Սուրեն Գրիգորը ժամանակակից հայ բանաստեղծ է, որի յուրաքանչյուր տողը նրա հոգու արձագանքն է : Բանաստեղծի հոգին կարծես մի նվագարան է, որի լարերին ձև են առնում նրա մտորումները, դառնում խոսք, մեղեդի և ակամա ընթերցողի մեջ արթնացնում են անսպասելի զգացմունքներ, ու թվում է, թե նրանք այդ ամենի հետ անմիջական առնչություն ունեն:
Ստորև կներկայացնեմ բանաստեղծություններ նրա «Խրամատի հացը» գրքից:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Bodyguard (03.07.2011)
բանաստեղծություններ «Հովվերգություն շարքից»
Վառվռուն երազների
թևերի տակ
մեր կարմիր ձին
ճերմակ մատակ ունեցավ:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Mark Pauler (02.07.2011)
Երջանիկ մարդը
Տիեզերքն է հուշում սրտիս,
երջանիկ մարդը
նոր թխած հացի պես տաք է
ու անձրևի պես՝ զուլալ:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Mark Pauler (02.07.2011)
Ինչ որ վեհ է,
Սիրելիս՝
Նրա մեջ հաղթահարված
Մահ կա,
Որ հրաշքներ է գործում:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Mark Pauler (02.07.2011)
Աղավնիները
Աղավնիները նստել են ճամփեզրին
ու նայում են...
և ամեն մեկը
Ին՞չ է մտածում իմ մասին:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Քաղցր կյանք
Խաղողի իմ հարազատ ողկույզ,
տերևների տակ ապահով...
հասունացել ես
ու ծածուկ կողոպտել են քեզ:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Առաքելություն
Անձրև է,
բայց մի մեղու համառորեն
պտտվում էր ծաղկի շուրջ:
Երջանկությունը լավագույնս արտացոլվում է լոկ մարդու աչքերի մեջ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ