Ուրեմն մի հատ տղու զոքանչ մահանում է, այս տղան մոտենում դագաղին և իր գլուխը երեսն ի վայր դնում զոքանչի երեսին: Բոլորը սպասում են, երբ է դեմքը բարձրացնելու, տեսնում են տղան մի քանի րոպե է, այդպես չի շարժվում: Բոլորը մտածում են, հավանաբար տղան արտասվում է, դրա համար դեմքը չի բարձրացնում: Մոտենում հարցնում են.
- Հավանաբար Ձեր զոքանչին շատ էիք սիրում?
- Տո այ ախպեր ինչ սիրել, տաքություն ունեմ, դեմքս վառվում ա, դիակն էլ ընենց պրիյատնի սառն ա:
Էջանիշներ