդամների ներկայացչությամբ:


    Հենց այդպես է կառուցված
    ԱՄՆ կառավարությունը՝
    Հավասար ձայների քանակով
    և համեմատական ներկայացչությամբ:

    Այո: Ձեր սահմանադրությունն
    Աստվածաշնչված էր:

    Ուժերի նույն բալանսը
    պետք է կանխորոշված լինի
    Նաև նոր Համաշխարհային
    Սահմանադրության մեջ:
    Այնտեղ նույնպես կլինեն
    օրենսդրական իշխանություն,
    Արդարադատական իշխանություն
    և գործադիր կոմիտե:

    Ամեն պետություն կունենա
    խաղաղությունը պահպանելու
    Իր ներքին քաղաքականությունը,
    բայց ազգային բանակները
    Կզորացրվեն ճիշտ նույնպես,
    ինչպես ձեր նահանգները
    Զորացրեցին իրենց բանակները
    և ստեղծեցին ֆեդերալ ուժեր,

    Որոնք բոլոր նահանգներին
    հավասարապես են ծառայում,
    Ծառայում են հանրությանը,
    որը դուք ազգ եք կոչում:

    Ազգերը կպահպանեն իրենց
    իրավունքն՝ ունենալ
    Ոստիկանական բանակներ,
    ինչպես ձեր նահանգներից
    Ամեն մեկը սահմանադրական
    իրավունք ունի պահպանել,
    Զարգացնել և ակտիվացնել
    իր ոստիկանությունը սեփական:


    Եվս մեկ անգամ նրանց համար,
    ով արագ չի ընկալում.
    Այդ միասնական
    համաշխարհային ֆեդերացիան...

    Կդնի.

    1. Վերջն ազգերի միջև
    պատերազմների,
    Եվ կոնֆլիկտների լուծմանը՝
    սպանությունների միջոցով:

    2. Վերջ թշվառ գոյատևմանը,
    սովամահ լինելուն,
    Պաշարների և մարդկանց
    մասսայական շահագործմանը
    Երկրի իշխանության ղեկին
    կանգնածների կողմից:

    3. Վերջ Երկրագնդի վրա
    շրջապատող միջավայրի
    Սիստեմատիկ ավերմանը:

    4. Վերջ անվերջանալի
    պայքարին՝ ավելի շատ,
    Ավելի լավ, ավելի հաճախ
    ունենալու համար:

    5. Իրոք հավասար հնարավորություն
    բոլոր մարդկանց համար, -
    Բարձրանալ մինչև ինքնաարտահայտման
    ամենաբարձր մակարդակ:

    6. Վերջ մարդկանց աճը կաշկանդող
    բոլոր սահմանափակումներին,
    Վերջ մարդկանց մեջ տարածված
    բոլոր խտրականություններին:


    Քո նոր համաշխարհային
    կարգը պահանջելու՞ է
    Արդյոք հարստությունների
    արդարացի վերաբաշխում:

    Այն ոչինչ չի պահանջելու:
    այն կամավոր և ինքնին
    Պաշարների և հարաբերությունների
    վերաբաշխում կստեղծի:

    Օրինակ, բոլորին արժանի
    կրթություն կառաջարկվի:
    Եվ այն հնարավոր կլինի
    կիրառել աշխատավայրում,
    Որպեսզի վարպետության հասնես
    այն բնագավառում,
    Որը քեզ իսկական
    ուրախություն է պատճառում:

    Բոլորի համար ապահովված
    կլինի առողջապահությունը,
    Երբ և ինչ աստիճանի
    բուժում էլ պահանջվի:

    Բոլոր մարդկանց համար
    երաշխավորված կլինի,
    Որ մինչև կյանքի վերջը
    նրանք սոված չեն լինի,
    Ոչ ոք առանց անհրաժեշտ
    հագուստի չի մնա
    Եվ ամեն մարդ տարրական
    բնակարան կունենա:


    Սեփական արժանապատվության
    զգացում կլինի,
    Եվ կենդանի մնալն էլ
    կյանքի հարց չի լինի:
    Իսկ անհրաժեշտ հարմարություններն
    ու հարգանքը տարրական
    Ապահովված կլինեն
    բոլոր մարդկանց համար:


    Նույնիսկ եթե նրանք
    արժանի չե՞ն դրան:

    Քո միտքն այն մասին,
    որ դրանց պետք է արժանանալ,
    Ընկած է հիմքում
    ձեր այն գաղափարի,
    Որ դու պետք է արժանանաս
    դրախտի ճանապարհին:


    Բայց դա սխալ տեսակետ է,
    քանզի դու արդեն դրախտում ես
    Եվ այնտեղ հասնելու համար Աստծո
    ողորմածության պետքը չունես:
    Դա այն է, ինչը դու
    չես կարողանում ընդունել,
    Քանզի դա այն է, ինչը դու
    առայժմ տալ անկարող ես:

    Երբ դու սովորես տալ
    անշահախնդրորեն
    (Կամ, այլ խոսքերով ասած,
    անշահախնդիր սիրել),
    Այդժամ արդեն հաստատ
    կսովորես նաև ընդունել:

    Կյանքը ստեղծվել է
    որպես մի միջոց,
    Որի շնորհիվ այդ ամենը
    կարելի է ապրել փորձով:


    Բայց... ասա, այդ ժամանակ
    ի՞նչը կխանգարի մարդկանց,
    Որ նրանց կյանքն անգործությունից
    անիմաստ չդառնա:

    Նախ և առաջ այդ դու չէ,
    որ պետք է դատես,
    Թե ինչ է նշանակում կյանքն
    իզուր տեղը ծախսել:

    Եթե մարդ յոթանասուն տարի
    ոչինչ չի արել,
    Այլ երկար ու տաղտկալի
    բանաստեղծություններ է հորինել,
    Իսկ հետո հանկարծ շարադրել է
    իր այն միակ սոնետը,
    Որը հազարավոր մարդկանց համար
    դուռ է բացել
    Դեպի իրականության
    ըմբռնումն ու պայծառացումը, -

    Կարելի՞ է համարել, որ նա
    կյանքն անիմաստ է ծախսել:


    Եթե մարդ ամբողջ կյանքում ստում է,
    խարդախություն է անում,
    Հյուսում է տարբեր ինտրիգներ,
    վնաս է հարուցում,
    Շահագործում և նեղացնում է
    ուրիշներին, իսկ հետո
    Արդյունքում հանկարծ վերհիշում է իր
    էությունն իսկական ու դրանով
    Վերջապես բարձրանում է զարգացման
    մակարդակն իր հաջորդ, -

    Ասա, այդպես ծախսած կյանքը
    "ապարդյու՞ն" է արդյոք:

    Դու չէ, որ պետք է դատես
    ուրիշի հոգու ճանապարհը:
    Դու պետք է որոշես,
    թե ով ԴՈՒ կաս իրականում:
    Իսկ թե ով է եղել,
    կամ չի եղել մեկ ուրիշը, -
    Քո խնդիրը չէ բոլորովին,
    դա քեզ չի վերաբերվում:


    Դու իրո՞ք կարծում ես,
    թե դա կաշխատի:
    Իսկ չե՞ս կարծում, որ նրանք,
    ովքեր հանուն իրենց
    Բարիքի են աշխատում,
    կդժգոհեն նրանցից,
    Ով այդ չի անում:

    Այո, կդժգոհեն,
    եթե չեն պայծառացել:
    Բայց պայծառացածներն
    ուղղակի կկարեկցեն:


    Կկարեկցե՞ն:

    Այո, որովհետև
    նրանք, ովքեր իրենց
    Ներդրումն են կատարում,
    կհասկանան, որ նրանք,
    Ովքեր այդ չեն անում,
    բաց են թողնում մեծագույն
    Փառք և հնարավորություն.
    փորձարկել մեծագույն
    Տարբերակը նրա,
    թե Ով Ես Դու Իրականում:


    Իսկ նախանձ կլինի՞:

    Այո, նախանձ կլինի:
    Բայց չի լինի խանդ:
    Նախանձը՝ բնական զգացում է,
    որը քեզ մղում է
    Դեպի ձգտումը՝ լինել
    ավելին, քան դու կաս:
    Նախանձը՝ շարժիչ ուժ է:
    Դա մաքուր ցանկություն է:
    Այն ծնում է վեհություն
    և դրանում վատ բան չկա:

    Իսկ խանդը՝ զգացում է,
    որը վախից է ծնվում:
    Նրա շնորհիվ ինչ-որ մեկին
    միշտ վատ բան ես ցանկանում:
    Դա զգացում է, որը հաճախ
    դառնության վրա է հիմնված:
    Այն ծագում է զայրույթի մեջ
    և դեպի զայրույթ է տանում:

    Խանդը նաև սպանում է:
    Այն կարող է սպանել:

    Այո, խանդը սպանում է,
    իսկ նախանձը՝ ծնում է:


    Նրանց, ովքեր նախանձում են,
    կտրվի հնարավորություն,
    Որպեսզի նրանք կարողանան
    հասնել հաջողության:
    Էկոնոմիկական, քաղաքական
    կամ սոցիալական խոչընդոտներ
    Նրանց կյանքում երբեք
    տեղի չեն ունենա:

    Այո, "հարուստեներ" և "աղքատներ"
    դեռ կարող են լինել:
    Բայց "սովածներն" ու "կարիքավորներն"
    ընդմիշտ կվերանան:

    Չի՛կարելի հեռացնել կյանքից
    նրա խթանիչ ուժը...
    կարելի է հեռացնել
    հուսահատությունը միայն:


    Իսկ ո՞րն է երաշխիքը,
    որ "ներդրողները"
    Կլինեն այնքան շատ,
    որ "իրենց վրա քարշ կտան"
    Նրանց, ով իր կյանքում
    "ներդրում" չի կատարում:

    Մարդկային ոգու վեհությունը:

    Ինչպե՞ս:

    Հակառակ քո ակնհայտորեն
    մռայլ կանխատեսումների,
    Միայն անհրաժեշտ մինիմումով
    մարդը չի բավարարվի:

    Բացի այդ, վեհության
    հասնելու դրդապատճառն էլ՝
    Կփոխվի ամբողջովին,
    երբ հասկացությունների համակարգում
    Տեղի ունենա երկրորդ՝
    հոգևոր տեղաշարժը:
    Իսկ երկրորդն առաջինին
    անխուսափելիորեն է հետևում:


    Իսկ ի՞նչն այդ տեղաշարժի
    պատճառ կհանդիսանա:
    Դա չի եղել ընթացքում
    վերջին եկու հազար տարվա:

    Դու վերցրու պատմության
    երկու միլիարդ տարիներ...


    Բայց ինչու՞ դա պետք է
    տեղի ունենա հիմա՛:

    Հեռանալով նյութականապես
    կենդանի մնալու հոգսից,
    Բացառելով հաջողության հասնելու
    անպայմանության անհրաժեշտությունը, -
    Վեհության հասնելու համար
    միակ պատճառը կլինի այն,
    Որպեսզի փորձով ապրես
    քո սեփական վեհությունը:


    Եվ դա բավարա՞ր
    մոտիվացիա կլինի:

    Հասկանու՞մ ես, մարդկային
    ոգին է վեր հառնում:
    Իսկական հնարավորության առջև
    այն վայր չի ընկնում:
    Հոգին միշտ ձգտում է ապրել
    իր բարձրագույն փորձը:
    Դրանից ավելի փոքր բան
    հոգուն չի հետաքրքրում:


    Իսկ ի՞նչ ասել պետական
    իշխանության վերաբերյալ:
    Այդ վերակառուցման ժամանակ
    կլինեն նաև նրանք,
    Ում ձեռքին նորից հարստություններ
    և իշխանություն կհայտնվի:

    Անշուշտ, վերակառուցումից հետո
    սահմանափակ կլինեն
    Վարձատրումները՝ ձևով
    դրամական վճարումների:


    Լսիր, տես, թե ուր հասանք:
    Միգուցէ կբացատրե՞ս,
    Թե ինչպես մեր կյանքում
    դա կարող է աշխատել:

    Այո: Եթե լինեն եկամտի
    ամենացածր սահմանները,
    Ուրեմն, ինչ խոսք,
    ամենաբարձրերն էլ կլինեն:
    Եվ համարյա բոլոր մարդիկ
    համաշխարհային կառավարությանը
    Իրենց եկամտի
    տաս տոկոսը կվճարեն:


    ...Վաղուց հայտնի նախադասությունը
    "հավասար հարկի" մասին:

    Ներկա ժամանակներում
    դուք բավարար պայծառացած չեք,
    Որպեսզի համընդհանուր
    բարեկեցության համար
    Տրվող կամավոր
    ամենաբարձր ներմուծումը
    Կարողանաք բարիք
    համարել ձեզ համար:

    Բայց երբ գիտակցության մեջ
    տեղաշարժն ավարտվի, -
    Եկամտից անշահախնդրորեն
    պահվող այդ գումարը
    Կընկալվի որպես մի բան
    ինքնստինքյան հասկանալի:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  2. #227
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ես պետք է Քեզ մի բան ասեմ:
    Դեմ չե՞ս, եթե խոսքդ կտրեմ:

    Ոչ: Շարունակիր:

    Այս խոսակցությունն ինձ համար
    շատ տարօրինակ է դարձել:
    Ես երբեք չեմ մտածել,
    որ կունենամ զրույց Աստծո հետ,
    Որտեղ Նա կառաջարկի ինձ
    քաղաքական քայլեր:

    Ասա ինձ, ինչպե՞ս
    ես համոզեմ մարդկանց,
    Որ Աստված՝ միօրինակ
    հարկի կողմնակից է:


    Դե, Ես տեսնում եմ,
    որ դու շարունակում ես
    Հարկն ընկալել որպես "վարկ":
    Բայց դա Ինձ հասկանալի է,
    Որովհետև ձեր եկամտի
    տաս տոկոսը հենց այնպես
    Տալու գաղափարը
    ձեզ թվում է օտար:

    Բայց և այնպես, դու ինչու՞ ես
    համարում, որ դժվար է
    Հավատալ, որ այդ առումով
    Ես ինչ-որ գաղափար ունեմ:


    Ես մտածում էի, որ Աստված
    հակված չէ դատել,
    Մարդկային բաների մասին
    Իր կարծիքն ունենալ:
    Եվ կարծում էի, որ նման
    աշխարհիկ հարցերը
    Աստծո հետաքրքրությանը
    չեն կարող արժանանալ:

    Սպասիր, եկ պարզաբանենք:

    Մեր վերջին զրույցում՝
    մեր Առաջին Գրքում, -
    Չէ՞ որ Ես պատասխանեցի
    ամենատարբեր հարցերի:

    Հարցերի, թե ինչպես են
    կառուցվում փոխհարաբերությունները:
    Հարցերի՝ արժանի
    աշխատավարձի մասին:
    Նույնիսկ պատասխանել Եմ
    դիետայի մասին հարցերի էլ:
    Իսկ հիմա՞... կասե՞ս Ինձ,
    ի՞նչ է փոխվել այս պահին:


    Չգիտեմ: Ուղղակի ինչ-որ բան
    ինչ-որ այլ տեսք ունի:
    Ես նկատի ունեմ, Դու իրո՞ք
    քաղաքականության հարցում
    Քո տեսակետն ունես:
    Դու ակնհայտ հանրապետակա՞ն ես:
    Ա՜յ թե ճշմարտությունների ենք
    մենք գալիս այս գրքում...

    Աստված՝ հանրապետական է:

    Իսկ քեզ պետք է, որ Ես
    լինեմ դեմոկրա՞տ:
    Ա՛ռ քեզ լավ Աստված:


    Սրամիտ է ասված:
    Ոչ, ըստ իս, ավելի լավ կլիներ,
    Որ Դու ընդհանրապես
    քաղաքականությունից դուրս լինեիր:

    Ես քաղաքականությունից դուրս եմ:
    Ես ընդհանրապես ոչ մի
    Քաղաքական տեսակետ չունեմ:


    Ահա՛: Մոտավորապես
    Բիլ Քլինթոնի պես:

    Հե՛յ, վատ չէ՛: Տես, որ
    դու՛ էլ սրամտում ես:
    Ես սիրում եմ հումոր,
    իսկ դու՞: Սիրու՞մ ես:


    Ինձ թվում է, ես չէի սպասում,
    որ Աստված հումորիստ,
    Կամ քաղաքականության
    մասնագետ կլինի:

    Եվ ընդհանրապես՝ կունենա
    մարդկային ինչ-որ բա՞ն...

    Լավ, թույլ տուր մեկ անգամ ևս
    այս երկու գրքերը
    Որոշակի կոնտեքստի մեջ
    դնել քեզ համար:

    Ես նախընտրություններ չունեմ
    այն բանի վերաբերյալ,
    Թե դու ինչպես ես
    քո կյանքը ապրում:

    Իմ միակ ցանկությունն է,
    որպեսզի դու ամբողջովին
    Գիտակցես քեզ որպես
    արարիչ էություն,
    Որպեսզի դրանով
    դու կարողանաս
    Ճանաչել, թե Դու
    Ով Կաս Իրականում:


    Լավ: Ես դա հասկանում եմ:
    Ինձ համար առայժմ
    Ամեն ինչ հասկանալի է:

    Ամեն հարց, որին Ես
    այստեղ պատասխանեցի,
    Եվ ամեն հարց, որին պատասխանեցի
    Առաջին Գրքում,
    Լսվեց և արձագանք ստացավ
    հետևյալ կոնտեքստում.

    Թե որպես արարիչ էություններ
    դուք ով եք փորձում լինել
    Եվ, ինչպես ասում եք դուք,
    ինչպես եք ջանում այդ անել:

    Օրինակ, Առաջին Գրքում
    դու շատ հարցեր տվեցիր
    Այն մասին, թե ինչպես անել,
    որպեսզի հարաբերությունները
    Վերջիվերջո դասավորվեն հարթ:
    Ասա, դու հիշու՞մ ես այդ:


    Այո, իհարկե:

    Դու Իմ պատասխանները
    պրոբլեմային ես համարում:
    Դու կարծում ես, որ դժվա՞ր է
    հավատալ, որ այդ հաշվով
    Ես կարող եմ Իմ սեփական
    տեսակետն ունենալ:


    Այդ մասին ես երբեք
    չէի մտածել:
    Ես ուղղակի կարդում էի
    Քո պատասխանները:

    Բայց չէ՞ որ Ես դրանք տալիս էի,
    ելնելով քո՛ հարցերից:
    Այսինքն, հաշվի առնելով
    ձե՛ր տեսանկյունը՝
    Լինել այս և այն, -
    Եվ ինչպես ավելի
    մոտենալ դրան:

    Եվ Ես ձեզ ցույց էի տալիս
    հնարավոր ուղիներ:


    Այո, դա այդպես է:

    Այստեղ, երկրորդ Գրքում էլ
    Ես նույնն եմ անում:


    Ուղղակի... չգիտեմ նույնիսկ...
    ավելի դժվար է հավատալ,
    Որ Աստված կարող է խոսել
    այս բաների մասին,
    Քան այն ժամանակ, երբ խոսում էր
    այլ բաների մասին:

    Իսկ դու համարում ես,
    որ այստեղ Իմ ասած
    Որոշ բաների հետ
    ավելի դժվա՞ր է համաձայնվել:


    Դե...

    Եթե "այո", - ուրեմն "այո":
    Եվ դա նորմալ է:


    Մի՞թե:

    Իհարկե:

    Մի՞թե նորմալ է
    Աստծո հետ չհամաձայնվելը:

    Իհարկե: Իսկ դու կարծում ես,
    թե Ես քեզ հետ ի՞նչ կանեմ, -
    Կճզմեմ միջատի պե՞ս:


    Իրականում այդպիսի բան
    իմ մտքով չէր անցել:

    Բայց նայիր միայն շուրջդ:

    Աշխարհն ամենասկզբից էլ
    Ինձ հետ չի համաձայնվել:
    Դժվար թե որևէ մեկը վարվել է
    ըստ Իմ ցանկության,
    Սկսած այն ժամանակներից,
    երբ ամեն ինչ սկսվեց:


    Այո, կարծում եմ,
    որ այդպես էլ է եղել:

    Վստահ եղիր, որ ամեն ինչ
    հենց այդպես է եղել:
    Եթե մարդիկ հետևեին
    Իմ խրատներին,
    Որոնք գալիս են հարյուրավոր
    ուսուցիչների միջոցով,
    Ձեր աշխարհն այսօր, ինչ խոսք,
    ուրիշ կլիներ:

    Այդ պատճառով, եթե մտադիր ես
    հիմա էլ չհամաձայնվել, -
    Խնդրեմ: Եվ բացի այդ,
    Ես կարող եմ սխալվել:


    Ի՞նչ:

    Ես ասացի. "Բացի այդ,
    Ես կարող եմ սխալվել":

    Ա՜հ, երկնային ուժեր...
    մի՞թե դու այս ամենը որպես
    Կտակարան ես ընկալում:


    Դու ցանկանում ես ասել,
    որ ես չպե՞տք է վստահորեն
    Վերաբերվեմ այս զրույցին...

    Օհո՜, մի շտապիր:

    Ես կարծում եմ, որ դու
    շատ բան բաց ես թողնում:
    Եկ վերադառնանք նրան,
    ինչից սկսեցինք.
    Դու այս ամենը
    ինքդ ես հորինում:


    Ա՜հ, ինչպիսի՜ թեթևություն:
    Իսկ ինձ ինչ-որ պահ թվաց,
    Որ ինձ ղեկավարում են:

    Հետևիր սրտիդ կանչին, -
    ահա ղեկավարությունը,
    Որը դու ստանում ես:

    Լսիր քեզ, քեզ ասում Եմ:
    Լսիր քո հոգուն:
    Եթե նույնիսկ Ես տալիս եմ քեզ
    ընտրության հնարավորություն,
    Գաղափար, տեսակետ, -
    դու պարտավոր չես
    Այդ ամենն ընդունել
    որպես իրականություն:

    Համաձայն չե՞ս, -
    նշանակում է, մի՛ համաձայնվիր:
    Հենց սա է ամբողջ իմաստը
    զարգացնող պրակտիկայի:


    Մտահղացումն այն չէր,
    որ ինչ-որ մեկից
    Կամ ինչ-որ բանից
    ձեր կախվածությունն
    Ընդամենը փոխարինվեր
    այս գրքից կախվածությանը:

    Իմ մտահղացումը՝
    ձեզ մտածել դրդելն էր:

    Մտածել ինքնուրույն:
    Հասկանու՞մ ես, դա այն է,
    Ով Ես Կամ Հենց Հիմա:
    Ես՝ դու եմ, մտածող:
    Ես՝ դու եմ, մտածող,
    մտածող բարձրաձայն:


    Դու նկատի ունես,
    որ այս նյութը, որը մենք
    Շարադրում ենք, ծագում է
    ոչ Բարձրագույն Աղբյուրի՞ց:

    Իհա՛րկե այնտեղից:
    Միայն թե կա մի բան,
    Ինչը դու ոչ մի կերպ
    չես ուզում հասկանալ.
    Դուք, հենց դուք էլ կաք
    այդ Բարձրագույն Աղբյուրը:

    Այստեղ կա մի բան,
    ինչը դու չես յուրացրել.
    Այս ամենը դուք եք
    ստեղծում ձեր կյանքում, -
    Հենց այստեղ, հենց հիմա,
    կամովի, ինքնուրույն:


    Դուք... ԴՈՒՔ... ստեղծում եք դա:
    Ոչ թե Ես: Ստեղծում եք ԴՈՒՔ:

    Այսպիսով... եթե կան
    ինչ-որ քաղաքական հարցեր,
    Որոնք ձեզ դուր չեն գալիս, -
    ուրեմն փոխեք դրանք:
    Արեք այդ հենց հիմա,
    քանի չեք իրականացրել:
    Նախքան դուք կլսեք այն
    ավետարանի տեսքով:


    Քանի դեռ ինչ-որ բանի մասին
    ձեր վերջին գաղափարը
    Չեք կոչել ավելի կարևոր,
    ավելի ճշմարիտ,
    Ավելի հիմնավորված,
    քան ձեր հաջորդ միտքը:

    Հիշիր, քո իրականությունը միշտ
    հենց քո նոր միտքն է ստեղծում:

    Միշտ:

    Եվ ուրեմն, քաղաքականության մասին
    մեր այս զրույցի մեջ
    Կա՞ ինչ-որ բան, ինչը
    դու կուզեիր փոխել:


    Իրականում՝ ոչ:

    Այսպիսով, ստացվում է,
    որ ես նրանցից եմ,
    Ով իրականում
    համաձայնվում է Քեզ հետ:
    Ուղղակի, չգիտեի, թե ինչպես
    այդ ամենից օգտվե՞լ:

    Արա, ինչ կուզես:
    Մի՞թե չես հասկանում:
    Հենց այդ էլ դու անում ես
    քո ամբողջ կյանքում:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  3. #228
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Լավ, լավ, հասկացա:
    Կարծում եմ, հասկացա:
    Եկ շարունակենք: Եկ հիշենք,
    թե որտեղ կանգ առանք:

    Հրաշալի է: Շարունակենք:

    Դու ցանկանում էիր ասել...

    Ես ցանկանում էի ասել,
    որ պայծառացած հասարակարգում
    Եկամտի որոշ մասը
    հանուն ամբողջ հասարակության
    Բարիքի համար օգտագործելը
    շատ սովորական բան է:

    Այն համակարգի օրոք,
    որը մենք դիտարկում էինք
    Ձեր հասարակության ապագա
    կենսունակության համար, -
    Բոլոր մարդիկ կաշխատեն
    տարեկան որքան կարող են
    Եվ աշխատավարձից կպահեն
    որոշակի գումար:


    Ինչպիսի՞:

    Դա ընտրում են ինքնակամորեն,
    որ բոլորը համաձայն լինեն:


    Իսկ հիմնված լիմիտից վե՞ր:

    Դա կներդրվի վարկատրման
    համաշխային բարեգործական
    Ֆոնդի մեջ վարկատուի
    անունով, որպեսզի
    Աշխարհը ճանաչել կարողանա
    իր բարեգործներին:

    Բարեգործներն իրավունք ունեն
    անմիջականորեն հսկել
    Իրենց նվիրատվությունների
    վաթսուն տոկոսը,
    Եվ կբավարարվեն նրանց
    իրավունքները՝ ներդնել
    Իրենց միջոցներն այնտեղ,
    որտեղ իրենք ցանկանան:

    Մնացած քառասուն տոկոսը
    նախատեսված կլինի
    Համաշխարհային ղեկավարության կողմից
    իրագործվող ծրագրերի համար:


    Եթե մարդիկ իմանան,
    որ հիմնված սահմանից ավել
    Եկամուտը հաստատ
    վերցվելու է իրենցից,
    Ուրեմն ի՞նչը կստիպի նրանց
    շարունակել աշխատել:
    Ի՞նչը կստիպի նրանց
    կես ճամփին կանգ չառնել:

    Ոմանք կանգ կառնեն: Եվ ի՞նչ:
    Թող լինի այդպես:
    Պետք չէ պարտադիր կերպով
    աշխատել լիմիտից վեր:
    Զենքի արդյունաբերությունների
    կրճատումներից խնայված փողերը
    Բավական կլինեն, որ բավարարեն
    բոլորի տարրական պահանջները:

    Իսկ ամբողջ աշխարհում բոլորի
    վաստակած դրամի տաս տոկոսը
    Կբարձրացնի ողջ մարդկության
    արժանապատվությունն ու բարեկեցությունը:
    Այնպիսի լայն հնարավորություններ
    կստեղծվեն ամեն մեկի համար,
    Որ խանդն ու սոցիալական զայրույթը
    կվերանան իսպառ:

    Այդ պատճառով նրանք,
    ովքեր ակտիվությունը կյանքում
    Միայն որպես իսկական
    աշխատանք
    են ընկալում, -
    Կդադարեն աշխատել:
    Իսկ նրանք, ովքեր ընկալում են
    Որպես իսկական ուրախություն, -
    կանգ չեն առնի երբեք:


    Ոչ բոլորը կարող են
    նման աշխատանք ունենալ:

    Ճիշտ չէ: Բոլորը:

    Աշխատանքում ուրախությունը
    կապ չունի ֆունկցիաներ
    Կատարելու հետ և ամբողջովին
    նպատակի հետ է կապված:


    Դա լիովին հասկանալի է մորը,
    որն արթնանում է առավոտյան չորսին,
    Որպեսզի սիրով փոխի
    իր փոքրիկի բարուրը:
    Նա ղունղունում ու երգում է
    իր փոքրիկի համար,
    Եվ ողջ աշխարհը նրա գործը
    աշխատանք չի համարում բնավ:

    Հենց նրա վերաբերմունքը
    այն բանին, ինչ ինքն անում է,
    Հենց նրա մտադրությունն ու
    գործողությունների նպատակն են
    Իսկական ուրախություն դարձնում
    նրա կատարած աշխատանքը:


    Եվ այնուհանդերձ, ասա,
    ինչպիսի՞ն կարող էր լինել
    "Փող աշխատելու անսահման
    հնարավորությունների" վերացման նպատակը:
    Արդյո՞ք դա չէր զրկի
    մարդկային փորձն իր ամենամեծ
    Հնարավորություններից մեկից,
    իր փառահեղ արկածներից մեկից:

    Դուք դեռևս կունենաք
    հնարավորություն և ռիսկ
    Վաստակելու համար դրամ
    անմիտ քանակության:
    Եկամտի վերին սահմանն
    այնքան բարձր կլինի,
    Որ շատ կլինի ոչ թե մեկ,
    այլ նույնիսկ տաս հոգու համար:

    Իսկ մնացածը կծախսվի
    ծրագրերի ու հնարավորությունների վրա,
    Որոնք օգտակար կլինեն
    ամբողջ մարդկությանը:

    Ինչ վերաբերվում է սահմանի
    անհրաժեշտության պատճառին.

    Այդ սահմանը՝ գիտակցության
    տեղաշարժի արտացոլումը
    Կլինի մոլորակի վրա,
    գիտակցման, որ կյանքի
    Բարձրագույն նպատակը
    ոչ թե անհամար
    Հարստությունների կուտակումն է,
    այլ բարիքների ստեղծումը:

    Անխուսափելի գիտակցումը,
    որ հարստությունների կենտրոնացումը,
    Այլ ոչ թե նրանց բաժանումն է
    պառակտումներ ծնող գործոնը:


    Անսահմանափակ հարստություն
    կուտակելու հնարավորությունը
    Կապիտալիստական համակարգի
    հաստատուն անկյունաքարն է,
    Ազատ և բաց մրցակցության
    համակարգների հիմքը,
    Որն ստեղծել է աշխարհին հայտնի
    ամենամեծ հասարակությունը:

    Խնդիրն այն է, որ դրան
    դու իրոք հավատում ես:
    Իսկ ովքեր հավատում են, -
    սարսափելի մոլորվում են:
    Նրանք ապրում են պատրանքներում
    և ձեր մոլորակի վրայի
    Ներկայիս իրականության մեջ
    ոչինչ չեն տեսնում:

    Ամերիկայի Միացյալ Նահանգներում
    "վերին խավի" մեկ ու կես տոկոսը
    Իր ձեռքին է պահում
    ավելի շատ հարստություն,
    Քան ձեր երկրի "ներքին խավի"
    իննսուն տոկոսը:

    Ութ հարյուր երեսունչորս հազար
    ամենահարուստների եկամուտը
    Համարյա կվինտրիլլիոն
    դոլարով ավելի շատ է,
    Քան ութսուն չորս միլիոն մարդկանց
    եկամուտը միասին վերցրած:


    Եվ ի՞նչ: Նրանք վաստակել են այդ:

    Դուք, ամերիկացիներդ,
    ձեր իրավիճակն ընկալել եք
    Որպես անհատական ճիգերի
    փոփոխական մեծություն:
    Ինչ-որ մեկին հաջողվել է
    "բարգավաճել", և դուք կարծում եք,
    Որ այդպես կարող է լինել
    յուրաքանչյուրի կյանքում:

    Ասեմ, որ դա տեսակետ է
    պարզեցված և միամիտ:
    Դու ենթադրում ես, որ ամեն մեկը
    նույն հնարավորությունն ունի,
    Չնայած փաստորեն Ամերիկայում,
    ինչպես նաև Մեքսիկայում,
    Իշխողները իշխում են,
    իսկ հարուստները՝ հարստանում:


    Եվ ի՞նչ վատ բան կա դրանում:

    Նրանք անում են դա՝ պարբերաբար
    մրցակցությունը վերացնելու,
    Բազում մարդկանց հնարավորությունները
    նվազագույնին հասցնելու
    Եվ հարստության հոսքն ու աճը
    միատեղ հսկելու հաշվին:

    Նրանք հասնում են դրան
    ամենատարբեր միջոցներով՝
    Սկսած աշխատանքի
    անազնիվ օգտագործումից,
    Ամբողջ երկրագնդի վրա
    աշխատավորներին շահագործելուց,
    Մինչև անձնական կապերի
    և ծանոթությունների շահագործումը,
    Ինչն ուղղակի անհնար է դարձնում
    նոր հարուստների առաջացումը:

    Նաև նրանք փորձում են հսկել
    պետական քաղաքականությունը
    Եվ կառավարական ծրագրերն
    ամբողջ աշխարհում,
    Որպեսզի հետագայում նույնպես
    ապահովեն այն կարգը,
    Որի ներքո մասսաները մնում են
    ենթակա վիճակում:


    Ես չեմ հավատում, որ հարուստները
    զբաղվում են դրանով:
    Ոչ նրանց մեծամասնությունը:
    Դավադիրների ինչ-որ խու՞մբ...

    Հարուստներն այդ անում են
    ոչ թե որպես անհատներ:
    Այդ անում են հասարակական
    համակարգերն ու ինստիտուտները,
    Որոնք ստեղծվել են ազդեցիկ
    և հարուստ մարդկանց կողմից,
    Որոնք ցանկանում են աջակցել
    այդ հաստատությունները:

    Քողարկվելով դրանց տակ,
    արդեն առանձին մարդիկ՝
    Հարուստներից շատ-շատերը, -
    լվանում են իրենց ձեռքերը,

    Չցանկանալով պատասխանատվություն կրել
    այն պայմանների համար,
    Որոնց ներքո հնարավոր է
    ժողովրդի ճնշումը
    Եվ որոնք նպաստում են
    երևելիներին միայն:


    Վերադառնանք առողջապահությանը:
    Միլիոնավոր չունևորներ
    Հասարակ բժշկական ծառայություն ստանալու
    հնարավորություն չունեն:
    Եվ հնարավոր չէ մատնացույց անել
    մի որևէ բժշկի,
    Եվ ասել, որ դա "նրա ձեռքի գործն է",
    որ դա մեղքն է հենց այդ մեկի:

    Եվ այդպես միլիոնավոր մարդիկ
    աշխարհի ամենահարուստ երկրում
    Բժշկի օգնությանը
    դիմել չեն կարողանում,
    Քանի դեռ առողջական
    լուրջ խնդիրներ չունեն,
    Քանի անհետաձգելի օգնության
    անհրաժեշտությանը չեն հասել:

    Առանձին վերցրած ոչ մի բժշկի
    դրանում չես մեղադրի,
    Բայց դա, ինչ խոսք, շահավետ է
    բոլոր բժիշկների համար:

    Նրանք չտեսնված եկամուտ
    ունեն ձեր համակարգից,
    Որն օրինականացրել է աշխատավոր
    չքավորության հանդեպ խտրականությունը:


    Ամբողջ բանն այն է, որ հենց
    հարուստներն ու ազդեցիկներն են
    Աջակցում այդպիսի
    հասարակական կառուցվածքներին,
    Ինչպես նաև համառորեն
    նրանք ընդդիմանում են
    Այդ կառուցվածքները փոխելու
    յուրաքանչյուր իրական փորձի:


    Իհարկե, հարուստներից
    և ազդեցիկներից շատերը,
    Եթե առանձին-առանձին
    նայենք նրանց վրա, -
    Բավական հաճելի մարդիկ են
    և նույնքան կարեկցանք ունեն,
    Որքան յուրաքանչյուր ոք
    պետք է որ ունենա:

    Բայց խոսք գցեք նրանց համար
    սպառնալի մի կոնցեպտի մասին,
    Ինչպիսին է, օրինակ, տարեկան
    եկամտի սահմանափակումը, -
    Եվ նրանք սկսում են սրտմտել
    առանձին քաղաքացիների
    Իրավունքների բռնատիրման վրա,
    "ամերիկյան ապրելակերպի"
    Եվ "շարժառիթների" կորստյան վրա:


    Իսկ ի՞նչ ասել գոնե նվազագույնս
    կարգին պայմաններում ապրելու,
    Քաղցած չմնալու համար
    բավարար ուտելիք ունենալու,
    Չմրսելու համար բավարար
    հագուստ ունենալու հաշվով,
    Հիշեցնում եմ, աշխարհի
    ամենահարուստ երկրում:

    Ձեր մոլորակի պաշարները
    պատկանում են բոլորին,
    Այլ ոչ նրանց, ով իշխում է,
    որպեսզի շահագործի:

    Ահա, թե ինչպես է
    գործում շահագործումը.
    Ձեր հարուստ արդյունաբերողները
    գալիս են մի տեղ,
    Որտեղ աշխատելու համար
    ոչ մի գործ չկա
    Եվ որտեղ մարդիկ ապրում են
    ծայրահեղ կարիքի մեջ:

    Կառուցելով իրենց ֆաբրիկան, նրանք
    աղքատներին տալիս են աշխատանք, -
    Տասներկու, տասնչորս ժամանոց
    աշխատանքային օրով,
    Շատ ցածր, անմարդկային
    աշխատավարձ վճարելով:


    Նրանք չեն անում այնպես,
    որպեսզի աշխատավորները
    Լքեն իրենց ավերված
    և առնետախեղդ եղած գյուղերը, -
    Այլ թույլ են տալիս նրանց
    ապրել, ինչպես առաջ,
    Տարբերությամբ, որ հիմա նրանք
    էլ չեն լինի սովամահ:

    Իսկ երբ այդ մասին հարցնում ես,
    կապիտալիստները պատասխանում են.
    "Դե իհարկե, նրանք
    ավելի լավ են ապրում:
    Մենք բարելավե՛լ ենք նրանց կյանքը,
    տեսեք, նրանք աշխատա՛նք ունեն:
    Այդ մե՛նք ենք, որ ամեն ինչ
    վտանգի տակ ենք դնում":

    Բայց ո՞րն է նրանց վտանգը,
    եթե նրանք մարդկանց
    Ժամական յոթանասունհինգ ցենտ են
    վճարում այն բանի համար,
    Որ սրանք կարում են կոշիկներ,
    որոնք հետո խանութում
    Պետք է արժենան զույգը
    հարյուր քսանհինգ դոլար:

    Դա վտանգավոր գործունեությու՞ն է,
    թե ամենաիսկական շահագործում:


    Բարձր խավերի այդպիսի
    անամոթության համակարգը
    Կարող է գոյատևել
    միայն այն աշխարհում,
    Որին մղում է ժլատությունը,
    որտեղ եկամտի չափը,
    Այլ ոչ թե մարդկային
    արժանապատվությունն է առաջնորդում:

    Նրանք, ովքեր ասում են,
    որ այդ գյուղացիները
    Հիմա ապրում են անհամեմատ
    ավելի լավ պայմանների մեջ, -
    Ուղղակի երեսպաշտներ են:
    Նրանք պարան են նետում
    Խեղդվողին, բայց հրաժարվում են
    վերջինիս ափ հանել:

    Բայց պարծենում են, որ պարանը
    շատ ավելի լավ է, քան քարը:

    Փոխարենը հասցնեն մարդկանց
    իսկական արժանապատվության,
    Այդ "ունևորները" տալիս են
    "չունևորներին" ճիշտ այնքան,
    Որպեսզի նրանց կախված դարձնեն,
    բայց երբեք ոչ բավարար
    Նրա համար, որ երբևիցէ
    ուժեղ դարձնեն նրանց:


    Որովհետև այն մարդը,
    ով իսկական ուժ ունի,
    Ընդունակ է ազդել, այլ ոչ միայն զգալ
    համակարգի ազդեցությունը:
    Իսկ դա վերջին բանն է,
    ինչը կարող են ցանականալ,
    Ինչը կարող են թույլատրել նրանք,
    ով այդ համակարգը ստեղծում է:

    Այդ պատճառով, որդյակս,
    դավադրությունը շարունակվում է:
    Եվ դա՝ ոչ թե գործունեությամբ,
    այլ լռությամբ դավադրություն է:

    Այդ պատճառով, շարունակեք,
    գնացեք ձեր ճանապարհով,
    Եվ ոչ մի դեպքում մի ասեք ոչինչ
    անպարկեշտության մասին,
    Անվանեք դա ազատ
    շուկայական էկոնոմիկա
    Եվ ասացեք բոլորին,
    որ ձեր պարծանքն է դա:

    Ասված է.

    Եթե կամենում ես լինել կատարյալ,
    գնա՛, վաճառի՛ր ունեցվածքդ
    Եվ աղքատների՛ն տուր,
    և գանձեր կունենաս երկնքում...
    Լսելով խոսքն այս,
    պատանին հեռացավ դառնացած,
    Քանի որ ուներ
    մեծ կալվածք*:



    - - - - - - -
    ՄԱՏԹ. ԺԹ, 21-22.
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  4. #229
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    19.


    Ես հազվադեպ եմ Քեզ
    այսքան վրդովված տեսել:
    Աստված չի վրդովվում:

    Դա ապացուցում է,
    որ Դու աստված չես:

    Աստված՝ ամեն ինչ է,
    և Աստված, թույլ տուր կրկնել,
    Որ Նա կարող է լինել
    ինչ էլ պատահի:
    Չկա ոչինչ, ինչ Աստված
    չէր կարող լինել:
    Աստված՝ ամեն ինչ է,
    ինչ մտքովդ կանցնի:

    Քանզի ամեն ինչ Աստված
    հենց Ինքն է փորձարկում,
    Նա փորձարկում է քո մեջ,
    փորձարկում է որպես դու:
    Քո մեջ, որպես դու,
    և քո միջոցով,
    Եվ հենց քո վրդովմունքն ես
    դու այս պահին զգում:


    Դու ճիշտ ես: Համաձայն եմ:

    Գիտեցիր, որ ամեն միտք,
    որը Ես ուղարկում եմ քեզ,
    Դու ստանում ես քո սեփական փորձի
    զտիչի միջոցով,
    Քո սեփական ըմբռնման,
    քո սեփական որոնումների,
    Ընտրությունների, պնդումների
    միջոցով այն մասին,

    Ով Դու Կաս Այս Պահին
    և Ով Ընտրում Ես Լինել:

    Ուրիշ այլ կերպ ոչինչ
    դու ստանալ չես կարող:
    Ուրիշ այլ կերպ ոչինչ
    դու չպետք է ստանաս:


    Ահա, թե ուր հասանք:
    Դու ցանկանում ես ասել,
    Որ այդ բոլոր գաղափարները
    և զգացմունքները Քոնը չեն
    Եվ որ ամբողջ այս գիրքը
    կարող է լինել սխա՞լ:

    Որ Քեզ հետ զրույցների
    իմ ամբողջ այս փորձը
    Ընդամենն իմ մտքերն են
    և զգացմունքնե՞րը սեփական:

    Քննարկիր հնարավորությունը,
    որ այդ Ես եմ քեզ տալիս
    Քո մտքերն ու զգացմունքները
    (որտեղի՞ց է, քո կարծիքով, այդ ամենը վերցվում),
    Որ Ես՝ քո որոշումների,
    ընտրությունների և պնդումների մասն եմ, -
    Որ Ես քեզ հետ միասին
    քո այս փորձն եմ ստեղծում:

    Քննարկիր հնարավորությունը,
    որ Ես ընտրել եմ քեզ,
    Որպեսզի, ինչպես շատ ուրիշներ,
    Իմ պատգամաբերը լինես,
    Եվ արել եմ Ես դա
    շատ ավելի առաջ,
    Նախքան մեր այս գիրքը
    կգար լույս աշխարհ:


    Ինձ դժվար է դրան հավատալ:

    Այդ մասին մենք զրուցել ենք
    մեր Առաջին Գրքում:
    Այս աշխարհի հետ Ես խոսելու եմ
    շատ տարբեր միջոցներով,
    Ինչպես նաև Իմ ուսուցիչների
    և պատգամաբերների միջոցով:

    Իսկ այս գրքում ձեր աշխարհին
    Ես ցանկանում եմ պատմել,
    Որ ձեր բոլոր համակարգերը
    շատ պրիմիտիվ են:
    Ես տեսնում եմ, որ դուք
    ձեր կոլեկտիվ մեծամասնությամբ
    Գերադասում եք համարել,
    որ ամենալավն են նրանք:

    Ես տեսնում եմ, որ մեծամասնությամբ
    դուք ընդդիմանում եք
    Յուրաքանչյուր փոփոխության
    կամ բարելավման,
    Որն ինչ-որ բան ձեզանից վերցնում է՝
    և նշանակություն չունի,
    Որ դա կարող է օգտակար լինել
    մեկ ուրիշի համար:


    Ես նորից եմ ասում,
    որ ձեր մոլորակին
    Անհրաժեշտ է գիտակցության
    մասսայական տեղաշարժ:

    Անհրաժեշտ են փոփոխություններ
    ձեր գիտակցության մեջ:
    Ամբողջ կյանքի հանդեպ
    հարգանքի աճ հաստատուն
    Եվ ամենի հետ ներքին կապի
    ավելի խորին ըմբռնում:


    Բայց չէ՞ որ Դու՝ Աստված ես:
    Եվ եթե չես ցանկանում,
    Որ իրերը լինեն
    այնպիսին, ինչպիսին կան,
    Ուրեմն ինչու՞
    Դու դրանք չես փոխում:

    Ինչպես Ես արդեն
    բացատրել եմ առաջ,
    Ամենասկզբից Իմ որոշումն է եղել
    քեզ տալ ազատություն՝
    Արարելու քո կյանքը,
    նշանակում է, նաև Քեզ,
    Այնպես, ինչպես կամենում ես,
    ինչպես ինքդ կուզես:

    Դու չես կարող ճանաչել
    քեզ որպես Արարիչ,
    Եթե Ես ասեմ քեզ,
    թե ինչ պետք է ստեղծես,
    Ինչպես պետք է ստեղծես,
    Իսկ հետո պարտադրեմ,
    Պահանջեմ կամ մղեմ
    քեզ անել հենց այդպես:

    Այնպես որ, եթե Ես
    զբաղվեմ դրանով,
    Ուրեմն Իմ նպատակը
    կարելի է կորած համարել:

    Իսկ հիմա եկ ուշադրություն
    դարձնենք մենք նրան,
    Ինչ հասցրել եք դուք ստեղծել
    ձեր մոլորակի վրա,
    Եվ տեսնենք, թե արդյոք
    չե՞ս վրդովվի այդ դեպքում,
    Կամ տեսնենք ուղղակի, թե ինչպես ես
    դու դրան վերաբերվում:

    Եկ նայենք մի որևէ
    շաբաթաթերթի չորս էջերը:

    Վերցնենք այսօրվա թերթը:


    Լավ: Այսօր շաբար է,
    1994 թվականի
    Ապրիլի 9-ը, և ես նայում եմ
    "Սան Ֆրանսիսքո Քրոնիքը":

    Գերազանց է: Շարունակիր:

    Ա-7 էջում պատմվում է
    արդյունաբերականորեն զարգացած
    Եվ զարգացող երկրների միջև
    աշխատանքի իրավունքի հարցում
    "Հին ճեղքվածքի" մասին...
    Խոսվում է, որ որոշ
    Զարգացող երկրների
    ղեկավարներ վախենում են,

    Որ "աշխատանքի իրավունքի
    լայնացմամբ զբաղվող գործընկերությունը
    Հնարավորություն ունի ստեղծել
    միջկուլիսային միջոցներ
    Էժան աշխատուժի
    արտադրած ապրանքները
    Հարուստ երկրների սպառողական
    շուկաներից վերացնելու համար":

    Հետո ասվում է, որ Բրազիլիայի,
    Մալազիայի, Սինգապուրի,
    Հնդկաստանի և այլ զարգացող
    երկրների բանակցությունների
    Մասնակիցները հրաժարվել են
    կազմակերպել աշխատանքային
    Իրավունքի մասին օրենքի
    ծրագրի պատասխանատվությունը կրող
    Առևտրի Համաշխարհային
    մշտական գործող Կոմիտե:

    Ի՞նչ իրավունքների մասին է
    խոսվում հոդվածում:


    Ինչպես, օրինակ, հարկադրական
    աշխատանքի արգելումը,
    Աշխատավայրում անվտանգության
    նորմերի հիմնումը
    Եվ կոլեկտիվ համաձայնությունների
    ապահովագրումը:

    Իսկ ինչու՞ զարգացող
    երկրները չեն ցանկանում
    Հաստատել այդ իրավունքները:
    Ես կասեմ քեզ, ինչու:

    Այստեղ աշխատավորները չէ,
    որ ընդդիմանում են,
    Ընդդիմանում են "բանակցողները":
    Եվ արդյո՞ք նրանք կապված չեն
    Նրանց հետ, ով տիրում է
    և ղեկավարում է արդյունաբերությունները:

    Այլ խոսքերով ասած՝
    հարուստներն ու երևելիները:

    Ինչպես դա Ամերիկայում էր
    արհմիությունների շարժումից առաջ,
    Նրանք եկամուտ են քաղում
    աշխատավորների շահագործումից:

    Դու կարող ես համոզված լինել,
    որ գաղտնի նրանց օգնում են
    ԱՄՆ կամ այլ հարուստ
    պետությունների մեծ փողերը,
    Որտեղ արդյունաբերողները,
    որոնք սեփական երկրներում
    Աշխատավորներին անազնիվ
    շահագործել չեն կարող,


    Այդ զարգացող երկրներում
    արդյունաբերությունների տերերի հետ
    Պայմանագրեր են կնքում
    (կամ իրենց սեփական
    Գործարաններն են կառուցում),
    որպեսզի շահագործեն
    Տեղի, օրենքով մինչև օրս
    անպաշտպան աշխատավորներին:


    Բայց հոդվածում ասվում է,
    որ հենց մեր կառավարությունը
    Ամեն կերպ օժանդակում է
    նրան, որպեսզի
    Այդ կանոնադրությունն ընդունվի
    և աշխատավորների իրավունքները
    Համաշխարհային առևտրական
    համաձայնության մասը դառնան:

    Ձեր ներկայիս պրեզիդենտ
    Բիլ Քլինթոնը՝ մարդ է,
    Որն աշխատավորների
    տարրական իրավունքներին
    Հավատում է նույնիսկ
    այն ժամանակ, երբ հզոր
    Արդյունաբերական մագնատները
    համաձայն չեն դրան:

    Նա արիաբար պայքարում է
    հետաքրքրված խմբերի
    Խոշոր ֆինանսական
    ներդրումների դեմ:
    Ուրիշ ամերիկյան
    և այլ երկրների ղեկավարների
    Ամբողջ աշխարհում սպանել են
    ավելի քիչ բաների համար էլ:


    Դու ցանկանում ես ասել,
    որ նրան կարող են սպանե՞լ:

    Ասենք, հսկայական
    ջանքեր կգործադրվեն,
    Որպեսզի հեռացնեն նրան
    պրեզիդենտի պաշտոնից:
    Նրանք, ինչ խոսք, ստիպված են
    դրանով զբաղվել,
    Ինչպես առաջ ստիպված էին
    վերացնել Ջոն Քենեդիին:

    Ձեր պրեզիդենտն, օրինակ, համարում է,
    որ ամեն մարդ պետք է
    Բժշկական օգնություն ստանա
    անկախ նրանից,
    Ի վիճակի՞ է արդյոք վճարել
    այն չափից դուրս հաշիվները,
    Որոնց արդեն շատ սովոր է
    ձեր բժշկական եղբայրությունը:

    Նա ասաց, որ այդ ծախսերը
    պետք է փոքրանան:


    Դա նրան ճանաչում չի ավելացնի
    հարուստների ու երևելիների մեջ՝
    Դեղագործական արդյունաբերողներից
    մինչև ապահովագրական կոնգլոմերատները,
    Բժշկական սարքեր արտադրողներից
    մինչև գործատերերը,
    Որոնք իրենց աշխատավորներին պետք է
    արժանի պայմաններ տրամադրեն:

    Իսկ դա մարդկանց մեծ քանակություն է,
    որոնք ստիպված կլինեն
    Վաստակել քիչ ավելի քիչ,
    եթե մարդկանց ամենուր
    Տրվի հանընդհանուր
    բժշկական ծառայություն:

    Այդ ամենը պարոն Քլինթոնին
    ճանաչված մարդ չի դարձնում:
    Համենայն դեպս, որոշ խմբերում,
    որոնք այս հարյուրամյակում
    Ապացուցեցին բոլորին, որ կարող են
    պրեզիդենտին պաշտոնից ազատել:


    Դու ասում ես...

    Ես ասում եմ, որ "ունևորների"
    և "չունևորների" միջև պայքարը
    Հավերժական համաճարակ է դարձել
    ձեր մոլորակի վրա:
    Եվ այդպես կլինի միշտ,
    քանի դեռ մարդու հոգսն են
    Էկոնոմիկակա՛ն հարցերը,
    այլ ոչ թե հասարակական:


    Դու ճիշտ ես, ինչպես միշտ:

    Այս թերթի Ա-14 էջում
    կա մի վերնագիր.
    "ԷԿՈՆՈՄԻԿԱԿԱՆ ԱՆԿՈՒՄԸ
    ԶԱՅՐՈՒՅԹ Է ԾՆՈՒՄ ԳԵՐՄԱՆԻԱՅՈՒՄ":

    Ենթավերնագրում կարդում ենք.

    "Վերջին ժամանակներս
    գործազրկության աճի հետ
    Մեծանում է շերտավորումը
    հարուստների և աղքատների միջև":

    Այո: Ի՞նչ է ասվում այդ հոդվածում:

    Որ լարվածություն է ծագում
    գործից հեռացված
    Ինժեներների, պրոֆեսորների,
    գիտնականների, գործարանային
    Աշխատավորների, հյուսների,
    խոհարարների միջև:

    Ասվում է, որ երկիրը բախվել է
    որոշ էկոնոմիկական
    Անհաջողությունների հետ,
    և որ կա տարածված կարծիք,
    Որ այդ բարդությունները ծագել են
    անարդարության հետևանքով":

    Դա ճիշտ է: Իսկ այնտեղ
    ասվու՞մ է ինչ-որ բան
    Այն մասին, թե որտեղից
    գործազուրկներ այդքան:


    Այո: Քանզի գործատերերը
    գնացել են երկրներ,
    Որտեղ աշխատուժը
    շատ ավելի էժան է:

    Ահա: Իսկ հետաքրքիր է,
    այդ թերթն ընթերցողներից շատե՞րն են,
    Որ կապ են տեսնում Ա-7
    և Ա-14 էջերի միջև:


    Հոդվածում նաև ասվում է,
    որ երբ սկսվում է գործազրկություն,
    Աշխատանքից առաջին հերթին
    կանանց են ազատում:
    Որ "գործազուրկների կեսից ավելին
    կանայք են աշխարհում,
    Իսկ արևելքում նրանք
    համարյա երկու երրորդն են":

    Իհարկե: Բայց ես
    շարունակում եմ շեշտել,
    Որ ձեզանից շատերը
    չեն ցանկանում ընդունել,
    Որ մեխանիզմը ձեր
    սոցիալ-էկոնոմիկական
    Պարբերաբար ժողովրդին
    ենթարկում է խտրականության:

    Դուք ստիպված եք հավատալ
    ձեր հեքիաթներին,
    Որպեսզի լավ պատկերացում
    պահպանեք ձեր մասին
    Եվ սովորաբար վրդովվում եք,
    երբ ինչ-որ մեկը
    Ազնվորեն ճշմարտությունը
    շպրտում է ձեր դեմքին:

    Դուք հերքում եք նույնիսկ
    մակերեսին եղած ճշմարտությունը:

    Ձեր հասարակությունը՝
    ջայլամների հասարակություն է:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  5. #230
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Ուրեմն, է՞լ ինչ է գրում
    շաբաթաթերթն այսօր:


    Ա-4 էջի հոդվածը
    կոչվում է այսպես.
    "ՖԵԴԵՐԱԼ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ
    ՆՈՐ ՃՆՇՈՒՄԸ ԲՆԱԿԱՐԱՆԱՅԻՆ
    ՀԱՐՑԵՐՈՒՄ ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆԸ
    ՎԵՐՋ ՏԱԼՈՒ ՆՊԱՏԱԿՈՎ":

    Այնտեղ ասվում է,
    որ. "Բնակարանային հարցերով
    Զբաղվող ֆեդերալ ծառայողները
    մշակում են ծրագիր,
    Որը կուժեղացնի այդ հարցում
    մինչև օրս նախաձեռնված փորձերը՝
    Ռասայական խտրականությանը
    վերջ տալու նպատակով":

    Ահա թե ինչի մասին
    դուք պետք է ձեզ հարցնեք.
    Ինչու՞ այդպիսի փորձերը
    պետք է ուժեղացվեն:


    Անշուշտ, օրենքով արգելվում է
    ռասայական պատկանելիության,
    Մաշկի գույնի, հավատի,
    սեռական կողմնորոշման,
    Ֆիզիկական թերությունների
    և ընտանեկան վիճակի
    Հատկանիշներով կատարվող
    ամեն խտրականություն:

    Բայց միևնույն ժամանակ
    տեղական գերատեսչությունները
    Ոչինչ չեն արել վերացնելու համար
    նման նախախնամությունները:
    Շատերը դեռ համարում են,
    որ մարդ պետք է իրավունք ունենա
    Իր սեփականության հետ վարվել այնպես,
    ինչպես ինքը կցանկանա:

    Բայց եթե այդպես լիներ,
    ուրեմն բնակչության
    Որոշակի շերտեր
    կարող էին պարբերաբար
    Զրկվել իրենց կամ իրենց
    ընտանիքի պահանջներին
    Համապատասխան բնակարան
    գտնելու հնարավորությունից:

    Իսկ հասանելի բնակարանի
    բացակայության դեպքում
    Հողի և հետնախորշերի
    տերերը կարող են
    Չափից դուրս գներ պահանջել
    զարհուրելի պայմանների համար:
    Եվ շահագործումը կլինի արդեն
    "սեփականության իրավունքի" անվան տակ:


    Բայց չէ՞ որ սեփականատերը պետք է
    ունենա ինչ-որ իրավունքներ:

    Իսկ եթե փոքրամասնության
    իրավունքները ոտնձգություն են
    Անում մեծամասնության
    իրավունքների վրա՞:
    Այս հարցը միշտ եղել է,
    մնում է և կա,
    Եվ ամեն քաղաքակիրթ հասարակություն
    անշուշտ բախվել է սրան.

    Կգա՞ արդյոք ժամանակ,
    երբ բոլորի համար
    Բարձրագույն բարիքը
    կփոխարինի առանձին
    Անհատների իրավունքներին:
    Արդյո՞ք հասարակությունն
    Ինքն իրեն առջև
    պատասխանատվություն կզգա:

    Բնակարանային հարցի վերաբերյալ
    օրենքները ձեր նոր՝
    Ձեր միջոցն է, այս հարցին
    պատասխանել. "Այո՛":

    Այդ օրենքներն իրագործելու
    ամեն ձախողված փորձ
    Իհարկե, հարուստների
    միջոցն է ասել. "Ո՛չ:
    Հաշվի են առնվում
    միայն մեր իրավունքները":


    Եվ նորից. ձեր պրեզիդենտը
    և նրա ադմինիստրացիան
    Ակտիվ ուշադրություն են
    հատկացնում այդ հարցին:
    Անցյալի ոչ բոլոր
    ամերիկյան պրեզիդենտները
    Հարուստների և երևելիների հետ
    պայքարի մեջ կմտնեին:


    Գիտեմ: Հոդվածում ասվում է,
    որ Քլինթոնի ադմինիստրացիան
    Շատ կարճ ժամանակաշրջանում
    նախաձեռնել է բնակարանային
    Եվ խտրականության հարցերի
    ավելի շատ հետաքննություններ,
    Քան դա արվել է նախկին
    տաս տարիների ընթացքում:


    Եվ այդ պատճառով ավելի շատ
    թշնամիներ է վաստակել պրեզիդենտը.
    Արդյունաբերողներն ու ձեռնարկատերերը,
    դեղագործական ընկերությունները,
    Ապահովագրական ֆիրմաները,
    բժիշկներն ու բժշկական
    Բազում կոնգլոմերատները,
    խոշոր սեփականատերերը:

    Հիշիր, թե որքան դժվար էր Քլինթոնին
    իր դիրքում գտնվելը:


    Նույնիսկ այժմ, երբ գրում են նրա մասին՝
    1994 թվականի ապրիլին, -
    Սարսափելի ուժով աճում է
    Քլինթոնի վրա ճնշումը:

    Իսկ 1994 թվականի
    ապրիլյան այդ թերթն ասու՞մ է
    Արդյոք քեզ ինչ-որ բան
    մարդկային ռասայի մասին:


    Վերադառնանք Ա-14 էջին:

    Այստեղ կա մի լուսանկար,
    որի վրա ռուսական
    Քաղաքական մի առաջնորդ
    ձեռքերն է թափահարում:
    Այդ լուսանկարի տակ
    հոդված կա, անվանված.
    "ԺԻՐԻՆՈՎՍԿԻՆ ՊԱՌԼԱՄԵՆՏՈՒՄ
    ԿՈԼԵԳԱՆԵՐԻՆ Է ՎԻՐԱՎՈՐՈՒՄ":

    Հոդվածում ասվում է,
    որ Վլադիմիր Ժիրինովսկին
    Ներգրավվեց ևս մեկ
    տուրուդմբոցի մեջ,
    Ծեծեց իր ընդդիմախոսին
    և նրա երեսին գոչեց.
    "Ես կփտեցնե՛մ քեզ բանտում:
    Ես մորու՛քդ կպռճոկեմ":

    Եվ դու զարմանում ես,
    թե ինչու են երկրները
    Մինչև օրս դիմում զենքին:
    Այդ հոդվածում խոսվում է
    Լայն քաղաքական շարժման
    խոշոր առաջնորդի մասին,
    Եվ նա պառլամենտում
    ցուցադրում է իր ուժը
    Շուկայական գողի պես
    ծեծելով իր ընդդիմախոսին:

    Ձեր ռասան շատ պրիմիտիվ է,
    դուք միայն ուժն եք ընդունում:
    Ձեր մոլորակի վրա դեռևս
    իսկական օրենքներ չկան:
    Իսկ իսկական օրենքը՝
    Օրենք է Բնական, -
    Բացատրել կամ սովորեցնել պետք չէ,
    քանզի ակնհայտ է այն:

    Կյանք ներդնելու կարիք
    չունեն այդպիսի օրենքները,
    Նրանք ուղղակի իրագործվում են,
    քանզի այդ օրենքները
    Նպատակահարմար են դարձնում իրենց
    անխուսափելի հետևանքները:

    Թույլ տուր օրինակ բերել:


    Բարձր զարգացած էությունները
    իրենց գլխին երբեք
    Մուրճով չեն հարվածում,
    որովհետև դա ցավոտ է:
    Նույն պատճառով նրանք
    չեն հարվածում նաև
    Ուրիշ մեկի գլխին,
    որ ցավ չպատճառեն:

    Եթե այդպես վարվես,
    այդ մարդը կսկսի բարկանալ:
    Իսկ եթե դու շարունակես
    այդ կերպ բարկացնել նրան,
    Նա կգտնի մեկ այլ մուրճ
    և քեզ պատասխան կտա:
    Եվ այդ պատճառով նրանք գիտեն,
    որ մուրճով հարվածելով մեկին,
    Դու վերջիվերջո, միևնույն է,
    հարվածում ես ինքդ քեզ:

    Արդյունքն առկա է:


    Զարգացման որոշակի
    մակարդակի չհասած
    Մարդիկ՝ Տիեզերքի
    պրիմիտիվ էությունները, -
    Ապրում են այդ փորձը:
    Բայց, համեմատ զագացման
    Ցածր մակարդակի՝
    դա չի անհանգստացնում նրանց:

    Բարձրզարգացած էությունները
    չեն ցանկանում խաղալ
    "Ով ավելի մեծ մուրճ ունի,
    նա է հաղթում" խաղը:
    Իսկ պրիմիտիվ էությունները
    շատ են սիրում այդ խաղը
    Եվ նրանից բացի ուրիշ խաղ
    խաղալ չեն ցանկանում:

    Մեր մեջ ասած, հիմնականում
    դա՝ տղամարդկանց խաղ է:
    Նույնիսկ ձեզ մոտ կանայք
    մուրճերով խաղը չեն խաղում:


    Կանայք խաղում են այլ խաղ:
    Նրանք ասում են. "Եթե
    Ես մուրճ ունենամ, ապա
    այդ մուրճի օգնությամբ
    Ձեռք կբերեմ արդարություն
    և սիրո հարաբերություններ
    Կհաստատեմ ողջ աշխարհում
    բոլոր մարդկանց միջև":


    Ուրեմն, Դու ասում ես,
    որ մեր մոլորակի վրա
    Կանայք տղամարդկանցից
    ավելի զարգացա՞ծ են:

    Ես դատողություններ չեմ անում:
    Ես ուղղակի դիտում եմ:

    Ճշմարտությունն ինքնին ակնհայտ է,
    ինչպես և բնական օրենքը:

    Բայց յուրաքանչյուր ոչ բնական
    օրենք՝ ակնհայտ չէ,
    Եվ այդ պատճառով այն
    ձեզ պետք է բացատրել:
    Հասկացնել, թե այդ օրենքը
    ինչի համար է ձեզ պետք:
    Ձեզ պետք է ցուցադրել:
    Իսկ դա այնքան էլ հեշտ չէ,
    Քանզի օգտակար բանն արդեն
    ակնհայտ է ինքնին:

    Պահանջվում է շատ արտասովոր
    և բազմիցս վստահելի մարդ,
    Որպեսզի համոզի ձեզ այն,
    ինչ ինքնին ակնհայտ չէ:

    Այդ նպատակի համար դուք
    հորինել եք քաղաքագետներին:

    Նաև հոգևորականներին:


    Գիտնականները շատ չեն խոսում:
    Սովորաբար նրանք շատախոս չեն:
    Եթե նրանք փորձ են կատարում
    և հասնում են հաջողության,
    Ուղղակի ցույց են տալիս ձեզ,
    թե իրենք ինչ են արել:
    Այդ պատճառով գիտնականները
    լռակյաց են սովորաբար:

    Իսկ քաղաքական գործիչների հետ
    ամեն ինչ այլ կերպ է:
    Եթե նրանք անհաջողության են մատնվել,
    ուրեմն նրանք խոսում են:
    Եվ որքան ավելի մեծ է
    նրանց անհաջողությունը,
    Այնքան ավելի շատ են խոսում
    ձեր քաղաքական գործիչները:

    Կետ առ կետ այս ամենը կարելի է
    ասել հոգևորականների մասին էլ:

    Բայց ահա թե ինչ
    հիմա կասեմ Ես քեզ.


    Ճշմարտությունը և Աստված գտնվում են
    նույն տեղում՝ լռության մեջ:

    Երբ գտնում ես Աստծոն
    և գտնում ես ճշմարտությունը,
    Դու այդ մասին խոսելու
    անհրաժեշտություն չունես:

    Դա ակնհայտ է ինքնին:

    Եթե չափից շատ ես
    խոսում Աստծո մասին,
    Ավելի հավանական է այն,
    որ դու նրան դեռ փնտրում ես:
    Բայց դա նորմալ է լրիվ,
    և այդպես պետք է լինի:
    Ուղղակի գիտեցիր այն տեղը,
    որտեղ որ գտնվում ես:


    Բայց Ուսուցիչներն ամբողջ ժամանակ
    Աստծո մասին են խոսում:
    Եվ այս գրքում էլ մենք ամբողջ ժամանակ
    Աստծո մասին ենք խոսում:

    Դու սովորեցնում ես նրան,
    ինչ ինքդ ես որոշել սովորել:
    Եվ այո, այս գրքում մենք խոսում ենք
    Իմ մասին և կյանքի մասին:
    Եվ այս գիրքն օգնում է քեզ
    քո Աստծո որոնումներում:
    Դու մասնակցում ես այս գրքի գրմանը,
    որովհետև դեռ փնտրում ես:


    Այո:

    Այդպես է, որ կա:
    Եվ ճշմարիտ է դա
    Նաև նրանց համար,
    ով այն կարդում է:

    Բայց մենք քննարկում ենք
    այստեղ արարումը:
    Եվ դու հարցրեցիր Ինձ
    այս գլխի սկզբում,
    Թե ինչու՞ չփոխեցի Ես
    իրավիճակն աշխարհում,
    Եթե ի սկզբանե այն
    Ինձ դուր չէր գալիս:

    Բայց Ես չեմ դատում այն,
    ինչ դուք անում եք:
    Ես ընդամենը դիտում եմ:
    Եվ ժամանակ առ ժամանակ
    Ուղղակի նկարագրում եմ
    ձեր վարքը, ձեր արածը,
    Ինչպես անում եմ, օրինակ,
    մեր այս Երկրորդ Գրքում:

    Բայց հիմա պետք է ասեմ քեզ.
    մոռացիր Իմ դիտարկումներն
    Ու մոռացիր խոսքերս: -
    Դիտելով իրավիճակը
    Ձեր մոլորակի վրա,
    ի՞նչ ես դու ինքդ զգում:


    Դու վերցրեցիր հոդվածներն
    ընդամենը մեկ թերթից,
    Եվ արդյունքում արդեն
    ահա, թե ինչ նկատեցիր.

    * Տարբեր եկրներում
    հրաժարվում են աշխատավորներին
    տալ նրանց կենսական
    հիմնական իրավունքները:

    * Գերմանիայում, էկոնոմիկական
    անկման ֆոնի վրա
    Հարուստները հարստանում են,
    իսկ աղքատները սնանկանում են:

    * Ամերիկայում կառավարությունը
    հարկադրված է ստիպել
    Սեփականատերերին ենթարկվել
    բնակարաններն արդարացիորեն
    Հատկացնելու օրենքներին:

    * Քաղաքական առաջնորդն
    ասում է իր ընդդիմախոսին.
    "Ես քեզ կփտեցնեմ բանտում,
    մազ առ մազ կփետեմ մորուքդ", -
    Եվ դրա հետ մեկտեղ
    գռեհիկաբար բռունցքները
    Թափ է տալիս ռուսական
    պառլամենտի դահլիճում:


    Կա՞ այդ թերթում արդյոք
    էլի ինչ-որ բան
    Ձեր "քաղաքակիրթ"
    հասարակության մասին:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  6. #231
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Դե, Ա-13 էջին կա հոդված
    "ԱՆԳՈԼԱՅՈՒՄ ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ
    ՊԱՏԵՐԱԶՄՈՒՄ ԱՄԵՆԱՇԱՏԸ
    ԽԱՂԱՂ ԲՆԱԿՉՈՒԹՅՈՒՆՆ Է ՏՈՒԺՈՒՄ" վերնագրով:

    Ասվում է. "Ապստամբությամբ
    համակված շրջաններում
    Ռազմական վերնախավը
    շքեղության մեջ է ապրում
    Այն ժամանակ, երբ սոված են
    հազարավոր մարդիկ":

    Բավական է: Պատկերը պարզ է:
    Եվ դա միայն մեկ թե՞րթ է:


    Մեկ թերթի մեկ բաժին:
    Ես նույնիսկ դուրս չեմ եկել "Ա" բաժնից:

    Եվ այդ պատճառով
    Ես նորից քեզ կասեմ.
    Պրիմիտիվ են ձեր բոլոր
    համաշխարհային համակարգերը:
    Դրանք պետք է փոխել,
    բայց փոխողը Ես չեմ:
    Դուք ունեք ընտրության
    և կամքի ազատություն
    Նրա համար, որ ամենը
    հենց ինքներդ փոխեք:

    Բայց մինչև այժմ, այս բոլոր
    հազարամյակներից հետո,
    Ահա, թե որքան եք
    դուք տեղաշարժվել:
    Ահա, թե ինչ եք ստեղծել:
    Մի՞թե դա ձեզ չի վրդովում:

    Բայց և այնպես, ի վերջո
    մի լավ գործ արեցիք:
    Վերջապես, դուք Ինձանից
    խորդուրդ հարցրեցիք:

    Անգամ անգամի հետևից
    ձեր "քաղաքակրթությունը"
    Դիմել է Աստծոն հարցով.
    "Ասա, որտե՞ղ շեղվեցինք
    Մենք մեր ճանապարհից:
    Ասա, ինչպե՞ս ուղղենք ամեն ինչ":


    Եվ չնայած դուք միշտ քամահրել եք
    Իմ բոլոր խորհուրդները,
    Ես չեմ դադարել առաջարկել
    դրանք նորից ու նորից:

    Ես նորից առաջարկում եմ ձեզ
    Իմ դիտարկումները,
    Ես շարունակում եմ սիրել ձեզ
    նույնիսկ այն ժամանակ,
    Երբ դուք նորից չեք լսում Ինձ,
    երբ Ինձ նորից արհամարհում եք:

    Այդ պատճառով Ես նկարագրում եմ
    ձեզ ամենն, ինչպես կա:
    Համբերատար Ես բացատրում եմ,
    թե ինչպես ապրել ավելի լավ:
    Ես դա անում եմ այնպես,
    որպեսզի ստիպեմ ձեզ զգալ
    Եվ վրդովվել, քանզի ցանկանում եմ
    ձեր ուշադրությունը գրավել:

    Եվ դա Ինձ հաջողվեց:


    Ես տեսնում եմ, որ ամեն ինչ
    կամաց-կամաց կարգավորվում է:
    Մարդկային փորձի ապառաժը
    մենք տաշում ենք աստիճանաբար:
    Ինչպես քանդակագործը,
    հեռացնելով ավելորդ կտորները,
    Սքանչելի ստեղծագործություն է կերտում
    գալիք սերունդների համար:


    Տաշում ենք "մե՞նք":

    Դու և Ես այս գրքի օգնությամբ,
    և ուրիշ շատ ավետաբերներ.
    Գրողներ, նկարիչներ,
    Հեռուստատեսային և կինո - ռեժիսորներ:
    Երաժիշտներ, երգիչներ,
    դերասաններ, պարողներ,
    Ուսուցիչներ, գուրուներ,
    շամաններ, Վարպետներ:

    Քաղաքագետներ, իշխողներ,
    (այո, նրանց մեջ էլ կան
    Շատ լավ և ազնիվ մարդիկ),
    բժիշկներ, իրավաբաններ
    (Լավ և ազնիվ մարդիկ
    նրանց մեջ էլ են հանդիպում),
    Մայրեր ու հայրեր,
    տատիկներ ու պապիկներ,
    Ինչպես Ամերիկայում,
    այնպես էլ ողջ աշխարհում:

    Դուք ռահվիրաներ եք
    և նախակարապետներ:

    Եվ այսօր շատ մարդկանց
    գիտակցությունը փոխվում է:

    Ձեր շնորհիվ:


    Կպահանջվի՞ արդյոք դրա համար
    համաշխարհային աղետ,
    Չտեսնված արհավիրք,
    ինչպես համարում են ոմանք:
    Պե՞տք է երկրագունդը շուռ գա,
    բախվի գիսաստղի հետ,
    Կուլ տա իր մայր ցամաքները,
    որ մարդը լսել կարողանա:

    Պե՞տք է արդյոք ձեզ հյուր գան
    այլմոլորակայինները
    Եվ վախեցնեն այնպես,
    որպեսզի ձեր խելքը
    Հերիքի գիտակցել,
    որ մենք բոլորս Մեկ Ենք:

    Պե՞տք է արդյոք վախեցնել ձեզ
    մահվան աստիճանի,
    Որպեսզի վերջապես սկսեք
    նոր կյանք կառուցել:

    Այդպիսի իրադարձությունների
    կարիք, անշուշտ, չկա,
    Բայց դրանք, այնուամենայնիվ,
    կարող են պատահել:


    Նրանք տեղի՞ կունենան:

    Դու համարում ես, նույնիսկ Աստծո կողմից,
    ապագան գուշակելի՞ է:
    Տես, Աստված ասում է քեզ.
    ապագան ստեղծելի է:

    Ստեղծեք այն այնպիսին,
    ինչպիսին կցանկանաք:


    Բայց մինչ այդ Դու ասում էիր,
    որ ժամանակի իրական
    Բնույթն այն է, որ գոյություն չունի
    ոչ մի ապագա:
    Որ ամեն ինչ տեղի է ունենում
    միևնույն Պահին և վերջ,
    Այսինքն՝ Հավերժական
    Ներկա Պահի մեջ:

    Դա այդպես է:

    Նշանակում է, այդ երկրաշարժերը,
    ջրհեղեղները, բախումները...
    Այդ ամենը տեղի է
    ունենում հենց հիմա՞:
    Եվ չասես ինձ, թե Դու՝
    Աստված, այդ չգիտես:

    Իսկ դու ցանկանու՞մ ես,
    որ դա տեղի ունենա:


    Իհարկե ոչ: Բայց Դու
    ասացիր, որ ամենն,
    Ինչ պետք է լինի,
    պետք է տեղի ունենա, -
    Այդ ամենն արդեն
    տեղի է ունեցել,
    Այդ ամենը տեղի է
    ունենում հենց հիմա:

    Ադպես է: Բայց Հավերժական
    Ներկա Պահն անվերջ փոխվում է:
    Չես հասցնում թարթել աչքդ,
    և այն ուրիշ է արդեն:
    Հետևի՛ր: Դիտարկի՛ր:
    Դու Ինձ հասկանու՞մ ես:
    Քո իրականության մեջ
    ԵՍ ԱՆԸՆԴՀԱՏ ՓՈԽՎՈՒՄ ԵՄ:


    Ի՞նչն է ստիպում Քեզ փոխվել:

    Քո պատկերացու՛մը
    քո Աստծո մասին:
    Քո մտքերն աշխարհում
    Ամեն ինչի մասին՝
    Ահա թե ինչն է ստիպում
    Ամեն Ինչ փոխվել, -
    Եվ Ամեն Ինչ փոխվում է
    անվերջ, ակնթարթորեն:

    Երբեմն այդ փոփոխությունը
    համարյա անընկալելի է:
    Այդ փոփոխությունը կախված է
    քո մտքի ուժից:
    Եվ երբ միտքն ուժեղ է,
    կամ դա կոլեկտիվ միտք է,
    Ծագում են հետևանքներ,
    անհավանական էֆեկտ...

    Ամեն ինչ փոխվում է:


    Եվ ուրեմն կլինի՞ համաշխարհային
    արհավիրքի պես ինչ-որ բան:

    Ես չգիտեմ: Կլինի՞:
    Դու ես որոշողը:
    Քո իրականությունը դու ինքդ
    ընտրում ես հենց հիմա:


    Ես ընտրում եմ, որ դա
    տեղի չունենա:

    Այդ դեպքում այն տեղի չի ունենա:
    Եթե տեղի չունենա:


    Դե ահա, Դու նորի՛ց:

    Այո: Դու պետք է սովորես ապրել
    հակասությունների պայմաններում:
    Եվ պետք է հասկանաս
    ամենամեծ ճշմարտությունը.

    Ոչինչ նշանակություն չունի:


    Ոչինչ նշանակություն չունի՞:


    Ես դա կբացատրեմ քեզ
    մեր Երրորդ Գրքում:


    Դե... լավ: Չնայած
    ես չէի ուզենա սպասել:

    Դու դեռ այնքա՜ն շատ
    բան ունես իմանալու:
    Քիչ ժամանակ տուր քեզ:
    Տուր քեզ մի փոքր տարածություն:


    Մի՞թե մենք արդեն բաժանվում ենք:
    Ես զգում եմ, որ Դու գնում ես:
    Դու միշտ սկսում ես խոսել այդպես,
    երբ պատրաստվում ես գնալ:
    Իսկ ես կուզենայի դեռ
    էլի ինչ-որ բաների մասին խոսել:
    Օրինակ, այլմոլորակայինների մասին՝
    նրանք գոյություն ունե՞ն:

    Դրա մասին նույնպես
    կխոսենք Երրորդ Գրքում:


    Գոնե ակնարկի՞ր հիմա:

    Դու ցանկանում ես իմանալ,
    թե արդյոք կա գիտակից կյանք
    Ինչ-որ տեղ Տիեզերքու՞մ:

    Այո: Իհարկե կա:


    Եվ նրանք նույնքան
    պրիմիտիվ են, որքան մե՞նք:

    Կյանքի որոշ ձևեր ավելի պրիմիտիվ են,
    որոշներն՝ ավելի քիչ:
    Իսկ ոմանք շատ ավելի
    առաջ են գնացել:


    Այլմոլորակայինները երբևիցէ
    մեզ այցելե՞լ են:

    Այո: Շատ անգամ:

    Իսկ ի՞նչ նպատակով:

    Հիմնականում այցելել են
    որպեսզի ճանաչեն:
    Իսկ որոշ դեպքերում՝
    որ անտեսանելի օգնեն:


    Իսկ ինչպե՞ս են նրանք օգնում:

    Ժամանակ առ ժամանակ
    նրանք աջակցում են ձեզ:
    Քեզ քաջ հայտնի է, որ վերջին
    յոթանասունհինգ տարիներում
    Դուք ավելի մեծ տեխնիկական
    առաջընթաց եք կատարել,
    Քան մինչ այդ մարդկության ամբողջ
    պատմության ընթացքում:


    Այո, ես ենթադրում եմ,
    որ հենց այդպես է, որ կա:

    Բայց ենթադրում ես, որ ամենը,
    սկսած համակարգչային տոմոգրաֆիայից
    Եվ գերձայնային թռիչքներից
    մինչև միկրոչիպերը,
    Որոնք ներաճեցնում եք
    ձեր մարմինների մեջ
    Ձեր սրտի գործունեությունը
    կարգավորելու համար, -
    Այդ ամենը ստեղծվել է
    մարդկային գիտակցությա՞մբ:


    Դե... այո:

    Այդ դեպքում ինչու՞
    այդ մասին մարդկությունը
    Չի մտածել հինգ հարյուր
    կամ հազար տարի առաջ:


    Չգիտեմ: Կարծում եմ,
    տեխնոլոգիաներ չկային:
    Այսինքն, ասածս այն է,
    որ մեկը բխում է մյուսից:
    Կարծում եմ, այդ ամենը
    բարեշրջման ընթացք է:

    Քեզ տարօրինակ չի՞ թվում,
    որ միլիարդավոր
    Տարիների մարդկության
    բարեշրջման ընթացքում՝
    Ընդամենը յոթանասունհինգ -
    հարյուր տարի առաջ
    Տեղի ունեցավ հսկայական
    "ճանաչողական պայթյուն":

    Դու արտասովոր ոչինչ
    չե՞ս տեսնում նրանում,
    Որ մոլորակի վրա շատ մարդիկ
    իրենց կյանքի ընթացքում
    Տեսան զարգացումն ամենի՝
    սկսած ռադիոն,
    Մինչև ռադարն ու
    ռադիոէլեկտրոնիկան:

    Մի՞թե դու չես հասկանում,
    որ այդ ողջ տեղի ունեցածը
    Իրենից քանակական
    թռիչք է ներկայացնում:
    Եվ այդ թռիչքն այնպիսի
    չափերի և մեծության է,
    Որ անկասկած հակասում է
    առողջ դատողությանը:


    Ինչի՞ մասին ես Դու խոսում:

    Ես ասում եմ. գիտակցիր
    հնարավորությունը, որ ձեզ օգնել են:


    Դե լավ: Եթե մեզ
    օգնում են տեխնիկապես,
    Ուրեմն ինչու՞
    հոգեպես էլ չեն օգնում:
    Այդ՝ "գիտակցության մեջ
    տեղաշարժի" հարցում,
    Զարգացած քաղաքակրթություններն
    ինչու՞ մեզ չեն օգնում:

    Քեզ օգնում են:

    Ի՞նձ:

    Կարծում ես,
    ինչի՞ համար է այս գիրքը:


    Հըմմ:

    Բացի այդ, ամեն օր
    ձեզ ներկայացվում են
    Նոր գաղափարներ, մտքեր,
    նոր ըմբռնումներ:

    Գիտակցության փոխակերպման
    պրոցեսը, նաև հոգևոր
    Գիտակցման լայնացումը՝
    պրոցես է երկար:
    Դրա համար ժամանակ
    և համբերություն է հարկավոր:
    Ընդ որում, ոչ թե մեկ կյանք:
    Հարկավոր են սերունդներ:

    Բայց դուք ուշքի եք գալիս:
    Կամաց-կամաց փոխվում եք:
    Դանդաղ տեղի է ունենում
    ձեր փոխակերպումը:


    Եվ Դու ասում ես, որ այլմոլորակայիններն
    այդ հարցում մեզ օգնու՞մ են:

    Իհարկե: Հիմա նրանք,
    նրանցից շատերը, ձեր մեջ են:
    Եվ օգնել են ձեզ այդ կերպ
    նրանք տարիներ երկար:


    Ուրեմն ինչու՞ մենք
    նրանց մասին չգիտենք:
    Ինչու՞ նրանք մեր մեջ
    իրենց չեն դրսևորում:
    Մի՞թե դա չի կրկնապատկի
    նրանց ազդեցությունը:

    Նրանց նպատակն է՝ օգնել ձեզ
    այն փոփոխություններում,
    Որոնք դուք ինքներդ եք
    ցանկանում ձեր կյանքում:
    Նրանք չեն ցանկանում սեփական
    փոփոխություններ ստեղծել:
    Նրանք ցանկանում են միջնորդել,
    այլ ոչ թե ստիպել:

    Եթե նրանք իրենց ցուցադրեին,
    դուք ստիպված կլինեիք,
    Դրդված նույնիսկ ընդամենը
    նրանց ներկայությամբ,
    Մեծ հարգանք ցուցաբերել
    նրանց հանդեպ ու նաև
    Հսկայական քաշ տալ
    նրանց խոսքերին:

    Գերադասելի է, որ մարդիկ իրենք
    հասնեն իրենց ճշմարտությանը:
    Ճշմարտությունը, որը ծնվում
    և գալիս է քո ներսից,
    Այնքան հեշտ չէ մերժել,
    որքան ճշմարտությունը,
    Որը քոնը չէ, որը ծնվել
    և քեզ է եկել ուրիշից:


    Իսկ ասա, երբևիցէ
    մենք կտեսնե՞նք նրանց:
    Կճանաչե՞նք նրանց այնպիսին,
    ինչպիսին իրականում կան:

    Օ, այո: Կգա ժամանակ,
    երբ ձեր գիտակցությունը կաճի,
    Ձեր վախը կհանդարտվի,
    և նրանք իրենց ցույց կտան:

    Իմիջիայլոց, նրանք արդեն
    այդ բանն արել են,
    Բայց մարդկանց շատ սակավաթիվ
    խմբերի առջև:

    Իսկ ի՞նչ կասես տեսության մասին,
    որը լայն ճանաչում է ստանում:
    Այն մասին, որ այդ
    էություններն իրականում
    Շատ չար են: Ասա,
    կա՞ն նրանց մեջ նրանք,
    Որոնք կցանկանային
    մեզ պատճառել վնաս:

    Իսկ կա՞ն մարդիկ, որ ցանկանում են
    ձեզ վնաս պատճառել:


    Այո, իհարկե, կան:

    Որոշ էություններ՝ ավելի քիչ զարգացած, -
    կարող են քննարկվել ձեր կողմից նույն կերպով:
    Բայց հիշիր Իմ խրատը: Մի՛ դատիր: Ոչ ոք
    անպատեհ ոչինչ չի անում Տիեզերքի մակարդակով:

    Որոշ էություններ առաջ են գնացել
    զարգացման մեջ տեխնիկական,
    Բայց ոչ մտածելակերպի մեջ:
    Այդպիսին է նաև ձեր ռասան:


    Ուրեմն կարող են մեզ ոչնչացնել:
    Ի՞նչը կարող է նրանց կանգնեցնել:

    Դուք պաշտպանված եք:

    Պաշտպանվա՞ծ ենք:

    Այո: Ձեզ տրված է սեփական
    ճակատագիրն ապրելու հնարավորությունը:
    Ձեր կյանքի արդյունքը ստեղծողն է
    ձեր սեփական գիտակցությունը:


    Ի՞նչ է դա նշանակում:

    Դա նշանակում է, որ ինչպես ամենի,
    այնպես էլ այդ հարցի վերաբերյալ,
    Ինչ որ դու ինքդ մտածում ես,
    հենց այդ էլ կստանաս:

    Ինչից վախենում ես՝
    այն էլ ձգում է քեզ:

    Ինչին դիմադրում ես՝
    այն համառորեն մնում է:

    Այն, ինչ փնտրում ես, -
    կանհետանա, և քեզ
    Հնարավորություն կտա նորից
    ամեն ինչ սկսել սկզբից,
    Եթե դու ցանկանում ես:
    Կամ վռնդել քո փորձից:

    Քանզի ինչ դու ընտրում ես,
    հենց այն էլ ապրում ես:


    Հըմմ: Իմ կյանքում ամեն ինչ
    ինչ-որ այլ տեսք ունի:

    Այո: Որովհետև դու
    կասկածի ես առնում ուժը:
    Դու կասկածում ես քո մեջ:
    Դու կասկածում ես Իմ մեջ:


    Այո: Հավանաբար
    պետք չէ այդ անել:

    Իհարկե, պետք չէ:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  7. #232
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    20.


    Ինչու՞ են մարդիկ
    կասկածում Քեզ վրա:

    Որովհետև մարդիկ
    կասկածում են իրենց վրա:


    Իսկ ինչու՞ են նրանք
    կասկածում իրենց վրա:

    Որովհետև նրանց
    այդպես պարտադրել են:
    Այդպես սովորեցրել են
    նրանց:


    Ո՞վ:

    Մարդիկ, որոնք պնդում էին,
    թե Իմ անունից են խոսում:


    Չեմ հասկանում, ինչու՞:

    Որովհետև դա եղել է
    և մինչ օրս էլ կա
    Ձեզ, մարդկանց, հսկելու
    միակ և հեշտ միջոցը:

    Դու անպայման պետք է
    կասկածես քեզ վրա,
    Հակառակ դեպքում կօգտագործեիր
    քո ամբողջ հզորությունը:

    Իսկ դա անթույլատրելի է:
    Դա քեզ պետք չէ անել:
    Դա նրանց համար է,
    ում ձեռքին իշխանությունն է:
    Նրանք իրենց ձեռքին են
    պահում իշխանությունը,
    Բայց լավ գիտեն, որ այն՝
    քո սեփականությունն է:

    Եվ գիտեն, որ իշխանությունը
    պահպանելու միակ միջոցն է՝
    Ամեն կերպ կանխել
    այն շարժումը համաշխարհային,
    Որի նպատակն է բացել
    ձեր տեսողությունը,
    Հետո լուծել ամենամեծ երկու
    խնդիրները մարդկային:


    Որո՞նք:

    Դե, մենք քննարկել ենք դա
    նորից ու նորից:
    Նշանակում է, հիմա պետք է
    բերել հանրագումարի...

    Համաշխարհային և ձեր սեփական
    խնդիրների ու կոնֆլիկտների
    Մեծ մասը՝ եթե ոչ բոլորը, -
    կլուծվեն և կվերացվեն,
    Եթե որպես հասարակություն
    դուք կատարեք հետևյալը.

    Առաջին, հրաժարվեք
    անջատվածության կոնցեպտից:
    Եվ երկրորդ, ընդունեք
    կոնցեպտը բացահայտության:

    Այլևս երբեք մի ընկալեք ձեզ
    մեկմեկուց առանձին
    Եվ այլևս երբեք մի ընկալեք ձեզ
    Ինձանից առանձին:
    Երբեք և ոչ ոքու մի ասեք
    ոչինչ, բացի ճշմարտությունը,
    Եվ երբեք մի ընդունեք ավելի քիչը,
    քան մեծագույն ճշմարտությունն Իմ մասին:


    Առաջին ընտրությունը
    կծնի երկրորդը, քանզի
    Երբ տեսնում և հասկանում ես,
    որ Մեկ Ես Բոլորի Հետ,
    Այլևս չես կարող ստել
    կամ թաքցնել տվյալները,
    Կամ լինել ուրիշների հետ
    ուրիշ ինչ-որ կերպ,

    Բացի ամբողջովին
    և ազնվորեն բաց լինելը,
    Որովհետև այդպես վարվելը
    քո լավագույն շահերի համար է:

    Բայց նման փոփոխությունների համար
    հասկացությունների համակարգում՝
    Կպահանջվի մեծ իմաստություն,
    արիություն և վճռականություն:
    Քանզի Վախն այդ հասկացությունների
    հենց միջուկին է հարվածելու,
    Քանզի Վախը դրանք անպայման
    կեղծ է անվանելու:


    Վախը կսկսի քայքայել
    այդ ճշմարտությունների էությունը,
    Եվ այդ ճշմարտությունների մեջ
    դատարկություն կգոյանա:
    Վախը կխեղաթյուրի,
    կավերի ճշմարտությունները
    Եվ Վախը քո ամենաուժեղ
    թշնամին կդառնա:

    Դուք երբեք չեք ունենա
    և չեք կարողանա երբեք
    Ստեղծել այն հասարակությունը,
    որին միշտ ձգտել եք,
    Մինչև ամենայն հստակությամբ
    և ամենայն իմաստությամբ
    Չհասկանաք տարրական
    և միակ ճշմարտությունը.

    Այն, ինչ անում ես ուրիշին, -
    դու անում ես ինքդ քեզ:
    Ուրիշի ուրախությունը՝
    քո ուրախությունն է,
    Եվ ուրիշի ցավն էլ՝
    քո ցավն է նույնպես:

    Երբ դու հրաժարվում ես
    սրա մի որևէ մասից,
    Ուրեմն գիտեցիր, որ դու
    քո մասից ես հրաժարվում:


    Այլ տարբերակ չկա:

    Եկել է դեպի լավը
    փոխվելու ժամանակը:
    Եկել է ժամանակը
    նորից սկսել ընկալել
    Քեզ այնպիսին, ինչպիսին
    Դու Կաս Իրականում,
    Եվ այդպիսով աշխարհի առջև
    նորից բաց լինել:

    Որովհետև, երբ դու բաց ես,
    Մենք՝ անբաժանելի ենք:


    Եվ չնայած դեռևս
    բաժանվածության պատրանքը
    Որպես գործիք ուղեկցում է քեզ,
    որ դու քեզ նորից ստեղծես, -

    Բայց այսուհետև դու կսկսես
    մարմնավորվել պայծառացած,
    Հասկանալով պատրանքայնությունն
    ամենի, ինչ քո շուրջ կա,
    Օգտվելով դրանից
    խաղով և ուրախությամբ,
    Որ փորձարկես ամեն մի
    տեսանկյունը նրա, -

    Ով Մենք Կանք, - և դա
    քեզ բավականություն կպատճառի,
    Բայց դու այլևս երբեք
    այն իրականություն չես համարի:


    Քեզ վերաստեղծելու համար
    դու այլևս երբեք
    Ստիպված չես լինի օգտագործել
    մոռացության մեխանիզմը,
    Բաժանվածությունը նույնպես
    կօգտագործես գիտակցված,
    Ուղղակի դիտելով, թե ինչ է
    նշանակում բաժանվածությունը՝
    Կոնկրետ վիճակի հետ կապված,
    կոնկրետ նպատակի համար ստեղծված:

    Այսպիսով, երբ դու
    ամբողջովին պայծառանաս՝
    Այսինքն, նորից
    վերալցվես լույսով, -
    Նույնիսկ ուրիշներին հուշելու համար
    ֆիզիկական կյանք վերադառնալը
    Կարող է լինել քեզ համար
    արդարացուցիչ պատճառ:

    Ոչ թե որպեսզի ստեղծես, փորձես
    քո ինչ-որ մի նոր տեսանկյուն,
    Այլ որ ճշմարտության լույս բերես
    պատրանքների տարածություն,
    Որպեսզի ուրիշները ևս
    կարողանան տեսնել:
    Իսկ այդ ժամանակ դու ինքդ
    "Լուսակիր" կլինես:

    Այդ ժամանակ դու կլինես
    մասնիկն արթնացման:
    Դու գիտես, կան նրանք,
    ով արդեն արել է այդ:


    Նրանք եկել են այստեղ,
    որպեսզի մեզ օգնեն
    Փորձարկել և իմանալ,
    թե Իրականում Մենք Ով Ենք:

    Այո: Դրանք
    պայծառացած հոգիներ են,
    Որոնք արդեն
    կատարելության են հասել:
    Բարձրագույն փորձ ապրել
    նրանք այլևս չեն ձգտում:
    Նրանք արդեն ունեցել են այն
    անցած կյանքերում:

    Այժմ այդ հոգիների
    միակ ցանկությունն է
    Ձեզ հասցնել լուրը
    այդ փորձի մասին:
    Նրանք ցույց կտան Աստծո
    ճանապարհն ու կյանքը,
    Կասեն. "Ես եմ ճանապարհն
    ու կյանքը: Ինձ հետևիր":

    Հետո նրանք քեզ համար
    կստեղծեն պատկերը նրա,
    Ինչը նշանակում է ապրել
    Աստծո հետ միասնացած:
    Փառքի մեջ հավերժական:
    Աստվածագիտակցված:

    Մենք միշտ միասին ենք, -
    դու և ես:
    Մենք չենք կարող այդ միասնությունը
    չլինել:

    Դա ուղղակի անհնար է,
    բայց հիմա դու ապրում ես,
    Ապրելով այդ միասնության
    փորձն անգիտակցական:


    Բայց Աստծո հետ գիտակցված
    միասնության մեջ ապրելու փորձն էլ
    Կարելի է ապրել անշուշտ
    մարմնում ֆիզիկական, -
    Գիտակցելով ամենապարզ
    և տարրական ճշմարտությունը;
    Գիտակցված արտահայտելով,
    թե Իրականում Դու Ով Ես:

    Երբ դուք այդպես եք անում,
    դուք օրինակ եք ծառայում
    Մյուս բոլորի համար, ով դեռևս
    մոռացության մեջ է ապրում:
    Նրանց համար դուք դառնում եք
    կենդանի հիշեցում:
    Փրկում եք նրանց և նրանք
    մոռացության մեջ չեն կորչում:

    Հենց ձեր հասկացած դժոխքն է՝
    մոռացության մեջ կորելը:
    Բայց Ես խոստանում եմ, երբեք
    ձեզ թույլ չեմ տա կորել:
    Ես թույլ չեմ տա, որ նույնիսկ
    մեկ գառ հետ մնա հոտից,
    Ես՝ անպայման, լսու՞մ եք, -
    ձեզ հովիվ կուղարկեմ:


    Այո, այո, շատ ու շատ
    հովիվներ Ես կուղարկեմ,
    Եվ դու կարող ես ընտրել
    նրանցից մեկը լինել,
    Եվ երբ այդ հոգիները,
    ում դու քնից կարթնացնես,
    Վերջապես կվերհիշեն
    Իրենց Ով Լինելը, -

    Այդ հոգիների համար կցնծան
    բոլոր հրեշտակները երկնքի,
    Չէ՞ որ, կորչելով երբևիցէ,
    դուք նորից գտնվեցիք:


    Այժմ մեր մոլորակի վրա
    այդպիսի արարածներ կա՞ն:
    Ոչ թե անցյալում,
    այլ հիմա, հենց հիմա:

    Այո, միշտ եղել են:
    Եվ միշտ կլինեն:
    Ես առանց Ուսուցիչներ
    ձեզ երբեք չեմ թողել:
    Հենց հիմա ձեր մոլորակի վրա
    այդպիսիք շատ ու շատ են,
    Ինչպես նաև Տիեզերքի
    բազմաթիվ այլ մասերում:

    Իսկ Տիեզերքի որոշ տեղերում
    այդ էություններն ապրում են
    Միասին անփոփոխ ընդհանրության
    և բարձրագույն ճշմարտության
    Անընդմեջ արտահայտման
    կատարյալ պայմաններում:

    Դրանք պայծառացած
    հասարակություններն են,
    Որոնց մասին արդեն
    Ես ձեզ ասել եմ:
    Նրանք կան, իրական են,
    և նրանք ձեզ ուղարկել են
    Իրենց էմիսարներին,
    և հիմա դուք այդ գիտեք:


    Ուրեմն Բուդդան, Քրիշնան, Հիսուսը
    Տիեզերքի՞ց են եկել:

    Այդ դու ասացիր, ոչ թե Ես:

    Դա ճշմարի՞տ է:

    Ասա, այդ մասին դու
    առաջին անգա՞մ ես լսում:


    Ոչ: Բայց դա ճշմարի՞տ է:

    Դու կարծում ես, որ այդ Վարպետները,
    մինչև Երկիր գալը, գոյատևել են
    Ինչ-որ տեղ, և նորից վերադարձել են
    այդ տեղը հետմահու՞:


    Այո, ես այդպես եմ կարծում:

    Իսկ ի՞նչ ես կարծում,
    այդ տեղը որտե՞ղ է:


    Միշտ համարել եմ, որ դա այն է,
    ինչը մենք "դրախտ" ենք կոչում:
    Ես կարծում եմ, որ այդ Վարպետները
    երկնքից են եկել:

    Իսկ ի՞նչ ես կարծում,
    որտե՞ղ է այդ դրախտը:


    Չգիտեմ: Ենթադրում եմ,
    դա ինչ-որ այլ իրականություն է:

    Այլ աշխա՞րհ:

    Այո... Օ, ես հասկացա:

    Այդ վայրը ես կանվանեի
    հոգևոր աշխարհ,
    Այլ ոչ թե "այլ աշխարհ", -
    ոչ թե այլ մոլորակ:

    Այո: Դա էլ հենց կա
    հոգևոր աշխարհը:
    Բայց ի՞նչն է, ասա,
    քեզ ստիպում մտածել,
    Որ այդ Սուրբ Ոգիները
    չեն կարող կամ չէին ընտրի
    Այս անծայրածիր Տիեզերքի
    մեկ այլ տեղում էլ ապրել:


    Կարծում եմ, ուղղակի երբեք
    ես այդ մասին չեմ մտածել:
    Առաջ դա երբեք
    իմ միտքը չի եկել:

    "Շատ բան կա աշխարհում,
    իմ ընկեր Հորացիո,
    Որ ձեր իմաստունները
    երազում էլ չեն տեսել":

    Սա գրել է ձեր հիանալի
    Վիլյամ Շեքսպիրը:


    Նշանակում է, Հիսուս
    այլմոլորակային էր:

    Ես նման բան չեմ ասել:

    Ուրեմն եղե՞լ է: Թե՞ չի եղել:

    Համբերություն, զավակս:
    Դու շատ առաջ ես ընկնում:
    Պետք է ևս մեկ գիրք գրել,
    դեռ շատ բան կա ասելու:


    Ուրեմն, ես ստիպված եմ
    երրորդ գրքի՞ն սպասել:

    Ես ասել եմ քեզ:
    Ամենասկզբից խոստացել եմ:
    Ես ասել եմ քեզ,
    որ երեք գիրք կլինի:
    Առաջինը խոսում էր
    առանձին վերցրած մարդու կյանքի
    Ճշմարտության և ճակատագրի
    փոփոխականության մասին:

    Երկրորդը քննարկում է
    մոլորակի բոլոր մարդկանց
    Որպես մեկ ընտանիքի
    կյանքի ճշմարտությունը:
    Իսկ երրորդը կշոշափի
    մեծագույն ճշմարտությունները,
    Որոնք վերաբերվում են
    հավերժական հարցերին:

    Նրա մեջ բացահայտվելու են
    Տիեզերքի գաղտնիքները:

    Եթե միայն բացահայտվելու են:


    Հեյ, լսիր: Ես չգիտեմ,
    թե որքան կհամբերեմ:
    Այսինքն, ուզում եմ ասել,
    որ ես իրոք հոգնել եմ,
    Ինչպես Դու ես ընդգծում միշտ,
    "ապրել հակասությունների մեջ":
    Ես ուզում եմ, որ ամեն ինչ
    հենց այդպես էլ լինի:

    Ուրեմն, նշանակում է,
    հենց այդպես էլ կլինի:


    Եթե միայն լինի:

    Հենց այդպե՛ս: Այդպե՛ս:
    Հիմա դու ՀԱՍԿԱՑԱ՛Ր:

    Հիմա դու հասկանում ես
    Սուրբ Երկճյուղավորումը:
    Հիմա դու տեսնում ես
    պատկերն ամբողջական:
    Հիմա դու հասկացար
    մտադրությունը:

    ԳՈՅՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՐԲԵՔ
    ՄԻԵՎՆՈՒՅՆԸ ՉԻ ԼԻՆՈՒՄ:
    Եվ սա նշանակում է,
    որ ԳՈՅՈՒԹՅՈՒՆ՝ ՉԿԱ:


    Դե... ներիր ինձ, դմբոյիս,
    բայց ա՜խ, Դու իմ Աստված:
    Ինչպե՞ս ուրեմն ինչ-որ բան կարող է
    նշանակել ինչ-որ բան:

    Եվ չի էլ նշանակում:
    Բայց դու նորից, սիրելիս,
    Առաջ ես ընկնում:
    Որդյակ Իմ, ամեն ինչ
    Իր ժամանակին:
    ամենն իր ժամանակին:

    Դու կճաանաչես այդ և ուրիշ
    մեծագույն գաղտնիքներ,
    Երբ գա ժամանակը և դու
    Երրորդ Գիրքն ընթերցես:

    Եթե միայն... հիմա եկ,
    ասենք միասին...

    ԵԹԵ ՄԻԱՅՆ ՃԱՆԱՉԵՆՔ:

    Հենց այդպես:
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

  8. #233
    Պատվավոր անդամ Sambitbaba-ի ավատար
    Գրանցման ամսաթիվ
    14.08.2010
    Գրառումներ
    6,596
    Mentioned
    21 Post(s)
    Tagged
    0 Thread(s)
    Լավ, լավ...համաձայն եմ:

    Բայց եթե խոսեցինք
    արդեն այս մասին, -
    Այսօրվա և հետոյի միջև
    ընկած ժամանակահատվածում
    Ինչպիսի՞ հնարավորություններ
    կարող են օգտագործվել:

    Հենց այստեղ, հենց հիմա,
    որպեսզի վերադառնանք
    Մեր իմաստությանը,
    վերադառնանք պարզությանը,
    Աստծոն վերադառնանք:
    Ի՞նչ պետք է մենք անենք:
    Պետք է դիմենք կրոնի՞ն:
    Դա՞ է պակասող օղակը:

    Մոռացեք կրոնը:
    Դիմեք հոգևորին:


    Այդ հայտարարությունը
    շատերին կզայրացնի:

    Դե, մարդիկ զայրույթով
    կարձագանքեն ամբողջ գրքին...

    Եթե արձագանքեն:


    Ինչու՞ ես Դու ասում,
    որ պետք է մոռանալ կրոնը:

    Որովհետև կրոնը
    ձեզ բարիք չի բերում:


    Կրոնին անհրաժեշտ է ստիպել
    մարդկանց հավատալ,
    Որ առաջին հերթին հենց ինքն է,
    որ անհրաժեշտ է նրանց:
    Ուրեմն, այլ բանի հավատալու
    հակում ունենալու համար
    Մարդ նախ պետք է կորցնի հավատը
    կրոնի վերաբերյալ:

    Կրոնին անհրաժեշտ է,
    որ քեզ ստիպի տեսնել,
    Որ ինքն ունի այն պատասխանները,
    որոնք որ դու չունես:
    Իսկ երկրորդ, ամենակարևոր
    խնդիրն է կրոնի համար, -
    Քեզ ստիպել իր պատասխաններին
    առանց հարցերի հավատալ:

    Եթե դու տալիս ես հարցեր,
    նշանակում է, սկսում ես մտածել:
    Եթե մտածես, սկսում ես
    վերադառնալ ներքին Սկզբնաղբյուրիդ:


    Իսկ կրոնը չի կարող
    քեզ թողնել այդ անել,
    Չէ՞ որ դու կարող ես
    գտնել այլ պատասխաններ,
    Ոչ այն, ինչ քեզ համար
    կրոնն է հորինել:

    Այդ պատճառով կրոնը
    պարտավոր է քեզ ստիպել
    Քո առողջ մտածելու
    ունակության վրա կասկածել:

    Հաճախ նման փիլիսոփայությունը
    հենց կրոնին էլ խանգարում է,
    Քանզի եթե դու կասկածի ես առնում
    քո սեփական մտքերը,
    Ուրեմն ինչպե՞ս կարող ես
    առանց կասկածի ընդունել
    Ինչ-որ մեկի, և կրոնի էլ, -
    քեզ հրամցրած մտքերը:

    Շուտով դու նույնիսկ սկսում ես
    կասկածել Իմ գոյությանը, -
    Ինչը, հավատա, նախկինում
    դու երբեք չես արել:
    Իսկ եթե ապրեիր բնազդով,
    առանց կրոնի միջնորդության,
    Երբեք ստիպված չէիր լինի
    քո Աստծոն "ճանաչել", -

    Դու հաստատ կգիտենայիր, որ Ես Կամ:

    Հենց կրոնն է ագնոստիկներին ստեղծել:


    Յուրաքանչյուր առողջ դատող մարդ,
    երբ նայում է, թե ինչեր է արել կրոնը,
    Պետք է ենթադրի ամենայն հավանականությամբ,
    Որ կրոնի մեջ Աստված... բացակայում է:

    Որովհետև հենց կրոնն է
    մարդկանց սրտերը լցրել
    Վախով Աստծո հանդեպ,
    Աստծո պատժի սարսափով, -
    Չնայած կար ժամանակ,
    երբ մարդ սիրում էր Ամենն,
    Ինչպես Կա՝ իր ամբողջ
    շքեղության փառքի ներքո:

    Հենց կրոնն է հրամայել մարդկանց
    խոնարհվել Աստծո առջև,
    Չնայած կար ժամանակ, երբ Աստծով
    մարդն ուրախանում էր լիիրավ:

    Հենց կրոնն է ծանրաբեռնել մարդուն
    Աստծո պարժի գաղափարով,
    Չնայած կար ժամանակ,
    երբ հոգսերը թեթևացնելու համար
    Մարդը փնտրում էր Աստծոն:


    Հենց կրոնն է պարտադրել մարդուն
    ամաչել սեփական մարմնից,
    Չնայած կար ժամանակ,
    երբ իր մարմինը մարդ համարում էր
    Մեծագույն ընծա, տրված վերևից:

    Հենց կրոնն է սովորեցրել քեզ,
    որ Աստծոն ճանաչելու համար,
    Աստծոն հասանելու համար
    քեզ միջնորդ է հարկավոր,
    Չնայած կար ժամանակ,
    երբ համարում էիր, որ արդեն իսկ
    Ճանաչում ես Աստծոն, քանզի
    ապրում ես կյանքդ բարի և հավատով:

    Ամենուր, ուր ոտք է դրել կրոնը,
    նա բաժանվածություն է ստեղծել, -
    Իսկ դա՝
    Աստծո հակադրությունն է:

    Կրոնն անջատել է մարդուն Աստծոց,
    մարդուն՝ մարդուց, տղամարդուն՝ կնոջից, -
    Որոշ կրոններ նույնիսկ
    խրատում են տղամարդուն,
    Որ նա ավելի բարձր է
    կնոջից և պնդում են,
    Որ Աստված ոչ թե կնոջ,
    այլ տղամարդու վերևում է, -


    Դրանով ամրացնելով հիմքերն
    այն ամեն խեղաթյուրումների,
    Որոնք երբևիցէ փաթաթվել են
    մարդկային ռասայի կեսի վզին:

    Ես ասում եմ քեզ. Աստված
    տղամարդու վերևում չէ,
    Ինչպես նաև վերջինս էլ
    կնոջ վերևում չէ:
    Այս անիմաստ դիրքորոշումն
    "իրերի բնական կարգը" չէ:

    Նրանք, ովքեր ավելի ուժեղ են
    (այսինքն տղամարդիկ),
    Կուզենային, որ այդպես լիներ,
    որ իրենց շոյված զգային:
    Եվ երբ տղամարդկանց մեծարող
    կրոններ էին ստեղծում,
    Բացառեցին կոնկրետ նյութն
    իրենց "սուրբ գրքից",

    Փոխելով մնացածն այնպես,
    որ դա համապատասխանի
    Աշխարհի՝ միայն իրենց,
    տղամարդկային մոդելին:


    Հենց կրոնն է մինչև օրս
    պնդում, որ կանայք
    Որոշ ինչ-որ իմաստով
    ավելի քիչ նշանակալի են,
    Որ հոգևոր առումով նրանք
    երկրորդական քաղաքացիներ են:

    Մինչև օրս դուք վիճում եք
    փոքրիկ երեխաների պես,
    Թե որ սեռին եմ Ես նախընտրել
    Իմ հոգևորականները լինե՛լ:
    Ես ասում եմ, դուք բոլորդ
    Իմ հոգևորականներն եք:
    Յուրաքանչյուրը ձեզանից
    Իմ քարոզիչն է:

    Չկա մարդ կամ մարդկանց
    որոշակի կատեգիորիա,
    Որոնք ավելի "կհամապատասխանեին"
    Իմ աշխատանքը կատարելու համար:

    Բայց ձեր տղամարդիկ նման են
    ձեր երեխաներին:
    Նրանք ձգտում են իշխանությունն
    ունենալ իրենց ձեռքերին:
    Նրանց դուր չի գալիս
    կիսել իշխանությունը, -
    Նրանք գերադասում են
    իշխել միայնակ:


    Եվ նրանք հորինել են
    ճիշտ նույնպիսի Աստծո,
    Որը նույնպես չի սիրում
    կնոջ իշխանությունը,
    Որը նույնպես գերադասում է
    իշխել միայնակ:

    Բայց Ես ասում եմ. Աստծո
    ամենամեծ նվերը՝
    Աստծո հետ Աստծո
    իշխանությունը կիսելն է:

    Ինձ պետք է, որ դուք
    լինեք, ինչպես Ես:


    Բայց չէ՞ որ մենք չենք կարող
    ինչպես Դու լինել:
    Չէ՞ որ Քեզ համար դա
    անարգանք կլիներ:

    Անարգանքն այն է, որ ձեզ
    նման բան են սովորեցրել:
    Ես ասում եմ. Դուք ստեղծվել եք
    Աստծո կերպ և նմանությամբ, -
    Եվ դա հենց այն ճակատագիրն է,
    որը դուք եկել եք կատարելու:


    Ոչ թե նրա համար եք
    դուք այստեղ եկել,
    Որ ձգտեք, պայքարեք
    և երբեք "այնտեղ չընկնեք":
    Եվ Ես չեմ ուղարկել ձեզ
    այնպիսի առաքելությամբ,
    Որը մեկ կյանքի ընթացքում
    հնարավոր չէ կատարել:

    Հավատացեք Աստծո մեծահոգությանը
    և ձեր սեփական սրբությանը:


    Այս գրքում Դու ասացիր մի բան,
    ինչը շարժեց իմ հետաքրքրությունը:
    Որ "բացարձակապես ոչինչ չի պահանջում
    բացարձակ իշխանությունը":

    Դա՞ է Աստծո բնությունը:

    Հիմա դու հասկացար:

    Ես ասացի. "Աստված՝ ամեն ինչ է,
    և Աստված ամեն ինչ է դառնում:
    Չկա ոչինչ, ինչ Աստված չի եղել,
    և ամենն, ինչ Աստված ինքն է փորձում,
    Աստված փորձում է ձեր մեջ,
    որպես դուք և ձեր միջոցով":

    Իմ մաքուր վիճակում
    Ես՝ Բացարձակն էմ:
    Բացարձակապես Ամեն Ինչ Եմ
    և այդ պատճառով
    Բացարձակապես ոչինչ
    Ես չեմ պահանջում,
    Ոչնչի կարիք չունեմ
    և ոչինչ չեմ ցանկանում:

    Այդ բացարձակ մաքուր ձևից Ես այնպիսին եմ,
    ինչպիսին դուք Ինձ կերտում եք:
    Ինչպես եթե դուք վերջիվերջո
    տեսնեիք Աստծոն և ասեիք.
    "Եվ ինչպե՞ս սա հասկանալ":
    Բայց ինչպես էլ Ինձ պատկերացնեք,
    Ես չեմ մոռանում Իմ ամենամքուր ձևը
    և միշտ վերադառնում եմ նրան:


    Մնացած ամենը հնարանք է:
    Դա այն է, ինչ դուք եք հորինում:

    Գտնվում են նրանք, որոնք կցանկանային
    Ինձ բարկացկոտ Աստված սարքել:
    Բայց ի՞նչը կարող է Ինձ բարկացնել, եթե
    չի կարելի ոչնչով նեղացնել Ինձ կամ վնաս պատճառել:

    Գտնվում են նրանք, որոնք կցանկանային
    Ինձ վրիժառու Աստված սարքել:
    Բայց ու՞մ վրա Ես կթափեի Իմ վրեժը,
    եթե ամենն, ինչ գոյություն ունի, - Ես եմ:

    Եվ ինչու՞ Ես պետք է պատժեի Ինձ
    ուղղակի արարման համար:

    Կամ, եթե պետք էր
    մտածել ձեր մասին
    Որպես մի ինչ-որ առանձին
    գոյություն ունեցող բանի մասին, -
    Ուրեմն ինչու՞ Ես պետք է ստեղծեի ձեզ,
    ձեզ արարման ուժ տայի,
    Տայի ազատություն ընտրել այն,
    ինչ ցանկանում եք փորձել,

    Իսկ հետո պատժեի ձեզ
    այն բանի համար,
    Որ ԱԶԱՏ ընտրության մեջ
    "սխալ" ընտրություն եք կատարել:

    Ես ասում եմ քեզ, որ Ես
    նման ոչինչ չեմ անի, -
    Եվ այդ ճշմարտության մեջ է քո ազատությունն
    Աստծո բռնակալությունից:


    Իսկ իրականում ոչ մի
    բռնակալություն չկա,
    Բացառությամբ "բռնակալությունը"
    քո երևակայությունից ելած:

    Դու կարող ես տուն վերադառնալ,
    երբ որ ցանկանաս:
    Եվ քոնն է էքստազը
    Ինձ հետ միասնության:
    Եվ դու նորից կճաշակես այն,
    կճաշակես անպայման

    Քո դեմքին զեփյուռի
    շունչը զգալու մեջ:
    Ծղրիդի երգի մեջ
    երեկոյան երկնքի տակ:

    Առաջին ծիածանի մեջ
    և հենց նոր ծնված երեխայի
    առաջին կանչի մեջ:
    Մայրամուտի վերջին շողի մեջ
    և զարմանալի կյանքի
    վերջին շնչի մեջ:

    Ես միշտ քեզ հետ եմ,
    հավիտյանս հավիտենից:
    Դու ամբողջական
    միասնության մեջ ես Ինձ հետ՝
    Այդպես եղել է միշտ,
    այդպես կլինի միշտ:
    Դու և Ես՝ Մենք Ենք, -
    այժմ և հավերժ:


    Դու կյանքդ այս ճշմարտության
    հաստատումը դարձրու:
    Թող քո օրերն ու գիշերները
    բարձրագույն այս գաղափարի
    Բացարձակ արտացոլանքը
    լինեն քո ներսում:

    Թույլ տուր քո Ներկա պահերին
    մշտապես հագեցված լինել
    Աստո՝ քո միջոցով
    արտահայտված էքստազով:

    Արա այդ, - արտահայտելով
    քո հավերժական Սերը,
    Քո անշահախնդիր Սերը
    հանդեպ ամենի,
    Ինչի հետ երբևիցէ
    առնչվում ես կյանքում:
    Լույս եղիր խավարի մեջ
    և խավարը մի անիծիր:

    Եղիր լուսակիր:

    Դու այդպիսին էլ կաս:

    Եվ ուրեմն եղիր այն:





    ՎԵՐՋ ԵՐԿՐՈՐԴ ԳՐՔԻ
    Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
    http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
    http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267

Էջ 16 16-ից ԱռաջինԱռաջին ... 61213141516

Թեմայի մասին

Այս թեման նայող անդամներ

Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)

Էջանիշներ

Էջանիշներ

Ձեր իրավունքները բաժնում

  • Դուք չեք կարող նոր թեմաներ ստեղծել
  • Դուք չեք կարող պատասխանել
  • Դուք չեք կարող կցորդներ տեղադրել
  • Դուք չեք կարող խմբագրել ձեր գրառումները
  •