Իմ լիրիկական

**Արևածագ** · 09.06.2011, 15:00

Զղջումի դևը նիզակը ձեռքին
Իմ ողջ էության ճամփեքով անցավ

Այս պատկերի խաթրին՝ աչք եմ փակում ուղղագրական սխալների վրա...

**Erkrazi** · 09.06.2011, 20:09

Արևածագ-ի խոսքերից

Այս պատկերի խաթրին՝ աչք եմ փակում ուղղագրական սխալների վրա...

Մի ամիս առաջ այբուբենի տառերն էի մոռացել, հիմա կամաց տեղն եմ բերում:եՎ այս ակումբում շփվելն ել հիմնականում այդ նպատակն է հետապնդում:Էհ, ինչ արած, թող ներեն ինձ բոլոր քերականության ուսուցչուհիներն ու ուսուցիչները:

**Erkrazi** · 09.06.2011, 21:06

Էլեգիա

Ցանկությունների մշուշում, մրմնջում է "Գարուն քույրիկը"
Թանձրուքը կրքիս ամպրոպ է դառնում
ԵՎ թռչում նրա ջերմացնող գիրկը
Ակունքը, որտեղ սիրո գետակն է համբույրներ առնում:

Ցանկությունները մշուշել էին լուցաբացը
Խնդմնդում փախչում էին ալիքները ծովիտ
Մոլորվել էին հասնացած ծառերտ
Թարթիչները քո ամաչում էին
Սիրո մեղեդու քնքուշ լարերը
Էքստազի ծովում հառաչում էին:

**Erkrazi** · 11.06.2011, 12:57

Սառը թախիծ է ընկալել հողը
Գերինն է պատվել ճերմակ սավանով
Եղյամ է դարձել երեկվա ցողը
Աշնան սաոնաշունչ ու խիստ հրամանով

Պերճ ծաղիկները սառել են մենակ
Պահելով հոգում սերը թառամած
Կքվել է լանջին հանդը ավերակ
Տլոր ու խոհուն լերը զարամած

Ոչինչ հույս տվող ել չի խոստանում
Պղտոր գետակն ել մեկ-մեկ վարարած
Կռվում է կարծես ու ըմբոստանում
Հաղթել է ուզում եռանդով մարած

Չոր ցողուններ են լքված բոստանում
Որ քարացել են տեսքով շվարած
Ես քանի օր է ոչինչ չեմ անում
ԵՎ իմ հոգու մեջ պաղ համատարած

Լուռ... ձյուն է գալիս:

**Erkrazi** · 11.06.2011, 13:05

Սիրտս կեռնեխ է դարձել
ՈՒ թրթռում է գառնան դայլայլը
Մանուշակները ցողից կրացել
Գետակն է լսել գարունքվա գալը

Կրքից ամպ-հարսի հոգին է լցվել
ՈՒ դարարկում է արցունք անհամար
ԵՎ գաոնուկներ են դաշտեում բացվել
ՈՒ ծիածանն են կապել մեզ համար:

**Erkrazi** · 17.06.2011, 17:43

Մառախուղի մեջ պահված արբունքին
Այս առավոտը նվիրել էր ինձ
Սերենադներ էին թափվում երկնքից
Եվ համբյուրներից շշմել եր հոգիս

Ապրելու պահը կրքերին թամբած
Շուկա էր հանել գարնան ծահկունքը
Այդքան ցանություն հողում ծվարած
ՈՒ խնդմնդում էր կյանքի ակունքը

Ծաղիկներով շնչող գարուն
Փաղչում ես հեռու ու գիրկտ կանչում
ՈՒ երակներիս ավիշ ու արյուն
Գազազած սրտիս զարկից են փաղչում

Դու գգվանքներով թևածող թիթեռ
Տուր երանգներտ ծաղկանց շրթներկի
ԵՎ գեղեցկության գոյությունը մեր
Ասծո մեղեդին կանսածին երգի:

**Erkrazi** · 17.06.2011, 17:53

Աշնան խեղաթյուրված երջանկությունը
Փռվել է սառը հանդի փեշերին
Լեռան գագաթին բույն դրած ձյունը
Կապել է կյանքիտ վարար հուշերին
ՈՒ խենթ գետակիտ դարցրել խոհուն
Որ վշշա հանդարտ անքուն գիշերիտ
ՈՒ բալասանի միայնակ հոգուտ