Ասեմ տարբերությունները.
1. սովորաբար մեծ ծավալի հիշողության մոդուլներն ունենում են ավելի մեծ թայմինգներ և ռանքեր, որոնք ազդում են բարձր հաճախականությամբ աշխատելիս ընդհանուր արագագործության վրա: Ինչպես նաև մեծ մոդուլներն ավելի թանկ են և Հայաստանում դիֆիցիտ են
2. Բազմականալային հիշողության օգտագործումը մեծացնում է համակարգչի օպրեատիվ հիշողության ընդհանուր ինֆորմացիոն թողունակությունը` այսինքն մեծ ծավալի հիշողություն պահանջող և բազմահոսք պրոցեսներն ավելի արագ են կատարվում:
3. Սովորաբար մայրական սալիկների ձեռնարկներում նշված է լինում, որ մեկ կանալի վրա բոլոր սլոթերի զբաղեցումը և մյուսը ազատ թողելը չի համարվում օպտիմալ կոնֆիգուրացիա: Եթե նույն ծավալը դրված է մեկ մոդուլով, ապա այն ավելի օպտիմալ է ռեժիմում է աշխատում, քան մեկ կանալի վրա դրված երկու մոդուլը:
Ներկայիս պրոցեսորներում հիշողության կառավարման մոդոլը ինտեգրված է, ուստի ավելի շատ հիշողության կոնֆիգուրացիաները թելադրվում են ոչ թե մայրական սալիկով, այլ պրոցեսորով
Սովորաբար desktop-նորմ ավելի հաճախ են օգտագործում միայն կանալների առաջին սլոթերը:
Սակայն սերվերների պարագայում ավելանում են ինչպես կանալները, այնպես էլ մեկ կանալին ընկնող սլոթերի քանակը:
Էջանիշներ